O an, kendisinden hiç beklemediğim bir şekilde ellerini kaldırarak yanaklarıma narince dokunmuştu. Göz yaşlarımı silerken gözlerine uzun uzun bakmıştım, gözlerinde gördüğüm şefkat içime işlemişti. Gözlerimden akan yaşlara engel olmuyordum. Hazem sildiği sürece gözlerimden akan yaşlarım umurumda bile olmayacaktı. "Sen farkında olmasan da, her zaman yaptığım gibi, canını sıkan, canını sıkacak her şeyi ortadan kaldırmaya devam edeceğim. Çünkü," alnı alnıma değdiğinde derin bir nefes almış ve güç almak istercesine kollarına tutunmuştum. "Gözlerinden akan yaşların tek sebebi mutluluk olsun istiyorum, ve yaptığım her şey bunu bir kez olsun görmeye değecek." O zannettiğim Hazem değildi, görmeye mecbur kaldığım tarafından eser yoktu şimdi çünkü. Hazem belki korkulması gereken, tehlikeli, iğrenç ve acımasız olabilirdi herkesin gözünde. Fakat o bu değildi, buna şahit olalı çok uzun zaman olmuştu zaten, ama kendisini bir sır gibi saklıyordu Hazem. Sebebi ise içimi yakıyor, kalbimi bin parçaya bölüyordu.

Bir tarafta topraklarında deniz yoluyla uyuşturucu ve kadın ticareti dönmesini istemeyen Trabzonlu Karabulut ailesinin büyük oğlu Kartal, Diğer tarafta o topraklarda hüküm sürmeye çalışan Gürcü Baron Amiran Tamaradze`nin kukla olarak kullandığı adamın kızı Aslı. Trabzon`un Deli Fırtınası ve her şeyden habersiz genç bir kız. "Bu deniz ne dost ne düşman tanır; herkesi sürükleyen karanlığın sonunda sadece denizin kendisi kalır." . şiddet, tutsaklık, gerilim, korku bu mini hikâye bunlardan ibaret. psikolojik.

Benim dünyama giriş

Okulun zorbasıyla bir kızın hikayesi🖤

Karış koltukta oturmuş beni izleyen adama bakmıyordum bakmak istiyordum ama bakmayacaktım. Gereksiz fazla mantıklıydı. "Şimdi sen bana aradığın kişinin ne yüzünü ne adını, soyadını hiç bir haltını hatırlamadığını mı söylüyorsun." Karşı atak için derin bir nefes aldım çokta acayip durmuyordu. "Evet." "Kızım sen kafayı yemişsin." Tescilli dememek için kendimi tutum karkolla uğraşacak zamanım yoktu. Yüzünü iki elinin arasına almış parmaklarının arasından bana bakıyordu. " Bak biliyorum çok mantıksız geliyor.." "Öyle rüyanda hallendiğin adam mı aramak için ailenden kaçıyorsun ve bu adam gerçekte var mı ikimizde bilmiyoruz." "Hallenmek eylemi ne bilmiyorum, istersen yardım et ya da etme ben her şekilde onu bulacağım." Yüzüme ne diyeceğini bilemez hale de bakıyordu. Bende

ARKADAŞLAR BU BENİM İLK KİTABIM İYİ OKUMALAR DİLERİM.

DNA testiyle gerçek ailesini bulan bir kız....

