Gölge bir iz değil... Gölge, karanlıkta yürüyen adaletin tam kendisiydi 🐦‍🔥

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri`nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir`in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

Uçaklardan korkan 14 yaşındaki küçük kız çocuğu o gün gördüğü f16`lara hayran hayran bakarken günün birinde o jetlerden birinin pilotu olmayı aklının bir köşesine yerleştirir. ... O an tepelerinde yüksekçe bir ses yankılandı. Türk f16`ları nizami uçuşlarında tepelerinde süzüldü. Doğukan gururla kabarttı göğsünü. Askeri lisede okuyordu. Daha önce çokça işledikleri jetlerdi onlar. "F16 onlar," dedi. "Türklere ait savaş uçakları." "Bende onlardan kullanabilir miyim?" Başını salladı. "Kullanabilirsin tabi. Ama okulunu okuman ve eğitimini alman gerek." Asiye "o zaman bende savaş uçağı pilotu olcam."

Önsöz : Hayatımı yıktığını düşündüm ama sen bana hayatımı vermişsin gerçekleri vermişsin o gün iyi ki o anlaşmayı yapmışız ben sana layık olamadım ama sen benim hayalim den bile daha güzeldin ben seni hak etmiyorum sen daha güzeline layıksın bu yüzden gidiyorum bize söyleyenler haklıydı sen daha iyisine layıksın annen haklıydı ama sana teşekkür ediyorum çünkü kimsem yokken sen bana herşey oldun ama ben sana hiç birşey olmadım senden bundan sonra tek isteğim benden sonra da hoş olman seni seviyorum Özür dilerim......

"Accidit in puncto quod non contingit in anno.” (Bir yılda olmayan, bir anda olur) Gerçekten öyle miydi? Balkonumda otururken karşımdaki karargâha bakıyordum. Önünde duran dört tankı gördüğümde sırtımı dikleştirip merakla onları izlemeye başladım. Hepsi tek tek indiğinde, ip gibi dizilmişlerdi. Albay olduğunu tahmin ettiğim kişi önce herkesi inceledi ve sert, itiraz istenmeyen tonla "Yüzbaşı Bintuğ Liva." diye seslendi. Bu isim, tüm orduyu sırtlayacak kadar güçlü, kuvvetliydi. Onunla karşılaşabilecek miydik? "Bir gün seninle ikinci kez karşılaşacağız, işte o zaman doğru olanı yapacağız."

Vatan için şehit olmak kötü birşey değil hatta bir ödül

Deli savcımız armina nın annesinin ölümüyle ve daha 1 hafta dolmadan Mardin`e atanır ve Mardin`de gerçek ailesini bulmakla kalmayıp aşkı da bulur ama bunlardan hiçbirinden haberi yoktur...

Hakkari`ye tayini çıktığından ve gittiğinden beri başını beladan kurtaramayan Cumhuriyet Savcısı Sera Yılmaz ve bu belalarla hayatına giren Alaz Ateş Karaoğlu`nun hikayesi.

"Seni tanıyıp tanıyamayacağın en iyi savaşçı ile tanıştıracağım." "Kim?" "Deli yürek."

"Bu evliliğin senin için de benim için de cehennem olacağını biliyordum başkalarına cehennem olma diye kabul ettim."

