Dostunu uzağında tut. Düşmanın ile evlen. İkisi de birbirinin sonu olabilecek kadar tehlikeliydi. İkisi de bunun farkında değildi. Sahte bir imza. Gerçek duygular. Ve iki güçlü ruhun birbirine sığınışı... Vera için aşk, sadece bir tehlike daha demekti. İnanç içinse Vera, hayatı boyunca aradığı fırtınaydı. Adam, kadına yaslanacak kadar güveniyordu. Kadın ise adamı yok edecek kadar kurallara bağlıydı. Kusursuz bir plan. Kusursuz bir aşk. Ve ölümcül bir bağ. Güldürecek, ürpertecek, kalbini titretecek bir hikâyeye hazır ol. Çünkü bazı aşklar, yaşamak için savaşmaya değer. İz bırakacak bir aşk için risk almaya var mısın? Komedi unsurları, ölümcül sözler içerir. Psikolojik dayanıklılığınız yoksa, geri dönün.

Korktuğun alevdir, çakacağın kibritin ise senin kendi ellerindir. Ve unutma, korktukların her zaman için senin efendindir. Seversen zaaf edinirsin, sevmezsen de duygularını yitirirsin. Şimdi sen seç, hangisi daha çok tüketir seni? Sustukların mı yoksa, vazgeçtiklerin mi? ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ♡ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ 🕯️: Yutkundum; ona yalan söylemek zorundaydım. "Evet," dedim kararlı bir sesle. "Evet, o her zaman için senden daha iyiydi." Geriye doğru bir adım attım. "O, her zaman birinciydi. Sen... Sen hiçbir şeydin işte, adın bile yoktu bende." Yalan söylüyordum... Kendimi inandırmaya çalışıyordum... İstifini hiç bozmadı. "O hâlde," dedi, ilk defa bana karşı yorgun bir şekilde, "getir onu buraya, Göksu. Bir kez. Sadece bir kez kendi gözlerimle senin onunla gerçekten mutlu olduğunu görürsem inanacağım sana, söz. Bırakacağım bu işin peşini. Adımı dahi duymayacaksın bir daha."

--- Peki, dedim. Acıdım çünkü abim için de bu iyilik çok değerliydi. Nasıl olsa sadece bir haftaydı, değil mi? --- Ben: “O zaman şimdi benden sana bir söz daha: Bora, o ringe gideceksin, tamam mı?” Sırıtıyordu ama pis pis sırıtıyordu. Nedenini merak ettim. Ben: “Ne sırıtıyorsun Bora?” Bora: “Ama benim elim uf oldu, nasıl ringe çıkıyor?” derken elini gösteriyordu. Benimle dalga geçiyordu. Sinirlendim, “Ne halin varsa gör o zaman!” deyip tam odadan çıkacaktım; ama beni kapıya yaslayıp belimi kavradı. Bir eli de kapıya dayalı duruyordu. Dudaklarıma baktı önce, sonra hızlıca bakışlarını gözlerime çevirdi. Kalp atışlarımı duyduğuna yemin edebilirdim. Ona trip atmam gerekiyordu ama beni etkisi altına aldığı için bu imkânsızdı. ___

Belki de okulda en nefret ettiğim kişiyle sevgili rolü yapmak, arkadaşımın iyiliği için olsa bile hayatımda yaptığım en büyük hataydı. Ama ben onunla hatalarımı bile sevmeye başlamıştım. Lakin olmaması gereken tesadüfler, karşılaşmalar, hisler beni ona bağlarken yine bir şeyi çabuk unutmuştum. Yalnızdım her daim ve ona rağmen yine her daim yalnız olacaktım.

mafya, aşiret, anlaşmalı evlilik. “Senin için dünyayı yakarım, Mersa.” dediğinde, nefesinin suratıma çarpması beni ürpertti. Kesinlikle ondan böyle bir hamle beklemiyordum. Nefesinin suratıma çarpmasından dolayı kendiliğinden birkaç adım geriye gittim. Sırtım duvara yaslanınca, iyice yakınıma geldi ve kafasını eğerek yüzümüzü eşitlemek yerine, bir elini çeneme yerleştirip kafamı kaldırarak ona bakmamı sağladı. “Ne bir başkası, ne de bütün dünya. Çok istiyorlarsa çıksın karşıma. Senin için gözümün kararmayacağını mı sanıyorsun?” dedi, sözlerini bir bir yapacağını biliyordum. Bunu bilmek sertçe yutkunmama sebep oldu. 05.11.24

Çok satanlara giren Kızıl Kardelen`in devam kitabıdır. Bağımsız okunabilir. Erkek kılığına giren Mahinur, Hazar Yüzbaşından gizlice eğitim alır. Ancak bu sırada ona aşık olur. Hazar yüzbaşı ile yolculuğa çıkar. Erkek olduğunu anlamamaları için elinden geleni yapar ama sonunda yakalanır ve adını temizlemek için, Hazar Yüzbaşı ile evlenmek zorunda kalır.

