Ben Alya... Alya Zorlu, kolay bir hayat yaşadığım söylenemez ama başarmak için çabaladım hayallerimi yaşamak için ve türkiye cumhuriyetine bağlı bir Aker oldum.

Herkesin gözünde o sıradan bir kadındı. Sessizdi, sakindi, kalabalığın içinde kaybolup giden binlerce yüzün arasından biri… Ama her sessizliğin ardında bir çığlık saklıdır. Laden Kara, gündüzleri hayatına devam eden herhangi bir insanken, geceleri bambaşka bir kimliğe bürünür. Onun için bu artık bir tercih değil, bir zorunluluktu. Çünkü adaletin olmadığı yerde, ateşin sönmesine izin vermek kaybetmek demekti. Bir araya gelmiş birkaç kadın… Hepsi farklı geçmişlerden, farklı acılardan süzülerek gelen hayatlar. Adı bile unutulmuş kurbanların yükünü sırtlarında taşırken, sisteme meydan okumayı seçtiler. Onların varlığını kimse bilmez. Onların izini kimse süremez. Ama gölgelerden yükselen bir fısıltı vardır: “Küller asla tamamen sönmez.” Bu bir intikam hikâyesi değil. Bu, unutturulmaya çalışılanların sesi. Ve o ses, susturulamaz.

"En sevdiğin çiçek ne peki?" Hiç düşünmeden cevapladım: "Lavinia Çiçeği." "Anlamını biliyor musun?" Kafa salladım. Lavinia, ölümün çiçeğiydi. Güzelliği için seven çoktu. Ama ben… anlamını öğrendiğimde sevdim onu. O, Gölge Timi’nin içindeki iki kadından biriydi. Ama karanlıkta en çok o fark edilirdi. Gözleriyle karar verir, kurşunlarıyla mühürlerdi. Geçmişinden kaçmıyor, onunla savaşıyordu. Dişi Kurt — Karşısına geçmeye cesaretin var mı?

Kupa kızı ve Serseri`nin hikayesi... Not: Ayliz kitabımın yan kitabıdır

Annelerinin şehit düşmesiyle yolları ayrılan Tomris ve Alparslan… Çocuklukta birbirlerinin sırdaşı olan bu iki genç, yıllar sonra kaderin sürpriziyle yeniden karşılaşır. Tomris, hem MİT ajanı hem Askerî Ceza Savcısı; Alparslan, TSK’nın en gözde askeri. Geçmişin gölgesi, gizli görevler ve tehlikeler arasında, “Yıldız” ve “Gece” lakaplarıyla birbirlerini hatırlayan iki eski arkadaşın yolları yeniden kesişir. Gecenin Yıldızı, aksiyon, gizem ve duygusal derinlikleriyle, okuyucuyu ilk sayfadan sona kadar sürükleyen bir askerî macera. Başlangıç: 15:08:2025 Bitiş (sezon finali):

•"Plan yoksa kaos vardır." •"Bizim için zafer sessizliktir. Gören olmaz , duyan kalmaz." •"Kurşun konuşmaz ,niyet konuşur; niyetimiz ölümle sonuçlanır." •“Kurşun konuşmaz, niyet konuşur; niyetimiz ölümle sonuçlanır.” •“Zaman en acı düşmandır; bir saniye bile gecikmek ölümdür.” •“Kardeşlik, savaşın en keskin kılıcıdır.” •“Bizi durduramazlar; çünkü biz vazgeçmeyiz, yalnızca strateji değiştiririz.” •“Düşman ne kadar güçlü olursa olsun, bizim birliğimiz onun korkusudur." •“Her karanlık anın sonunda bir ışık değil, yeni bir gölge vardır.” •“Her zaman bir yol vardır; önemli olan onu görebilmektir." •“Silahlar değil, zihinler kazanır; biz önce zihinle vururuz.” •“Görev bitmez, çünkü biz bitmeyiz." •“Dostu yaralayan, düşmandan daha büyük bir tehdittir.” •“Sessizliği bozmak, düşmanın adını fısıldamaktır.” •“Yaralı yoldaş, yük değil; umudun en güçlü simgesidir.” •“İhanetin gölgesi en koyu gecedir.” •“Birliğimiz, kaybedecek bir şeyimizin olmadığını gösterir.” •“Planlar su gibidir; sert kayalara çarpar ama yolunu bulur.” •“Hayatta kalan en iyi savaşçı değil, en stratejik olanıdır.” •“Her darbe, bizi daha da güçlendirir; kırılmaz bir zincirin halkalarıyız." •“Gözlerimiz sadece düşmanı değil, yoldaşımızı da korur.” •“Savaş meydanı, korkusuzların ve akıllıların oyun alanıdır.” •“Bize ‘imkânsız’ denir, çünkü biz imkânsızı mümkün kılanlarız.”

