133K OKUNMA alan kitabımı yayınlamaya başladım. Askeri , Platonik karışık gel oku pişman olmayacaksın. Kitabımın hakları tamamen bana aittir. Kitabımın kopyalanması , çalınması durumunda yasal işlem başlatılır.

Bu kitap 7 farklı askerin bir araya gelip kara lekelerinden kurtulma çabalarını anlatır

Aşklarım merhabaa!! Umarım seveceğiniz bir kurgu olur🫶🏻🫶🏻 Yorumlarınız ve oylarınız benim için çok önemli unutmayın!! kitapla alakalı fikirlerinizi yazınn

Bazı karşılaşmalar tesadüf değildir. Bazı yüzler, unutuldu sanılsa da insanın içinden hiç gitmez. Hayatının en önemli başarısını kutlamak için çıktığı bir akşam, onu yıllardır kapalı tuttuğu bir kapının önüne getirir. Bir restoranın içinde duyulan birkaç kelime, yirmi yıllık sessizliği paramparça eder. Geçmiş, hiçbir uyarı vermeden karşısına dikilir. O geceden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Ne ailesi… Ne kaçtığını sandığı duygular… Ne de verdiği kararlar. Bir tayin dilekçesi, onu ülkenin en sert coğrafyasına sürüklerken; görev, yemin ve unutmaya zorlayan bir düzen içinde, kader karşısına yeniden çıkar. Bu kez ne şehir aynıdır ne şartlar… Ama bazı bakışlar hâlâ aynı ağırlığı taşır. Nisyan-ı İmtisal, unutmanın emredildiği yerde hatırlamanın bedelini, görevle kalp arasında sıkışıp kalan bir kadının hikâyesini anlatıyor.

"Bembeyaz bir odaya kapattı beni... Suçum neydi bilmeden, cezamı içime gömdüm. Duvarlar sessizdi, babam gibi. Ben o gün çocukluğumu içeride bıraktım."

Hava Harp okulundan mezun olduğu an Gökdoğan Timine katılması için emir alan nam-ı değer Azap, düşmanın kalbine azap olmak için kendisi gibi çaylak ekip arkadaşlarını toplar. Hepsi çok becerikli pilotlar olsa da, karakter olarak en sorunlu adamlardır. Onları hizaya getirmek, herkesin korkuyla kaçındığı bu adamları disipline etmek, Azap`ın en büyük emelidir.

İlk deneyimimdir Saygı çerçevesindeki tüm yorumlara açığım. ‘’ arkadaşların haklı bir süredir bu kamptayım su ana dek güvenlikle alakalı bir sorun çıkmadı ve kolun gerçekten müdahale istiyor ‘’sözlerimi fazla takmadı tam itiraz edecekken tekrar konuştum ‘’ hadi ama sadece 4 dakika ver bana elim hem hızlı hem de hafifdir saymaya başla istersen’’ dedim bir yandan masadaki cerrahi eldivenlere uzandım’’ 1 sn geçerse kalkar gidersin bende seni durdurmam olurmu’’ şimdi o beni süzmeye başladı gözleri önce saçlarımda sonra gözlerimde takılı kaldı ‘’ başla istersen süren geçiyor’’ dedi .

Akgün ailesinin babası tarafından istenmeyen bir kız çocuğu olarak dünyaya gelen Ayça, hayata bir sıfır geride başladı. Daha doğduğu anda hissettiği yalnızlık, onun kaderi gibiydi. Babasının gözünde değersiz bir yükten ibaretti. Bu acı gerçek, Ayça`nın kalbine derin bir yara açmıştı. Henüz dokuz yaşındayken, babası onları terk etti. Zaten yeterince sevilmemiş hissederken, şimdi bir de babasının yokluğuyla sınanıyordu. Annesiyle birlikte, tutunacak tek dalı olan anneannesinin yanına sığındılar. Bu süreçte Ayça büyüdükçe içindeki vatan sevgisi de arttı. Yüreğinde filizlenen bu sevgi onu asker olmaya itti.

Bir insan vücudunda 2 tane kalp olur mu?Tıpta olmaz ama benim kalbimde bir üsteğmenin kalbi var ve işin kötüsü ben ne yapacağımı bilmiyorum.Ya o kalbi söküp eline vereceğim ya da içimde taşımaya devam edeceğim... *** Bu kitabın kurgusu şahsıma ait olup, içinde geçen olaylar, kurumlar ve kuruluşlarla hiçbir bağlantısı yoktur. Başlanma tarihi: 31/08/25

Bazı sınırlar haritada çizilir. Bazıları kalpte. Karan Alp Vural için sınırlar nettir : Emir,görev,disiplin Sinem Alkan içinse tek bir çizgi vardır: İnsan hayatı Ama sinemin babası Karan`ın komutanı Albay Hüseyin Alkan sınırların aşılmaması gerektiğine inanan bir adamdır Aynı cephede,aynı bayrağın altında Farkında olmadan en tehlikeli ihlali yaptılar Bu bir isyan değil Bu bir hata da değildi Bu kalbin çizgiyi ihlal ettiği Ve bazen en gerçek cesaret Yasak olanı seçmektir.

