İzmir`de yaşayan Beren Su adlı kızımız balerin. Yağız adlı erkeğimiz balet. Bunların çocukluğu beraber geçiyor. Fakat Beren Su dansı bırakmak zorunda kalıyor. 2-3 hafta sonra Yağız Beren` i ikna edip Beren tekrardan başlıyor. Beren uzun zamandır yapmadığı için geride kalıyor ama hoca onun programını yükseltiyor. Bunun sayesinde profesyonel olur ama bir şey ters gitti.

Ünlü bir balerin olmak isteyen Melisa Güneş, ailesi tarafından sevilmeyen ve önemsenmeyen bir kızdır. Melisa bir gün 7. sınıfta kazandığı bursluluk sınavı parası ile bale kursuna gitmeye karar verir, bu sırada kardeşi Alya`nın da bale yapmak istediğini öğrenir. Bakalım bu iki kardeşi neler bekliyor? Hikaye kapağının tasarımı: Elowshiin

Güneş ona zorbalık yapan okuldaki popüler çocuğa yazmak isterken okulun belalı grubunun ele başına yazar

Ben lavin yıldız ak yarı fransız yarı türk herkesin tanıdığı bir balerinim ama bir telefonla hayatımın alt üst olacağını bilmiyordum... _____ Gerçek ailem kurgusudur.

Kelebekler kendi kanatlarını göremezlerdi. Ne kadar güzel olduklarını sadece etrafındakiler izler, kendileri bundan mahrum kalarak, kabuğundan çıkmaya çalışırdı. Ayrıcalıklı çizgilerle, hayat bulan güzelliklerinden ölene kadar haberleri olmazdı. İrdeleyerek çekip aldığında ayrıcalık çizgi; İzel`di. İzel Hera Özün. Kısır bir döngü. Bir isim uğruna, ülkede sarsıcı etkiler yaratan krallık, kısır döngüye dahil olursa... 🦢 Yaman ve İzel Hera, ülkenin en prestijli lisesi olan BRIANNA LİSESİ`nde eğitim görmekte olan iki genç. Birisi sırılsıklam aşık oluşu ile kendi bedeninin farkında olmazken, birisi bir uğurda tekrar tekrar ölmeyi göze aldı. Ya bu iki genç, sonunda varisleri olduğu krallık ile yüz göz olursa? "BENİ SUÇLAMAYIN!" Karanlığa aydınlığa çeviren yazı... Ve kırmızı düğmeye basılmış, teori hayata geçmişti.

❄️🩰 RUS MAFYA LİDERİ VIKTOR VOLKOV & BALERİN VERA VASILIEVA Rus Mafya | Balerin | Romantik Gerilim | İlk Görüşte Aşk | Bilinmeyen Aile "Buzla kaplı bir kalp, güneşin sıcaklığına dayanamaz. Peki, buz eridiğinde geriye ne kalır?" Buzdan Kalp & Güneş. Vera Vasilieva, Londra`da parlayan bir bale yıldızıyken, büyükannesinin ani ölümüyle hayatı altüst olur. Rusya’ya dönüşü, onu sadece geçmişin gölgeleriyle değil, aynı zamanda tehlikeli bir mafya ağının merkezindeki gerçeklerle yüz yüze getirir. Bale tutkusuna tutunmaya çalışırken, karşısına Viktor Volkov çıkar. Yakışıklı. Soğuk. Güçlü. Tehlikeli. Aynı zamanda Vera’nın kalbine işleyen, unutulmaz bir adam. Viktor, sadece bir mafya lideri değil, Vera`nın geçmişiyle derin bağları olan bir adamdır. Ona ilk görüşte aşık olur; buz tutmuş kalbi, Vera`nın ışığında erir. Ancak tehlike her adımda yaklaşır. Çünkü bu karşılaşma rastlantı değil—kaderin karanlıkla yazdığı bir senaryodur. Viktor, kendi gölgeleriyle savaşırken bu tehlikeli dünyadan Vera’yı koruyabilecek midir? Gerçek aşkın bedeli ne olabilir?

