Kendini bulmak isterken enkaz bulmak

Son zamanlarda ki adaletsiz olaylardan ve çok sevdiği ülkesinin bu kadar kötüye gitmesini hazmedemeyen Aydan, artık buna bir `dur!` demeye karar verir ve boyundan büyük işlere kalkışır. - Bu kitaptaki her şey tamamen hayal ürünüdür ve kurgudur. #GÖKPAYE #Nobilie1923

Peri... Tarik... Aylin...

Ben hiçbir zaman ailem tarafından onların çocuğu olarak görülmedim. Ben bir süs bebeğiydim. Beni istedikleri gibi giydirdikleri, istedikleri gibi hareket ettirdikleri bir süs bebeği. Ağzımı açmamıştım tüm bu yapılanlara. Çünkü ağzımdaki dikişler konuşup karşı gelmeme izin vermiyordu. Ancak bir gün artık bir şeylerin farkına vardığım zaman, herşey değişmişti. Kendi hayatımı zor da olsa kurmaya başlamıştım. Baskılara ve şiddette maruz kalsam bile hayallerimi gerçekleştirmem herşeyin bedeline değerdi. Ben Umay Taşkın yani artık Eraslan, 21 yıllık hayatımın, yaşadığım zorlukların çöp olduğunu öğrendikten sonra gerçek ailemle yaşamaya başlamıştım. İki aylık deneme sürecim ne kadar uzayacaktı ki? Hadi gelin hep beraber benim hayatımı okuyalım.

Bir mahalle çocuğu, koca İstanbul`un ve dev bir kulübün göbeğinde hayatta kalabilir mi? Patlak bir topun peşinde koşturan ayaklar, Vodafone Park`ın mükemmel çimlerinde yürüyebilir mi? Cihan için futbol, bir oyundan çok daha fazlasıydı. Fabrika işçisi babasının yorgun yüzü, nenemin duaları, dedesinin bakkalı ve mahalle arkadaşlarının hayalleri onun için her şeydi. Beşiktaş`a transfer olmak, sadece kendi hayalini değil, onlarınkini de gerçek kılma şansıydı. Ancak bu yolculuk hiç de sandığı kadar kolay olmayacak. Ev özlemi, yalnızlık, alay konusu olma ve kendi içindeki korkularla yüzleşmek zorunda kalacak. Cihan, taşlı sahalardan çıkan bu kartal, Beşiktaş`ın gökyüzünde süzülebilecek mi? Tutkunun, azmin ve dayanışmanın gücüne inanan herkes için unutulmaz bir roman.

Karanlık ve ağır bir müzik başlar. Saray kubbeleri, karanlık koridorlar, haremde ağlayan cariyeler… Yaşlı Sultan (ölüm döşeğinde, fısıldar): “Allah… devletimi… milleti… korusun…” 🎶 Ezan sesi yükselir, mehter vuruşları gelir. Tahta çıkış sahnesi. Kalabalık koro: “Padişahım çok yaşa!” 🎶 Keskin bir geçiş. Adalar kıyısı, askerler köyü basıyor. Elara (çığlık atarak koşar): “Bırakın beni! Gitmeyeceğim!” Sipahi (sert bir sesle): “İşte bu! Sultan’ın sarayına layık olan… bu kız!” 🎶 Annesi yere kapanır, ağlar. Anne: “Ne olur, kızımı bırakın!” Elara (gözyaşlarıyla, annesine bakarak): “Anaaa!…” Zincir sesi, ardından sarayın kapıları ağır ağır açılır. İçeriden loş ışıklar süzülür. Harem Ağası (karanlık bakışlarla fısıldar): “Yeni Sultan… Yeni düzen… Yeni kadınlar…” 🎶 Görsel: Tahta oturan genç Sultan İbrahim, ardından zincirlerle getirilen Elara’nın yüzü… İkisinin göz göze geliş anı. Anlatıcı (tok ve derin bir sesle): “Tahtın gölgesinde bir genç Sultan… Zincirlerle saraya giren bir cariye… İmparatorluğun kaderi artık onların ellerinde…” 🎶 Müzik yükselir, ekrana yazı düşer: “Bir Devrin Başlangıcı…” “Yakında.”

Aşk`a inanmayan erkek,Aşık olmak isteyen kız...

Bazen geçmişe dönmeyi diliyorum… Tekrar çocuk olmayı, sorumluluklarım olmadan oyunlar oynamayı. O gün yaşanmasaydı keşke. Belki o zaman kardeşim ve ben bu durumda olmazdık.

Azra kendi halinde bir genç kız ama hayatında bilmediği bir şey var 1 yıldır ona takıntılı halde olan motorcu karşısına çıkarsa nemi olur hadi beraber okuyalım

"Sen beni sevmedin, sen beni kendine yara bandı yaptın, bende aptal gibi inandım sana" diye haykırdı genç kadın. Cevap vermeyen kocasına baktı gözyaşlarıyla. Susuyordu adam, çünkü haklıydı karısı. Titreyen sesiyle "Seni asla affetmeyeceğim" dedi. Üç yaralı yürek, Kenan, Gökçe ve Efsun`un hikayesini çok seveceksiniz.

Gazeteci eflin rüyasında gördüğü sembollerin peşinden gider.

Herkes sever gök yüzünü mas mavi içinde bulutların şekilden şekile girdiği okyanus rengini peki içindeki fıttınayı bilirmisiniz o mas mavi gerngin neden yeri geldiğinde karaya döndüğünü öfkesini kostuğunu kimisine hayat kimisine felaket olduğunu güneşi seversin içimi ısıtıyor dersin karanlı sevmez içimi karartıyor dersin dilek ağıçlarını bilirmisiniz insanların ellerinde ip parçacıkları her kes bi heves dilek ağacına asışı kiminin saçmalığı kiminin umudu..... Tepede bileğime bağlı eşarbımla rüzgarda uçuşan nerdeyse yarısına aklar düşmüş saçlarımın rüzgarın kulağına üfleyişi atımın hırıltısı ve benim boş gözlerle dilek ağacına bakışım ne çok umutlar edip dalarında uçuçan ipleri bağlayışım ne çok...? ( merhaba bu kurgu yu okuyan herkese teşekkürler ilk korgum tamamen keyfen yazılmıştır) okuyan herkese iyi okumalar dilerim beyenirseniz yorum yapmayı unutmayın en kısa zamanda bölüm yüklenecektir 🦋🦋

Eda bir asker kızı, babasını ve annesini kaybettikten sonra abisinide kaybediyor. Onun için hayat yeni başlıyor.