Taş gibi adam Taş gibi adamdı az konuşandı Çok enteresandı yandı, yandı... sonunda kafayı sıyırmıştım gülerek şiiri söylemeye devam ettiğimde karşımdaki adamın sabrını sınıyordum resmen - güzelim sakinleşmeye çalışıyorum ama sen sürekli sınırlarımda dolaşıyorsun - işaret parmağımla kendimi göstererek ben mi dedim - evet sen güzelim sinirlenmiştim bir tek senin sınırların mı var korkusavar benim de sınırlarım , kırmızı çizgilerim var sen onları ihlal edebiliyorsun ben artık sınırlarında olmak istemiyorum senin kalbinde olma... cümlenin devamını getirmeye cesaretim yoktu her neyse saçmaladım işte. yüzümde saklayamdığım kırgınlıkla baktım gözlerine keşke ikimizinde ortak sınırları olsa kesişim kümesi gibi.. korkut yüzüme uzun uzun bakıp iç geçirdi yanıma yaklaştı kulağıma fısıldadığı cümleler yüzünden vücudum sanki yaşam fonkiyonlarını yitirmişti - sınırlarımı yavaş yavaş yok ettiğinin farkında bile değilsin beni kendi sınırlarının içine aldın kardelen çiçeğim. belki de sana sınırsızım . not - -

Alev insanın içini ısıtır. Ama bazılarına göre herşey küle çeviren o alevdir.. Çünkü o alev, küçük bir kıvılcımla dünyayı yakabilir... Kimisini yakıp küle dönüştürür, kimisi o ateşte kavrulur. Kerem o hikayede kavrulacaklardan biriydi. ~~ "Öğrendiler başarmadım" Dedi "Alev kendine gel! Hala yaşıyorsan böyle başarmadım diyemezsin" Telsizden bir kahkaha sesi duyuldu "pek de yaşıyor sayılmam ihtiyar.." Timdekiler birbiriyle bakıştı.

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yüreği yanan adam sevdası için her acıyı çekmeye hazırdı. Gerçekleri öğrendiğinde ise yandığı kadar yakacaktı… “Baktım ki sen gelmiyorsun, sevdiğim… O halde ben de senin yanına gelecek her yolu denerim…” Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Kapak tasarımı ChatGPT tarafından yapıldı. Kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Bir Asker`i time yeni gelen Hilal`e Tim`in komutanı olan Bora Varis`in duyduğu nefretin tek bir duyguyla yerlebir olması..

İleride ki yapılan kendi cenaze törenime bakıyordum. Evet yanlış duymadınız kendi cenaze törenim. İşte böyle başlamıştı, 17 yaşında ki Hazal ölmüş, 25 yaşında yeni bir Clara gelmişti dünyaya...

Geçmişin borcu, ihanetin kanıyla ödenecek." Yıl 2011; Aybars, 20 yaşındaki İzem’i bir cehennemin ortasından çekip aldığında kaderleri ilk kez mühürlendi. Yıl 2016; Ankara gökyüzünden yağan bombalarla sarsılırken, o mazi intikam için geri döndü. Aybars, Özel Harekat’ın en keskin namlusu; İzem ise devletin en derin gölgesi. Yolları bir intikam uğruna kesiştiğinde, artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. 15 Temmuz sadece bir darbe girişimi değil, iki yaralı ruhun devleşen aşkı ve yarım kalan bir hesabın kanlı şafağıdır. Hesap vakti geldi; mühür kandan, yemin intikamdan!

İnsan bazen susarak büyür. Sevgi yerine korkuyla, şefkat yerine sabırla. Bazı çocuklar hayata erken alışır. Yük taşır, iz bırakır, ama ses çıkarmaz. Yıllar geçer, her şey içte birikir. Sonra bir gün, hiç beklenmeyen bir anda, biri çıkar. Karanlığı yarar, yalnız olmadığını hatırlatır. O andan sonra hayat aynı kalmaz. Bu satırlar, ayağa kalkmayı seçen birinin izidir. Geçmişi değiştiremese de, geleceğini kendi elleriyle kuran birinin.

