Öykü Miray Yılmaz, hayatının en karanlık anlarından kurtulmuş olsa da, gerçek tehlike şimdi kapıda. Ailesiyle arasındaki kırık bağlar, aşk hayatındaki karmaşa ve geçmişin gölgeleri peşini bırakmıyor. Bu sefer karşısında sadece düşmanlar değil, aynı zamanda kalbini korumak zorunda olduğu duygular var. Mert yanında, ama güvenmek artık eskisi kadar kolay değil. Han ise küçük ama tehlikeli bir rakip olarak, Öykü’nün hayatına sessizce sızıyor ve kalbini zorlamaya devam ediyor. Zeynep ve diğerleri, Öykü’yü korumak için yanlarında olsa da, yeni sırlar, ihanetler ve ölümcül oyunlar her an hayatlarını tehdit ediyor. Bu kez, aşk ve tutku sadece birer his değil; hayatta kalmanın ve hayallerini korumanın bir yolu haline gelmiş durumda. Öykü, gölgeler arasında yürürken, hem kalbini hem de sevdiklerini korumak zorunda. Çünkü bu dünyada tek bir yanlış adım, her şeyi yok edebilir. Ateşin ve aşkın iç içe geçtiği bir hikâye: Gölgeler daha karanlık, tehlike daha yakın ve kalpler daha kırılgan.

‼️Tamamlanmadı okuma artsın diye yaptım‼️ ___ * "Bir mezar vardı; baş ucunda “Leyla” yazıyordu. Bir adam vardı, mezarın üstünde ölüydü. Kuş sesleri vardı ve etrafta birkaç mezar, ağaçlar ve çiçekler. Sonra bir ses işittim: —Emir, sana Mecnun’un var mı dedi? Mecnun’un oldu be, Leyla. Her anlamda. Bak sonunuza… Emir, o gün uçakta kullandığı o kelimeyle sizin kaderinizi belirledi, Leyla." *

Sevgiyle, aşkla yoğrulmuş bir mahallemizin hikayesine tanık olmak ister misiniz? Genciyle,yaşlısıyla; kedisiyle, köpeğiyle bir bütün olan sevda mahallemize hoş geldiniz. Mahallemizin gençlerinin kavuşmalarına, ayrılıklarına, sevdalarına tanık olmaya var mısın ?

Ahu, hayatı boyunca yanlış bir yerde büyüdüğünü bilmeden yaşadı. Doğumda başka bir bebekle karıştırıldı, üvey ailesinin şiddetiyle büyüdü ve sonunda kaçıp kendi yolunu çizdi. Dövüşerek, yarışarak ve hayatta kalmayı öğrenerek kendini güçlendirdi. Ancak geçmişi onu bırakmadı. Gerçek ailesi onu bulduğunda, bambaşka bir dünyanın içerisindeydi—kan, güç ve kurallarla dolu bir mafya dünyasının. Yedi abi, onlarca kuzen ve kocaman bir aşiret… Hepsi onun kim olduğunu sorguluyor, kabul etmeye yanaşmıyor. Ama bilmedikleri bir şey var: Ahu artık o küçük, korunmasız kız değil. O, dövüş ringlerinde "Gece", yarışlarda "Gece`nin fısıltısı", mafya dünyasında ise "Anka" olarak anılan biri. Ama hiçbir unvan, gerçek aile olmanın ne demek olduğunu ona öğretemedi. Şimdi, Ahu hem kendi yerini bulmalı hem de onu küçümseyenlere kim olduğunu göstermeli. Kan bağı her şeyi belirler mi, yoksa aile olmak daha fazlasını mı gerektirir?

Bir gün saraya yapılan korsan saldırısında Prenses Della kaybolur.Herkes prensesin öldüğünü düşünür ancak Prenses denizlerin lordu olarak bilinen Reacher Armstrong`un elinde esirdir,Kaptan Reacher Armstrong`un istediği tek şey ise intikamdır. "Bizim hikayemiz kanla yazıldı Prenses,benim sana seni seviyorum dememi bekleyemezsin ben sana karşı hep ambivalansım."

Amerika`da başarılı bir estetik cerrahı olan Ahu Soydan annesinin rahatsızlığı üzerine yıllar sonra İstanbul`a döner. Geçmişiyle ve bastırdığı duygularla Ahu için dönüş, bir kaçış değil; yeni bir başlangıcın sancısıdır. Annesinin ortağı olduğu, İstanbul`un en prestijli estetik kliniğinde göreve başladığında karşısına kibirli, ukala bir o kadar egoist ama aynı zamanda yakışıklı bir çapkın çıkar: Yiğit Arslan. Aynı kliniği devralacak bu iki doktor yalnızca işlerini değil aralarındaki üstünlüğü de paylaşamaz. Kelimelerin ardında bastırılan duygular çatışmanın içinde kor gibi yanmaya başlar. İstanbul`un kalbinde yaşayan iki yalnız ruh... Bazı kalpler iyileşmek için değil kırılmak için yeniden atar.