Ahu Bade Aslan, sessiz bir kaçışla Berceste Mahallesi`ne gelir. Geçmişin yükünü sırtında taşırken, onu bekleyen Baran Yiğit Aldinç ile yolu kesişir. İkisi de kendi yaralarına sığınırken, bir görev onları yan yana getirir. Ve bazen en iyi roller, gerçeği saklamaz… ortaya çıkarır. Berceste Mahallesi artık bir yer değil, bir hatıra... Bir aşkın, bir direnişin ve bir kadının yeniden var oluşunun hikâyesi. ------------- Yeni bir mahalle, yaralı bir kalp ve geçmişe karışmış sırlarla dolu bir görev… Ahu Bade Aslan, Berceste Mahallesi’ne sığınırken sadece yeni bir hayata değil, beklenmedik bir aşka da adım atar. Baran Yiğit Aldinç’le yolları kesiştiğinde ise gerçek ile rol arasındaki çizgi silinmeye başlar. Berceste Mahallesi… bazen bir sokak, bazen bir sığınak, bazen de kalbin tam orta yeri.

"Tek bir yasak var ölemezsiniz! O zaman başlıyoruz .Görev 1..." ---- Hızlı hızlı adımlarken kulağımda onun sesini duydum. Ölümcül bir saklambaçtı bu. O saydı ben nefes nefese tamamladım. Bir Ruhum kir İki Kayboldu seninki Üç Onu bulmak güç Dört Bütün günahları ört. Beş Seçtin onu eş Altı Gözlerimi kapattı Yedi Bekledi Sekiz Geçmişten eskiz Dokuz Artık sıkılmaya başlıyoruz On Son Bağlantı kesildi. Bu sefer gelen ses arkadaşımındı. "Sana tek başına gitmemeni söyledim. Budalalık bu!" "Çok geç!" Hızlı adımlarım karşımdaki kişiyi görmemle durdu. "Onu buldum!" Şaşkınlıkla dudaklarımdan firar eden kelimeler boğazımda düğümlenmişti. "Ne!" Birkaç saniyelik sessizlikten sonra endişeli bir ses tekrar kulağımı tırmaladı. "O burada..." "...çıkın ikinizde hemen oradan çıkın çabuk!" Sırılsıklam olmuş halimi umursamadım. Kulağımda bana bağıran arkadaşımın sesi artık çok uzaktan geliyordu. Yavaş yavaş ona yürürken ayaklarım beni zar zor tutuyordu. O da bana benimkinden daha hızlı adımlarla yaklaşmaya başladı. Aramızdaki sadece bir mesafe değildi yıllardı acıydı... Tam ortada buluşup göz göze geldiğimizde dudaklarından bir kelime döküldü lakin tam o sırada kaderin cilvesi olsa gerek büyük bir şimşek çaktı. Kelimesi fısıltıya dönüştü. Dudaklarını okuyamadım. Yağmur sesimizi bastıracak derecede yağıyordu. Ona ne dediğini soracakken gözlerimin önünde bir perde belirmişti. Başım döndü, dengemi sağlayamadım. Görüş alanım bulanıklaşmıştı. Bana neler olduğunu anlayamıyordum. Onun bakışları mı değişti? Çok bulanıktı ayırt edemiyorum fakat bu gördüğüm korku mu? Sırtımda bir sızı hissediyorum bedenim beni tutmuyordu yere düşerken beni tutan parmakları hissettim. Birlikte mi düştük? Sanırım bilincimi kaybediyorum. Ona sormam gerek ne demişti?

