Bu his… İnsanı rahatsız eden değil, ense kökünde sıcak bir iz bırakan cinstendi.

Okulda ve sosyal hayatında insanların biriciği minik prensesi Alara, geceleri ringin en büyük kabusu oluyor. -*-*-*-*-*-*-*-*-* Babasının borcunu ödemek için hayatındaan vazgeçen ama bunu kimseye çaktımadan yapan minik alara okul sonrası farklı farklı işlerde çalışıp geceleri evden kaçıp hayalleri olan yeraltı kafes dövüşlerinde dövüşüp hayatına devam ediyor. Ama doğduğu gün aslında başka bir kızla karıştığını ve bunca yıl yaşadığı lanet olası ailesinin aslında gerçek ailesi olmadığını öğrenen Alara yeni ailesine ve onların yaşantısına alılabilecek mi?

“Adalet mi önce gelir, aşk mı? Ya kalp ikisine de dayanmazsa?” Komiser Varkan Eren Erel, disiplinli, zeki ve görevine sadık bir polis. Onun için hiçbir dosya kişisel değildir — ta ki Beliz Türkmen’in adı bir suçun ortasında geçene dek… Beliz, kalp rahatsızlığıyla yaşamaya çalışan genç bir kadın. Sessizdir ama içine attığı çığlıklar büyüktür. Tek bir yanlış adım, onun sadece özgürlüğünü değil, canını da alabilir. Ve o adım, bir sabah sorgu odasında atılır. Yasa dışı örgütlere para aktarımıyla suçlanan Beliz, aslında masumdur. Ama gerçek ortaya çıkmadan kalbi durmak üzeredir. Varkan Eren için artık her şey değişmiştir. Bu bir görev değil; bir kurtarma savaşıdır.

" Ben sevmeyi de sevilmeyi de senden öğrendim Meleğin Kızı..." Birce`ye aniden bir mesaj gelir Gelen mesaj anonimdir Hayatı değişir Bakalım bu değişikliğe sebep olan kim...

Bilindik lise aşklarını unutun, bu çok farklı bir evren 🎀 ⋆ ִֶָ ๋𓂃⋆ Siz: Demet sana bişey demem gerek Çiçek Demetim: soyle yavrum Siz: ben senin kardeşinden fena halde hoşlanıyorum Çiçek Demetim: ananı skm Siz: oha Demet sen küfür eder miydin ya Siz: LAN Siz: Demet asla küfür etmez ananı avradini Siz: kimsin lan sen Çiçek Demetim: Demet in kardeşi ;) ⋆ ִֶָ ๋𓂃⋆ Kendinden bir yaş küçük erkeğe ya da kendinden bir yaş büyük kıza aşık olan herkese ithaf edilmiştir 💔

Henüz 17 yaşında olan İzelin gerçek ailesini bulması ve yeni bir başlangıç

Arkadaşının `Emir` ismiyle açtığı fake hesaba istek attığını sanan Mahperi, yanlış kişiyle konuştuğunu anlar ancak çok geçtir.

•Kitappadde "Bal Cadısı" adlı ilk kurgudur. •TÜM HAKLARI SAKLIDIR. •Yazdığım konulara karşı eleştirileri,sadece saygı çerçevesi içinde kabul ediyorum. "Bal gözlerin seni,karanlıktaki ışık yapıyordu." Derin bir nefes aldı,ne anlatıyorsa anlamıyordum. "Ve o ışık artık gözlerimi kamaştırıyor,bende bundan bıktım Bal Cadısı."

Hem boks`a hemde motora aşık olan bir kız..

Ve bazen insan ne yapacağını şaşırır, ne diyeceğini, nasıl davranacağını kestiremez. Bu gibi durumlarda insan ne yapar? Bana kalınca soluğu bir kulaklık, bir de soğuk karyolada bulabiliyordum. Ne bir ana kucağı ne de bir baba koruması olmuştu hayatımda. Hayatım en kötü şekliyle ilerlerken yapabileceğim tek şey kendime sarılmaktı. Burda herkesin dostları vardı. Benim de olabilirdi belki ama ben onlara kıyasla gariptim, ben ötekiydim. Kimse gelip de Kayra nasıl demedi. Hiç kimseye de kötü yanımı açmadım. Hep sessiz ve sakindim. Belki hapların, belki yaşadıklarımın etkisiydi. Okulda, yurtta, her yerde yüzüm mahkeme duvarını andırırdı. Kimse yanıma yaklaşmaz, benden tedirgin olurlardı. Yurttakiler - özellikle benim yaşıtım olanlar- benim büyürken çektiklerimi gördükleri için beni ayrıca yadırgarlardı. Çünkü ben onlar gibi değildim. Ayakta durmam için birkaç kutu depresan ve kendim hariç kimseye tutunamazdım.

