selamü allahku nasıl başkacamı bilimiyorum evlatlar hariç hepsin insanlar ben çok sinir ve üzüyor acama ben saf ve mahametli olduyum için mi beni üzüyor nemiş o abla kisi baba hastamış sen bulaya gelmiyorumsu didiyor ama bir denesi demiyor ki ben ne çekti yada ne dedi var onu annemisi olacak si benin deli dedi sanki içi bir yapmamış gibi benin suradı annem ben asıma cıttı çünkü bu yaşadım bütün surlusu o annem bu elim de beyzalık ve kafdaki sikilik ve bütün hastalık oları yüşüde beni dogulan ailemi şuçu eşim de şule bir sucuvar beni çok üzüyor çünkü benim hatdam omadın birdiyi hate beni suluyor sanki insan dogun aileni yanın gitmek istemesim ama dogun ailem ben oley çetiki o istanbul gittice kendim sanki cehnnem gimişim gibi his ettiyorum istanbul büyük ama ben küçük ve tara yapacı yaptı kötülük benim sormaya gimiyor ama beni dogun ailem ben yaptı kötük sorma gidiyor size soruyorum? sizsin osadınız gidermidin size kötük yapma dogun aileniz siz nacayım çk şereler var ama nasıl başlim bilimiyorum kısca hayatım anadım size mılakıyorum? kızca ben çok çektidiker ben onalar kızkınım ve güvemiyorum beni dogun ailem ben için vadalılı olamadı beni dogun ailem hep salaranı oldu ne madi ne de manevi yadım etimediler 🪞herkes kendi bakısın

Yıllar önce bir yanardağı patlar ve bir figür Finaliya diyarına ulaşır. Herkes şaşkındır. Cehennem ve Cennet olarak bölünen Finaliya Diyarı, yüzyıllar sonra 20 yaşındaki genç bir kız olan Mavera için dönemden geçecektir. Ya da Baritan isimli bir krallıkta, lavların arasına karışmış o adamın yanında soluğunu alacaktır. " Bazen o ruh dediğin varlık, senin en büyük cesaretin olur ama unutma, o ruh sana ölümün kokusunu tattıracaktır..."

Çölün büyülü dünyasına yolculuk! Sahra, babasının anlattığı çöl hikayeleriyle büyüyen, ismini çölden alan meraklı bir kızdır. Bir gün babasıyla çöle yaptığı yolculukta, kum fırtınasının ortasında çölle konuşma fırsatı bulur. Çölün binlerce yıllık sırları, ibret dolu hikayeleri ve gizemli hazineleri Sahra`yı beklemektedir. Ancak bu büyülü dünyada kalıp çölün sırlarını öğrenmek mi, yoksa ailesine dönüp çölün hikayelerini dünyaya anlatmak mı? Sahra`nın seçimi, hem kendisini hem de çölün kaderini değiştirecektir. Doğanın sesine kulak veren, insanın doğayla kurduğu derin bağı anlatan etkileyici bir hikaye. Sahradaki Saklı Cennet, çölün gizemini keşfetmek isteyen herkes için unutulmaz bir yolculuk vaat ediyor!"

Elira, ruhlar âleminde görevli bir kadın melekti. Görevi, dünyadaki ruhları izlemek, yönlendirmek ve zamanı geldiğinde onları sonsuzluğa uğurlamaktı. Kurallar netti: insanların yaşamına karışmak, onlara görünmek ya da bağ kurmak yasaktı. Ama bir adam, Elira’nın kalbine dokunan o adam Atlastı Atlas, içine kapanık, derin duygularla boğuşan genç bir yazardı. Her gecesi sessiz, her satırı yalnızlıkla doluydu. Elira, onun acılarını izledikçe içindeki yasak duygular büyümeye başladı. Atlas ise rüyalarında hep aynı kadını görmeye başladı; tanımadığı ama ruhunu tanıyan bir kadını. İki ayrı dünyanın, iki ayrı kaderin yankıları birbirine karıştı. Ve kaderin bir cilvesiyle Atlas, trajik bir kaza sonucu hayatını kaybedince, ruhu Elira`nın boyutuna ulaştı. Artık yasak kalmamıştı. Elira’nın gözleri, Atlas’ın gözlerine değdiğinde, zaman durdu. Ama kader hâlâ tam olarak izin vermemişti. Atlas’ın kalbi hâlâ dünyaya bağlıydı. Elira, sevdiği adamı ya sonsuza dek kaybetme ya da dünyaya geri gönderme arasında bir seçim yapmak zorunda kaldı. Ve sonunda, aşk kazandı. Bu, iki âlem arasında yankılanan bir sevdanın, ölümle değil sonsuzlukla tamamlanan bir aşkın hikâyesidir.

