Gerçek ailem klişesi. KİMİM BEN? Herkesin bildiği bir hayatı, sevdiği bir ailesi, hatırladığı bir çocukluğu vardır. Peki ya senin bildiklerin yalan çıkarsa? Benim adım Esila. Bir gün, sıradan bir okul gününün sonunda öğrendim... Ben sandığım kişi değilmişim. Ailem dediğim insanlar aslında gerçek ailem değilmiş. Geçmişim, adım, hatta doğduğum gün bile bana ait değilmiş. Kendimi arıyorum. Kendimi bulabilecek miyim, yoksa bu hayat sahte bir hikayenin içinde sessizce yok mu olacağım? Korkunun adı belliydi. Şimdi gerçeğin sesi olma zamanı.

Belki annem beni babamdan ayırmasaydı hayatım daha güzel olabilirdi

Küçük yaşta bı adam tarafından Halime kalan kız 18 yaşına girdiğinde 5 aylık hamileyken şiddet gördüğü adam la evlenmek zorunda kalıyor Ama doğuma 2 ay kala gerçek ailesi tarafından bulunur

Gerçek ailem kurgusu

Hayatını başkalarının elinde yaşayan ve bunun farkında olmayan sonat sadece bunun değil aşk hayatının da farkında değil işte burası Sonatın dünyası...

Hayat ne kadar acıdır. Ya da insanlar mı desem. 23 yılım bir yalan belki geçirdiğim çoçukluğum belki de bu hayat nereden bilirsin ki. Ben Kaan oğlum Barış Efe ile başbaşa kaldım. "Oğlum, umarım görmediğim baba sevgisini sana en güzel bir şekilde gösteririm ve sana çok iyi bir baba olabilirim Barışım benim." ★★★

On altı yıl boyunca aile sevgisinden yoksun, vatanına ihanet edilmesi için yetiştirilmiş bir kız. Tam kurtuldum derken kendini başka bir cehennemde bulur ve orada bazı gerçeklerle yüzleşir, ya da gerçek sanılan yalanlarla. Fakat daha sonrasında yaşadığı veya yaşamak zorunda bırakıldığı hayat ona başka bir kapı açar. Öz ailesini...

Geçmişi yalan gerçeklerle dolu , geleceği ise bilinmezlik lerle dolu bir kız çocuğu... Kırgın bir baba... Özlem dolu bir abi... Geçmişe öfkeli abiler... Herşeyden habersiz, masum bir kardeş... Peki ya bu aile inceldiği yerden kopucakmıydı,yoksa bir düğüm daha mı atılacaktı.

Her şey çok büyüktü... Ben küçücüktüm. Kalbim bir çocuğun kalbiydi, ama acılar büyüklere aitti. Kimse bana nasıl sevilir, nasıl unutulur, nasıl affedilir öğretmedi. Ben sadece sustum... Ve büyüdüm. Bu kitap, suskun kalmış bir kalbin sesi. Kırılmışlıkların, yarım kalmış cümlelerin, çocukluğun masumiyetine sıkışıp kalmış anıların bir günlüğü... "Ben Daha Çocuktum", her satırında bir çocuğun gözünden hayata bakıyor; büyümek zorunda kalanlara, erken büyüyenlere ve çocukluğunu kalbine gömenlere yazılmış bir mektup. Sen de bir zamanlar çocuktun... Belki hâlâ öylesin.

Tanya Monika annesi dışında başkası yoktur. Yurt dışında üvey babası tarafından annesi ile şiddete maruz kalıyor. Bir süre sonra Annesi ile ayrı kalmak zorunda kalıyor ve türkiye`ye öz babasının yanına gidiyor. Ancak babası ve Abileri tarafından istenmiyor. Tanya bu süre zarfında üvey babasından ve gerçek ailesinin baskılarından kaçmaya çalışacak. Tanya Monika hayatındaki bu engellere baş kaldırabilecek mi?

Bu sefer çığlıklar dahada yükseldiğinde kaşlarım çatıldı. Kafese girmeden gölgesi düştü. Sonrasında heybetli beden ortaya çıktı. Boyu uzun, kara saçlı, kara gözlü oldukça heybetli bir adam kafesin içine girdi. Abimden uzundu ama abim de an az onun kadar iriydi. O abimin aksine tezahürat edenleri görmezden gelip gözlerini balkonlarda gezdirdi. Kara gözleri bizim balkonda durduğunda göz göze geldik. Sert yüzü bozuldu ve gülümsedi. Noir bana gülümsedi.

