26 temmuz... Alpinin doğum günüydü bu gün ve çok mutluydu,o gün eve koşarak gitti okuldaki yorgunluğunu eş geçti,eve vardığında kapıyı büyük bir hevesle çaldı,kapı açıldı.Açan annesiydi ,annesi kızının bu heyecanına anlam verememişti...bir süre düşündü Bu gün onun doğum günüydü,bunu nasıl unuturdu o onun tek evladıydı. Hemen eğilerek kızının yüzünü açuvları arasına aldı"kızım güzelim şimdi bizim babanla bir işimiz çıktı ama sana geldiğimde çok büyük bir süprizim olacak"dedi Alpin zaten biliyordu süprizi çünkü o artık büyümüştü koskoca dünyada on yılını devirmişti, yinede ayak uydurdu bu oyuna "tamam anne,bende siz gelene kadar ödevlerimi yaparım ozaman"dedi annesi başıyla onayladı ve evden çıkıp gittiler bir daha gelmemek üzere.......

Sahilde yürürken, denizin hafifçe vurduğu dalgaların sesi arasında, birbirimize yakın olmanın verdiği bir huzur vardı ama bir yandan da içinde bulunduğumuz anın şaşkınlığı kafamı kurcalıyordu. "Ne yani, şimdi biz anlaşmalı evlilik için mi nikah tarihi almış olduk?" dedim, biraz da şaşkınlıkla. Asaf, gülümseyerek başını eğdi ve gözlerini denize dikerek cevapladı. "Anlaşmalı evlilik demeyelim de, aşamaları hızlı atladık diyelim," dedi. "Tanışma, flört, itiraf, sevgililik, evlilik teklifi, ailelerin tanışması, kız isteme, söz, nişan, evlilik, kına düğün... Biz bayağı hızlı geçmişiz," dedim, biraz da eğlenerek. Asaf, omuzlarını hafifçe silkerek yanımda yürümeye devam etti. "Tanışma, flört, evlilik... Ben şikayetçi değilim açıkçası." dedi. Sözlerini söylerken gülümsedi, ama gözlerindeki o bakış onunda bu duruma hâlâ adapte olamadığını anlatıyordu. Bu durumdan bende şikayetçi değildim ama bir şey vardı, kafamın içinde dönüp duran tek bir soru... Birbirini seven ama sadece beş aydır tanışan insanların sırf diğeri kurtulsun diye daha adam akıllı birbirlerini tanımadan evlenmesi ne kadar doğruydu?" Gülfem AKAN Asaf KESKİN

Zorla evlendirilen bir kız onu tanımadığı halde kurtaran bir yabancı. “Gün batar diğer gün doğardı. Benim hayatım battı geri doğabilecekmiydim?”

Ben Beste. Doğduğumuzdan beri kardeş gibi olduğum arkadaşlarımla beraberdik. Aramıza hiç kimse girememişti. Bir gün okulda o mavi gözlerin sahibine rastlayana kadar ise kalbimin attığını bilmiyordum...

Babası sandığı adama gelen telefon ile 17 yılı boşa gitmesine üzülen kızın yeni ailesi ile arası nasıl olucak

Ayça Ailesinin işinden dolayı yeni bir şehire taşınmak zorundaydı.Gitmeyi hiç istemedi çünkü çocukluğunu geçirdiği yerden uzaklaşıyoru.Gerçekten çok zorlu günler onu bekliyodu…

Seven iki insan birbirini nasıl kaybeder?

"sen benim motoruma artçı, evime hanım, aileme gelin olabilecek tek kadınsın eflin"

Sosyetede fazla göze çarpmasa da tanınan Arya Balın`ın hayatı, bir araba kazasıyla değişir. Geçmişin emareleriyle yoluna bakmayı yıllarca başarmış Arya, yanlış bir anlaşılma üzerine önce ailesini kaybeder ancak sonrasında yaşananlarla mecburen onlara geri döner ve büyük bir sükunet ile yaşayacaklarını bekler. Babasının yaşadığı kaza üzerine hastaneye gittiğinde kaçırılmasıyla tanıştığı Avcı, ona hayatı öğretecek asıl adamdır ama bunu fark ettiğinde aslında her şey için çok geçtir. İkisi de birbirine fark etmeden yara bandı olmuştur.

