Sabah uyandığımda telefonum bildirim yağmuruna tutulduğu için telefonumu alıp gelen bildirimlere bakmaya başladım klasik şeylerdi fakat bir tane bildirim dikkatimi çekti. *İnfaz grubuna eklendiniz* *İnfaz grubundan mesajlarınız var* Bu da neydi şimdi. Kim niye beni gruba eklesin ki. Hemen mesajlaşmaya girdim ve okumaya başladım. ~Ateş~ : Hasiktir kimi ekledin yine lan ~Asaf~ : Abi valla yanlışlıkla oldu areli ekliyicem derken başkasını eklemişim ~Arda~ : yanlız hâlâ mesajlarimizi okuyo aticak mısınız artık şunu Şu mu ? O bana biraz önce şu mu dedi ?? İşte şimdi bittiler, hemen yazmaya başladım. ~Asaf~ : ahaa yazıyo şimdi sıçtık ~Ben ~ : bence de sıçtınız hem beni gruba alıyosunuz hem de hakkımda şu bu diye konuşuyosunuz siz kimsiniz de benim hakkımda böyle konuşma özgüvenini sahip olabiliyosunuz acaba ? ~Asaf~ : seni ben yanlışlıkla ekledim istersen çıkabilirsin seni tutan yok ~Ateş~ : Asaf bı de istersen diyosun tabiki gidicek grubumuzda işi yok onun ~Ben~ : zaten istesenizde kalmam ben sizin sümüklü grubunuzda ~Arda~ : Abisi defol git uzatma ~Asaf~ : tamam bı sakin olun yeni kişi sende kendini tanıt belki grubumuzun 5. Kişisi olursun belli mi olur :) ~Ben~ : biraz önce seni tutan yok diyodun? ~Asaf~ : vazgeçtim güzel güzel konuşmaya karar verdim şimdi kendinizi tanıtır mısınız rica etsem ~Arda~ : lan ateşin mı var Asaf ne boş boş konuşuyosun gitsin gruptan ~Asaf~ : abi bı dur ya grubumuzun 5. kişisini buldum bı sn bekleyin güvenin bana ~Arda~ : amk en son sana güvendiğimizde gruba mafya almıştın gerizekalı ~Asaf~ : o da yanlışlıkla olmuştu :) ~Asaf~ : hadi yeni kişi tanıt kendini Kendimi onlara anlatmalı mıydım bilmiyordum. Tanımıyordum ve mafyadan bahsettiler. Hafif ürpersem de kendimi onlara anlatmaya karar verdim. ~Ben~ : pekâlâ tanıtayım. Ben Asya Özsoy. 18 yaşındayım ve lise son sınıf öğrencisiyim burcum aslan ve sevgilim yok. Kendime göre birini bulmam da zaten imkansız sizin bı sorunuz var mı? ~Ateş~ : neden kendine göre birini bulman imkansız ? ~Ben~ : çünkü güzel değilim ~Ateş~ : her kız güzeldir ~Ateş~ : Asaf sende areli al gruba ~asaf~ : tamam abi *Asaf kişisi Arel kişisini gruba ekledi* ~Ateş~ : yeni kız sende fotoğrafını at ~Ben~ : benim adım yeni kız değil ayrıca sen bana emir veremezsin ~Arda~ : ateş rica etmez emir verir alışsan iyi olur ~Ateş~ : aynen öyle ~Ben~ : Ateş rica etmediği sürece fotoğrafımı atmıyıcam. ~Ateş~ : saçma saçma icatlar çıkarma da at şu fotoğrafı ~Ben~ : atmıyorum rica etmen lazım ~Asaf~ : abi hadi bı kere rica et de atsın merak ettim kızı ~Ateş~ : git sen et o zaman ben rica falan etmem ~Asaf~ : asya rica etsem fotoğrafını atar mısın ~Ben~ : off tamam Asaf senin için aticam ~Asaf~ : teşekkür ederim knk :)

Berkay Özen, yirmi altı yaşında mücevher avcısı bir ailenin üvey varisi. Derya Sevinç, yirmi altı yaşında yaralı bir kadın.