Bir eve kaç ölüm sığar? Bir ev kaç çığlığı içine alır? Gözlerinde acı besleyen kadın, Acılarına acı katan babasının korktuğu yeşil harareleri. Tik... Tak... Tik... Tak... Zaman doluyor geçmişin karanlığı aydınlığa çıkıyor. Yıllar önce planlanmış bir hata. Hatanın bedelini ödeyen bir can. Canına acı veren bir canavar. Canavara sonunu getirten bir esaret. Bir nefret bu kadar mı etkileyebilirdi bir hayatı, bu kadar mı can yakardı. Hayır... Kâbuslar bu kadar can yakmamalıydı. Hayır... Kâbuslar bu kadar gerçek olmamalıydı. Kâbuslar gerçek. Gerçekler kâbus. Gerçeklerin başrolü canavar. Kâbusların başrolü yine canavar. Peki hem can yakıp hem yol gösteren bir kaptan olsa. Güvenebilir misin ona? İnanabilir misin söylediklerine? Düşer misin geçmişin peşine? Yakar mısın can? Alır mısın intikam? Gerçeklerle yüzleşir misin tekrardan? Tik... Tak... Tik... Tak... Oyuncular yerlerini alsın o zaman, kartlar dağıtıldı tekrardan.

ilk kitabım anlayışla karşılayın💕💕💕💕

Sırf bir hemşirenin hatası yüzünden 17 yılı cehennem gibi geçen Güneş, o gün ailesi tarafından hastaneye çağırılır Peki Güneş yeni ailesine alışabilecekmi Peki Yıldırım ailesi Güneşe alışabilecekmi Uyarı!:Bu kitapta kavga,şiddet, argo, küfür ve olumsuz örnek davranışlar mevcuttur İlk kitabım ilk zamanlarda her kitapta olduğu gibi olacak fakat zamanla kendi şahsıma göre gidecek umarım seversiniz ve bir gerçek aile kitabına merhaba diyin 🎀🌸🖤

Bu hikaye Aslı’nın hikayesi. Bu hikaye Aslı’nın bir çift kara göze yenilmesi’nin hikayesi

Ben Feride hiç olmaması gereken bir şey oldu abimin en yakın arkadaşına aşık oldum ve bu durumdan nasıl kurtulucam bilmiyorum .

Annemin hikayesi seslendirildi. İlk bölüm linkini bırakıyorum. https://youtu.be/PhXcBzE-bf8?feature=shared . Kız gördü adamı içi sızladı... Adam gördü kızı yüreği yandı... "Evime hoş geldin hanımağam. Umarım bu bir sürecin başlangıcı olur. Umarım bu evde hep mutlu olursun. Benimle yaşar, yaşlanırsın. Umarım bu konakta seninle çocuklarımızın kahkahalarını dinleriz" ... "Seni seviyorum Ömer." Annesinin kaderleri kızlarına bohça olurmuş. Bu sözden korkan Zeynep`in annesinin hikayesini ve kendi hikayesini gelin birlikte okuyalım. . . . . Gerçek bir hikayeden esinlenerek yazılmıştır.

Normal gerçek ailem kitabidır

"Selamın Aleyküm" "Kimsin" "İnsan bir Allahın selamını alır, ayrıca eben" "Kimliğini bulmam iki dakikamı alır" Bu adam kendini mafya falan mi zannediyordu, mafya çıkıp beni kaçırıyor demi deyip kahkahayı bastım. "O gülüşün her an solabilir Mira YÜREK" Kaşlarım kendiliğinden çatılmıştı çoktan. "Sen ismimi nerden biliyorsun" "Dahalarını da biliyorum merak etme" "Engelliyorum" Engelleye basmadan önce son bir mesaj gelmişti ama aldırmayıp sohbeti sildim. "Başına büyük bela aldın güzelim"

Ben Türküm.Ben Berrayım.sadece 17 yaşına bastığımda önceden anlaşmalı bir berdele mahkum olduğumu öğrendim.Berdel genelde Güneydoğu Anadolu bölgelerinde olmaz mı ? Ben izmirdeyim İzmir`de doğdum,büyüdüm. 17 yaşına girdiğinde mutlu olmam gerekiyordu ama pastamı üflediğim gibi o geldi ,gelmez olaydı.