Ana karakterimiz Simay`ın mutlu bir hayatı varken her şey tepetaklak olur. Tüm hayatının dişlilerinin en baştan yanlış kurulduğunu öğrenir ve hepsini en baştan kurmak için zorlu bir yeni hayat oluşturmaya başlar. Sadece eğlenmek ve kafa dağıtmak için yazılmış bir kurgudur.

Güneş kolejinde, iki gurup vardı bunlar okulun en havalı guruplarıydılar ama en önemli özellikleri de birbirlerinden nefret etmeleriydi, bu iki gurup liderlik için savaşıyorlardı ama ortada kazanan hiç olmuyordu çünkü bu iki gurup birbirlerine ustaca saka yapıyorlardı, bir gün herşey değişmişti birbirlerine yaptıkları şakalar artık zekaya yada itibara vurmuyordu tam tersi duygulara vurmaya başlamıştı tek bir sorun vardı her iki gurup aşktan nefret ediyordu. Pekiya sizce ne olmuş olabilir.

Nakano Nao: Itsuki... Nakano Nao: Sana çok kötü bir haberim var... Nakano Nao: Ama kızma, tamam mı ? Nakashima Itsuki: Söyle. Nakano Nao: Ama bak kızma... Nakashima Itsuki: Bu uyarıdan sonra nasıl sinirlenmemi bekliyorsun, orospu çocuğu ? Nakano Nao: Arabanı çizdim. Şu yirmi milyon yenlik olanı.... Görüldü. Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Benden değerli değil, değil mi ? Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Kapı çalıyor... Nakano Nao: Orospu çocuğu... Şeytan`ın İki Yüzü (Koi No Yokan) Karakterlerine ait bir texting kitabıdır. Ana kitaba bağlı değildir.

Babam yeni biriyle evlenmişti olayları kavrayamıyordum aileme yeni kişiler eklenmişti ben alışık değildim ki bu kadar kalabalığa benim her ne kadar Baş Savcı olsamda düşmanlarım vardı ya onlar bu yeni ve kaşabalıklaşan aile zarar verirse ozaman napacaktım TABİKİ EBESİNİ BELİYECEKTİM

1999’un o uğursuz sabahında deprem sadece binaları yıkmadı… henüz birkaç günlük olan bir bebeği de ailesinden kopardı. Yıllar geçti. Ece, o depremde hayatta kalmış bir bebek olduğunu bilmeden başka bir aileyle büyüdü. Ta ki bir gün… karşısına üç yabancı çıkıp şu cümleyi kurana kadar: “Sen bizim kardeşimizsin.” Ece o an evlatlık olduğunu öğrendi. Ve yıllardır ait sandığı hayatı, bir anda tuzla buz oldu. Ama işin tuhaf yanı şu: o gün sadece bir gerçek ortaya çıkmadı… bir hikâye başladı. Çünkü ece’nin kalbinde en çok yer kaplayan kişi olan çocukluk arkadaşı rüya da bu ailenin içine dâhil oldu. Ve birbirine kan bağıyla değil, kalple bağlanmış iki kız kardeşe dönüştü. Şimdi bu evde: ▫️ geçmişin yasını tutan ama geleceğe tutunan bir rüya, ▫️ “Aşk`la işim olmaz” diyen bir çağrı, ▫️ yıllar sonra ilk kez kalbi atmaya başlayan bir ece, ▫️ ve kalbini asla kapatamamış bir tarık var. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu: > bir kayboluşun nasıl bir aileye dönüşmesinin, kalpten kalbe uzanan yolların nasıl bir ömürlük iyileşmeye dönüşmesinin hikâyesi. “Bazen bir deprem sadece binaları değil… senin sandığın hayatı da yıkar. Ama bazı yıkıntıların altında, yepyeni bir aile doğar.”