Her başlangıç`ın bir sonu vardır Aren derinin acı dolu hayatı

SEN BANASIN …çünkü bazı insanlar gitmez, içimizde kalır. Bir kadın düşün… adı Güneş. Ama ışığı hep içinde yanmış, dışı hep loş. Küçük bir dükkânın tozlu raflarında, yakılan bir tütsüde, Sarı saçlarını iki yandan ördüğü bir sabahta, Ve adı telaffuz edilmeden anlaşılan bir aşkta yaşıyor. Ve bir adam… Ertuğrul. Bir zamanlar çocukken aynı sokaklarda koşmuş, Şimdi ise iki pencere arasına sıkışmış iki ruh. Sevmiş, kaybetmiş, susmuş, dönmüş. Ama bazı kelimeler zamanla değil, göz göze gelince tamamlanır. Bir yanda mahalle sessizliği, diğer yanda Tibet dağlarının yankısı. Arınmak, unutmak, hatırlamak, affetmek, Ve en sonunda, kendine dönmek… Bu kitap; Yara izlerinin şiir olduğu, Aşkın bazen yalnızlıkla, bazen de uzak diyarlardaki bir handpan sesiyle tamamlandığı, Bir kadının suskunlukla haykırdığı, Ve bir adamın “ben hâlâ sendeyim” deyişinin romanı. Cümleler uzun, kalp yaralı, ama umut hep bir köşede. Çünkü bazen aşk, sadece bir isim değil, Bir yön, bir dua, bir bekleyiştir. Sen Banasın, Çünkü bazı hikâyeler yazılmaz. Yaşanır. Ve hiç unutulmaz.

Birce Sağlam, Diyarbakır`da görev yapan bir Türk askeridir. Kendisine gelen telefonla, ``Pençe`` isimli özel bir time alındığını öğrenir. Görev için gittiği Hakkari`de hayatının aşkını bulacak, aynı zamanda geçmişten gelen bir gölgeyle savaşacaktır. "Bir ülkü uğruna geçen bunca sene, bir ülke uğruna çekilen bunca çile. Sen asker, bu bayrağın alltında nefes aldığın sürece, değişemezsin şu Türklüğünü hiçbir şeye."

Yaralı bi kızın askerlik macerası.

Onlar yoktu. Hiçbir kayıtta isimleri geçmezdi. Öldüklerinde mezar taşı bile olmayacaktı. Ama savaşıyorlardı. Ve kazanmaktan başka seçenekleri yoktu. Devletin en karanlık köşelerinde yetiştirilen, varlığı inkâr edilen özel bir tim… Gölge Timi Emir aldıkları sürece nefes alabiliyor, görev tamamlandığında ise yeniden yok oluyorlardı. Ne madalyaları vardı ne de anıları. Ancak bu kez karşılarında sıradan bir düşman yoktu. Bir oyun oynanıyordu. Bilinmeyen bir güç , devletin bile ötesinde bir el, sahneyi kontrol ediyordu. Ve Gölge Timi , bu kez av değil , avcı olmak zorundaydı. Gerçek kimin elindeydi ? Kim dost , kim düşman bilinmezken, görünmeyen savaşın en ölümcül askerleri , var olmayan bir sırrı ortaya çıkarmaya hazırlanıyordu. Ama asıl soru şuydu… Eğer hiç var olmadılarsa , onları kim öldürmeye çalışıyordu ?

Genç adamın bu topraklarda şahit olduğu yegâne gerçeklik, özgürlüğün ve aşkın savaşıydı.

Kaderleri birleşen iki genç el ele verip engelsiz gördükleri bir sevda yoluna çıkmıştı. Ta ki ülkedeki durumlar iyice kızışıp bir iç savaşın eşiğine gelinene dek. Âsım Enes önceleri eleştirdiği bir grubun yanında yer alıp eylemlere katılmaya başladığında ilk kalp kırıklıklarını yaşamışlardı. Genç adam gitti, Mihrimah ise ona inat eskisinden farklı davranırken kendisini iki ateşin arasında buldu. Tüm bu karmaşanın içinde bir güzellik doğabilir miydi? 20/21 Haziran 2018

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yakında Deniz Kıyısındaki Çiçek sizlerle… Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraf Pinterest’den alınsada, kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Ahsen Deniz Aksoy... Bir zamanlar yetimhaneye bırakılan kızın hem büyüyüp asker olması, hem öz ailesini bulması, en çokta aşkını doğru bulmasına sevinen bir kızdı... O Sadece Sevgiye Muhtaçtı Ve O Kız Sevgilere Boğuldu...

