Karga ile kelebeğin aşkını bilir misiniz? Bir gün kelebek, kurumuş yaprakların ve yağmurun uyumunu dinlerken, bir damlayı fark edemedi. Damlanın çarpmasıyla yere düşmeye başladı. O acı dolu anda, bir yağmur damlası değil, sıcak bir dokunuş hissetti. Karanlık ama huzurlu bir yuvayı andıran yere konduğunu fark etti. Hayatını kurtaran bir kargaydı. O an, imkânsız olan gerçekleşti: Kelebek ile Karga aşık oldular. Karga kanatlarında saklı şiirleri okudu ona usulca, kelebek ise renklerindeki melodileri dinletti. Kelebek, karganın kanatlarının arasında bir ömür yaşayabileceğini düşündü. Oysa karga, her geçen saniyenin kelebeği ondan çalacağını biliyordu ve korkuyordu. Yine de en kısa zamanda en çok şeyi onlar anlattılar. Kelebek, "Bir ömür seveceğim seni," diye söz verdi. Bilmiyordu ki, onun bir ömrü karganın sadece saniyelerine denkti. Karga güldü ve "Ben de kalan yüz elli yıl sana aşık kalacağım," dedi. Sözünü tuttu kelebek, kargayı bir ömür sevdi. Karga ise onun yokluğunun acısını yüreğinde taşıdı. Hissettiği acıdan daha acısı var mıydı dünyada? Yüz elli yıl boyunca aşkını kanatlarının altında sakladı, ta ki kendi günü gelip toprağa karışana dek.

Senden büyüğüm kızım! Abin sayılırım ben senin!" demişti küçük çocuk sinirle. "Değilsin lan! Değilsin işte?" diye cırladı küçük kız. "Lan mı?" gözlerini kocaman açarak şaşkınlıkla kıza bakıyordu çocuk. Ne kadar değişik bir kızdı bu böyle! Daha sonra kaşları hızla çatıldı. Boyundan büyük lafları vardı bu bücürün. Tam konuşacakken; "Kızım ayıp! Lan denir mi?" diye çıkıştı annesi, karşısındaki çocuğun annesine mahcubiyet dolu bir bakış fırlatırken. Emre abisi "Anne bir de kızına yarmagül diyoruz diye kızıyorsun" deyip bir kahkaha savurdu. Bunu duyan küçük çocuk da gülmeye başlamıştı! Küçük kız kaşlarını çattı usulca, sinirlenmişti onlara. Hemen bir şeyler düşündü ve basit planını o an uygulamaya koydu: hem abisi hem de o gıcık çocuk alınlarına birer taş yemiş ve kahkahaları, yerini tüm mahalleye yayılan, acı bir feryada bırakmıştı... 🖤Leyla Gül & Ömer 🖤 Yarmagül adında yayınlanan ilk ve tek kitappad kitabıdır... Tamamen şahsıma aittir!

Altı yıl önce doğum yaptığı hastanede, bebeği karışan bir anne; Mihra İdil Gürsoy Babasının zoruyla 18 yaşında evlenmek zorunda kalan, onlarca kızdan sadece biriydi.Yağmurlu bir ekim akşamı evi terkettiğinde yanında olan tek şey karnındaki 9 aylık bebeğiydi. Çocuğunu kucağına aldıktan 6 yıl sonra,doğum yaptığı hastanenin onu arayıp çocuğunun o gün hastanede karıştığını söylediğinde hayatındaki en büyük şoku yaşamıştı. 6 yıldır oğlu olarak bildiği çocuğu,aslında onun oğlu değildi.Yıllar önce aslında bir kız çocuğu doğurmuştu. Şimdiye kadar hep karışan bebek klasikleri okuduk.Peki ya bu sefer bebeği karıştırılan bir anne okursak? "Benim anılarım,sadece yaralardan ibaretti." [2042024]

Geleceği olamayan herkes için..

Asistan doktor başvurusu kabul olan Lavin Ankara`ya giderken uçakta gıcık olduğu bir adamla karşılaşır ve adam ona panik atağı sırasında yardım etse de Lavin adama hala gıcıktır. Ama nereden bilecekki gittiği hastaneye Almanyadan gelen doktorun o gıcık adam olduğunu..