30.03.2025 Hemşire Nazlı Aydoğan ve polis memuru Ali Efe Gündüz`ün birbirlerinden habersiz olan sevdalarını konu alıcaz... Aşk tesadüfleri sever;) saçları hafif ıslaktı ve anlına düşmüştü giydiği kıyafetten dolayı vücudu çok belli oluyordu dikkatli bakınca çok yakışıklıymış taş gibi mübarek `Hem sesi hem kendisi karizma çocuğun` İlk defa katılıyorum sana iç ses -"Beni süzmen bittiyse burda ne işin olduğunu açıkla" dedi sırıtarak -"Seni ne süzcem be nereni süziyim ben senin" diye çıkıştım utanmıştım ama bunu fark edemezdi çünkü ben utanınca yanakları kızaran kızlardan değildim :)) -"Tabii kesin o yüzden öyle dikkatli dikkatli bakıyordun" dedi anında hah sen kimsin ki haspam göz devirdim o da ikinci sorusunu yineledi -"Ne işin var burda" -"Az önce melek teyze gün var dedi ama ben mi yanlış duydum" -"Burda oturuyorsun yani bizim mahallede" -"Mahallede oturmakla kalmayıp tam tamına karşı dairenizde yaşıyorum" dedim anında, bir anda kafasını bana doğru çevirdi şaşırmış olmalıydı çünkü bende şaşırmıştım sabah gördüm bitti gitti diye düşünmüştüm ama işte tevafuk -"Karşı dairede mi yaşıyorsun tevafuğa bak sen" dedi -"Neyse benim burda daha fazla durmam uygun değil" deyip arkama bakmadan içeriye geçtim Kısa bir kesit koyayım dedim nasıl sizce Kitap tamamen şahsıma aittir lütfen (ç)almayınız İlk kitabımdır mantık hataları olabilir!

• ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Ana karakterlerimiz olan Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşıdır. Aynı zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Erkek karakterimiz olan Mirza’nın babası polistir. Ve bir gün tayini çıktığından dolayı, yaşadıkları yer olan Hakkari’den Ankara’ya göçmek durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden tam 15 yıl geçer. Ve artık çocuklar büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olur. Gülfem ise Ankara’da, yani çocukluk arkadaşı olan Mirza’nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesini kazanır. Gülfem aile büyüklerinin vasıtası ve ısrarları üzerine, Mirza ve onun ailesi ile yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi?

"Önüme gelen davayı reddettiğimi ne zaman gördünüz Başsavcım?"

Bade uluslararası bir teşkilatta çalışıyordur fakat sıra arkadaşı Kara da onunla aynı teşkilatta görev yapıyordur. Bade hayalleri için İspanyaya giderken Kara kişisel görevi için İspanyaya gider. Ve ikilimizin yine yolları kesişir.

“Bazen en derin yarayı, en sessiz kişi taşır.” Gökçe Akçay, psikoloji son sınıf öğrencisidir. Mezun olabilmek için bir danışanla terapi süreci yürütmesi gerekir. Ancak karşısına çıkan sıradan biri değildir: Sessiz, yaralı ve geçmişiyle savaşan bir asker. Kendi içindeki karanlıkla ve ailesinin baskısıyla mücadele eden Gökçe, henüz kendini iyileştirememişken başkasına umut olmaya çalışır. Bu terapi, sadece bir akademik görev değil; kalpleri birbirine dokunan iki ruhun zorlu ve içten bir yolculuğuna dönüşecektir. ❗Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kopyalanmasına kesinlikle iznim yoktur. Haklarının ihlal edilmesi durumunda hukuki süreç başlatılacaktır.

Güç bedende değildir. Akılda, ruhta ve kalptedir. Bir kişinin dış görünüşüne bakarak güçlü diyemezsiniz. Bir kişinin gücünün kapasitesini öğrenmek için ya aklına, kalbine girmeli ve vazgeçilmezi olmalısınız yada ruhunu görmelisiniz. Bedeni yaşayan bir ruh görünmez değildir. Bir göz temasıyla, bir damla gözyaşıyla, bir acı tebessümle ruhu apaçık bir şekilde görebilirsiniz. Cesaretse yüreğin saklısındadır. Kalbini birine kaptırdığın zaman o cesaret, esaretinden kurtulur ve hürlüğe kavuşur. Cesaret iyidir derler ya aslında öyle değildir. Her cesaret beraberinde gözyaşlarını da getirir. Gözyaşları zayıflıktır ama gözyaşlarını gün yüzüne çıkarmamakta cesaretsizlik. Yoksa gözyaşları mıydı bizi acıtan, kalbimiz miydi sonsuz acı salgılayan? Hangisi bize ihanet etti? Acısıyla kanayan kalbimiz mi, ardı ardına akarak kor gibi yakan gözyaşları mı? En büyük çığlık, çaresiz hıçkırıklardır. En büyük ateş gözlerden akan yaşlardır. En büyük kalp sızısı, kalbe düşman olan aşktır. Aşk ölümdür. Aşk acıyı göze almaktır. Aşk içten içe kanayıp dudaklara en içten tebessümü yerleştirmektir. Ve aşk yalan sevgi oyunlarıdır. Kalbe girdiğinde tüm güzellikleri yok eder ve geçici mutluluk eşliğinde eceli getirip avuçlarının ortasına yerleştirirdi. Adeta ‘bak’ derdi. ‘Bak gör bu aldandığın mutluluğun sonuçlarını. Şimdi ağla, haykır, kır dök, öl ve çek zayıflığının acısını ben artık yokum.’ Her mutluluğa aldanmamak gerekir. Çünkü her mutluluğun arkasında acı bir haykırış saklıdır. Her güzelliğin bir sonucu vardır. Tıpkı güzel bir bedeni acı geçmişin kirletmesi ve tüm güzelliği gölgede bırakması gibi. Güzel bir bedeni herkes severdi, önemli olan bir kadının ruhunu ve geçmişini sevebilmekti. Her anlamda karanlığa kuşanmış bir kadına gönlünü kaptıran bir erkek, o kadının karanlığını silmek zorundaydı. Karanlık, karanlığı silebilir miydi? İşte bunu zaman gösterecekti.