her şey o zaman başladı önce gözlerimiz gözlerimize deydi zamanlada kalplerimiz deydi birbirine

‼️kan , vahşet ve mide bulandırıcı sahneler ….. Ekranda bir video oynuyordu Bir Sahne ,Final sınavı Çok fazla güvenmenin sonuçları Kan ve vahşet Bu alandaki tüm meslektaşlarım bundan zevk alıyordu Bende dahil:) Sonuçta ne demiş Şebnem ablamız “Elimden tuttuğunda öyle bi sevmişimki bize bir şey olmaz sanmışım “

"ALLAH BENİM BELAMI VERSİN. NASIL FARKETMEM VURUN LAN BENİ DE VURUN LAN ARDA VUR BENİ ÜMİT NE DURUYORSUN VURSANA. ALLAH KAHRETSİN VURSANIZA BENİM YÜZÜMDEN ÖLDÜ" "Komutanım durun" "NİYE ÖLDÜRMEDİM Kİ BEN O ADAMI NİYE LAN NİYE VURUN BENİ VURUN LAN BENİ VURUN" "Komutanım sizin suçunuz değil" "ŞİMDİ BU ÇOCUĞUN AİLESİNE KİM HABER VERECEK. HANGİ YÜZLE VERECEK. BİR EVE DAHA ATEŞ DÜŞTÜ"

Hakkaride öğretmenlik yapan bir kiz ve Komutanin hikayesi

🌙🪖 "Aşk, bazen bir duanın kalbinde; bazen bir nöbetin gölgesindedir." --- Bir asker. Bir tesettürlü genç kadın. Ve aralarına örülen sessiz bir kader... O, vatan nöbetinde görev başında. O, sabırla ve inançla bekleyen bir yürek. Söylenmemiş kelimeler, gönderilmemiş mektuplar, ve sadece gökyüzünün tanık olduğu bir aşk. “Efnan”, duanın sessizliğinde yeşeren, göğsünde hem imanı hem sevgiyi taşıyanların hikâyesi. Ne bir aşk romanı sadece, ne de bir ayrılık masalı— Bu, kalbiyle nöbet tutanların hikâyesi... ---

📢 BU HİKAYEDE GEÇEN KURUM, KURULUŞ VE OLAYLARIN GERÇEK HAYATLA BAĞLANTISI YOKTUR! "Bazı yaralar silahlarla değil, gerçeklerle açılır. Gerçek, daha derin bir yara açar insanda ama bedende değil, yürekte. Yüreği yaralı olanlar belki de bu yüzden gerçekleri duymaktan hep kaçarlar." Kod adı, Sangre Roja Cinsiyet, bilinmiyor. Ad, bilinmiyor. Doğum yılı, bilinmiyor. Rütbe, bilinmiyor. Türk Silahlı Kuvvetleri`nin en seçkin timlerinden olan Ecel Timi`nin üyeleri, yalnızca asker değil; aynı zamanda birbirine yürekten bağlı bir ailedir. Ecel Timinin komutanı, cesaretiyle efsaneleşmiş bir subaydır: Kıdemli Üsteğmen Armina Kırşan. Kod adıyla: Sangre Roja Geçmişleri ve gelecekleri arasında sıkışıp kalan, birbirine kan bağıyla değil can bağıyla bağlı olan Ecel Timinin kardeşliği ve sonsuz sevgi bağları. Açığa çıkmayı bekleyen gerçekler, geçmişin acı dolu izleri, gözyaşlarıyla yazılmış sayfalar, ve videolar. Çok yara almış ama asla düşmemiş yedi asker, yedi yoldaş, yedi sırdaş... Ama hepsinden önce, yedi kardeş. Ecel Timi. Akıllarından, kalplerinden geçen tek bir cümle var; Vatan uğruna, canım feda. ~~~ *Bu platformda "Sangre Roja" adıyla yayımlanan ilk kurgudur.