Hayat kimi zaman dimdik ayakta durmamı gerektiğini öğretirken çoğu zaman kimseye güvenmemem gerektiğini öğretmişti bana. Kırmızı ruj çoğu kişi için romatizm ve aşkı simgelerken benim için ise bir kadının kararlılığını , cesaretini ve asaletini simgelerdi. Bu çoğu kişiye saçma veya absürt gelebilir ama benim için böyleydi yani enazından Devin Neva Bellisoy için öyleydi. Babamın baskısından ve bütün acılarımdan kaçmaya çalışırken çıkmaz bir sokağa girmiştim fakat sonrasında bu çıkmaz sokağın benim hayatım olacağını bilmiyordum. Ailemden kaçarak İstanbul`a geldiğimde kendimi bir mafya öyküsünün içinde bulmuştum. Ve her gün , her geçen ay gittikçe onlarca , binlerce kadınlara tacavüz eden pislikleri , kadınları öldüren pezevenkleri bu dünyadan eksiltiyordum. Onların acı dolu bağırışları ve çığlıkları bana zevk veriyordu ve her pisliği eziyet ede ede öldürmeden önce her zaman kırmızı rujumu sürerdim. Buda benim tek eğlencemdi. Her işlediğim cinayette polislerin asla bulamayacağı kanıtları yok ederdim. Her işlediğim cinayette bir kağıda "DNB" yazarak cesedin elinin içine koyardım. Bütün cinayetlerimi saat tam 12:00`da yapardım. Fakat bir gün bu yolda Giray Göktuğ Aksoy ile karşı karşıya geleceğimi bilemezdim. İşte butün olay burda başlıyordu..

Derin bir nefes alarak odasına girdiğimde, elimdeki ütülü kıyafetleri yatağa bırakmak için adımlayacaktım ki ardımdan kapının kapanmasıyla korktum. Oda karanlık bir hal aldığında arkamı döndüm ve karartıyla karşılaştım. Boğazımdan akıp giden sıvının varlığını hissedebiliyordum. Sertçe yutkundum. Karartı bana doğru yaklaştı yaklaştı ve ayaklarının ayakkabılarıma değdiğini hissettiğimde nefesimi tuttum. "Karanlık da olsa, avına yakalanmış bir ceylan gibi titrediğini hissedebiliyorum." Sıcak nefesi yüzüme çarptığında elimdeki kıyafetler yeri boyladı. "Ve ben bu titremeyi bu gece dindireceğim."

