tamamlandı 1a önce tamamlandı
Lanetli soy
@hayal_72
Okuma
3.37k
Oy
145
Takip
15
Yorum
14
Bölüm
24
Ama gözleri...
Gözleri, benim gökyüzümdü. Bütün o kaosun içinde, onun gözlerinde anlık bir huzur gördüm. Ve o anda, içimdeki kızgın kurt kükredi, ama bu öfke değildi. Bu, tanınmaydı. Vücudumdaki her bir kas teli, her bir kemik, bana bağırdı: Ruh eşi.
Benim ruh eşim. Bir kurt adamın lanetli kalbi için yaratılmış, sıradan bir insan kızı.
O gece, bar kapanana kadar dışarıdaki gölgelerde bekledim. Onu izledim. Yürüyüşü yorgundu ama adımları kararlıydı. Karanlık bir ara sokağa saptığında, içgüdülerim beni ele geçirdi. Hızla insan formumda önüne çıktım.
Yüzündeki ifade, önce yorgunluk, sonra şaşkınlık ve ardından saf korkuydu.
"Korkma," dedim, sesim boğuk, vahşi bir tını taşıyordu. Bu sesi yıllardır ilk kez birine yumuşatmaya çalışıyordum, ama başaramadım. Benim sesim bir hırlama gibiydi. "Sana zarar vermeyeceğim. Ben Kain."
Gözleri beni baştan aşağı taradı. Boyum, kaslı yapım ve yüzümdeki sert ifade onu huzursuz ediyordu. Anahtarlığını elinde sıkıyordu. "Benden ne istiyorsun? Seni tanımıyorum. Çekil yolumdan."
Onun bu anlık direnişi... Bu, beni daha da çok çekti. Boyun eğmeyen bir ruh. Tıpkı bir Alfa`nın ihtiyacı olduğu gibi.
Bir adım yaklaştım. Aramızdaki mesafe, bir kurdun sabrının sonuydu. "Senin arayışın bitti, Eliza. Sen bana aitsin. Sen benim ruh eşimsin."