Mira sınıfta otururken sınıfa yeni bir öğrenci gelir bu Arastır

Bu his… İnsanı rahatsız eden değil, ense kökünde sıcak bir iz bırakan cinstendi.

Okulda ve sosyal hayatında insanların biriciği minik prensesi Alara, geceleri ringin en büyük kabusu oluyor. -*-*-*-*-*-*-*-*-* Babasının borcunu ödemek için hayatındaan vazgeçen ama bunu kimseye çaktımadan yapan minik alara okul sonrası farklı farklı işlerde çalışıp geceleri evden kaçıp hayalleri olan yeraltı kafes dövüşlerinde dövüşüp hayatına devam ediyor. Ama doğduğu gün aslında başka bir kızla karıştığını ve bunca yıl yaşadığı lanet olası ailesinin aslında gerçek ailesi olmadığını öğrenen Alara yeni ailesine ve onların yaşantısına alılabilecek mi?

Genç yaşında evliliğe zorlanmış olan Sevim, yıllar sonra hayatının aşkını buluyor. Fakat tahmin dahi edemeyeceği problemler de var. Her hikayede illa bir üzülen olmak zorunda mı? Hep birlikte göreceğiz! ( Yorumlarınız benim için değerli )

Baran Arslan ARSLAN aşiretinin ağası yaşı geçiyordu. 28 e girmek üzereydi annesi Hatice hanım evlenmesini istiyordu bir gelin hamamı düzenledi . Ailesinin isteği ve zoruyla Selinde katılmıştı Hamama Selin Aksoy daha yeni girmişti 19 una ama kader onu en büyük hobisi olan gizli gizli yaptığı danstan uzaklaştırıyor su ....

•Kitappadde "Bal Cadısı" adlı ilk kurgudur. •TÜM HAKLARI SAKLIDIR. •Yazdığım konulara karşı eleştirileri,sadece saygı çerçevesi içinde kabul ediyorum. "Bal gözlerin seni,karanlıktaki ışık yapıyordu." Derin bir nefes aldı,ne anlatıyorsa anlamıyordum. "Ve o ışık artık gözlerimi kamaştırıyor,bende bundan bıktım Bal Cadısı."

Kolumdan tutmasıyla ona döndüm. .. Sana söyleyemem ama gösterebilirim.

Ozan: Elif, seni çok seviyorum. Elif: Biliyorum, gece boyunca en az yirmi kere söyledin. Ozan: Sıkıldın mı? Elif: Hayır, duymak için onca zaman bekledim. Sıkılır mıyım hiç? Ozan: Çok iyi çünkü her gün, her an, her saniye duyacaksın.

Su, tayini çıktığında Mardin’in adını yalnızca haritada bir şehir olarak biliyordu. Taş sokaklarını, gece sessizliğini, insanın içine işleyen sıcak rüzgârını bilmiyordu. En önemlisi, orada bir kalple karşılaşacağını da… Askeriyede hemşire olarak göreve başlayan Su için her gün disiplin, mesafe ve sorumluluk demekti.Beyaz önlüğünün ardında duygularını saklamayı öğrenmişti; çünkü bu şehirde zayıflık lüks sayılırdı.Hayat kurtarmak, sakin kalmak ve görevini eksiksiz yapmak zorundaydı.Pamir ise yıllardır görevdeydi. Emir vermeye, beklemeye ve gerektiğinde susmaya alışkındı.Bir komutan olarak duygularını kontrol altında tutmayı öğrenmişti; çünkü savaş alanında kalbin sesi duyulmazdı. Onların yolları bir kriz gecesinde kesişti. Ameliyathane ışıkları altında, kapalı kapıların iki tarafında…Biri içeride hayat için savaşırken, diğeri dışarıda beklemenin en ağır hâlini yaşadı.Bu bir ilk görüşte aşk değildi. Ne ani bir yakınlaşma ne de kolay bir itiraftı. Bu;bakışlarla başlayan, sessizlikte büyüyen, kahve molalarında nefes alan ve görev çizgilerinin arasında sıkışıp kalan bir bağdı.Su ve Pamir için aşk, yan yana ama temkinli durmaktı. Hisleri inkâr etmeden ama acele etmeden tanımaktı.Taş bir şehirde, iki güçlü insan, aynı nefesi paylaşmayı yavaş yavaş öğreniyordu.Çünkü bazı aşklar bağırarak değil,sessizce yerleşir insanın içine.Ve bazen bir şehir,insana hem yarayı hem de şifayı aynı anda sunar.

