gdtfghhkjngnmgbmfvdkckfmnöhmcödcködkkggv

Bir görev verilmişti ruh timine kaçırılan bir kızı takrar ülkesine getirmek ,kızı buldular ama ne olacağını tehmin bile edemediler ...

Askerlik... Karanlık bir odada yakılan Küçücük bir mum ışığının verdiği huzuru ve umudu veren o kutsal meslek. Asker olmak her yiğidin kaldıracağı bir şey değildir aslında. Kim ister ki zorlu geçen hayatına daha da zorluk katmayı. Çoğu kişi cesaret edemez. Yiğidin kalbinde oluşan o sevgi ve şefkat bu kutsal mesleğin küçücük bir özeti sanırlar ama değeri çok büyüktür. Şehitlik... Damarında Türk kanı ile dolaşan her Aslan, her Yiğit, her Mehmetçiğin gizli hayalidir aslında. Vatanı uğruna savaşanlar ölmez.! Şehit olur. Şehit olmak ise bir toprağı, bayrağı ve milleti korumaktır. Şehidin bastığı yer yeşerir, çiçek açar. Şehidin içtiği su berraktır. Şehidin baktığı her yer gökyüzüdür... ᘻ Asi Komutan ve Deli Yüzbaşı Herkes onların hikayesinin yeni başladığını sanıyor. Ama onların hikayesi zaten çoktan başlamıştı. ... Bu hikayenin bir parçası olmak ister misin? ★ (Olaylar, hikayeler, kahramanlar ve yerler tamamen hayal ürünüdür.)

"Bir tim yollayacağım, onlar gelmeden kılını bile kıpırdatma!" "Kendi başıma hallederim komutanım." "Aylardır bulmaya çalıştığımız kampı buldun üsteğmen. İçinde kaç kişi var, kim var bilmiyoruz, tim gelmeden birşey yapma!" "Komutanım timi bekleyemem, tek başıma bu işi hallederim." "Emrime karşı mı geliyorsun üsteğmen!?" "Ben emrinize karşı gelmiyorum komutanım. Şu an `Kızıl` olarak görevdeyim, bu işe ilk başladığımda bana dediğiniz şeyi hatırlatırım; `Kızıl, emir dinlemez, Paşa hariç kimseden emir almaz, benden bile`" Yüzüne keyifli bir gülümseme yayıldı Elis`in, "Hatırladınız mı komutanım?" "Ben mi demişim onu?" Diyen albayla yine güldü Elis. Derin nefes alıp verdi "Hatırladığınızı biliyorum komutanım. Ha illa bir tim çağıracak iseniz dağıttığım kampı toplamaya gelirler." Çünkü burayı patlatacaktı, itlerin kanından bir göl olacaktı belki, ama önce içine girip bakmalıydı. Dosya, flaş gibi önemli kanıtlar ve bilgi içeren şeyler varsa almalıydı. Başlarında duran itleri içerdeyse onu da sağ salim karargaha teslim etmeliydi. Kampta kimsenin esir olduğunu düşünmüyordu ama bakmakta fayda vardı. ... Şimdilik burada kalsın ama bir gün yazacağım bu kitabı da inşallah.

Şehit düşerse beni kim koruyacaktı

Nazen Işık & Baran Alp Ulu

Bazen yaralarımızı başkalarıyla kapatmaya çalışırız; elleriyle, sözleriyle, sevgisiyle… İzler tamamen silinmez belki, ama acının keskin kenarlarını yumuşatır, kalpte yeni bir sıcaklık bırakır. Yaraların izleriyle birlikte de sevgi büyür, çünkü bazen en güzel dokunuş, geçmişin acısını sevmekle başlar…

Geçmiş insana derin yaralar bırakır, belki bir iz belki bir korku ama onun üstesinden gelmeyi başaracaktım...belki parçalara ayrılacaktım yine de yapacaktım kendim için geleceğim için ve de Alperen için...

Mafyadan saklanan kadın askerle beraber olur ama pişman olur askerın askına karsılık vermez asker gıder 1 yıl sonra asker onun komutanı olarak karsısına cıkar

Okuyun guzel sahnelerden olusurr umarım seversinız

Her yolun bir durağı, her kalbin bir karşılığı vardır. Bazen hiç ummadığın bir anda ,hiç beklemediğin bir yerde… Bir düğün gecesi… Işıkların altında, oyun havalarının coşkusunda, kalabalığın arasında iki bakış kesişir. Biri tim komutanı Bora; disiplin ve sorumluluğuyla etrafını şekillendiren bir asker. Diğeri İdil; özgürlüğünden ve neşesinden ödün vermeyen bir kadın. Ne tanışıktırlar ne de yabancı. Ama bu karşılaşma yalnızca o anın değil geleceğin de başlangıcıdır. Onlar farkında olmadan yolları çoktan aynı noktaya çıkmaktadır. Çünkü bazı kesişimler tesadüf değil, kaderin planıdır.

İlk kitabım umarım hikayemi beğenirsiniz İyi okumalar -Ben burda şehit olursam arkamdan bir vatan ağlar peki sen ölürsen ne olur arkandan ağlayacak bir vatanın var mı Belki burdan sağ çıkamayaktım belkide beni almaya geldiklerinde naaşı mı dahi bulamayacaklardı bültenlerde kimse şehit haberim dahi vermeyecekti Ailemin tabutuma kum torbası koydukduğundan haberileri dahi olmayaktı ama söz konusu vatansa gerisi tefferreat Mustafa Kemal Atatürk çok sevdiğim bir sözü vardır "insanlar büyür beşikte yatmak icin Kahramanlar can verir yurdu Yaşarmak için" Biz asker olurken cenaze namazımızı kılmıştık söz konusu Vatansa Başka söze gerek yoktu

Şansa inanır mısınız?