(KİTAPTA KENDİ SESLENDİRDİĞİM VİDEOLAR VARDIR. ) "Seni bırakacağım. Eğer kaçmaya çalışırsan veya çığlık atarsan ölürsün. Gerçi çığlık atsan bile burada kimse sana yardım etmez. Bu yüzden uslu bir kız ol ve sözümü dinle" Umudun bana sunduğu imkanı fırsat bilerek hemen kafamı onaylar anlamında salladım. Daha az önce elimde olan bıçaklarımın yokluğunu fark etmem uzun sürmüştü. Belki bir umut bıçaklarımı boğazına geçiririm diye düşünmüştüm. "Aferin uslu kız" Güçlü parmaklarını ellerimden ve ağzımdan bırakır bırakmaz hemen ondan uzaklaştım ve az önce yerde düşürtdüğü bıçağımın bir tanesini alarak ona doğru tuttum. Karşımda beni şaşırtan derecede yüzü güzel ve vücudu yapılı bir adam duruyordu. Üstüne giydiği siyah zırh ve belindeki uzun kılıç onu sanki bir muhafız olduğunu gösterir gibiydi. Başında kask yoktu. Bu yüzden yüzüne kan bulaşmış ve uzun dalgalı siyah saçları yüzüne düşmüştü. Yeşil gözleri bedenimi baştan aşağı süzerken titrek elimle bıçağımı ona doğru tutmaya devam ettim. Ondan deli gibi korkuyordum ve o da bunun farkındaydı. Biraz daha onu inceledikten sonra zırhındaki Mortimer İmparatorluğu`na ait arma dikkatimi çekti. Bu oydu. Zayne Robert karşımdaydı. Onu bulmuş olabilirdim fakat yinede emin olmalıydım. "B-ben Zayne Robert`ı arıyorum" dedim titrek sesimle. Karşımdaki adam hiç istifini bozmadan ciddi bir yüz ifadesiyle bana bakıyordu. "Neden?" dedi tek kaşını havaya kaldırıp. Hala elimdeki bıçağı ona doğru tutuyordum. Birşey olsa kazanma ihtimalim yüzde sıfırdı fakat ölmeye de niyetim yoktu. "Yardımına ihtiyacım var. " Artık sesim az da olsa titremeyi kesmişti. Karşımdaki adamın yarattığı gergin atmosfer kalbimi şiddetli bir gümbürtüyle attırıyordu. "Zayne Robert benim." İçim az da olsa rahatlamıştı fakat tam tatmin olamamıştım. Yalan söylüyorda olabilirdi. "Sana nasıl inananilirim?" Heralde canıma susamıştım. Adam beni şuracıkta öldürse kimsenin ruhu duymazdı ve ben kaşınmaya devam ediyordum. Karşımdaki adam bana yaklaştı ve elimdeki bıçağı umursamadan tam dibine sokuldu. "Adımı lekeleme köylü kız. Zayne Robert olmasam sence o yatan ceset ben mi olurdum?" Zayne Robert her zaman kazanırdı. Mortimer da dahil her yerde meşhur olan bir suikastçiydi. Mortimer armalı zırhıda oradan geldiğini gösteriyor olabilirdi. Ona inanıp güvenmekten başka çarem yoktu. Yardıma ihtiyacım vardı ve bu adamın yerde yatan cesetten daha kullanışlı olacağına emindim. Elimdeki bıçağı indirdim ve çantamın içinden dört altın keseyi ona doğru fırlattım. Artık omuzlarımı dikmiştim ve korkumu gidermiştim. Zayne şaşırmış olacakki bana baktı. "Devamını işini bitirdikten sonra vereceğim." Zayne bana bakıp ukalaca güldü. "Bak seeeen. Az önce korkudan altına yapacak olan köylü kızına özgüven gelmiş." Seni aptal diye geçirdim. Karşında prenses olduğunun bile farkında değilsin. Babam bu yaptıklarını öğrenseydi peşine bir ordu yollardı. Ama Zayne`e asla bir prenses olduğumu söylemeyecektim. Babam kesin kaçtığımı öğrenip çoktan peşime beni bulana ödül koymuştur bile. Ona söylersem kesin o da beni geri babama götürürdü.Elimi Zayne`e uzattım. "Anlaştık mı o zaman?" Zayne yeşil gözlerini mavi gözlerime kilitlemişti. Bana şüpheci bakışlar atarken elim havada onun sıkmasını bekliyordum. Sonunda Zayne eliyle elimi sıktı ve aklıma o parmaklarıyla ağzımı kapattığı geldi. Bu düşünceden sıyrılıp şu anki Zayne`e odaklandım. "Pekala köylü kızı. Kimi öldürüyoruz?"

"Daha çok gençsin...ama daha hiç içten gülümsediğini görmedim." "Gülümsüyorum ya." "Gülümsemiyorsun demedim güzelim, içten gülümsediğini görmedim dedim." ______________ 13.01.2025

Hayat herkes için mükemmel değildir.

Derin adı kadar derin

Rüya gibi bir tatilden dönen Lavinya, yoğun kar yağışı nedeniyle havaalanında mahsur kalır. Bu sırada Baran ile tanışan Lavinya başına büyük bir dert alır. -Yeni kurguma bir şans verirseniz pişman olmayacağınızdan eminim. -Romanda yer alan bütün unsurlar hayalidir ve gerçeklikle alakası yoktur. -Pazartesi, çarşamba ve cuma günleri olmak üzere hafta da üç bölüm yayınlanacaktır!

Asel kayıp annesini bulabilecek mi?

ilk kitabim yazim yanlışlarım olabilir💗