Nakano Nao: Itsuki... Nakano Nao: Sana çok kötü bir haberim var... Nakano Nao: Ama kızma, tamam mı ? Nakashima Itsuki: Söyle. Nakano Nao: Ama bak kızma... Nakashima Itsuki: Bu uyarıdan sonra nasıl sinirlenmemi bekliyorsun, orospu çocuğu ? Nakano Nao: Arabanı çizdim. Şu yirmi milyon yenlik olanı.... Görüldü. Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Benden değerli değil, değil mi ? Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Kapı çalıyor... Nakano Nao: Orospu çocuğu... Şeytan`ın İki Yüzü (Koi No Yokan) Karakterlerine ait bir texting kitabıdır. Ana kitaba bağlı değildir.

Lidya ailesi ile yeni bir yere taşınarak yeni bir hayata başlarlar fakat Lidya yeni okulunda olan zorba olan Ayaz ile karşı karşıya gelir ve düşman olurlar bu düşmanlıkları sürdükçe hisleride değişir ve bu düşmanlık gittikçe aşka dönüşür.

Yarı Laz Yarı Çerkes Olan Maze Gülhatun,4 yıllık hemşirelik fakültesini bitirdikten sonra köylerindeki sağlık ocağında çalışmaya başlar. 💙 Eray Alp,doğup büyüdüğü köyün güvenliği sağlıyordu,tek sevdası dağlar olmuştu artık.

İyi okumalar ❗️Buz patenine yazildigim için fazla kitappad e giremeyecegim. Kusura bakmayın.❗️

Arkadaşının `Emir` ismiyle açtığı fake hesaba istek attığını sanan Mahperi, yanlış kişiyle konuştuğunu anlar ancak çok geçtir.

Aşkımı kimseye söyleyemedim özellikle de ona...Okulun okçuluk takımının kaptanı, herkesin hayran olduğu, ama benim adını bile anarken kalbimin ritminin bozulduğu Özgür Bora Yalçıner`e. Her gün onu uzaktan izlemekle yetindim. Yanından geçerken nefesimi tutup, göz göze gelmemek için yere baktım. Cesaret edemedim...Çünkü bazı duygular söylenirse büyüsünü kaybeder sanıyordum. Ta ki bir gün, geciken bir çiğköfte siparişi yüzünden attığım öfke dolu mesajın yanlış kişiye gittiğini fark edene kadar. O yanlış numara, benim en büyük sırrıma açılan kapıydı. Şimdi herşey değişiyor ve ben bu defa kalbimin hislerinden kaçamayacağını hissediyorum.

O gün zalim prens, prensesi balo salonunun ortasında terk etmişti ve prenses kendine vir söz verdi ‘bir daha aşık olmayacaktı’. Masalın sonunda prenses bir daha sevmeyecek prens ise bir daha böyle sevilmeyecekti. 12 yaşındaki Sümeyye küçük yaşta bütün ailesini kaybetmişti. Artık kendi kendine yetmeye çalışıyordu. İçine kapanmıştı ve asla konuşmuyordu. Kafasında sürekli çalan o melodi ise babasının masalıydı.

Yaşanmışlıklar ve yaşanacaklar. Hayatım sessizdi. Konuşmalarım, gülmelerim, ağlamalarım gibi çığlıklarımda sessizdi. Ben Liva 16 yıl önce doğumda karışmış o dilsiz kız benim hikayem burada başlıyordu.