Asil Ağa isimli bu hikayenin tüm hakları diğer hikayelerimde olduğu gibi tarafıma aittir. En ufak kopyalama taklit v.s de gerekli hukuki işlemler başlatılacaktır. Instagram: azimet340 🍁🍁🍁 Hikayede geçen isimler karakterle yerler hayal ürünüdür. Bildiğiniz bütün ağa hikâyelerini unuttun. Klasiklerin dışında bir hikâye. Bu Asil Ağa`nın hikâyesi. Hikayemizin bir ucu Şanlıurfa bir ucu İstanbul... 🍁🍁🍁 Erkek evlat sahibi olamayan Reşo Ağa nihayet üçüncü karısından ikiz çocuk sahibi olacaktı. Biri kız biri erkek. Zeliha`ya 9 ay gözü gibi baktı Reşo Ağa. Ne de olsa erkek doğuracaktı. Altı kızdan sonra Nihayet bir kız daha olsada Allah onunla birlikte bir de erkek evlat verecekti. Büyüdüğünde babasının desteği olacak, zamanı gelince yerine geçecekti oğlu. Ağa oğlu ağa olacaktı. Doğduğunda kurbanlar kesecekti Reşo Ağa oğlu için. Ama olmadı. Büyük konuşan Ağa`ya Allah yine erkek evlat vermedi. Oğlu dünyaya geldiğinde sadece yarım saat yaşadı. İşte o gün yazıldı Asil`in ateşten harflerle kaderi. Annesi adını Asya koyacakken babası ölen erkek kardeşinin suçunu da adını da yeni doğan kız bebeğe yükledi. Babası bir erkek gibi büyüttü yetiştirdi kızı. Sonunda Asil olan kızın adının arkasına Ağa eklendi.

Alya Ravza... Hayat onu sokaklara terk etmişti; küçük yaşta öğrenmişti bir tek kuralı: hayatta kalmak için hızlı olmalı, zekâsını silah gibi kullanmalı ve asla güvenmemeliydi kimseye. Gölge gibi sokakları arşınlarken, adını duyurmadan yaşamak bir yetenek, hayatta kalmak ise bir sanattı onun için. Ama o gece her şey değişti. Ormanın derinliklerinde, kimsenin ulaşamayacağını sandığı o ıssız ev... Alya ve çetesi için sıradan bir işti; bir hırsızlık, birkaç dakikalık bir risk. Ta ki kapı aralandığında içerideki sessizliğin yerine ölüm kadar soğuk bir gözle karşılaşana kadar. Bora Yaman... Adı fısıltılarda dolaşan, acımasız, güçlü ve yıkılmaz bir mafya lideri. Alya`nın dünyasını baştan sona alt üst eden adam. O andan itibaren zaman durdu, nefret ve çekim arasında tehlikeli bir oyun başladı. Alya, özgürlüğü için savaşırken bir yandan da kendini onun dünyasına çekilmiş buldu; bu esaret, bir savaş gibi başlamıştı ama çok geçmeden başka bir şey olmuştu: bir bağ, hem karanlık hem de büyüleyici. Ve Alya Ravza öğrendi: Hayatta kalmak sadece sokaklarda değil... kalbinin en karanlık köşelerinde de savaşmayı gerektiriyordu.

Karun; ailesiyle pek ilgilenmeyen, zalim bir milyarder... Ta ki kız kardeşi evlenmeye karar verene kadar. Düğüne birlikte katılmak için bir eskort tuttuğunda ne aşık olmayı ne de hayatının sonsuza dek değişmesini bekliyordur…

“17’nde 27’nde hepsi benim Çiçek. İster kabul et ister etme buna kader bağı der tüm ülke.”

Başarılı bir savcı ve babası suça karışmış masum kadın. Hayat bazen bizi yanlış seçimlere yönlendirir.... Dur bir dakika, hayat mı yönlendirir yoksa biz mi seçeriz?

