"Karadeniz insanı hırçındır. Aynı dalgası gibi, aynı rüzgarı gibi... Dışarıdan bakınca öfkelidir, asi görünür. Ama kimse bilmez içindeki fırtınaların sebebini. O hırçınlık, kolay kolay dile dökülemeyen, dağların ardında kalan imkânsız sevdalardan gelir. Sevdiğini yüksek sesle söyleyememekten, gidenin arkasından bakıp da bir şey diyememekten... Karadeniz nasıl kendi içine akarsa, Karadeniz insanı da acısını içine akıtır. Bu yüzdendir, gülüşünde biraz keder taşıması.”

İlk kitabım kendi hayatımdaki olaylardan esinleyerek yazıyorum keyifli okumalar 🌸

Bilinmeyennumara: kuaförde çalışıyorsun değil mi? Bilinmeyennumara: şey acaba desem ki benim şu uzayan saçları keser misin? Bilinmeyennumara: bilmiyorum kızların berberi nasıl oluyor ama bence kesebilirsin. Bilinmeyennumara: hem fazla kısaltırmayacağım. Sadece uçlarından alınsa yeter. Bilinmeyennumara: saç demişken hangi saç şeklinden hoşlanırsın. Kıvırcık mı yoksa düz mü? Bilinmeyennumara: kızlar kıvırcık saçlı çocukları seviyorlarmış. Yani arkadaşlarımın bu konuda çok tartışması var.

Gerçek aile kurgusu

Okurların vazgeçemeyeceği türde bir kitap...

Asmin, Etiler’in dar sokaklarında yürürken telefonundan yeni keşfettiği bir videoyu tekrar açtı. Videoda siyahi, kaslı bir adam vardı. Irak’ın sıcak güneşi altında, tek başına spor yapıyordu. Ter damlaları göğsünden süzülüyor, kameraya bakmadan hareketlerini yapıyordu. O adam Prosper Ifeanyi’di.

053***:Sen kimsin lan 𝙎𝙞𝙯:BEN SENİNNNN GELECEKTWKİİ COCUKLARİİİNİN ANNESİİİ BİRİCİK KARİİİNN MUAHHHHH💋 053*** 𝙠𝙞𝙨𝙞𝙨𝙞 𝙨𝙞𝙯𝙞 𝙚𝙣𝙜𝙚𝙡𝙡𝙚𝙙𝙞 Eğlencesine yazlıan bir kitaptırr

Fırçamdan bir damla düştü,boya kan dolu. Tuval kırmızı. Çizimlerim vahşetin en karanlık atlası. Ne elimde ki boyaydı ne de akan kandı, hepsi geçmişti Peki gerçekten geçmiş miydi? Yoksa bir parçam o boyayla birlikte çoktan tükenmiş miydi?

Duru: Beni o parmağıma taktığım yüzüğe baka baka ağlatmayı başardın Duru: O başın göğe erdi mi?

Gitmek mi zordur, kalmak mı?

"Tek bir yasak var ölemezsiniz! O zaman başlıyoruz .Görev 1..." ---- Hızlı hızlı adımlarken kulağımda onun sesini duydum. Ölümcül bir saklambaçtı bu. O saydı ben nefes nefese tamamladım. Bir Ruhum kir İki Kayboldu seninki Üç Onu bulmak güç Dört Bütün günahları ört. Beş Seçtin onu eş Altı Gözlerimi kapattı Yedi Bekledi Sekiz Geçmişten eskiz Dokuz Artık sıkılmaya başlıyoruz On Son Bağlantı kesildi. Bu sefer gelen ses arkadaşımındı. "Sana tek başına gitmemeni söyledim. Budalalık bu!" "Çok geç!" Hızlı adımlarım karşımdaki kişiyi görmemle durdu. "Onu buldum!" Şaşkınlıkla dudaklarımdan firar eden kelimeler boğazımda düğümlenmişti. "Ne!" Birkaç saniyelik sessizlikten sonra endişeli bir ses tekrar kulağımı tırmaladı. "O burada..." "...çıkın ikinizde hemen oradan çıkın çabuk!" Sırılsıklam olmuş halimi umursamadım. Kulağımda bana bağıran arkadaşımın sesi artık çok uzaktan geliyordu. Yavaş yavaş ona yürürken ayaklarım beni zar zor tutuyordu. O da bana benimkinden daha hızlı adımlarla yaklaşmaya başladı. Aramızdaki sadece bir mesafe değildi yıllardı acıydı... Tam ortada buluşup göz göze geldiğimizde dudaklarından bir kelime döküldü lakin tam o sırada kaderin cilvesi olsa gerek büyük bir şimşek çaktı. Kelimesi fısıltıya dönüştü. Dudaklarını okuyamadım. Yağmur sesimizi bastıracak derecede yağıyordu. Ona ne dediğini soracakken gözlerimin önünde bir perde belirmişti. Başım döndü, dengemi sağlayamadım. Görüş alanım bulanıklaşmıştı. Bana neler olduğunu anlayamıyordum. Onun bakışları mı değişti? Çok bulanıktı ayırt edemiyorum fakat bu gördüğüm korku mu? Sırtımda bir sızı hissediyorum bedenim beni tutmuyordu yere düşerken beni tutan parmakları hissettim. Birlikte mi düştük? Sanırım bilincimi kaybediyorum. Ona sormam gerek ne demişti?

