17 Yıl sonra gerçekleri öğrenen Bade, yıllardır onu arayan abilerine giderse. Azıcık dram. Bolca eğlence. Bolca aksiyon. Bir tutam da kaos. Daha ne olsun? Var mısın benimle yeni bir serüvene? (Bal Bade`m adında ilk ve tek kitaptır.) (Kitabımda reklam istemiyorum. Yapmayınız lütfen.)

Hiç kitap karakterine aşık oldunuz mu? Hayır, hayır. Soruyu değiştiriyorum. Hiç dilek tuttunuz mu? Peki, o dileğiniz gerçekleşti mi? Galiba benim dileğim gerçek oldu. Yoksa balkonumun ortasında yayılarak yatan bu yarı çıplak prensin bir açıklaması olamazdı. Tek sorun vardı. Bu adam Grondal Krallığı`nın korkulu rüyası olan Prens Lokii. 2024 yılında balkonunuzda yatan yarı çıplak prensle karşılaştığınızda ne yapabilirdiniz ki?

(Aşiret kurgusu) Avlu`nun duvarına yaslanmış, sigarasını çiğerlerine çekip bir ölü gibi çıkan dumanları arasında siyah gözleri uzaktan gözlerime tutundu. Her şey, oydu. Zorla evleneceğim adamdı. Rüzgarın yönü hep değişir. Kader ipliğini bağlandı parmaklarımıza. "Kim bilir. Çark her zaman döner." Ayna gibiydi. Lakin bakmak, ona böyle bakmak bağımlılık yapan maddeler kadar çekiciydi. "Kaldıramıyorum, gururum önümde öldü. Kendime kalmadım ben." "İçimde sönen kelebekleri kafese koyma. Bırak gideyim, bir silah ver öleyim." Kara gözleri kadar karanlık sesi kalbimi titrertti. "Bana kal. Benimle savaş." "Yaşanmış birşeyler olarak kalsın bizim ki. Kısa sürsün ama yaşansın."

Ve aynı hikaye ana haber bültenlerinde aylarca konuşulan, ülke gündemine aylarca oturan bir haberle başlayıp seneler sonra aynı gündemde yer eden birkaç saniyeye sığdırılan acı bir haberle bitecekti. Bazı insanlar görünen, diğerleri ise görünmeyen kahramanlar olurdu. Görünmeyenlerin yarası daha çok olsa da her daim görünenler konuşulurdu. Bir vardı bin yoktu. Bir hikaye daha, henüz başlayamadan aynı noktada son bulurdu. * "Değer vaktinde bilinmeli." dedi yaşlardan dolayı buğulanmış gözlerini gözlerime dikerek. Zar zor konuşuyordu. "Mezar ne anlar ki çiçekten."

Mafya tipi ama kan davalı bir kitaptıııııırr..

O`nun takipçisiydim. Bu yüzden de bir şeyden emindim, evin içerisinde birileri öldürüyordu. "Benin için birini öldürmeni istiyorum."

Olmadık yerde olmadık zamanda kapını çalıyorsa aşk, onu içeri buyur etmekten başka şansın yoktur.

Kendi ayakları üzerinde durmaya alışmış bir kadın, bir kız çocuğu. Yıllar sonra üvey olduğunu öğrenip gerçek ailesiyle tanışacak olmak onda ne etki yaratacaktı?

Yavuz, Nazelif`e doğru bir adım attı. "Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedi Nazelif. "Pozitif enerji mi verdim?" "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı Nazelif`in şakağına. Önce ellerini kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağından. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedi Nazelif. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedi Nazelif. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağına. Bir öpücük daha bıraktı. Nazelif farklıydı, bambaşkaydı. Çok güzeldi... "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağına öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedi Nazelif. Sağ şakağından öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor Not: Kitapta +18 yerler de olacaktır. Bunu bilerek okuyun ya da okumayın lütfen.

