Kaya ile derin

Hırsızlığa uğrayan bir kız...

Karıştırılma hikayesidir

Babam dediğim, annem dediğim insanlar gerçek değilmiş ben ne yapıcam şimdi... Okuyun ve görün 😉

Beyninde tümör olduğunu öğrendikten sonra hayata küsen Ekin Titrek, arkadaşının yeni aldığı numaraya yazacakken yanlışlıkla başka bir numaraya yazar. Peki bundan sonra neler olur?

Yetişkin içerik ve Argo bulunmaktadır. Bu uyarıyı dikkate alarak okuyunuz. . . . Tuttu elimden uzaklaştırdı tüm acılardan. Mutlu etti beni. K8msenin sevmediği kadar kimsenin mutlu etmediği kadar sevip mutlu etti. Korkuyordum çok korkuyordum. Bu kadar yüksekte uçmanın bedelini yere çakılıp kanlar icinde kalmaktan çok korkuyordum. . . . Göğsüme isabet eden kurşun bir an ne yapacağımı sasmama neden oldu. Kulaklarımı çığlıklar ulasiyordu. Ama beynim bana çığlıkların sebebini açıklamıyordu. Kalbim ağrıyordu. Bedenim vücudumu daha fazla tanıyamadı ve yere yığıldı. Dizlerimin bile üstüne düşmemiştim. Direkt yere çakılmıştım. Kanlar içinde yere çakılmıştım. Gözlerim açıktı, karşıdan bana koşmaya çalışan Afzal ile Damre yi görebiliyordum. Gözlerim istemsizce kapanmaya başladı. Son gördüğüm Bağırarak bana doğru koşan Damreydi. Ve.. Ve arkadan ona silah doğrultan bir adam. Kulaklarım ise son duyduğu bir silah sesiydi. Ölüyor muydum?

5 yaşında tanıştığı hayatının aşkıyla yaşamanın verdiği mutlulukla 18 yaşında aldığı haberle aile kavramını öğrenmeye başlayan Eftalya Karalar ve Barlas Karalar`ın hikayesi okumanız için sizi bekliyor...

Rastgele girilen bir maçta nasıl onları bulabilirim ki *Küfür var!!!

Gerçek ailesi tarafından sevilmeye ve yıllarca şidett görmüş bir kadın asker yıllar sonra bir DNA testine çağrılır ve hayatı tamamen değişirse işte asenanın hayatı

Tanıtım yapıyorummm

İki aşık kafaları karışık

Kendimi düşmanlara karşı nasıl korumam gerektiğini, küçüklüğümden beri bilirdim. Hep bunun için eğitildim;olmayan düşmanlara karşı... Birgün aldığım mesaj Beni tekrar düşünmeye ittiğinde, bir oyunun içinde olduğum gerçeği yüzüme Tokat gibi çarptığında, bu yapayanlız küçük dünyamda ne yapacağımı bilemedim. Benim tarafımda olan kimse yoktu, beni önemseyen kimse yoktu... Bir tek ben vardım ve kamera olmadan girebileceğim tek yer olan banyom... Tâki o mesaj gelene kadar... Beni anlamaya çalışan ve beni uyaran o insanları dinlemeye karar vermem, sanırım hayatımdaki en iyi seçim oldu ama bunun o kadarda kolay olmadığını fark ettim.7/24 izleniyordum tek olmaya mahkum edilmiştim ve artık yanlız değildim...

Minik Açıklama (Giriş): Bazı insanlar, bir mahalleye yalnız gelir ama bir yuvaya rastlar... Bazı sevgiler uzaktan doğar, gözlerin diliyle büyür. Ve bazı mahaller, sıradan sokaklardan değil, gönüllerden oluşur. Bu hikâye, Gönülgülü Mahallesi`nde büyüyen bir sevdanın, dostluğun ve mücadelenin hikâyesi. Yalnız üç kız arkadaş, sıcacık Karadenizli bir ailenin ortasına düşer… Ve kalpler, usul usul birbirine alışır.

afitap afitap afitapve afitap

Uzun süre sora ilk defa beyaz bir elbise giyen Beyza hayatının en büyük şansını yaşar. Beyaz elbisenin şansızlık olduğunu düşünen Beyza yanlış düşündüğünü anlar. Aslında beyaz hep uğursuzluk getirmişti ona ama bu sefer öyle olmadı. Yani o öyle sandı...