Sevmeyi bilen, incitmeden, kırmadan seven adam, merhameti, şefkati ve sevgisiyle sarmalayacaktı canından çok sevdiği kadının yaralarını... Merhametine aşık olacaktı kadın adamın. Çünkü çok yakışıyordu merhamet adama... Güzel seven, merhametli adamla aşkı öğrenecek kadının hikayesi ... Leyal❤Mirza *Dilem= Gönül ilacı

-Yaşadığı bi olaydan dolayı sesini ve konuşmayı unutan Asude, hastanede karıştırıldığını öğrenirse... -Ve yaşadığı o koskoca 18 yılın yalan olduğunu öğrenen Asude Yeni ailesine uyum sağlayayıp alışabilecek mi? Not:Çoğu Aile kitabında olduğu gibi Klasik Çocuk karışma vakası ama ilerleyen zamanlardaki bölümlerdeki kurgu şahsıma aittir... ✔️Bi anda akla gelen ve yazmayı düşündüğüm bi kurgudur...

Asistan olarak işe başladığı hastanenin yoğun çalışma temposuna ve karmaşasına alışmaya çalışan Efnan, o hastaneye geldikten kısa bir süre sonra beklenmedik bir kişiye karşı kendisini daha önce tatmadığı bir duygunun içinde bulur. Şu zamana kadar sadece kendini derslerine ve geleceğine adayan Efnan’ın inatçı ve cesur kişiliği, duygularını kontrol etmeye çalışsa da, kalbinin yönlendirdiği yol onu sürprizlerle dolu bir serüvene taşır. Sevgi, cesaret ve fedakârlıkla örülmüş bu yolculuk, onu hem kendi sınırlarını hem de gerçek duygularını keşfetmeye zorlayacaktır. EfRuz ilk bölümüyle sizlerle💙

Evlilikte keramet var, Allah şifasını verir dediler, Allah`ın hakkı üçtür yaşarsın dediler. Yaşarken öldüm de uyandım ben. Wattpad`te 11,7Bin okunması ile Burada.

Tanı; Aşk “Bazı yaralar sadece neşterle değil, kalple de iyileşir.” Baran Demir... 28 yaşında bir genel cerrahi uzmanı. Disiplinli, kusursuz, duygudan arınmış bir zihin. İmkânsız bir ameliyatla adını ülkeye ezberletmiş ama kimse onun içindeki yıkımı bilmiyor. Asla asistan yetiştirmiyor. Çünkü kimseye güvenmiyor. Geçmiş, onun ellerini olduğu kadar kalbini de kapatmış. Ama artık bu yalnızlık sona ermek zorunda. Yağmur Ünal... Genç bir genel cerrahi asistanı adayı. Hayatının en kırılgan yaşlarında babasını, sonra da sağlığını kaybetti. Diyabetle yaşarken bile vazgeçmedi hayallerinden. O sadece cerrah olmak istemiyor; kendine, bedenine, geleceğine hükmetmek istiyor. Ve bir sabah adı, hiç istemediği bir dosyada yazıyor: “Asistan atamanız Uz. Dr. Baran Demir’e yapılmıştır.” Neşterlerin gölgesinde, gece nöbetlerinde, kan ve sevgi arasında bir yolculuk başlıyor. İki yabancı. İki yaralı. Bir ameliyat masası kadar keskin bir çizgide, birbirinin hayatına tanı koyacak.

580***: Gökyüzündeki dolunay bir daha bu kadar güzel parlar mı? ...... 580***: Sadece bu gece biriyle konuşmak istiyorum. 580***: Şansını dene istersen çünkü yarın yokum. Siz: Kimsiniz? Siz: Beni nereden tanıyorsunuz? Siz: Sapık msınız? 580***: Hahaha, bu kadar korkma sapık falan değilim. 580***: Uzun zamandır böyle gülmemiştim, teşekkürler… 580***: Galiba görüldüyle devam edeceğiz? 580***: Olsun, telefonun arkasında birisinin olması ve mesajları görüyor olması bile iyi hissettiriyor. Siz: Kimsiniz ve numaramı nereden buldunuz? 580***: Ölmek üzere olan biri ve numaranı attım. Kimseden almadım. ...... Bir gece ansızın gelen mesaj ile hayatı değişen genç bir kız, Hastalığından dolayı öleceğini düşünen genç bir erkek, Yolları dolunayın en parlak olduğu bir gecede tek bir gecede kesişti.