Ne duruyorsunuz, içeriye bekleniyorsunuz. Siz: Gece gece ne bu ağlama sesleri kardeşim?(01:45) Yazmayayım yazmayayım dedim ama insana bir rahat huzur vermiyorsunuz yahu.(01:48) Bebeğin varsa uyut.(01:48) Kulağıma kulak pamuğu tıkayıp yatmak zorunda kalıyorum her gün.(01:48) Bu ne ya car car.(01:49) Gürültücü adam: Sen kimsin lan.(01:49) Bu saatte mesaj atma haddini nerden buluyorsun?(01:50) Siz: Bu saatte beni rahatsız etme hakkını nereden buluyorsanız bende mesaj atma hakkını buluyorum beyefendi.(01:51) Ramazanda çalınan davul sesi bile bu kadar sesli değil yemin ederim.(01:51) Bu kitapta biraz duygusallık, birazda mizah ortaya karışık her şey mevcuttur. Sizde yeri geldiğinde gülmekten kırılmak, yeri geldiğinde de hüzünlenmek istiyorsanız buyrun içeri, ne duruyorsunuz. Bu kitap sadece texting şeklindedir. Düz yazı yoktur.

TANITIM Aşk? Aşk mı? Evet sana aşıktım belki de hala öyleyim ama içimde senin aşkından daha büyük bir şey var. Daha güçlü bir şey. Beni her gün daha fazla tüketen bir şey. Nefret gibi ama değil daha büyük daha şiddetli bir şey. Nefretle aşk arasında çok ince bir çizgi vardı ve sen hep o çizginin üzerinde dolaştın. Belki de defalarca sınırı geçtin ama ben görmemeyi seçtim. Sonra bir gün bende bu oyundan sıkıldım. Çizginin üzerinde dolanmandan da buna gözlerimi kapatmaktan da sıkıldım. Sorunumuz sana aşık olmam değil o kısmı geçeli o kadar çok oluyor ki. Sorunumuz senin beni dönüştürdüğün şey, çünkü aşkım(!) Ben ilk tanıştığımızda bir çiçektim beni öpebilirdin koklayabilirdin sevebilirdin ama sen benim yapraklarımı koparmayı seçtin. Benimle beni parçalayarak oynadın. Sonra ben bir ateş oldum. Artık beni öpemezdin koklayamazdın sevemezdin. Seni yakardım. Bu bana yaklaşma demekti. Bu ben sessizce zarar vermeden yanıyorum demekti ama sen, sen beni yok etmek istedin. Sen yanmama bile izin vermedin. Yarattığın acıya bile saygın yoktu. Şimdi ben git gide büyüyen bir alev topuyum. Durmayacağım. Ta ki seni yakalayana kadar. Seni yakaladığımda etinin kemiğinden ayrıldığını hissedeceksin canın öyle yanacak ki yok olmak isteyeceksin ama ben buna izin vermeyeceğim. Seni yakıyor olmamın her anını zevkle izleyeceğim. Çünkü sevgilim, sen aşkın değerini bilemedin. Ama acının yaşattığı hissi hiç unutamayacaksın. Acı, seni bana tutsak edecek. Acı olduğu sürece hep benimle kalacaksın.

O da gülümseyince daha önce fark etmediğim gamzeleri ortaya çıktı. Şaşkınlıkla bakakalırken gülüşüm duruldu. "Ne oldu?"diyip kıkırdadı. Parmağımı yanağıma koyup gamzem varmış gibi işaret ederek "Gamzelerin var" dedim. "Bu iyi bir şey mi?"diyip bana sorarcasına baktı. "Yeni fark ettim de","Bence güzel bir şey "dedim. ...

"Umarım kalbinin olduğu yerde bir boşluk vardır. Çünkü ben artık orada yokum ve bir başkasının olmasını kaldıramam..." ✨ Neva Dersim, eniştesi Örsal Sonkoç tarafından sahte evrak ve tanıdık aracılığıyla akıl hastanesine kapatıldıktan sonra hastaneden çıkar çıkmaz intikam ateşi ile yürüdüğü yolun sonunda kendisini anma töreninde bulur. Kayboluşunun ardından üç hafta geçen 29 yaşındaki Örsal Sonkoç`un ölü bedenine yazlık evlerinde ulaşan polis, olayın cinayet olduğuna karar verdiğinde kurbanın eşi Hazen Sonkoç ve aile yakınları sarsılmıştır. Polis, Örsal Sonkoç`un katilini ararken anma töreninde bir genç kızın söyledikleri herkesin kafasında soru işaretleri oluşturmuştur. "Ben Çilay Zümrüt. Örsal`ın sevgilisiyim..." Yoksa Örsal Sonkoç cinayeti bir aşk üçgeni yüzünden mi işlenmişti?

ecem abisi tarafından ege yılmaza satılıyor daha sonrasında kenser oluyor ve başlarındaki diyer belalarden kurtulmaya çalışan bir çiftin hikayesi...