"Yılların acısı zor da olsa geçmişti içimdeki baba hasreti sönmüştü peki şimdi babam olduğunu söyleyen bu adam neden tekrar o yangını alevlendirmeye çalışıyordu?"

Klasik ama klasik olmayan gerçek ailem kitabı tek fark BU KIZ ÇOK GÜÇLÜ

Bir kızın gerçek ailesini bulması ve bundan sonra yaşadıkları

Bir kızın asker olması ve bundan sonra yaşadıkları

Emre hayatında ikinci defa terk ediliyordu ama bu kez yanında kız kardeşi ve babası değil küçük kızı Defne vardı. Elif yaşadığı zorluklara rağmen kendi kreşini açmış ve orada öğretmenlik yapıyordu. Acaba Emre Elif ve Defne`yi kader birleştirebilecek miydi???

Gerçek Ailem Kurgusudur‼️ Öz annesi tarafından yılları alınan kızın.Sonunda babası,abileri ve ikizine kavuşması. Umarım keyifle okursunuz (Müsait olduğum her an bölüm atmaya çalışacağım‼️)

Asker bir kızı gerçek ailesinin bulması

Meyra,babasının yardımları ve fedakarlıkları sayesinde gelecekteki kahramanını bulmuştu. Alpay,hayatın acımasızlığına rağmen elini tutup kaldıran insanlara minnet duyuyordu. Yavuz Ada`nın sayesinde hayatın acımasızlığı arasında hayatında güller açan kişiyi bulmuştu. BİR ASTSUBAY KIDEMLİ BAŞÇAVUŞ VE ANAOKULU ÖĞRETMENİ AŞKI "Sen sadece sen değilsin; bensin,benimsin,bendesin." 2.Kurgum Parıldayan Işık sizlerle "Ben seninle mutsuzluğa bile varım Meyra"

17 yaşında ailesi sandığı kişilerin gerçek ailesi olmadığını öğrenen ve gerçek ailesi ile yaşayamaya başlayan Açelya`nın hayatını anlatıyor. -klasik gerçek ailem kurgusudur. İçerisinde komik,kaos arkadaşlık gibi bir çok olay var umarım beğenirsiniz.-

Masum bir çocuk babasının yaptıklarıyla hayatı boyunca suçlanan ve cezalandırılan halk arasın da ona hep kötü gözle bakılan olanlardan onu sorumlu tutulması küçük çocuğu kötü yollara gitmesini sağlayıp onu hiç istemediği bir kişiye dönüştürmüştür fakat içinde ki sevgi ve merhamet onu kötü biri olmasına izin vermedi bir yanı kötü diğer yanı iyi olan bu çocuk hiç hak etmediği bir hayatı yaşamak zorunda kaldı yaşadıkları kalbini her geçen gün yavaş yavaş öldürürken o hep hayata gülmeyi seçti " Katilin oğlu " damgası onu bir türlü bırakmıyor ve babası gibi denizci oluyor... Kaptan olup denizlere açılıyor

Yiğit Ege sorunlu ve baş edilemez bir çocuktu.

Bakışları yere odaklıyken duyduğu kahkaha seslerine kulaklarını tıkamak istedi. Yağız öksüz değildi ancak en çok bu günlerde hissediyordu annesinin yokluğunu.

Kaybolan yılar Tam 17 yıl Sevgisiz bi kız Kendini avutan Motarlara olan bağlılığı 1. Derecden şeker hastası olan kız

Bir kız düşünün, Yarıyıl tatiline bir ay kala yıllardır Anne-Baba dediği kişilerin aslında gerçek anne ve babası olmadığını öğreniyor. Bir Aile düşünün, Doğumuyla etrafına neşe saçan, aile bireylerini kendisine mest eden ilk kız çocuğunu daha doyamadan kaybeden, kimin kaçırdığını bilen ama ellerinde delil olmayan bir aile. Tek dilekleri yıllardır hiç bitmeyen umutlarıyla bir gün GÖZ BEBEKLERİNİN sessizce çıktığı bu evden beraberinde götürdüğü neşeyle geri gelmesiydi. Bu dilek kabul oldu, 17 yıl sonra göz bebekleri geri geldi. Bir Aile düşünün, Doğumhane kapısında gelecek mutlu haberi beklerken gelen kötü haberle yıkılan, daha acısını atlatamadan atılan kötü iftira ile iyice yıkılan bir aile. Peki bu iki yaralı aileyi birleştirmek mümkün mü? İmkansız. Ama Zeynep için imkansız diye bir şey yoktur. Bekleyip hep beraber görelim yılların acısı Gözbebeğinin göz yaşı için birleşir mi yoksa birleşmez mi?