Mira sınıfta otururken sınıfa yeni bir öğrenci gelir bu Arastır

Genç yaşında evliliğe zorlanmış olan Sevim, yıllar sonra hayatının aşkını buluyor. Fakat tahmin dahi edemeyeceği problemler de var. Her hikayede illa bir üzülen olmak zorunda mı? Hep birlikte göreceğiz! ( Yorumlarınız benim için değerli )

Baran Arslan ARSLAN aşiretinin ağası yaşı geçiyordu. 28 e girmek üzereydi annesi Hatice hanım evlenmesini istiyordu bir gelin hamamı düzenledi . Ailesinin isteği ve zoruyla Selinde katılmıştı Hamama Selin Aksoy daha yeni girmişti 19 una ama kader onu en büyük hobisi olan gizli gizli yaptığı danstan uzaklaştırıyor su ....

Kolumdan tutmasıyla ona döndüm. .. Sana söyleyemem ama gösterebilirim.

Ozan: Elif, seni çok seviyorum. Elif: Biliyorum, gece boyunca en az yirmi kere söyledin. Ozan: Sıkıldın mı? Elif: Hayır, duymak için onca zaman bekledim. Sıkılır mıyım hiç? Ozan: Çok iyi çünkü her gün, her an, her saniye duyacaksın.

Su, tayini çıktığında Mardin’in adını yalnızca haritada bir şehir olarak biliyordu. Taş sokaklarını, gece sessizliğini, insanın içine işleyen sıcak rüzgârını bilmiyordu. En önemlisi, orada bir kalple karşılaşacağını da… Askeriyede hemşire olarak göreve başlayan Su için her gün disiplin, mesafe ve sorumluluk demekti.Beyaz önlüğünün ardında duygularını saklamayı öğrenmişti; çünkü bu şehirde zayıflık lüks sayılırdı.Hayat kurtarmak, sakin kalmak ve görevini eksiksiz yapmak zorundaydı.Pamir ise yıllardır görevdeydi. Emir vermeye, beklemeye ve gerektiğinde susmaya alışkındı.Bir komutan olarak duygularını kontrol altında tutmayı öğrenmişti; çünkü savaş alanında kalbin sesi duyulmazdı. Onların yolları bir kriz gecesinde kesişti. Ameliyathane ışıkları altında, kapalı kapıların iki tarafında…Biri içeride hayat için savaşırken, diğeri dışarıda beklemenin en ağır hâlini yaşadı.Bu bir ilk görüşte aşk değildi. Ne ani bir yakınlaşma ne de kolay bir itiraftı. Bu;bakışlarla başlayan, sessizlikte büyüyen, kahve molalarında nefes alan ve görev çizgilerinin arasında sıkışıp kalan bir bağdı.Su ve Pamir için aşk, yan yana ama temkinli durmaktı. Hisleri inkâr etmeden ama acele etmeden tanımaktı.Taş bir şehirde, iki güçlü insan, aynı nefesi paylaşmayı yavaş yavaş öğreniyordu.Çünkü bazı aşklar bağırarak değil,sessizce yerleşir insanın içine.Ve bazen bir şehir,insana hem yarayı hem de şifayı aynı anda sunar.

Lidya ailesi ile yeni bir yere taşınarak yeni bir hayata başlarlar fakat Lidya yeni okulunda olan zorba olan Ayaz ile karşı karşıya gelir ve düşman olurlar bu düşmanlıkları sürdükçe hisleride değişir ve bu düşmanlık gittikçe aşka dönüşür.

İyi okumalar ❗️Buz patenine yazildigim için fazla kitappad e giremeyecegim. Kusura bakmayın.❗️

Aşkımı kimseye söyleyemedim özellikle de ona...Okulun okçuluk takımının kaptanı, herkesin hayran olduğu, ama benim adını bile anarken kalbimin ritminin bozulduğu Özgür Bora Yalçıner`e. Her gün onu uzaktan izlemekle yetindim. Yanından geçerken nefesimi tutup, göz göze gelmemek için yere baktım. Cesaret edemedim...Çünkü bazı duygular söylenirse büyüsünü kaybeder sanıyordum. Ta ki bir gün, geciken bir çiğköfte siparişi yüzünden attığım öfke dolu mesajın yanlış kişiye gittiğini fark edene kadar. O yanlış numara, benim en büyük sırrıma açılan kapıydı. Şimdi herşey değişiyor ve ben bu defa kalbimin hislerinden kaçamayacağını hissediyorum.

Yaşanmışlıklar ve yaşanacaklar. Hayatım sessizdi. Konuşmalarım, gülmelerim, ağlamalarım gibi çığlıklarımda sessizdi. Ben Liva 16 yıl önce doğumda karışmış o dilsiz kız benim hikayem burada başlıyordu.