Kapı açıldığı an içeriden ağlama seslerine eşlik olarak “Git.” dediğini duydum. Ona duyduğum özlem benim sandığım kadar değilmiş. Daha fazlasıymış. Sesini duyunca anladım. “Benim. Yiğit. Gelebilir miyim?” dediğimde bana bakmadı. Şapkamı indirdim. Ağlamasının şiddeti azalır gibi oldu. Yavaşça kafasını kaldırdı. Yutkundum. Gözlerini görünce derin bir nefes aldım. Merhaba, çocukluk özlemim. İçeriye girdim. Hızlı hızlı nefes alıp vermesi beni ne kadar korkutsa da şu an konuşarak rahatlatabilirdim sadece onu. Duvarın en köşesine, benden en uzak yere gitti. Korkuyordu benden. “Melek,” dedim tereddütle. Neden yabancı gibi bakıyorsun bana? Diz çöktüm. O adam, ben küçükken bana vurduğu zaman, ben yerde olduğum zaman ayakta dururdu ve bana çok büyük, çok güçlü gelirdi. Ve ben o zaman daha çok korkardım. Onun da böyle korkmasını istemiyordum. Özellikle de benden. Hızlı hızlı nefes almaya devam ederken bir yandan yüzünü sildi bir yandan da iç çekti. Bende derin bir nefes aldım. “Tanımıyor gibi bakıyorsun bana?” dediğimde “Tanımıyorum.” diyerek bir darbe vurdu çiçek kız. “Hiç mi?” dedim bir umut. Kaşlarım kalktı. Kafasını salladı. “Çocukken…” dediğimde gözlerini yumdu. Kafasını salladı itiraz eder bir şekilde. “Çocukluğumu hatırlamıyorum.” dedi. Yutkundum. “Kimse kıramaz sanırsın ama bazen en sevdiğine kırılırsın.” demişti bir komutanım.

Mardin ağası yüzbaşı dicle`nin berdel hikayesi

Yağmur. Sadece bir doktor değil artık. Belki de bu inatçı askerin tek sığınağıydı. Aşk bazen yalnızca kalpte değil, acının tam ortasında filizlenirdi. Yağmur ve Toprak’ın yolları bir tesadüf sonucu kesiştiğinde, Geçmişin yükleri, geleceğin belirsizliği ve kalplerindeki gizli yaralar… onları birbirine daha çok baglıycaktı.

🤍 Genç kız gözlerini bile kırpmadan bastı silahın tetiğine,o gece o odadan iki el ateş sesi yükseldi kız yüzüne sıçrayan kanı umursamadan arkasını dönüp tam karşısındaki koltuğa attı kendini. Bitmişti yıllardır çektiği ızdırap o namlunun ucundan çıkan iki mermi ile son bulmuştu,topluma göre katil olmak demek vicdandan yoksun olan insanların bütün duygularından arınıp hissizleştiği evreydi ama kızda tam tersi işlemişti his yaratmıştı acıma,tiksinme hatta mutluluk bile hissetmişti o an, garipti ismi his olan bir kız ve ilk defa hissettiği duygular. 🤍 "kartal...sorun ne neyi saklıyosunuz?" kartal bana bakmamıştı bile elini elimden çekti sanki elim omuzuma kadar buz kesmişti "biz birbirimizden neyi saklamadık ki şimdiye kadar bunu anlatalım his" yine yapıyodu işte yine aramıza o mesafeyi sokuyodu tepki vermedim her zaman aynı şeylerdi alışmıştım. "haklısın,birbirimize güvenmedikten sonra neyimizi anlatalım ki kusura bakmayın ileri gittim hatamı mazur görün." sessiz kaldı yine... çıktım sadece bunu yapardım ben kaçar giderdim