Toprak kokusu, Lâl etmiş içindeki çığlıkları. Oluk oluk akan kan yağmurla bir bütün oldu. Milyonda birdi şansı İnsanoğlu Beyaz doğdu, Gri yaşadı, Siyah öldü…

Her insan küçükken kırılmıştır illaki, insan kırıldıktan sonra ya sürekli kırılıp üzülür ya da bir defa kırıldıktan sonra onu kıran kişiye taş kesilir dediklerini duymaz kısacası artık o onun gözünde bitmiştir. Küçüklüğünde kalbi kırılmış ve büyüdüğünde taş kesilmiş bir kız duruyor karşınızda bu kişi Farah gülce Ulusoy’du, onun bir kalbi yoktu artık onun kalbi taş kesmişti. Küçüklüğü onun için bir imtihandı, kişi dünyaya imtihan olmaya gelirdi yaşadığı hayat boyunca geçirdiği zaman imtihandır ona yıllar sonra Türkiye’den ayrılarak Rusya’ya gelmişti çünkü Farah artık dünyaca ünlü bir balerin ve dansçıydı. Farah Ulusoy dans ve baleyi aynı anda yapıyordu ve bu işte çok başarılıydı binlerce kişi onu dinlemek için geliyordu. Pekâlâ o mutlu muydu hayır pek sayılmaz o mutluluk nedir bilmiyordu artık o duygusuz birisine dönüşmüştü, artık üzülmüyor ağlamıyordu. Farah artık büyümüş ve olgunlaşmıştı o 20 yaşındaydı, duyguları ve yaşamındaki zorlukları onu zorlasa bile dünyalarca ünlü bir balerin olmuştu. Aynanın karşısına geçip saçlarıma şekil vermeye başladım, saçlarımın çok fazla yıpranmaması için sadece gösterim olduğu zamanlarda saçlarımı şekillendirip ısı kullanıyordum. Çoğu zaman asık suratlıydım çok soğuk olduğum söyleniyordu ama hayranlarıma daha doğrusu buralarda olamam onların sayesinde olduğu için aileme gülümsüyordum gülümsemeyi sevmiyordum gülümserken çok fazla yoruluyordum somurtmak bir insana bu kadar mı yakışır diyorlardı hepsi yalancıydı. Hepsinin gözlerine baktığım zaman gerçekleri görebiliyordum bu özel bir güç değildi sadece 6.hissim kuvvetliydi, giyinme odama girerek dolabımın içinden siyah tüllü elbisemi alarak aynanın karşısına geçtim, üzerimde nasıl duracağını düşündüm. Sevgili annem Monozza her güne bir video kaseti bırakmıştı ,annemin ismi Arap kökenliydi kendisi de Arap olduğu için monozza ismi onlar için gayet normaldi. Kaseti yerleştirerek ekrandan annemi izlemeye başladım, vaktim kısıtlıydı ama her gün yaptığım gibi makyaj yaparken onu izleyebilirdim. Gözlerime koyu renklerle vurgulayarak kırmızı bir ruj sürdükten sonra yerimden kalkarak aynaya karşı “harikasın Farah” Rusya’da kendime ait bir evim vardı kapımı kilitleyerek arabama doğru ilerledim. İstikamet ruhlarını kaybetmişler müzesiydi. Yarım saatlik bir mesafem vardı, kendiliğinden açılan radyomu kapatarak arabamın içine hakimlik sağlayan sessizlik ile yoluma devam ettim. Düz yolda ilerliyordum müzeye yakın bir yere oturmayı tercih etmiştim ışıklarda durduğum zaman karşıdan karşıya geçmeye çalışan teyzeye dikkat kesilmiştim, sol bacağı ilk adım attığında aksarken ikincisinde sağ bacağı aksıyordu bir adam geldiği zaman yanına yardım etmek için teklif etmişti kadın anladığım kadarı ile teklifini kabul etmiş karşıya geçtikleri zaman da adam kadına acıdığı için para vermişti. Yalancıydı. Yola devam edip müzenin önünde park edip arka koltuktan siyah uzun kabanımı aldım, üzerime giydikten sonra arabadan inip dışı gösterişli olan binaya girdiğimde çalışanlar sıra halindeydi ,rastgele bir çalışan “merhabalar Farah hanım, lütfen bu yandan” arkasından ilerleyerek perdenin arkasında beklemeye başladım çok fazla gürültü ve çocuk sesi vardı arkadan el işareti yaparak “çocukları dışarıya çıkartın” adam “ama” itiraz ederek” çıkarın dedim” kabanımı çıkartarak karşımdaki boydan aynalara bakarak “az kaldı.” Gözlerimi kapatarak `umiy tatamanaa li altawfiq” ışıklar kapandığında opera müziği başladığında perde de açılmıştı gözlerimi yumarak etrafımda tur atarak seyircilere doğru ilerledim gözlerimi açıp sağ ayağımı yukarıya kaldırıp tekrar döndüm. Dans hareketlerini yapıp bir andan da bale ye uyarlamaya çalışıyordum, aynı zaman da kendimi dansa kaptırmamaya uğraşıyordum, kaptırdığım an süre yi unutup dansa devam ediyordum. Şarkı bittiği zaman seyircilerin önünde eğilerek” Spasibo za prosmotr.” seyirciler alkışladığı zaman bakışları tanıdık gelen birisini gördüm evet fazlası ile değişmişti benim gösterimde benim hayatımı yerle bir eden birisinin ne işi vardı. Kalbimin sıkışması ile dayanmaya çalıştım, içeriye girip haplarımı atmam gerekiyordu ama ben içeriye giremiyordum beynim komut vermeyi durdurmuş ve karşımdaki adamdan gözlerini alamıyordu o ise yanındaki kadınla konuşmaktan beni fark etmemişti bile Yıllarımın katili Atilla vasilievaydı. “İki insan da yıllarca birbirlerini görmek istediler, aynı yerlere gitmek istediler bilmiyormuşçasına karşılaşmak istediler evren onları karşılaştırdı ama onlar birbirlerini fark edemediler.”