Taşındığı şehirde yeni bir liseye başlayan Alya`nın herkesten sakladığı sırrı ortaya çıkar. Fakat tanıştığı yeni bir çocuk onun hayatını temelinden değiştirir.

Yasemin İstanbul`a yeni taşınır ve başına gelmeyen kalmazz

Kimsesiz kızların kimsesi olmaya

"Benden kaçamayacağını anlaman için daha ne yapmalıyım!..." 🔞 Şiddet sahneleri olacaktır, rahatsız olanlar okumasın.

Çocuk olmak belkide sadece oyunlar ve masallar değildi. Kar Aktan için bir kaybedişti, sevileceğine olan inancı bile yokken kaderin kendine kurduğu planlara beklenmedik yalanlara inandı. Kar Aktan, yirmi üç yıl boyunca sokaklarda gezinen hırsızlık yaparak yaşayan Kar. Kar taneleri 35 tane olurmuş anne, milyonlarca kar tanesini tek tek sayıp her birini yokluğuna atfedecek kadar kimsesizdim.

Neydi hayat... Ben ırmak 15 yıldır bu aileden kurtulmak istiyorum ama olmuyor. Ailem beni 10 yaşında Zorla kapatmıştı. Eğitim hayatımı elimden almamaları için adeta çırpındım ve başarılıda oldu liseyi okuyordum. Ama nerden bile bilirdim hayatımın bir yanılma ile mahfolduğunu benden 15 senenin çalındığını.

"Sen hiç birden duruldun mu Larin?" "Durulmadım ama durduğum çok oldu." "İşte bana da aynısı yaşandı,ben durulmadım ama durduruldum." Küçük bir oyun içinde önemli kişi olmayı istiyorum.

İlk hikayem yanlişlarım hatalarım olabilir. Ama desteğiniz benim için çok önemli. Yorum ve beğenileriniz ile daha güzel şeyler çıkacağına inanıyorum. Birbirlerine kenetlenmiş dört cesur kadının hayatını konu alıyor ama hikayemiz daha çok Leyla karakteri üzerinden ilerliyor. Hakkımızda hayırlısi olsun bakalım iyi okumalar..

" Ben sevmeyi de sevilmeyi de senden öğrendim Meleğin Kızı..." Birce`ye aniden bir mesaj gelir Gelen mesaj anonimdir Hayatı değişir Bakalım bu değişikliğe sebep olan kim...

"Bir saatin var. Eğer gelmezsen, kızı-" "Kızla bir ilgim yok. Beni rahatsız etmeyin!" Sevdiğim adam, ölümüme göz yumuyordu...

Ben Elif. Bu da benim hikayem! Benim hikayem dediğime bakmayın başkalarını mutlu etmek için hikayesi, yaşamı elinden alınmış bir kızın hikayesi bu. Okulunu bile değiştirmeyecek bir taşınmanın kaderini etkileyecek bir kızın hikayesi bu.

En başından beri yalnış bi ailede büyüyen Milanın yeni hayatı

fikirlerimiz uyuşmuyordu hatta hemfikir olduğumuz konular pek azdı. sürekli didişir, birbirimize meydan okurduk ama farklılıklarımıza karşın, tek bir ortak noktamız vardı. birbirimiz için deli olurduk. yarı texting kaktüs ve lavinia

Ailemin intikamını almak için erkek kılığına girip, mafyaların arasına sızdım. En fazla ne olabilirdi ki? "En başından beri kadın olduğunu biliyordum..."

Zeren, sadece susturulmuş bir kız değil; susturulmuş bir kasabanın, bastırılmış annelerin, okutulmayan kızların sesidir. Bu kasabada kadınlar hep sessiz kaldı, ta ki biri "Bu defa susmayacağım!" diyene kadar. Bu roman; korkunun nasıl kalıtımsal aktarıldığını, ama cesaretin de bulaşıcı olduğunu anlatıyor. Çünkü bazen bir çığlık, bir ülkeyi uyandırabilir. Not: Bu benim ilk kurgum umarım beğenirsiniz💖Bu hikayenin sadece bir kurgu olarak değil, bizim sesimiz olarak kalmasını istiyorum. Bu roman bütün susan ve susturulanlar için...

Birileri vardır hep kaybeder birileri ise kaybedenlerden priv kasarak hayatını yaşar. Ben kaybedenlerin tarafındaydım. Neye göre kime göre bilinmez. Koca 20 yıl kızının acısını çeken bir aile ve kendi ayakları üzerinde durmasını bilen Derin.. Kader onları bir şekilde bir araya getirmişti. Sırada birbirlerine verecek şans kalmıştı.

Arkadaşının `Emir` ismiyle açtığı fake hesaba istek attığını sanan Mahperi, yanlış kişiyle konuştuğunu anlar ancak çok geçtir.