Alya ailesinden uzakta okuyan ruhsuz bir kızdı. Kimse onun mutlu edilemeyeceğini sanıyordu ta ki o güne kadar

"Ne iş olsa yaparım." dedim kalın bir sesle. Kaşını hafifçe kaldırdı. "Ne iş olsa mı?" diye sordu. Hiç tereddüt etmeden başımı salladım. Dudaklarının kenarı hafifçe kıvrıldı. "Peki, senden yapamayacağın bir şey istesem, onu da yapar mısın?" Yine başımı onaylar şekilde salladım. "Becerikliyimdir." dedim kendimden emin bir şekilde. Gözlerini üzerime dikerek "Yaklaş." dedi. Zaten dibindeydim, daha ne kadar yaklaşabilirdim ki? Anlamaz gözlerle ona bakarken dizlerini işaret etti. Kaşlarımı çattım. Bu ne anlama geliyordu? "Buraya gel." dedi tekrar. Şaşkınlıkla gözlerimi açtım. Bu adam ne diyordu böyle? "Anlamadım." dedim, sesim bir ton daha sertleşmişti. O ise sakince tekrar dizine vurdu. "Ne iş olsa yaparım dedin." Demir ve Ercüment`in sessizce küfrettiklerini duydum. İçimde garip bir huzursuzluk belirdi. "Buraya gel, otur." O an ne demek istediğini tam anlamıyla idrak ettiğimde nefesim kesildi. Gözlerim büyüdü. Bu adam kafayı mı yemişti? Şu an onun karşısında bir erkek olarak duruyordum ve bana dizlerine oturmamı mı söylüyordu? "Siz ne söylüyorsunuz? Ateş Bey, ben sizin bildiğiniz adamlardan değilim." Allah’ım, şu an ağlayabilirdim! Aylardır onu tahrik etmeye çalışıyordum. Kim olsa dayanamazdı, ama o zerre tepki vermemişti. Nasıl olur da fark edememiştim? Daha ne olduğunu anlamadan kolumdan tuttu ve beni dizlerine doğru çekti. "Ne iş olsa yaparım demiştin, yanlış mı duydum?" diye fısıldadı. Kalbimde tuhaf bir ağrı hissettim. Ateş yüzüme yaklaştı, sağ eliyle belimi tutup okşamaya başladı. Midem bulandı. Elleri yavaşça aşağı süzüldü ve… Popomu sıktı Gözlerim dehşetle açıldı. Şu an gerçekten bunu yapmış mıydı? Dudakları boynuma doğru inerken içimdeki panik yükseldi. Sertçe onu itmeye çalıştım ama bırakmaya niyeti yoktu. "Bırak beni! Seni aşağılık herif! Ne yapıyorsun sen?!" diye bağırdım, debelenerek kurtulmaya çalıştım. Ama o an, attığı kahkahayla irkildim. Neye gülüyordu? "Ah, yaramaz karıcığım… seni tanımayacağınmı mı sandın?" Şok içinde ona baktım. "N-nasıl?" diye kekeledim. Başını gülerek iki yana salladı. "Kokun." dedi, boynuma yaklaşıp derin bir nefes aldı. "Pamuk şekeri gibi kokuyorsun." Kalbim tekledi.

