Ailesinin zoruyla yatılı okula yazılan gece, ve düşman okul da olan yiğit. Bir şekilde tanışır ve diğerleri gibi onlar da düşman olur. Fakat bilmedikleri birşey vardı, Aşk. Bu akıl edemedikleri aşk onları bulmuştu. Ama onlar düşman okuldu ve hep de öyle kalacaktı. Ya da kalmayacaktı, sizce? Gelin birlikte öğrenelim. İyi okumalar.

Mafya ve hemşirenin tesadüf eseri karşılaşması üzerine doğan aşkın hikayesi

Ben Lavin. Bazı yaralar gözle görülmez ama derinlere işler. Bazı acılar, sesini çıkarmasan da her an içinde yankılanır. Ben bunları çok erken öğrendim. Hayat bana öğretti. Ya da zorla ezberletti desem daha doğru olur. Bu hikâye benim değil, Eflin’in hikâyesi. Ama ben de onun içindeyim. Çünkü bazı yollar yalnız yürünmez, bazı savaşlar tek başına kazanılmaz. O, gözleri umut dolu bir kızdı, ta ki hayat ondan her şeyi birer birer alana kadar. Sessizliğe mahkûm edildi, korkularına zincirlendi, en kötüsü de en sevdikleri tarafından ihanete uğradı. Ama Eflin, sessizce kaybolacak biri değildi. O, küllerinden doğacak kadar güçlüydü, belki farkında olmasa bile. Ben onun yanındaydım. Belki de tek sığınağı bendim. Ama bu yetti mi? Yetebildim mi? İşte bunu anlatmak için buradayım. Çünkü bazı hikâyeler anlatılmalı, bazı gerçekler saklanmamalı. Ben Eflin`in içindeki minik bir kız çocuğuyum, Eflin ise küllerinden doğacak kadar güçlü bir genç kız. Biliyorum, bu kadar acı çektikten sonra içindeki kız çocuğu nasıl yaşar bilmiyorum, ama öyle insanlar tanıyorum ki, Eflin`i Lavin yapabilecek kadar canlarını feda etmeye göze alırlar. Bu, Eflin’in mücadelesi. Bu, onun küllerinden yeniden doğuşunun hikâyesi. Ve belki de biraz benim hikâyem.

Bu kitap Sena`nın başına gelenler ile ilgili mafya konulu bir kitaptır. Bu benim ilk kitabım biraz yanlışım olabilir mazur görün.

Nerden bilebilirdim , o fotoğrafın mafya bey`e atacağımı.

Bir insan kilometrelerce uzağınızda ama bir o kadar da bir nefes uzağınızda olabilir mi?

Aşkını havada ararken buzda bulan ikili...

"Her türlü acı yaşattı bana belki en derin yaralarımı o açtı ama sonradan çok güzel kapattı belkide bu yüzden vazgeçemedim ondan" İntikam için Düşmanının nişanlısını kaçırıp ona işkence ettikten sonra pişman olup Aşık olan bir Aren soylu🔥

Mete: Uyku saatini geçirme Ufaklık Yaz: Ayı, hödük, öküz hepsinin vücut bulmuş halisin! Mete: Napim? Yaz: Hayvanat bahçesine gidebilirsin tüm insanlık adına iyi bir şey yapmış olursun Mete: İstanbul`a geldiğimde bu lafları yüzüme de söyle ufaklık buradan ciddiye alamıyorum Yaz: Yeter gidiyorum ben gıcık Veli: Bunlar sevgili gibi kavga etmesini zevkle izleyen tek ben miyim? Ergüç: Yemek yemek kadar keyifli Kamil: Uykumdan vazgeçecek kadar zevkli Ersin: Veli`ye yavşamak kadar zevkli

Asker bir kadın ve aşiret ağası bir adam

Devrim, lise son sınıfa giden genç bir kızdı. Ailesini ve arkadaşlarını geride bırakarak kendine yeni bir sayfa açmak için Kanada’ya taşınan Devrim orda Andre diye bir adamla tanışır. Zamanla Andre ile Devrim yakınlaşır ve yeni yeni olaylar ortaya çıkmaya başlar. Devrim buna rağmen dimdik durup kimseye kendisini ezdirmeyecektir. Sizce Devrim’e ne olacaktı?

Ukrayna` ya göreve giden tim... Savaş sonrasını incelemek, halka yardım için gönderilen Rast timi... Üsteğmen asker, savaşta kimsesiz kalmış küçük kadını, saklandığı yıkık harabeden söker alır... Dünyanın yeni nesil hastalığıydı, yalnızlık. Kalabalık gözüken topluluklar bile yapayalnız. Yalnız o, o adam şifayı fena halde kapmış. İki hasta insan, birbirlerine şifa olabilecekler mi? "Siyah kediler uğursuzluk getirir" derler ya, o benim siyah kedim. Tüm şansım ve uğurumla... -ASKERİ KURGU- Bu kitaptaki olaylar, kişiler tamamen hayal ürünüdür, gerçekle bir bağlantısı yoktur. Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu` na teşekkürlerimi sunuyorum.

dilsiz bir kız, kendimi ifade edemiyor ve kimse onu anlamıyor. dilsiz kızın hayata ve geçmişe karşı ettiği mücadelede karşısına çıkan o kişi ile hayatı değişebilecek mi?