İnsan her yara aldığında daha çabuk iyileşir mi gerçekten? Yoksa o yaralar zamanla sadece daha derine mi işler? Acı, yalnızlık ve bitmek bilmeyen karanlık... Bunlar büyürken bana eşlik eden tek duygulardı. Çocukluğum onların nefretin gölgesinde sessizce kayboldu.Sevilmenin ne olduğunu bilmeden, ağır bir sessizlik içinde geçti. Büyüdüğümde yanımda yalnızca alıştığım o soğuk boşluk vardı. Yaralar birikti, izler derinleşti. Hepsi bir şekilde geçti ya da geçmedi. Şimdi geriye ne kaldı bilmiyorum; sadece bir boşluk, sessiz ve sonu olmayan bir boşluk...

İnsan her yara aldığında daha çabuk iyileşir mi gerçekten? Yoksa o yaralar zamanla sadece daha derine mi işler? Acı, yalnızlık ve bitmek bilmeyen karanlık... Bunlar büyürken bana eşlik eden tek duygulardı. Çocukluğum onların nefretin gölgesinde sessizce kayboldu.Sevilmenin ne olduğunu bilmeden, ağır bir sessizlik içinde geçti. Büyüdüğümde yanımda yalnızca alıştığım o soğuk boşluk vardı. Yaralar birikti, izler derinleşti. Hepsi bir şekilde geçti ya da geçmedi. Şimdi geriye ne kaldı bilmiyorum; sadece bir boşluk, sessiz ve sonu olmayan bir boşluk...

Bir gün denizi çok seven Elçin hayatında ki tüm sıkıntıları atmak için denizde kaybolur. Bulduğu deniz fenerinde hayatının değişeceğinden haberi yoktur.

Yıllarca ailesinden ayrı kalan biri, sevdiklerinin yokluğunda büyüyen bir boşlukla yaşarken, her yeni günü hem özlemle hem de yalnızlıkla karşılar.

Belli bir yaştan sonra anne ve babasının yanında ayrılan Gülruba teyzesinin yanında kalmak zorunda kalır

Xhajsbandmmsmsnsmsm

Sen arayış sanıyorsun, oysa bir kayboluş hikayesi bu.. `` Hata birazda bizdeydi, üzerimize yıkılacağını bildiğimiz duvarları çiçeklerle süslemeyecektik`` `` Hazan vaktinde solan tüm çiçeklerin ruhu sende! Bir kaldırım çiçeğiydin ruhumun taş yolu yollarında, kana kana, kan akıta akıta``

“Ne var?” dedim, çayımı karıştırırken. “Yüzüme niye öyle bakıyorsun?” “Düşünüyorum da…” dedi, çenesini eliyle sıvazladı, sonra kupasından bir yudum aldı. “Evlenelim mi?” Çay kaşığını elimden düşürüyordum. “Ne?!” “Yani... düşün, gayet mantıklı. Zaten aynı evdeyiz, sürekli tartışıyoruz, gece geç saatlere kadar aynı kanepede film izliyoruz, sen benim yemeğime burnunu sokuyorsun, ben senin battaniyeni çalıyorum. Çifte kumrular gibiyiz işte. Sadece yüzük eksik.”

Kitabın karakteri benim ayayağağğa olayları bazılarını yaşadıklarımdan yazcam. Yaşadığım bişey ise sonda belirtirim İyi okumalarrrr🫀🫀🫀

Mutlu olmalıydık