İlk kurgumu yazıyorum, biraz acemiyim. Hikayeye bir göz atıp yorum bırakırsınız çok sevinirim <3.

"Ona sevdiğimi söylemem her şeye bedel olmuştu, canıma bile." Edalyn adındaki cennet muhafızının karşılaştığı sorunlar ve çözümlerini anlatan bu hikâye "Cennettin Kapıları" serisinin ilk kitabıdır ve bakalım Edalyn istediği şeye ulaşıp katili bulabilecek mi?

Yer altının biricik güzelliği. Bütün doyarın imkânsız aşkı.

Lavin, sıradan bir üniversite öğrencisi gibi görünse de, içinde gizli bir dünyaya dair belirsizlikler barındırmaktadır. Kampüsün sessizliğinde, eski dostu Pars’la karşılaşır ve aralarındaki konuşma, Lavin’in hayatındaki bilinçaltı sırları ortaya çıkarmaya başlar. Pars, Lavin’in karmaşık zihnini keşfetmek için bir adım atarken, bu karşılaşma onları hiç bilmedikleri bir yolculuğa sürükleyecektir. Ancak bu yolculuk, Lavin’in kim olduğunu ve neye hazır olduğunu sorgulamak zorunda kalacağı bir içsel mücadeleye dönüşür.

Yaşarken ölebilir miydi insan? Ben kaç defa ölüp yeniden dirilmiştim? Yaşıyordum,bir ölüden farksız nefes alıyordum.Düşmüştüm,sürünmekten başka bir şey yapmıyordum.Çabalıyorum,olduğum yerde dönüp duruyorum. Bana neler oluyor? Ölüyor muydum yoksa sürünmeye devam mı ediyordum?

"Bir iblis, iblis olduğunu söyler mi? Şeytanım der o." Birkaç kanat birini melek veya şeytan yapar. Kanadın yoksa soysundur. Meleksoylu ve iblissoylu. Kanadın yoksa uçamazsın. Uçamazsan orada değilsindir. Orada olanlar melekler ve şeytanlardır. Şeytanı dünyaya attılar, attıkları dünyada melek soyundan gelenler yaşıyor; göktekilerin de mizah anlayışı vardır. Melekleri gökyüzüne attılar; attıkları gökte yıldızlar yaşıyor; sen o yıldızsın artık. Sen insan değilsin artık, dediler o kıza ve aldılar onu evi bildiği her yerden. Sen bir meleksin artık, dediler Hazal`a ve aşık olduğu şeytanı arkasında bırakmasını istediler. Bir şömineye sarılmak istersin. Sıcak kupaya. Belki de sıcak çikolatalara. Avedis hep soğuktur. Vice dehşetin ta kendisidir. Ormanlar yırtıcılara aittir. Gökyüzü sana kalan tek şeyken seni oradan da alırlar. Çünkü gökyüzü onlara aittir. Gökyüzü kanatları olanlara aittir. Salemler ve Silasların hiçbir zaman kanadı olmadı. Ama Hazal Parla; gökyüzünde olan birini sevecek kadar kafayı sıyırdı. İçine atıldığın ateş bile buzlarını eritemeyecek, Çünkü burası cehennem, Cehennem iki kişilik değildir, Cennetin kapıları ise sonuna kadar açık, Ama bana değildir.

Şeytan cehennemden kaçtı ve cennetin huzuruna girdi. Aradığı meleği buldu ve sıkıştırdı. Bu ateşin meleğiydi...

Cennette sıradan bir melek olan Azazel bir gün Tanrı tarafından çağrılır ve artık Azrail olarak dünyada görev yapacağı söylenir Bu isteğe şaşıran ve getireceklerden korkan Azazel bu teklifi reddetmek istese de cesaretini toplayıp reddedemez ama kaygısını anlayan Tanrı ona merak etmemesini, bu işi en iyi şekilde yapacağını söyler. İşte bu eserimizde Azazil`in Dünya üzerinde Azrail görevini sürdürürken çektiği sıkıntıları düştüğü azapları içinde yavaş yavaş oluşan acıma kırıntılarının bir göl gibi büyüyüp Tanrıya kafa tutacak hale gelmesinin yolculuğudur.