Can sıkıntısından yazdığım 3. gerçek ailem kurgusu LJKHDWOCIHFOJ neyse aklıma başka konu gelmiyor umarım seversiniz bays

•𝘇𝗲𝗸𝗮𝗻 𝘃𝗮𝗿 𝗮𝗻𝗰𝗮𝗸 𝗸𝘂𝗹𝗹𝗮𝗻𝗮𝗰𝗮𝗸 𝗰𝗲𝘀𝗮𝗿𝗲𝘁𝗶𝗻 𝘆𝗼𝗸•(𝗵𝗲𝗿𝗲 𝗶 𝗮𝗺 ~𝘁𝗼𝗺𝗺𝗲 𝗽𝗿𝗼𝗳𝗶𝘁𝘁)

Bir karanlık gecenin ardında gizlenen gizem ve kişi, gün sonunda nasıl sonlanacağı bilinmeyen bir kavga. Bazen olur ya öldüm gibi hissedersin, ama ölmezsin.

Her şey yanlış bir grup`a eklenmesi ile başlar... Küfür fazlasıyla vardır, ona göre okuyunuz. ~Kapak bana aittir~r

Bir cennetti düşünü kurduğum, Bir cehenneme verildiğimde. Düğün gecesi vurulan kocamın yerine kardeşine verildiğimde başladı benim kıyametim. Boran Safir, cennetime cehennem gibi sarıldı.

“Bir kağıt verdiler elime,sadece tek bir kağıt.Sonra o kağıdı bende aldılar;benim kaderimi kendileri yazdılar.Sadece tek bir kağıda…Kaderimi kabullenemedim,sildim.Ama onlar tekrar yazdı.Ben yeniden sildim,onlar tekrar yazdı.Sonra,en son kendim yazacaktım ki o kağıt,izlerden görünmüyordu.Ben o kağıda geçmişin izleriyle bir gelecek yazamadım.Ama o izler hep peşimdelerdi.”

tamamen ironidir! cringe lise askı

Ne duruyorsunuz, içeriye bekleniyorsunuz. Siz: Gece gece ne bu ağlama sesleri kardeşim?(01:45) Yazmayayım yazmayayım dedim ama insana bir rahat huzur vermiyorsunuz yahu.(01:48) Bebeğin varsa uyut.(01:48) Kulağıma kulak pamuğu tıkayıp yatmak zorunda kalıyorum her gün.(01:48) Bu ne ya car car.(01:49) Gürültücü adam: Sen kimsin lan.(01:49) Bu saatte mesaj atma haddini nerden buluyorsun?(01:50) Siz: Bu saatte beni rahatsız etme hakkını nereden buluyorsanız bende mesaj atma hakkını buluyorum beyefendi.(01:51) Ramazanda çalınan davul sesi bile bu kadar sesli değil yemin ederim.(01:51) Bu kitapta biraz duygusallık, birazda mizah ortaya karışık her şey mevcuttur. Sizde yeri geldiğinde gülmekten kırılmak, yeri geldiğinde de hüzünlenmek istiyorsanız buyrun içeri, ne duruyorsunuz. Bu kitap sadece texting şeklindedir. Düz yazı yoktur.

Bu bir oyun. Başından beri öyleydi. Ama kimse tek başına kaybetmedi. Bir ölümle başladı. Oyun kurulduğunda, ilk hamle çoktan yapılmıştı. Kurbanlar belliydi, yollar çizilmişti. Ama kimse, piyonların da savaşacağını hesaba katmamıştı. Aden, arkadaşlarıyla birlikte bu oyunun içine sürüklendi. Kimi kayıplar verdi, kimi zaferler kazandı. Ama öğrendiği tek bir gerçek vardı: Her adımın bir bedeli oldu. Ve bazen, bir sonraki hamleyi yapmak için geçmişin hayaleti ile yüzleşmek gerekirdi. Katil pusuda beklerken, dostluklar sorgulanırken, her hamle yeni bir bedel doğururken… Onların önünde tek bir seçenek vardı: Hayatta kalmak. Ama ne kadar ileri giderlerse, o kadar geriye çekildiklerimi fark ettiler. Çünkü bu sadece bir kovalamaca değil, ölümün ta kendisiydi. Satranç tahtası. Piyonlar feda edildi. Kurbanlar verildi. Tahta kana bulandı. Ama unuttukları bir şey vardı: Piyonlar da şah olabilir. Oyunu kazanabiliriz. Ama önce hayatta kalmalıyız.

Eğlence amaçlı yazılmıştır

---------•••••••••••••••••••••••~~~~~~~~~~~~~~Seviyordu genç ağa. Ne olursa olsun sevmeye devam edecekti. Dilde sadece 17 yaşında liseli bir kızdı. Ama ona uzun zamandır aşık olan Antep ağasından habersiz."Binlerce kez beter olsun gece, senin ışığın yoksa..."22/08/2024---------•••••••••••••••••••••••~~~~~~~~~~~~~~

İnsanlar yanmaktan, kaybetmekten korkardı. Hiç düşmek istemez, hep ayakta durup devam etmek isterlerdi. Fakat bilmedikleri birşey vardı. Bir insan ne kadar yara alırsa, o kadar güçlendirdi. Ben yıllarca düştüm. Düştüm ama kalkmayı da bildim. Her kalktım da daha da güçlendim. Her düştüğüm de iste daha da tecrübe edindim. Pes etmek ,kelimesine benim kitabımda yer yoktu ve asla da olmayacaktı. Ben düştükçe büyüdüm, güçlendim. Ben düştüm ama her düştüğüm de daha da yenilmez oldum. Ben Alev Alçın. Yeri gelip düşmeyi, yeri gelip kalkmayı bilen kadın. Ben Alev Alçın. Canlı canlı yanıp o yangınların külleriyle güçlenen kadın. Ben Alev Alçın. Her ayağı takıldığında daha yenilmez bir şekilde kalkan kadın. Ben Kıdemli Üsteğmen Alev Alçın ve bu benim hikayem. Yangınlardan doğan kadının hikayesiydi bu hikaye...