Abin için boyun eğmek zorunda kaldığım anlaşmalı evlilik

Kalbim kalbine dokunsa elim eline değmeyecek. Kalbim kaderime ahraz kalacak. Sen sevdama düşsen bile ömrüm ömrüne sığmayacak.

"ya size kimsiniz diyorum" "Sana sus dedik" "Ve gözlerimi neden bağladınız? Yüzünüzü görmemi istemiyor musunuz?" "Ya o çeneni kapa ya da ben kaptmasını bilirim" "Tamam her şeyi geçtim ama beni neden kaçırdınız?" Şakağımda soğuk bir metal hissettim. "Pe-peki tamam sustum. Sakin olun" Şu an her ne kadar cesur ayaklarına yatsam da korkudan geberiyorum. Korkumu belli etmemek için yarım saattir bir şeyler saçmalıyorum. "Son bir şey daha sorabilir miyim?" "HAYIR!" mübarek bu nasıl bir ses, kulağımı deldi. "Tamam ya" Bir kaç dakika sonra başımdaki adamlardan birinin telefonu çaldı. "Buyrun efendim" "..." "Evet efendim hallettik" "..." "Tamam efendim hemen getiriyoruz" Adam telefonu kapattı ardından ayaklarımdaki ipin çözüldüğünü hissettim. "Ne oluyor?" "Senden kurtuluyoruz" "Peki ben sizden kurtuluyor muyum? "Tch, hayır "

İzel ve Özgür zoraki bir evliliğe mahkum kalırlar ne kadar anlaşmamış olsalarda ortak çıkarları için birlik olurlar ama sonunda ikiside hiç beklemediği bir şey olur

İki güçlü aile… Bir iş anlaşması… Ve zorunlu bir evlilik. Elfida, özgürlüğüne düşkün, kendi yolunu çizmeye çalışan bir genç kadındır. Uraz ise soğuk, disiplinli ve iş dünyasında acımasız bir stratejist. İkisi, ailelerinin şirketlerini birleştirmek için birbirleriyle evlenmek zorunda bırakılır. Başlangıçta bu sadece bir anlaşma, bir strateji… ama birlikte geçirdikleri her gün, sınırları, sırları ve duyguları zorlamaya başlar. Peki, çıkar ilişkisiyle başlayan bu evlilik, gerçek bir aşka dönüşebilir mi? Güç, sırlar ve aşk… Hepsi tek bir anlaşmada birleşiyor.

“Karanlıkla evlendim, ışığımı korumak için. Ama ya karanlık bana kendi fırtınasını öğretirse?” . Mihrimah’ın hayatı, sıradan bir psikolog olarak sessizce akıp giderken, ailesinin karanlık borçları onu şehrin en tehlikeli adamının dünyasına sürükler. Yağız Ali… Yeraltı dünyasının acımasız lideri. Soğuk, ketum ve kimseye güvenmeyen bir adam. Onunla yolları kesiştiğinde Mihrimah, sadece ailesini değil, kendi ruhunu da kaybetme tehlikesiyle yüzleşir. Bu, ne masum bir aşk ne de sıradan bir hikâyedir. Gölgelerin, suskunlukların ve kanla yazılmış yeminlerin arasında sıkışmış bir kalbin öyküsüdür. Mihrimah, kendi sessiz fırtınasında ayakta kalmaya çalışırken, Yağız Ali’nin kalbine dokunabilecek mi? Yoksa bu evlilik, onu en büyük yarasına mı dönüştürecek? Çünkü bazen en derin aşk, en ağır yarayı açar… Ve o yara, bir ömür mecruh bırakır.

Bölümler uzundur. Kızı öldürülen bir adam bunu yapan kişinin kardeşini kaçırıp intikam almak ister... Peki bu adamın oğlu, intikam almak için kaçırılan kıza aşık olursa?

Bir avukat olarak sadece bir çifti boşamıştı Tamay.Hesaba katmadığı şey ise boşanan adamın mafya olması idi.Kaçırılmıştı Tamay Karan tarafından.Tamay Karan`ı boşamıştır ve Karan Aksu`nun teklifini kabul ederek onların evinde yaşamaya karar vermiştir.Evet,ama boşadığı adama, mafyaya aşık olacağını düşünmemiştir.Bir mafya ve Avukat birlikte olabilir miydi ? Soru işaretleri her yerde idi Tamay`ın hayatında. Bu ikilinin bilmediği tek şey aşık olacaklarıdır. «ALINTI» "Ben bir avukatım." diye fısıldadım Karan`ın kulağına.Hiç etik değildi yaptığım.Sanki hep etik şeyler yapmıştım.Devam ettim konuşmaya."Ve sen mafyasın bizden okur mu sence."kabul ona aşık olmuştum.Bu kadar yakın olmamız ben zerre rahatsız etmezken o konuştu."Sen çalışanımsın ama biz birlikteyiz.Sence bu etik mi." her kelimesinde dudaklarının dudaklarıma değmesi dikkatimi dağıtıyordu."Kesinlikle hayır."son cümlem ile dudaklarını dudaklarımın üzerinde hissettim. «İYİ OKUMALAR»