Ailesi gece vakti ıssız bir sokakta kanları emilmis şekilde bulan Ayaz yıldız.

İnsanlar cennete uzak, cehenneme yakındı. Cehennemin Kıyısında yürüyorlardı. Her yalanlarıyla, her günahlarıyla. İnsanlar yer yüzünde şeytandan kaçardı, çünkü bilirdi ki şeytanın ve kötülüğün onlara verebileceği tek ışık ateşin ışığı olurdu. Cehennem yer altındaydı, azaplarla ve günahların bedelini ödemek zorunda olan insanlarla doluydu. İnsanlarda oradan korkuyordu, oradan kaçıyordu. Asıl garip olan ise insanların şeytandan kaçmasına rağmen sığındığının yine şeytan olmasıydı. Yer altı ve yer yüzü birbirine bağlandığında ise herkesin öncelikli korkusu oydu... Bu hikayenin bir gölgesi bir de avcısı vardı. İkisi de Şeytanın hizmetkarıydı, görevlerini yapmadıklarında herkesin korktuğu o ateşe girmiş, cehennem azabını tatmışlardı. Bu acıyı duyan ve hisseden yer yüzünde ki tek insan ise ben olmuştum. Onların yer altında yandığı ateşte, ben yer yüzünde yanıyordum.

"Haykırmak zamanı, yok mu söyleyeceğin?"

Lanetli ruhları görebildiğini fark ettiğinden beri tek bir isteği vardı, o da bir Ruh Bükücü olmaktı. Başına gelecek her şeyin kıvılcımını çakanın bu olacağını nereden bilebilirdi ki? Ölümün kızı, eşi benzeri görülmemiş bir sınavın eşiğinde gezindiğinden, bir uçurumun kenarında yürüdüğünden habersizdi. Asıl sorun ise yürüdüğü o tekinsiz yol değil, yol arkadaşının kim olduğuydu... "Bütün insanlar meleklere inanmayı bıraktı. Çünkü artık yalnızca şeytanları görüyorlardı." bu isimle yayınlanan ilk kurgudur ve tamamen bana aittir, hiçbir şekilde çalınamaz. Bir yerde benzerini görürseniz lütfen bana bildirin.

Hayatımız birçok açıdan insanlara benziyor. Neredeyse aynı görünüyoruz ancak gerektiğinde kullanabileceğimiz kanatlarımız var. Dengeyi korumak adına belirli bir sistemle aileler kurabiliyoruz. Yeni yaratılan melekler ise o ailelere emanet ediliyor, ta ki seçim yılına dek. O zaman kalan hayatımıza bir melek mi yoksa şeytan olarak mı devam edeceğimiz belirleniyor ve şeytanlar hasretini çektikleri Gehenna Civitas`a gidiyor. Bu yüzden şeytanların birçoğu taşınma hazırlığı yapmaya başladı. 🪽 Ailemden ilk kez bir şeytan çıkmış ve o ben olmuştum.

İnsanlığın iki yarısı olan iyiliği ve kötülüğü, aydınlığı ve karanlığı temsil eden, koruyan Cennet ve Cehennem Krallıkları, karanlığın ötesindeki; Cenneti ve hatta Cehennemi yok etmek, hükmü altına alıp kendi adaletini sağlamak isteyen bir güçle tehdit altında. Fakat; Krallıklar asla dost olamaz, anlaşma yapamaz, birlikte savaşamazlar. Bu iki Krallığı birbirine bağlayabilecek tek şey yasak bir aşkın meyvesi; Cennet ve Cehennemin utancı. Cehennemin karanlık kapılarının ardında gizlenmiş; Cehennem Ateşinin sahibi, yüz bin yıllık zincirlerinden kurtuldu ve hak ettiği tacı giymeye, hak ettiği tahta oturmaya, yönetmeye geldi. Yüz bin yıl önce onu yenilgiye uğratan Cennet Kralı, geçmişteki gibi Varisini korumalı; Cennetin Işığının sönmesini engellemeli. Karanlığın ötesinin başlattığı bu kanlı savaş ancak fedakarlık ve acımasızlıkla, iyilik ve kötülükle, ışık ve ateşle sona erebilir.

Cennetle cehennem arasında sıkışmış bir okul… İçinde iyilikle kötülüğün savaştığı genç ruhlar… Ve her seçim, bir kaderin ateşini yakar. "Seni sevmek, cehennemin ortasında cenneti hayal etmek gibiydi.”