Geçmişe gitme kurgusudur. İris bir miras meselesi için İngiltere`ye ailesinin yanına döner. Yirmi yaşına girince büyük Gold mirasınından payını alacaktır. Vasiyeti ise ondan bir yeri kazmasını ister. İris bulduğu sandık ile beraber geçmişe giderek ailesine ait mirasın gerçek sahibi ile tanışır. Yani 1800`lerde yaşamış Victor Gold ile. Miras ile ilgili gerçekleri öğrenmek isteyen İris artık akraba sayılmadığı atasının peşine takılır. Ancak bu sırada da İris`in peşine birinin takılması ile işler karışır. 1800`lü yıllarda hayatta kalmaya çalışan İris aynı zamanda eksik taşları yerine oturtacak ve mirasın gerçeklerini öğrenecektir.

Bu dünya disiplinle çizilmiş, barutla mühürlenmişti. Her adım hesaplı, her nefes riskliydi. Hedef belliydi, hata affedilmezdi. Fakat bazen bir bakış, en güçlü silahı bile susturabiliyordu. Ateş verildi. Barut hazır. Kıvılcım beklemede.

"Tehlikeli sularda yüzüyorsun kuğu, çamur olmamaya dikkat et" Suda yüzdüğüm falan yoktu. Ben sevdiğim işi yapıyordum sadece, garip yollardan da olsa benim için bu yeterliydi. "Ne yapacağımı size soracak değilim beyefendi" Başımı kaldırmış ve gözlerimi benden uzun ve iri adama dikmiştim. Keskin yeşil gözleri önce saçlarımda dolaşmış sonra gözlerime bakmıştı. Ne diye bu kadar inceliyordu beni? "Kanadını kopardım diye kızma sonra" Açık açık beni tehdit etmesine ağzım açık bakakalmıştım. Tanımadığım mafya tipli bir adam benden işimi bırakmamı istiyordu. Kaşlarımı derince çatmış dişlerimi sıkmıştım. Birilerinin haddi olmayan işlere karışmasından nefret ediyordum. "Haddiniz olmayan işlere karışmayın beyefendi. Bu size son uyarımdır! " Çıkardığım ayakkabıları elime alıp prova odasından çıkmıştım. Baleyi asla bırakmazdım.

"Celladımız bizim ağıdımızdır," dedi is kokan o adam. Yüreği ateşten, elleri kandan olan o adam. "Her adımı yüreğimizde yankı yapar, her bakışı geçmişimizde is bırakır. Onu unutmak isteriz, lakin unutmak mümkün değildir; Çünkü o, hem lanetimiz hem de tek gerçeğimizdir." Not; Bu hikayedeki olaylar tamamen hayal ürünü olup, gerçeklik ele alınmamıştır. benzerlik tesadüfidir.