Elisa : Şap, öpeyim mi? İçime de çekeyim mi? Bal akıyor her yerinden, "Uf uf!" diyeyeyim mi? Doruk : kimsin , bak emir sensen çok büyük bozuşuruz Elisa : Kaş göz çakarım, anlamaz beni Lak lak ederim, dinlemez beni Uğrunda oldum hem manyak hem deli Of of of hoppa

Katre Akça, 8. doğum gününe yalnız girmeye mahkum bırakılmış bir kızdır. Ailesini küçük yaşta kaybeden Katre`nin üstüne yıllar geçtikçe daha çok yük biner. Neyle nasıl başa çıkacağını artık kestiremeyen Katre, bir gün okuduğu üniversitede yeni suratlar görür. Hayatında daha önce görmediğini düşündüğü bu kişileri hayatına aldığı an aslında Katre kendi üstüne bir yük daha eklemiştir ama bunun farkında değildir. "Kim olduğunu bilsem kendi canıma kıyardım. Çünkü seninle aynı havayı solumaktansa ölmek daha cazip geliyor artık."

Mafyalara inanmazdım. Ta ki bir mafya beni kaçırana kadar...

İki eski sevgili, ayrıldıktan sonra ilk kez; üstelik terk eden tarafın yeniden birleşmek istemesi ile konuşmaya başlamışlardır. Biraz mizah, birazdan çok kötü espri. Hera ve Can`ın hikayesine hoş geldiniz... @Heramera: İflah olmazsın sen. @Heramera: Ulan evimin kapısına gelip beni terk ettiğin taksinin fişini bırakmak ruh hastalığının kaçıncı seviyesi? @Cantoker: Hera, Hera, Hera. @Cantoker: O fişi bıraktım çünkü @Cantoker: İt gibi pişman olduğumu anladığında alnıma çarpman kolay olsun istedim. @Cantoker: Kızın yerine kendimize trip atıyoruz aldığımız tepkiye bak.

Babam yeni biriyle evlenmişti olayları kavrayamıyordum aileme yeni kişiler eklenmişti ben alışık değildim ki bu kadar kalabalığa benim her ne kadar Baş Savcı olsamda düşmanlarım vardı ya onlar bu yeni ve kaşabalıklaşan aile zarar verirse ozaman napacaktım TABİKİ EBESİNİ BELİYECEKTİM

Nefret, aralarındaki en güçlü kışkırtmaydı; ve bu zorunlu yakınlık, düşmanlık maskesinin altındaki karşı konulmaz arayışı ortaya çıkardı.

Büşra yıllardır ailesini arıyordu en sonunda ümidimi kesmişti işinde başarılıydı ödülünü almak için sahneye çıkar üstünde ağır bakışlar hisseder etrafa bakınır o aileyi görür pek umursamaz ve hikaye başlar…

Mafya tarafından kaçırılmak ($mut olabilir)

BOŞANMIŞ, ÇOCUKLU BİR KADIN YENİ BİR MAHALLEYE TAŞINIR... KARŞI KOMŞUSUNUN OĞLUYLA DAHA İLK TANIŞDIKLARI AN ONUN AKLINI BAŞINDAN ALIR... MAHALLE KARIŞIR... "Sen içimde bir ateş yaktın... Ben yaktığın ateşin mavisine bile âşık oldum, Mübrem..." Dudaklarından usulca dökülen sözcükler, yüreğimde şiddetli zelzelelere sebep oldu. Onun sevgisi ruhumu, kalbimi doyuruyordu. Böyle sevmek olduğunu hiç bilmezdim... Nefesim kesildi. Hayranlıkla, aşkla, sevdayla bakakaldım yüzüne. Bu itiraf beni dört bir yandan kuşattı. Böylesine güzel sevilmek de yazılmış meğer benim kaderime. "Benim gecemin sessizliği boğmaz mı seni, Yüzbaşım?" diye sorarken heyecandan kekeledim. Saçımı okşayan eli usulca yanağımda dolaşıp ardından çenemi nazikçe kavradı. Bakışlarımızı birbirine sabitlediğinde dünya bizim için dönmeyi bıraktı. "Bundan gayrı benim yuvam senin gecenin sessizliğindedir, Mübrem..." 04.01.2024 ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz.