• “Karadeniz’in hırçın rüzgarları arasında, geçmişin karanlığıyla mücadele eden iki yabancının hikayesi… Yılgı ve Arzen, çaresizlikle umut arasında sıkışmış hayatlarını, anlaştıkları bir evlilikle yeniden şekillendirmek zorundadır. Aşk, dram ve macera dolu bu yolculukta, her adımda gizlenen sırlar ve düşmanlar onları beklemektedir.”

“Onu kurtaran adam, hayatımı çalan adam oldu. Kalbimi ona verdim… o ise bana sadece soyadını.” 🂱 Gözlerimin tam içine bakıyordu. Yeşil gözleri, yıllardır bana bakar ama görmezdi. “Ne istiyorsun, Ukde?” diye sordu, sesi buz gibi. “Gerçeğini,” dedim. “Beni hiç sevdin mi?” Omzunun kasıldığını gördüm. Dudaklarının kenarı titredi. Ama cevap gelmedi. Sessizlik… o sessizlik benden çok şey çaldı. Ve anladım; bazı cevaplar söylenmez, yaşatılır. O, bana sadece susmayı yaşattı.

Hayatımı yıktığını düşündüm sen bana hayatın ne demek olduğunu öğretmişsin bana hayatımın gerçeklerini vermişsin o gün iyi ki o anlaşmayı yapmışım ben sana layık olamadım ama sen benim hayallerimden bile daha güzeldin ve seni bu yüzden bırakıyorum benimle daha fazla yanma diye benim yüzümden daha fazla acı çekme diye sen bana herşey oldun eş aile arkadaş dost ama ben sana hiç birşey olamadım seni senin için bırakıyorum seni seviyorum sen den bundan sonrası tek isteğim benden sonra da hoş olman sana herşey için hem teşekkür ederim hemde özür dilerim Yazıyordu ve o girmişti o gitmişti ve benim dünyam durmuştu çünkü artık o yoktu

Geç kalınmış intikam ateşi. Kor alev gibi her gün yeniden yanıyor. Ateş mi yoksa Barut mu olmayı tercih edersiniz? Ya da oyunu yönetmeyi mi?

❝ꜱᴇᴠɢɪʏʟᴇ ʙᴀᴋᴛığıᴍ ᴅüɴʏᴀᴍ, ꜱᴇꜱꜱɪᴢᴄᴇ ʏıᴋıʟᴅı.❞ 🪷

Hayat domino taşlarına benzer. Nasıl taşlar birbirlerini iterek ve birbirlerini tetikleyerek yoluna devam ederlerse seni de bazı şeyler tetikler. İstemediğin bir hayatın baş karakteri oluverirsin. İstemediğin bir yerde, istemediğin kişilerle yaşamaya mahkûm eder seni hayat. Yolda ya da çevrende görüp de olmaz dediklerini daha inadına sende yaşarsın. Kaçmaya çalıştığın geçmişin aynen karşına geçmese de soğuk nefesini ensende hissedersin. Gölgesi bir adım ilerinde, gerçeği de bir adım gerinde yer alır. O Derin Yade SARAÇ`tı. İstemediği bir hayatın baş kahramanı, geçmişinden kaçmaya çalışsa da kaçamayan yaralı bir kız çocuğu... --------- Bu hayatta en çok ailenize güvenebilirdiniz değil mi? Ama o en büyük darbeyi ailesinden yedi. Daha hayatı yeni öğrenirken, hayatı bembeyaz bir yaprakken birdenbire siyaha boyandı onun yaprağı. Öyle koyuydu ki o siyah ton kimse silemedi. O ay ışına bakmaya doyamayan değil miydi? Şimdi ise o ay ışığından tiksinecek raddedeydi. Bu hayatta güvenebileceği kişi sayısı bir elin parmağını bile geçemezdi. O Emre KARAHAN`dı. Herkese güvenemeyen, ihanete uğramış, onu büyütmeyi başaracak olan kişiyi bekleyen bir çocuk...