Bir gün eve arkdaşınızı davet edersiniz ve size zorla sahip olur bunu erkek arkadaşınıza söyleyemezsiniz ve bir karar vermeniz gerekir

Bir gün eve arkdaşınızı davet edersiniz ve size zorla sahip olur bunu erkek arkadaşınıza söyleyemezsiniz ve bir karar vermeniz gerekir

Lara Yılmaz ve Aras Sayar... İkisinin de güçlü imajları, zıt karakterleri ve hiç beklemedikleri geçmiş hikayelerinin, aynı noktaya çıkması... (Hikayemi beğendiysen, takip etmeyi ve hikayemi beğenmeyi unutma. Okuyan herkese, şimdiden sonsuz teşekkürler ɛ>) ... Adalet terazisini tutan kadınım. Gözlerim bağlı, göremiyorum. Adaleti iyiye kullanmaya çalıştıkça, zorlukların arasında boğuluyorum. Elimde kılıç, kendimi mi koruyorum? Yoksa, başkasına mı zarar veriyorum? Bilmiyorum... "Gölgelerin Adaleti, yalnızca bir aşk hikâyesi değil. Adaletin, sevginin ve karanlık sırların gölgesinde yazılmış bir destan. Ve bu destanın her satırı, sizi kendi gölgelerinizle yüzleşmeye çağıracak."

Bir yolculuk hikayesi

Mafya tarafından kaçırılan bir kızın başına gelenler

Mafya tarafından kaçırılan bir kızın başına gelenler

İyi okumalar:) Umarım beğenirsiniz.

Hastanesine yaralı gelen Karan, Ayçin Ela için çok önemli bir insan olur. Küçük yaşta oluşan yaralarını sarması için Karan`a çok bağlanır. Her şey çok güzel giderken Karan`ın yalanları Ayçin Ela`yı hayatta ikinci kez sarsar ve derinden yaraların kabukları kalkar...

Ateş, kendi hariç herkesi yakar.

Gittikçe batmaya devam ediyordum eğer ben batarsam herşey bitecekmiş gibi geliyordu ama içimdeki ses beklememi söyleyene kadar bekledim hani insan sevdiği gelir diye bekler ya bende bi umut bekliyordum, kimi bekliyordum bende bilmiyorum belki celladım belki kabusum belki de hayatımı değiştirecek adam. Bekledim bekledim ama o gelmedi yada ben öyle biliyordum taki yukarı çekilene kadar...Kim kurtarmıştı beni bu soğuktan kimdi benim kurtarıcım neredeydi... Bu bir sıcak soğuk oyunudur okumaya hazır mısınız?..

HJQUEEN Joker ve Harleyin aşk maceraları...

İlk kitabım çok heycanlıyim😘

Bir kızın yeni okulunda aşk bulması ve hayatının sonuna kadar ilerlemesi

gardenya çiçeğinin hayat bulmuş hali.

Kızın hayatının sonuna kadar süren aşkı

Üniversite çiftlerin tartışmasıyla eski aşkların ortaya çıkması ile başlıyor

Işılın hayatı gayet normal ilerlerken abisi şehit düşer ve hayatı altüst olur abisinin intikamı için bilim insanı olmaktan vazgeçip asker olur ve büyük bir sır ortaya çıkar.

Işılın hayatı gayet normal ilerlerken abisi şehit düşer ve hayatı altüst olur abisinin intikamı için bilim insanı olmaktan vazgeçip asker olur ve büyük bir sır ortaya çıkar.

Herkes geceyi sevmez.

Herkes geceyi sevmez.

"Sence ben bu yaşadıklarımı hak ettim mi?" Bana söyleyeceği cümlelerde haksız olmadığımı duymak istiyordum. Belki başkaları için abartılacak türden şeyler yaşamamıştım ama bende kendi hikayemde oldukça sıkıntılar yaşamış bir insandım. Kimseden dhaa önce haklı olduğum ile ilgili cümle duymak bile istemeyen ben ondan duymak istiyordum. "Elbet hak etmedin. Kimse bunlari hak etmez." "Bana hak veriyorsun." "Tıpkı senin bana veridgin gibi." İki parmağının arasında sıkıştırdığı sigarayı önündeki kul tablasına doğru götürdü ve bastırdı. "Bunu tekrar etmemi sevmiyorsun ama yine söyleyeceğim." Gözlerimi sönen sigaradan çekip yeşil gözlerine sabitledim. Ve o meşhur cümlesini kurdu. "Bizim ikimizden başka kimsemiz yok."