İki düşman ailenin senelerce olan düşmanlığı yüzünden birbirinden ayrılan iki insan…

Neden ben diye hep soruyorum kendime ama cevap bulamıyorum ben defne ela ve bu benim hikayem ama ya istenmezsem ben güçlü biri gibi duruyordum ama dokunsan ağlicak bir insandım Ama yeter onlarada boyun eğmicektim yada temmeli gidecektim Her anlamda

Küçük yaşta annesini kaybeden ELENNA BROWN annesinin katilinin intikam ateşi ile büyümüş bir kızdır soğuk kanlılığı ve içinde yaşattığı güç ile“KIZIL GÖLGE”olarak bilinir

Sen gel o kadar şey yaşa hemşirenin biri seni doğumdan sonra karıştırsın. Sıçarım böyle işeee

En başından beri yalnış bi ailede büyüyen Milanın yeni hayatıı Yeni hayatına alısabilecekmii?

Teröristler tarafından kaçırılıp yetimhaneye bırakılan Miray’ı babasının bulması…

Adını değiştirebilirsin. Şehrini, giysilerini, hatta aileni bile… Ama geçmiş, ardına bakmadığında bile peşinden gelir. Zeynep Atak bir sabah öldü. Ve aynı sabah, Aslı Sezenbay adında başka biri doğdu. Aynı olan başka biri. Geride kalanlar yalnızca bir isim, bir ev, birkaç fotoğraf değil; kırılmış bir gençlik, gölgelerle örülü bir aile geçmişi ve geri dönmemek üzere terk edilen bir kimlikti. Artık İstanbul’da, yepyeni bir hayatta kendine yer arayan Aslı, geçmişini geride bırakmaya çalışırken, onu şekillendiren karanlık sırlarla yeniden yüzleşmek zorunda kalacak. Adaletin sessiz kaldığı bir geçmiş. Her şey bitti sandığınız yerde, asıl hikâye başlar. Bir kimliğin içinde yeniden doğmak mümkün mü? Yoksa bazı isimler, hayatta kalmak için bile olsa, gömülemez mi? Uçağın havalanmasıyla bir veda etti: geçmişine, adaletin suskunluğuna, kendi adını taşıyan mezar taşına. Zeynep Atak artık yok. Onun yerine Aslı Sezenbay var. Yeni bir kimlik, yeni bir şehir, ama aynı kabuslarla uyanan bir zihin. İstanbul’a taşınan bu `yeni` ailenin hikâyesi, sadece bir kaçış değil; aynı zamanda karanlıkla bir yüzleşme. Her şey unutulmuş gibi görünse de, geçmiş asla affetmez. Bir ismin ardına saklanmak yeter mi, geçmişten kurtulmak için? Yoksa en derin yaralar, sessiz kalanların sırtında mı taşınır? "Zeynep Atak öldü." Gazetelerde yazan buydu. Ama hiçbir gazete, onun hâlâ hayatta olduğunu, sadece adını değiştirip Aslı Sezenbay olduğunu bilmiyordu. Bir gecede kimliğini, geçmişini, çocukluğunu geride bırakıp bambaşka bir hayata sürüklenen genç bir kız. Bir ismi geride bırakmak, her şeyi unutmak demek midir? Yoksa en büyük kaçış, insanın kendinden kaçışı mıdır? Bu roman, adını kaybeden bir genç kızın, kimliğin yalnızca bir nüfus cüzdanına sığmadığını anladığı bir iç yolculuğu anlatıyor. Ve bazen en derin kaçışın, gerçeğin tam kalbine doğru bir yürüyüş olduğunu.

" Ben sevmeyi de sevilmeyi de senden öğrendim Meleğin Kızı..." Birce`ye aniden bir mesaj gelir Gelen mesaj anonimdir Hayatı değişir Bakalım bu değişikliğe sebep olan kim...