✨İlk Kitabım✨ Başak daha küçük yaşta annesini ve daha doğmamış kardeşini trafik kazasında kaybetmiştir. En zor zamanlarında hem kuzeni hemde en yakın arkadaşı Selma yanında olmuştu. Selma ile birlikte babasından gizli hazırlandığı sınavı kazanıp en büyük hayali olan doktorluğa adım atmıştır. Bu hayaline giden yolda deniz gözlü Soral ile tanışacaktır. Peki bu ikili onları ayırmaya çalışan onca engele ve geçmişe karşı durabilecek midir? Peki sen aşkın en mavi haliyle tanışmaya var mısın? “Onun gözlerine bakmak engin bir denize bakmak gibiydi.”

“Efnan, gözlerini Alp’e dikti. ‘Peki… burası yolun sonu mu?’ Alp başını iki yana salladı, yavaşça elini tuttu. ‘Hayır. Bu… ilk kez gerçekten başladığımız yer.’ Yaralar iyileşebilir. Ama bazı kalpler, ancak birbirine dokunduğunda yeniden atar. Bir kazayla başlayan; geçmiş, aile, hastalık ve aşkla yoğrulan bir iyileşme hikâyesi. Bir kadının kendi benliğine, bir adamın ise kalbine yaptığı derin bir yolculuk... Doktor ile hastası arasında silikleşen sınırlar, güvenin ve duyguların iyileştirici gücüne dönüşüyor. Bu hikâye, sadece fiziksel bir uyanış değil; ruhun, kalbin ve aşkın yeniden dirilişi.

İlk kitabım şans verirseniz mutlu olurum

Geçmişten koparılan kanlı gözyaşı kendini unutturduğunda geriye sadece beden kalırdı. Bir bebek doğdu. Koparıldı o gün annesinin kucağından ve o gün bir anne boş kundağa döktü şeffaf kanla bezenmiş ilk gözyaşını. Acısını o kundağa yaslanarak, sarılarak yaşadı. Bir baba ilk kez bu kadar zayıf olduğuna isyan etti, kızından kalan bir adet kıyafet parçasına döktü isyan dolu gözyaşlarını. O yaşları silecek bir kızı yoktu artık, hiç var olmamış gibiydi. Bir abi yaşadı ilk kez kaybetmeyi. Kalbine saplanan hançer ruhunu akıttı ve geriye bir beden kaldı. Kardeş sancısını yaşadığı yaşları son nefesleri oldu. Ve o gün, kundağa düşen gözyaşı kururken, başka bir yerde, başka bir karanlıkta gözlerini açtı bir bebek. Aylarca duyduğu annesinin sesiyle değil, düzenli bir şekilde ses çıkaran makinanın sesiyle açtı gözlerini karanlığa O artık bir kız çocuğu, insan veya bebek değildi. O artık 107 numaralı bir deneydi. Adı yoktu. Kimliği yoktu. Ailesi yoktu. Ama içinde, çok derinlerde bir yerde, hâlâ ağlıyordu. Annesinin şefkatli kollarına sarılarak geleceğini umduğu Dünya, gözlerini açar açmaz ona ilk kazığını vurmuştu.

– Giriş – İki yara, biri derin, biri görünmez. Biri bedenin, diğeri kalbin ortasında… Biri asker, biri doktor. Savaşın tam ortasında, kurşunla değil, duygularla imtihan edilen iki ruh. Yüzbaşı Baran Demir, sessiz bir savaşçıdır. Komutası altındaki her askerin canı onun canıdır. Dr. Elif Karaca ise bembeyaz önlüğüyle cephedeki tek sığınaktır. Kaybettiği bir nişanlının yasını, başka hayatları kurtararak yaşar. Bir çatışma, bir sedye, bir kurtuluş… Ve bir bakış. Hayatın tam ortasında, ölümle göz göze gelirken başlar her şey. Bu hikâye, silahların değil kalbin sustuğu yerde başlıyor.

Ünlü yasa altı motor işleri düzenleyen Vidar bir hasta kadın için ölümü göze alacak kadar nasıl bağlanmıştı?