“Ben Bilim İçin Gelmiştim… Yani Bir Nebze.” Ben Elva. Psikoloğum. Yüksek lisans öğrencisiyim. Aşka inancım var ama modern erkeklere yok. Şaka değil, bilimsel veri gibi konuşuyorum: Son üç yılda İstanbul’da tanıştığım erkeklerin %87’si konuşmaya “Kanka gibi takılalım mı?” diye başladı. %10’u “seni üzmem” sözünün patentini almaya çalıştı. Kalan %3? Onlar hâlâ düşünmede. Ben de dedim ki: > “Kızım sen niye kendini İstanbul erkeklerine feda ediyorsun? Karadenizli erkek sevdasına düşmüşsün, git orada saha araştırması yap!” Evet, evet… Psikolog olduğum için tüm ani kararlarımı “saha araştırması” kılıfına sokabiliyorum. Dönem ödevi: Kültürel bağlamda erkek davranışları. Ama benim iç sesim: Karadenizli erkek bulcam, bakacam, inceleyecem. Gözlem yapacam. En çok da gözüm üstünde duracak bir tane bulacam. Annem tabii inanmadı. — “Kızım sen araştırma için Karadeniz’e mi gidiyorsun, koca bulmaya mı?” — “Anne! Bilim diyorum sana bilim!” — “Hee… Bilim deyince Rimelini 6 çeşit almışsın. Rimelle mi araştırma yapacan?” Babam daha dürüst bir yorum yaptı: — “Kızım ben Karadenizliyim, neyin peşindesin? Karadenizli erkek dediğin huysuz olur. Hırçın olur. Şivesi olur. Sen bunları nereden öğrendin?” — “Dizilerden.” — “He işte o yüzden yanlış biliyorsun zaten.” Ama karar alındı bir kere. Ev arkadaşım bile anlamaya çalıştı: — “Elva cidden gidiyon mu?” — “Evet.” — “Peki bilimsel çalışmanın araştırma sorusu ne?” — “Karadenizli erkeklerin şive kullanımı ile duygusal samimiyet düzeyi arasında bağlantı var mıdır?” — “…Sen var ya, gerçekten manyaksın.” Valizimi hazırlarken kendime bile itiraf edemediklerim vardı. Mesela: ✔ Hırçın görünüşlü ama içi pamuk erkeklere düşmem ✔ “Gel de çay içek” diyen ses tonlarına erim ✔ Şiveli konuşana otomatik olarak gülümsemem ✔ Dalgayla kavga eden adamlara anlam veremem ama yine de hoşuma gider Ve işin acısı: Hiçbir İstanbul erkeği bunları karşılamıyor. Kararında sertlik eksik. Şive hakeza. Bir de sürekli “ya tatlım biz konuşuyoruz ama adı yok işte” kafasında geziyorlar. Ben de ne yaptım? Bilet aldım. Tek yön. Çünkü dönüş tarihini… kader belirleyecekti. (Daha doğrusu kredi kartı limitim, ama kader daha şiirsel duruyor.) Uçağa binerken telefonumu uçak moduna aldım ve kendi kendime dedim: > “Elva, bu bir sosyolojik saha çalışması. Erkek incelemeye gitmiyorsun. Kesinlikle gitmiyorsun. Yeminle gitmiyorsun.” İç sesim: He tabii… Uçaktan inince burnuma çarpan o tuzlu rüzgâr… İşte o anda kararımın doğruluğuna %300 emin oldum. Çay kokusu, mısır ekmeği kokusu, hafif bir yağmur… Ve her yerden birileri bağırıyor: — “Uşaaağğğ gel buraya!” — “Hamsi bitmiş deyyyy!” — “Yağmur geliyiii!” Ben: Evet. İşte burası. İdeal erkek profilinin üreme alanı. Kendimi antropolog gibi hissediyordum. Hatta valiz tekerleği bozulduğunda teyzelerden biri bana: — “Nere gidisun kız?” dediğinde bile profesyonel kaldım: — “Araştırma yapmaya geldim.” Teyze göz kırptı, bana şöyle dedi: — “Bakim… Yalan söliyin de ne araştırmasi? Kim nasip etse sana?” Kızardım. Ama belli etmeyeceğim için yüzümün tamamını saçımla kapattım. İşte böyle başladım hikâyeme… Saf bilim. Bol Karadeniz. Şive takıntısı. İdeal tip arayışı. Aşka dair tez yazmaya çalışan psikoloğun kaçak romantik macerası. Tek bilmediğim şey? Henüz tanımadığım bir adamın şivesiz, İstanbullu, kültür dışı bir mimarın bütün analizlerimi altüst edeceği. Ama o sonraki bölümlerin konusu. Şimdilik sadece Elva’nın Karadeniz’e geliş hikâyesi burada dursun. --- İstersen şimdi 1. Bölüm – Mert ile ilk çarpışma bölümünü yazayım mı? Yoksa tanıtımı daha da uzatalım mı?

“Burada ne arıyorsun?” Dediğime karşılık gülümsedi. “Kaderimi.” Söylediğiyle birlikte vücuduma elektrik çarpmış gibi oldum. Bir ürperti geldi içime. Yavaş bir hâlde benden uzaklaştığında sislerin arasında ormanda kaybolmuştu. Ormanda karşılaştığım birinin hayatımı değiştirebileceğini nereden tahmin edebilirdim ki?