Nehir 27 yaşında özel eğitilmiş bir polis Başkomiser. Bu kitapta onun yaşadıklarını okuyacaz.

Abimin arkadaşı mı? Ondan nefret ediyorum. Aramızda 4 yaş fark var sadece? Kendini neden bu kadar büyük gösteriyor. Sadece uzun.

Eğlenirmisiniz üzülürmüsünüz bilemem ben dayı

"Bu deniz hep böyle hırçın mıdır?" diye sordum yavaş bir sesle, merakıma yenik düşerek. "Öyledir." dedi Polat. "Karadeniz`in aşkı da kendi gibi hırçın olur." Kirpiklerimi usulca kaldırarak ona baktım, onun da bana baktığını bilmeden. Bakışlarımız denk düştü. Bir anlık sessizlikte Karadeniz`in uğultusu aramıza doldu. Gözlerimi kaçırmam gerektiğini biliyordum ama yapamadım. Polat da kaçırmıyordu. "Peki sence?" diye sordu, sesi her zamankinden daha yumuşaktı. Kaşlarımı hafifçe çatarak başımı yana eğdim. "Ne, bence?" "Karadeniz`in aşkı... ya da aşkın kendisi. Hırçın mı sence?" dedi. Yüz ifadesinde cevabımdan fazlasını arar gibi bir şey vardı. "Bilmiyorum," dedim hafif bir sesle. "Belki aşk, kiminle yaşadığına bağlıdır. Herkesin fırtınası kendine, değil mi?" Dudakları muzipçe kıvrıldı fakat gözleri hala son derece ciddiydi. "Seninkisi nasıl peki?" diye sordu gerçekten merak ediyormuşçasına. Yutkundum. "Benimki... sakin. En azından şimdilik." Utandım gözlerimin içine anlamlı bir şekilde bakmasından. Tekrar denize bakmak istedim fakat Polat çenemden nazikçe kavrayarak kafamı çevirmemi engelledi. Yüzünü yüzüme biraz daha yaklaştırdığında kalbim sertçe göğüs kafesime vurdu. "Sakindir... " dedi baskın bir tınıda. "ama hep öyle kalmaz. Bir gün o dalga kıyıya vurur." Oysa ki en çok korktuğum şeylerden biri buydu. Dalganın kıyıya vuracak olması...Gözlerimi ondan kaçırarak göğsüne çevirdim. Göğsüyle bakışırken, "Ya kıyı hazır değilse?" diye mırıldandım istemsizce. Polat`ın sesi sanki beni rahatlatmak ister gibi daha alçak ve samimi bir tona büründü. "Bazen kıyıyı hazırlamak da dalganın işi olur." . . . . . Polat & Esin.

"Piramit; insanların zayıflıklarından beslenen ve her öğünde biraz daha güçlenen bir parazit. Her zaman daha fazlasını isteyecek ve aç gözlülüğü sonu olacak. Doğru zamanı bekle. Onları yenmek için en zayıf oldukları anda, çaresiz bir anlarında saldırmak zorundasın. Meltem`e güvenme. Piramit`ten herhangi birine güvenmeyi aklından bile geçirme. Onlar neye hizmet ettiklerini tam olarak bilmiyorlar. Bu yüzden anlatsan da anlamayacaklar. Beyinleri yıkanmış olacak. Sadakatleri sahte, gerçeklikleri yalan olacak. Ve en ufak şeyde, ilk harcanan onlar olacak."

Siz hiç eski antika bir saatin hayatınızı tamamen değiştirebiliceğine inandınız mı? Bu benim aşk hayatımdı...uzak diyarlarda belkide yalnızlıktan gördüğüm aklımın bana oynadığı bir oyun olma ihtimali olsa bile...sonuç ne olursa olsun...onu bulacağıma emindim..

Her insan yalan söyler bazıları isteyerek bazıları istemeyerek. Peki ya gözler herkesin yalan söylediği bu dünyada gözler de yalan söyler mi???