Bensu, babası ile birlikte bomba patlamasında şehit düşerek Güneş tekrardan öksüz kalmıştı. Koruyucu babası ve kardeşi ile tek kalan Güneş, Bensu`nun iki emanetini sahip çıkarak büyür. Kız kardeşi ve mesleği. Güneş büyüdükten sonra Bensu`nun mesleğine ele alarak Hakkari`ye atanır. Hakkari`ye atanmasından 5 hafta sonra teröristler tarafından kaçırılır. Hakkari`de görev yapan Ateş timi ise, Güneş`i kurtarmak görevini alır. Güneş`in öğrencisi olan Alphan`ın babası, Ateş timin komutanı ve yüzbaşı Pars Erdinç ise, Güneş`i kurtarır. Pars, oğlunun öğretmeni ile tekrardan karşılaşınca hikayeleri sonsuz olacak derecede kaderde yazılmıştı. Aslında hikaye, iki yetimhane çocuğu bir hayat üzerinde olan bir hikayeydi...

babası asker olan asena cumurhiyet savcısı olur ailesini kaybettiğine bir türlü inanmayıp onları bulmaya çalışır kendisine bir ordu kurar ve aramaya başlar araken çok farklı hikayeler ve hayatlar bulur gökalp ordunun başı olarak yardım eder ama geçmişte bulunan bazı sırları çözmeye çalışarak farlı yerlere ulaşacaklar.

1940`larda geçen bir aile hikayesidir. Aile bağları yüzünden hislerini saklayan iki genci anlatır.

Bu kitap madamosiella ve cruelladevil tarafından yazılmaktadır. Gözlerini gözlerimden bir saniye bile ayırmadan aramızdaki mesafeyi kapatarak karşıma dikildi. Sadece birkaç santim ötemde postalları postallarıma değiyordu. Kolunu başımın yanından geçirip aynaya yaslandı. Geriye doğru bir adım atıp etkisi altından çıkmaya çalışsamda zihnim için gereksiz bir çabadan ibaretti bu davranışım. Sırtım aynanın soğuk yüzüyle bütünleşince çelik yeleğe saplanan kurşunun unutmaya çalıştığım acısı sırtıma yayılarak varlığını yeniden hissettirdi. Katlanarak artan ağrı bedenime daha derin bir acı vermeye başladığında bütün çabalarıma rağmen yüzümün kasılmasına engel olamamıştım. Uzun kemikli parmakları belimi kavrayarak aynadan ayırırken acımı azaltmak istercesine belli belirsiz dolaştı bulunduğu yerde. Acı ufak bir sızıya dönüşmüştü evet ama artık onunla burun burunaydım. Bal rengi irisleri yüzüm ve gözlerim arasında mekik dokurken usulca kulağıma yaklaştı ve sıcak nefesinin tenimi yalayıp geçmesine izin verdi. "O küçük iğneli dilin bazen sınırlarımı fazla zorluyor." Sıcak nefesi yeniden nefesime karışırken, başımı dikleştirdim ve ona meydan okudum. Aramızdaki ast üst ilişkisini yok sayarak tıpkı onun bana yaptığı gibi kulağına doğru yükselerek fısıldadım. "Senin sınırların benim sınırlarımı zorladığın yerde son buluyor Atmaca. Sınırların geçilmesin istiyorsan önce benim sabrımın sınırlarında dolanmaktan vazgeç."