Asker~Doktor Aylar sonra görevden gelen ve omuzundan vurulup hastaneye giden KAREN DAĞDELEN Nöbetinde asker pansuman yapmak için yarasını sardığında uykusuzluktan gözleri kendiliğinden kapanır ve askerin kuçağında uykuya dalan HİLAL BALKAYA ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ İlk kurgumdur, ona göre yorum yapın Yayınlanma tarihi: 31.08.2024 (Kurgu final olduktan sonra düzenlemeye alacam bilginizle)

"Derin bir nefes alarak yüzüne baktım son kez. Kapalı gözlerinden öptüm. Kabloların bağlı olduğu göğsüne yaslandım. Yaralarla dolu olan kollarıyla sardı beni. Saçlarımdan öptü. Kulağına fısıldadım tekrar, beni hissetsin diye. Hissederdi. O beni hissederdi, tanırdı." ¤ Saatler geçiyordu, o kapılar iki yana açılmıyordu, gözyaşları durmuyor, hıçkırıklar kesilmiyordu. Genç kızı iki arkadaşı zor bela kaldırıp dışarı çıkardı ama ayakta duramıyordu ki o. Dermanı kalmamıştı. Yavaş ve derince bir nefes aldı, sanki anlamıştı. Yaslandığı duvarda kayarak yere düştü, bir çığlık kopardı. Canı yanıyordu, nasıl kopmayacaktı o çığlık? Canı gidiyordu. Annesi sustu, bahçedekiler sustu, ağlayanların gözyaşları dindi. Nefesler tutuldu. Çünkü son nefes verilmişti. Ameliyathaneden tiz bir makine sesi yükseldi. Sanki dünya sustu. Herkes durdu. Zaman durdu. Genç adamın kalbi durmuştu. Genç adam, son nefesini, sevdiği kadının çığlığı ile vermişti. ¤ Tüm hakları saklıdır

Otobüsteki insanları incelemekten sıkılıp camdan dışarı baktım. Sadece bir bakışımla hayatımın değişeceğini nerden bilebilirdim ki? O an bir çocuk gördüm. Gözlerim büyüdü. İlk dikkatimi çeken şey gri kapüşonuydu. Dağınık siyah saçları vardı. Öne doğru baktığımda ışıklara yaklaştığımızı gördüm. Lütfen kırmızı yansın... Lütfen kırmızı yansın... Başlama: 11/05/2025

Miray ve Zühre iki yıldır Hakkari Şemdinli de bir hastanede çalışmaktadır .Fakat her şey göründüğü gibi masum değildir. Hastanenin karanlık yüzü vardır Miray ve Zühre arkadaşlarının yardımı ile bu olayı çözecek midir? Yoksa çoğu şey de olduğu gibi bunun da üstü kapatılacak mı? Peki sonradan patlak veren bir deneyin sonucu nelere maal olacak acaba? Kuzu postu giymiş kurtlar sofrasıdayız .Ayın karanlık yüzünü görmek için ayın doğması gerek . Ayın doğuşu için Güneşin batması gerek!.. **** Kitap tamamen bana aittir. Çalınması veya kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Kalp ya var ya da yoktu ama vicdan hep bizimleydi kullanmakta kullanmamakta bizim elimizdeydi. Bizler kullanmamayı seçmiştik, kalbimizi umursamıştık fakat vicdanımız sessizdeydi. Vicdanımız konuşmaya başladığında ise en büyük bedeli biz ödeyecektik. Ödenecek bedeller için belki geç ama sessizde ki vicdanımız için geç olmaması dileğiyle...

"Şimdi söylesene. Bir sayfa daha olsaydı sever miydin beni?"

BUNLARIN YAŞANMASINI BEN MI ISTEDIM SANIYORSUNUZ SIZ HA!! BEN ÇOK MU MERAKLIYIM TANIMADIĞIM INSANLARIN YANINDA OLMAYA?

Bazı karşılaşmalar tesadüf değildir… Bazı sırlar sonsuza kadar saklanamaz… Ve bazı aşklar, en zorlu savaşları bile göze aldırır. Lara Karan, tıp fakültesinin son yılında, idealist ve cesur bir doktor. Hayatını insanları kurtarmaya adamış bir kadın. Baran Demir ise disiplinli, otoriter ve kontrolü elinde tutmayı seven bir asker. Emir-komuta zincirinin dışına çıkmaz, kuralların dışına asla adım atmaz. Birbirlerinden tamamen farklı dünyaların insanları gibi görünseler de, ortak bir tanıdık onları bir araya getiriyor. Aralarındaki çekim, kaçınılmaz olduğu kadar tehlikeli de. Çünkü Lara, geçmişi ve yaptığı seçimlerle gizemlerin içinde bir kadın. Baran ise sorgulamaktan vazgeçmeyen bir adam. Ancak bazı gerçekler ne kadar saklanırsa saklansın, günün birinde ortaya çıkmak zorundadır. Ve o gün geldiğinde, hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Gerçekler açığa çıktığında, aşk her şeyin önüne geçebilir mi? Önemli : KiTAP YETİSKİNLER İCİNDİR