Savcı ve yüzbaşının başına gelen ihanet ve devam eden aşk hikayesi

Hayat bazen hiç beklemediğin anlarda karşına yeni kapılar açar. “Yeni Görev” de tam olarak böyle bir yolculuk; hem kendimi hem dünyayı yeniden keşfettiğim, sınandığım ve büyüdüğüm bir serüven. Bu kitapta, bazen kırılgan, bazen cesur, bazen kararsız biri olarak attığım adımları, yaşadığım duyguları ve aldığım dersleri paylaşıyorum. Okurken kendinden bir parça bulacağını, kimi zaman kalbinin hızlandığını, kimi zaman durup derin nefes aldığını hissedeceksin. Hazır ol, çünkü “Yeni Görev” sadece bir hikâye değil; yeni başlangıçların, ikinci şansların ve içindeki gücün farkına varmanın davetiyesi. Sen de benimle bu yolculuğa katılmaya var mısın?

Bir tutulma aynı anda kaç hayatı etkileyebilir?. 💕 Gerçek miydi herşey yoksa yalan mı? Bir araç mıydım onun için yoksa gerçekten sevmişmiydi beni? 🖤 Vatan mı Aşk mı? Hangisini seçersem seçeyim kahrolan ben olacaktım..

Annesi gözleri önünde teröristler tarafından öldürülen asker adam ve ailesini trafik kazasında kaybeden doktor kadın. İkisinin de ortak bir noktası var, kardeşlerine olan zaafları. İlk kez karşılaşmalarının ardından yollarının tekrardan kesişeceğini ve bir daha ayrılmayacaklarını nereden bilebilirlerdi ki? Alparslan ve Asena Vatanı için çalışan bir asker ve insanları iyileştirmek için çabalayan doktor Kitabımla ilgili paylaşımlar yapacağım Instagram hesabımın adı Zeynluna. Takip ederseniz ve paylaştıklarımı beğenip, yorum yaparsanız çok sevinirim. Bana bir şans verirseniz çok mutlu olurum. Lütfen diğer paylaştığım kitabıma da bir şans verin💗💗

Gizli bir görev için bir tim kurulacaktır bu timin adı Gölge’dir. İsimlerinin duyulduğu yere korkuyu getiren Gölgeler… Her timi askere yuvadır fakat bu tim Gölgeler farklı olacaktır, çünkü hiç tatmadıkları duyguları tadacaklardır. Sevgiyi…

Siz hiç ölümle burun buruna geldiniz mi?Ben geldim. Peki ben kim miyim? Ben düşmanların korkulu rüyası,ayak bastığı yere ölüm getiren herkesin dilinde"Şahin"adıyla bilinen Kıdemli Üsteğmen ŞAFAK KESKİNİM. ********************************************* Timi ile pusuya düşürülen Şafak Keskin tüm timini kaybetmesiyle yeni bir time atanmıştır.Ama nerden bile bilirdiki hayatının aşkını bir çift kara gözde bulacağını? TELİF HAKLARI BANA AİTTİR. HER HANGİ Bİ ÇALINTI DURUMUNDA MAHKEMEYE BAŞVURUCAKTIR. İyi okumalar dilerim... Kitapdelisi_1

Maria Romanov, teröristlerin elinde aylarca esir kaldıktan sonra, üzerine yapılan deneyler ve patlayan bir isyan sonucu ölümüne terk edilir. Miran Alpkan Bozkurt, Parla`yı ölü sanarak yıllarca onun kaybıyla yaşamaktadır. Fakat, yıllar sonra Parla, Maria adıyla karşısına çıkar. Eski kimliğini unutmuş ve yeni bir hayat kurmuş olan Maria, eski terör örgütü başının tehdidiyle karşılaşır. Miran, vatanına olan sarsılmaz bağlılığı ve Maria`ya duyduğu koruyucu sevgiyle, örgütü yok etmek için görevlendirilir. İki zıt dünyadan gelen bu iki insan, geçmişin sırları ve aşkın gücüyle örülü bir mücadeleye girişir. "Künye" geçmişin sırlarını, kahramanlık, kayıplar ve aşkın gücünü keşfeden iki karakterin hikayesidir.