Ben Bade. İstekleri dünyaya ağır gelen, her isteği getirdiğinden çok götüren Bade. Hayal kuran, kurduğu her hayal başına yıkılan Bade. Ben Bade, dünya da hep sevdikleriyle sınanan, ya kaybeden, ya kaybeden Bade. Ve Ben Bade. Daha az evvel sevgilisinin kollarında sımsıcakken, şimdi bir kaldırım üzerinde buz kesen Bade. Bir kar yağsa da sevinsem derken, asıl karın başıma yağacağını nerden bilebilirdim ki? Ben Bade şimdi kurduğum tüm düşlerin altında kaldım. Bayıldığım bu kaldırımda soldu gönlüm. Ben Bade. Bir kez daha güvendiğim dağların üzerime yıkılışını seyrettim. Ben Bade Vuslat Sağlam. Doğduğu gün ölmek zorunda kalan, hasret çekmek kaderinde olan...

Ona çocukluğunu yaşatan, yıllarca içindeki varlığını herkesten sakladığı o kişi ile arasına aşılamayacak mesafeler girmişti. Ölümdü, bu mesafenin adı. Aşılamayan, sonu gelmeyen. Ermeda Özer, küçük yaşlarındaki kaybıyla birçok duygusunu da içine gömüp kendini iç dünyasına kapatmıştı. Hayatına girecek tek bir kişinin varlığının bile, hiçbir zaman aklından çıkaramadığı o kişiye haksızlık olduğunu düşünerek geçirmekteydi. Fakat yıllar sonra onun bu düşüncesini dağıtabilecek bir kişinin varlığıyla, doğru bildiği gerçeklerden şüphe duymaya başlamış ve kendine verdiği sözlerin, onu gittikçe zorlayacağını fark etmeye başlamıştır.

istihbaratta ekibiyle birlikte ajanlık yapan Deren Aktunç ve ekibinin şimdiki hedefleri Sinan Kozanlılardır. ancak bu diğerlerine benzemeyecektir. çünkü delil yetersizliğinden tutuklanamayan bu mafya adamın bilgileri oldukça gizlidir. Bu adamın şirketine gizlice sızmayı başaran Deren, Sinan Kozanlıların oğlunun asistanlığını yapmaya başlamıştır.

❤️‍🔥 . . . Trabzon kızı ve İspanyol mafya aşkı 💅🏻

Aren 26 yaşında ayakları üstünde durmaya çalışan ,ailesini birkaç yıldır kaybetmiş.İşsizlik yüzünden sıkıntıları bir türlü bitmeyen, hayatın zorluklarıyla tek başına mücadele etmeye çalışan genç bir kızdır. Baba yadigarı arabasının bozulmasıyla bindiği otobüste yer verdiği şaman hayatına ufak bir dokunuş yapar. Bu dokunuş Aren için iyi mi olacak yoksa kötü mü bilinmese de Arenin kaybedeceği hiçbir şey yoktu. Deneyecekti. Mutluluğu arayacaktı.

Bir kütüphanede kitap okumak için kitap seçerken bulduğu gizli geçid ile ilgili dir. Açıkcası yazdığm kitap ların hepsinde aynı olay var yani bir geçid kimse okumuyor atık bu çeşit kurguları ama neyse😕

Tek istediğim hayallerime kavuşmaktı.

Bu kitap 1985 yılında yaşayan Piraye ve diğer üç gencin naif aşkını anlatıyor. Ailesini acı bir şekilde kaybeden Piraye Maral amcalarıyla yaşamaya devam eder. Yengelerinin ona kül kedisi gibi davranmalarından artık bunalırken bir de oğullarından biri ile evlendirme isteklerine engel olmak adına pamuk şeker çalarak hırsızlık yapıp hapse girer. Dört duvarın ardının o evden daha güvenli olduğuna inanır. Kasabaya yumurta satmaya gittiğinde gördüğü ve aklından çıkaramadığı delikanlının ise orada komiser olduğundan ve nezarete pamuk şeker bırakacağından henüz haberi yoktur.

9 yaşında evini terk eden deniz 16 yaşına kadar arkadaşları mert , mete ve miraç ile kalır 16 yaşında hayatına gelen SOYSALAN ailesi ile onu almak isterse ne olur?