Amerika`da okuyan Nehir, sınıfındaki herkesi Müslüman yapar. Ancak bu cesur ve sıra dışı davranışı, okul yönetiminin tepkisini çeker. "Uygunsuz davranış" gerekçesiyle okuldan atılan Nehir, istemeden de olsa Türkiye`ye dönmek zorunda kalır. Anneannesinin ısrarı ve üvey annesinin zoruyla, sorunlu öğrencilerle dolu yatılı bir okul olan Karahan Lisesi`ne gönderilir. Karahan Lisesi, dışarıdan bakıldığında sıradan bir okul gibi görünse de içinde gizlediği karanlık atmosferle ünlüdür. Buradaki öğrenciler ya ailelerinden koparılmıştır ya da toplum tarafından "sorunlu" damgası yemiştir. Okulun en ilginç kuralı ise her öğrencinin sekiz kişilik bir ekibe dâhil olmak zorunda olmasıdır. Nehir, kurallara uymak için kendi ekibini kurar. Ancak bu süreçte garip bir şey fark eder: Ekibine aldığı beş kişiyle arasında açıklayamadığı bir bağ vardır. İlk karşılaşmalarında birbirlerini tanımazlar ama bakışlarında, hislerinde gizli bir yakınlık hissedilir. Gerçek ise çok daha sarsıcıdır: Nehir ve ekibindeki beş kişi aslında çocukluk arkadaşlarıdır. Küçük yaşta bir deneyin parçası yapılmış, hafızaları silinmiş ve farklı hayatlara savrulmuşlardır. Hafızalarını silen kişi, saplantılı bir bilim insanı olan Doktordur. Şimdi ise doktor, yarım bıraktığı işi tamamlamak ve onların geçmişi hatırlamalarını engellemek için peşlerine bir katil gönderilir. Artık Nehir ve arkadaşlarının yalnızca Karahan Lisesi`nin sert kurallarıyla değil, kendi geçmişlerinin gölgeleriyle de savaşması gerekmektedir. Geçmiş hatırlanırsa, sırlar açığa çıkacaktır... ama geçmişi unutanların sonu, belki de ölüm olacaktır. `Çığlık atabilirsin ama asla saklanamazsın,"

Siyas krallığının kral ve kraliçesi gezegenler arasında yolculuk yaparken kraliçe Eselan`ın doğum sancıları yüzünden dünyaya zorunlu iniş yapmak zorunda kalırlar. Doğum dünyada gerçekleşecektir. Peki Kral Varis ve Kraliçe Eleman `ın biricik kızları doğumda karıştırılırsa... Hadiii!!! Bu hikayaya birlikte bakalım.

Suriye`nin kuzeyi Halep Gece 4 Halep gece yarısı başlayan ulumalarla güne başladı . Terörsüz millet operasyonunda başlayan çağrıyla kara timi, görevleri olan Halepi kansızlardan kurtarmaktı. Kara ismi gibi korku salıyordu girdiği her ortamda , isminin hakkında veriyorlardı kara bulutlarıyla süslüyorlar girdiği ortamları tek niyetleri de “VATAN” kanlarıyla yazdılar. İki saçenek sunuyor vatan ya gazi olacaksın ya da şehit bile bile bu yola girdiler . Onlar “ Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım.” Diye başladılar bu yola ama girdiği yolda beklenmeyen bir olaya giriş yapacaklardı. “komutanım burda biri var.” Arkasına baktığında yıllardır rüyasına girdiği kadını gördüğünde hiç çıkmayacağı bir yıldıza ulaşacağından habersizdi. “Beyaz zambak”

Bu kitabı okuyacak olan tüm dostlarımıza sesleniyorum küçük bir kız çocuğunun yaşadıklarını anlatan ailesi arkadaşları ve sosyal ortamlarda yaşadığı zorbalıklara rağmen hayata tutunmayı öğreten küçük bir kız çocuğu hadi sende merak ediyorsan hemen oku ve hayatın zorluklarını anla ve ona göre yaşa!

Kızların dünyasındaki dramı