Bu kitap madamosiella ve cruelladevil tarafından yazılmaktadır. Gözlerini gözlerimden bir saniye bile ayırmadan aramızdaki mesafeyi kapatarak karşıma dikildi. Sadece birkaç santim ötemde postalları postallarıma değiyordu. Kolunu başımın yanından geçirip aynaya yaslandı. Geriye doğru bir adım atıp etkisi altından çıkmaya çalışsamda zihnim için gereksiz bir çabadan ibaretti bu davranışım. Sırtım aynanın soğuk yüzüyle bütünleşince çelik yeleğe saplanan kurşunun unutmaya çalıştığım acısı sırtıma yayılarak varlığını yeniden hissettirdi. Katlanarak artan ağrı bedenime daha derin bir acı vermeye başladığında bütün çabalarıma rağmen yüzümün kasılmasına engel olamamıştım. Uzun kemikli parmakları belimi kavrayarak aynadan ayırırken acımı azaltmak istercesine belli belirsiz dolaştı bulunduğu yerde. Acı ufak bir sızıya dönüşmüştü evet ama artık onunla burun burunaydım. Bal rengi irisleri yüzüm ve gözlerim arasında mekik dokurken usulca kulağıma yaklaştı ve sıcak nefesinin tenimi yalayıp geçmesine izin verdi. "O küçük iğneli dilin bazen sınırlarımı fazla zorluyor." Sıcak nefesi yeniden nefesime karışırken, başımı dikleştirdim ve ona meydan okudum. Aramızdaki ast üst ilişkisini yok sayarak tıpkı onun bana yaptığı gibi kulağına doğru yükselerek fısıldadım. "Senin sınırların benim sınırlarımı zorladığın yerde son buluyor Atmaca. Sınırların geçilmesin istiyorsan önce benim sabrımın sınırlarında dolanmaktan vazgeç."

Her şey asosyal birinin sosyal olma yolunda adım atmasıyla başladı. Birce Satürn`ün tek yerlisi isimli kullanıcı adıyla hikayeler paylaşmaya başlar. Ve bu hikayeler kendisi gibi asosyal olan birinin dikkatini çeker. Sorun bu kişinin mecazi anlamdaki cümlelerinin gerçek oluşundaydı.

Kapı açıldığında karşıma çıkan adamla gerildim. Uzun zaman olmuştu. Oldukça uzun. Ben yirmi yaşında olmuştum. O, yirmi beş. Seneler önce karşımda duran adamla, aynıydı. Sadece daha da, olgunlaşmış. Daha da devleşmiş. “Ahu..” diye mırıldandı tok bir sesle. 🦋 “Ahu!” Diye çıkışınca duraksadım. Gözlerini sıkıca yumarken, ısırdığı dudaklarıyla bir kaç küfürü yuttuğunu anlaybiliyordum. “Ben ne diyorum kızım?” “Abi-“ “Hay abini sikeyim!” Ağzım açık kaldı. “Muhabbet kuşu gibi sayıkladın. Abi de, abi.” ~~~

Tesadüfen tanıdığı ve ona yardımcı olan avukatın, hayatının tam merkezine oturacağını nerden bilebilirdi Delfin. --------------------------- "Avukatın var mı? Avukat olmadan mahkemeye çıkamazsın" Gözlerimi devirdim tekrardan. "Hayır yok" Bir iki dakikalık sessizliğin ardından ağzını bir iki kere açıp kapayınca bıkkınca nefesimi dışarı üfledim. "Hadi hadi çıkar ağzındaki baklayı" "Aslında senin avukatın olabilirim istersen

“Şu zamana kadar belki yüzlerce gol atıp zafer kazanmışımdır ama senin kalbini kazanmam Alin; işte o, attığım en özel gol, kazandığım en güzel zafer oldu benim için.” 🤍 Kurgu Wattpad’de de yayımlanmaktadır, dilerseniz oradan okuyabilirsiniz.

Geçmişte yapılan bir hata yanlış anlaşılmanın sonucunda ortaya serilen gerçekler Baba kız kurgusudur

Mezun olduktan sonra bir kafe işleten Nazlı, dükkan sahibinin onu çıkarmasıyla yeni bir dükkan arayışına girer. Bu süreçte çocukluk arkadaşıyla yaşayan Nazlı, arkadaşıyla evden de çıkmak zorunda kalırlar. Böylece yeni bir mahalleye taşınan ikiliyi yeni maceralar beklemektedir. “Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.” der Tolstoy. Bizim hikayemiz de böylece başlamış oldu.