Üç çocuklu bir ailede büyüyen Deniz aslında onların gerçek ailesi olmadığını bilmez ve 25 yıl boyunca onlara bağlanır ablası evlendikten sonra kocasının ve kardeşinin görev yeri olan Hataya taşınırlar +18bulunur ama beli bir bölümden sonra gelecek.

...övldpapzlalalm

Üsteğmen olan Eren Karaca görev yeri olan Hakkari`ye giderken Eflin Karça ile karşılaşır Elçin annesi ve evinden kaçmaktaydı ve kader onların iplerini çoktan bağlamıştı.

Ben Aslı. Bunca yıl sevginin ne demek olduğunu yalnızca babamdan görmüş, onun sevgisiyle büyümüştüm. Ve şimdi Asteğmen Aslı Akça olarak içimdeki bütün sevgiyi nefrete dönüştüreceğim. Bayrağımda gözü olanın kanıyla süsleyeceğim karlı dağlarımı.

Açelya, daha bebekken ailesini vahşi bir saldırıda kaybetti. Onu bulan tek kişi, çocuğu olmayan bir üsteğmen, Serhat’tı. Serhat, bu küçücük yavruyu kucağına aldığında sadece bir canı değil, kendi kaderini de sahiplendi. Yıllar geçti, Açelya büyüdü, güzelleşti ve hayatın bütün yükünü omuzlarında taşımayı öğrendi. Artık yirmi bir yaşında, güçlü ama kalbinin derinliklerinde hâlâ kırılgan bir genç kadın olmuştu. Bir gün, yalnızca eğlence olsun diye girdiği bir oyunda tanıştığı kişi, onun kaderini tamamen değiştirecekti. Masum bir sohbet gibi başlayan bu tanışma, kısa sürede kimliklerin açığa çıkmasıyla bambaşka bir noktaya evrildi. Çünkü o gizemli yabancı, babası Serhat Albay’ın en güvendiği askerlerinden biriydi. Artık oyun bitmişti. Gerçek, bütün çıplaklığıyla karşısındaydı. Açelya kendini hiç bilmediği bir dünyanın tam ortasında buldu: emirlerin, sırların, kanla yazılmış yeminlerin dünyasında. Ve bu dünyada sadece iki şey vardı: aşk ve savaş. Açelya bir yandan kalbinin sesini dinlemeye çalışırken, diğer yandan geçmişinin karanlık sırlarıyla yüzleşmek zorunda kalacaktı. Peki, bir çiçek gerçekten karanlıkta açabilir miydi? Yoksa gölgeler, onu sonsuza kadar yutacak mıydı? "Seni Kendime Sakladım” sizi derin bir dramın, tutkulu bir aşkın ve gizemlerle dolu bir mücadelenin kalbine götürüyor. Her sayfası yeni bir sır, her satırı nefesinizi kesecek bir

Aileniz ısrarı üzerine aile arkadaşlarının asker oğlunun evinde kalmak zorunda kalırsan nolur gel ve öğrenelim:)

Savaşin gölgesinde, birbirine yabancı askerler ve siviller tek bir amaç için bir araya gelir: hayatta kalmak. Ancak düşman her zaman karşıda değildir.. bazen aynı masada oturur. Gölge Tümeni, kan, ihanet ve dostluk sınavindan geçerken, geriye yalnızca en güçlü bağlar kalacaktır,

"Bazı kokular vardır, insanın içine işleyer. Karanfil gibi mesela... Ne zaman ansızın burnuna çalsa, geçmişten biri usulca yanına oturur." Bu bir tesadüfün hikayesi değildi. Bu, bir yarım kalmışlığın, tamamlanmaya cesaret edemediği bir aşkın hikayesi. Gözlerden çok kalbin gördüğü, geçmişin bugüne sızdığı karanfil kokusunun her satıra sinip seni içine çektiği bir yolculuk... Aşk mı, intikam mı? Sadakat mi yoksa özgürlük mü? Bir kalbin kaç defa kırılabileceğini, bir insanın kaç kez kendini kaybedip yeniden bulabileceğini sorgulayacaksın bu satırlarda. Her kokunun bir hikayesi vardır. Ve bu hikaye... Yağmur sonrası toprak, En önemlisi; Karanfil kokuyor...

Hayatı huzurlu bir ritimde ilerklerken bir kaza... Hayatın sırları ve gerçekleri birbirine çakışmıştı ve karar vermek zorlaşıyordu ve kafada tek bir soru; Aşk, gerçeğin gölgesinde hayatta kalabilecek mi, yoksa tüm hayaller bir anda paramparça mı olacak?

Merhaba arkadaşlar ben naz. Bu benim ilk kitabım olucak Bay bay................

Askere gönül emanet edilir mi?

-Sen Büyüdüğünde Ne Olucaksın İrmik? - A şey bilmem ki, Sen Ne olucaksın? -Asker, ben Asker olucam. -Hmmm Ama ya dedem gibi şehit olursan? -Annem dediki eğer o dua ederse bana hiç birşey olmazmış. -Öylemiymiş? -Evet