Babası eski özel harekatda olan Dolunay babasına yapılanların intikamını almak için asker olur ve babası bütün bunları planladığı için Giray Karan’ın onu korumasını istemiştir ancak Giray ve Mahmut beyin planlarına katmadığı bir şey vardı Dolunay’ın zekasıydı…

Elindeki kripteksi açabilmek için bir kasabaya gönderilen istihbarat ajanı,onu açabilecek tek kişinin Yüzbaşı olduğunu öğrendiğinde,zamanın karanlık dehlizlerine gömülmüş sırların geri sayımı başlar. Geçmişten gelen büyük oyunlar, zamanın kördüğüm kıldığı hakikatler... Gül, kripteksin sırrını çözmek için Yüzbaşı`ya ulaşmak zorundadır. Ancak bu yolculuk, sandığından çok daha tehlikeli, çok daha derindir. Çünkü bazı sırlar, gün ışığına çıktığında yalnızca geçmişi değil, bugünü de kanla mühürler. "Bilmezsen ölürsün, bilmezsen ölürler." dedi. Ve ben bilmedim, öldüm. Bilmedim, öldüler... *** Onlar sadece canlarını değil tüm hayatlarını ortaya koyanlardı aldıkları nefes yedikleri lokma ayak bastıkları toprak bile meslekleri içindi, ölüm ve yaşam arasında yürürken ölümle barışmış yaşamla küsmüştü çünkü yaşam ona zorla sunulmuştu... Attığı her adımda cesareti, disiplini, korkusuzluğu ve kahramanlığı konuşulan adamın etrafına ördüğü duvarlar yalnızca düşman için değil aynı zamanda kendi içindeki kimsesiz büyüyen çocuğa,zaaflarına karşı şekillenmiş büyük bir kalkan.En derinlerinde bir çocuğun kaybolmuş ruhu hiç tatmadığı sevgi ve korkuları vardı. Gözlerini bazen ölümün soğukluğu bazende vatana olan bitmeyen borcunun kutsallığını taşırken şimdi o gözlere yıllar sonra bu gün korku tohumu ekilmişti aslında bu en derinlerine gömdüğü çocuğun fısıltılarıydı . Biliyordu onu bulduğunda kimsenin el uzatmadığı çocuğa o kadının tekrar dokunacağını ... "Ben deniz meltemi bile tatmamış bir toprak sen ise yalnızca ada ülkesinde bir çiçek ..."

Bazı savaşlar cephede başlar. Bazıları ise insanın içinde. Nazlı Yıldırım, kimsenin bilmediği bir geçmişle askerliğe adım attığında, bunun sadece bir görev olmadığını çok geçmeden anlar. Dağlar susmaz, geceler affetmez ve bazı kararlar insanı geri dönüşü olmayan yollara sürükler. Bir operasyon… Bir kayboluş… Ve adını kimsenin anmadığı bir bedel. Yıllar sonra yeniden aynı üniformanın içine girdiğinde, geçmiş gölgesiyle birlikte karşısına dikilir. Timler ayrılır, bakışlar kesişir, söylenmeyenler havada asılı kalır. Herkesin bir sırrı vardır; ama bazı sırlar insanı hayatta tutar, bazılarıysa yavaş yavaş yok eder. Bu bir kahramanlık hikâyesi değil. Bu, ayakta kalmanın, susmanın ve gerektiğinde savaşmanın hikâyesi. Aksiyonun, psikolojik gerilimin ve insan ruhunun sınırlarında dolaşan bu romanda, çizginin hangi tarafında durduğunu sorgulamaya hazır ol. Çünkü bazı çizgiler bir kez geçildi mi, geri dönüş yoktur. (Her hafta 1 bölüm gelecektir )

Hapishanenin soğuk duvarları, Songül’ün ilk yuvasıydı. Annesi doğumda öldü, babasıysa kızına sadece tek bir cümle bıraktı: > “Seni koruyacak biri var. Ona güven.” Ama güven, Songül’ün hayatında hiç kolay olmadı. Zalim ellerden, acımasız işkencelerden, yıllarca süren suskunluktan sonra… 20 yaşına geldiğinde zincirlerini kırdı. Kaçtı. Ama özgürlük, göründüğü kadar basit değildi. Tuğrul — disiplinle çevrili, duygularını kışlada bırakmış bir asker. Görevi: Songül’ü korumak. Gerçeği: Onunla evlenmek zorunda kalmak. İkisi de kendi savaşını verirken, geçmişin gölgeleri onları yeniden bulur. Ve bazen en ağır mahkûmiyet, demir parmaklıkların ardında değil… Kalpte başlar.

"Avcı çocuk" "Avcı kız"

Üsteğmen Umay Çukurca yıllar önce aynı mahallede yaşadığı birlikte oynağı zayıf çocuk şimdi Pilot Yüzbaşı Batuhan Yıldırım olmuştur. İlk tanışmaları eskiye dayanan bu ikili birbirlerini hatırlamıyordur. Ama Batuhanın kaçırılmasıyla işler değişir.

"komutanım.. Ciddi ciddi gidiyormusunuz?" dedi ida sesi hafifçe titriyordu. Mesleği gereği dik dursa dahi içi param parçayıdı. "gidiyorum.." diyerlerinin duymaması için ida ya doğru eğilip fısıldadı aras"ama sen hep kalbimde kalıcaksın" İda dayanamayıp arasa sıkıca sarıldı. Arada ona. İnanamıyordu İda. Boş bir ağalık için komutanı onu, timi, vatanını... Herşeyi bırakıyordu! "çekil kiz kenaruya! Uşağımı baa bırak! Daha ben sarılacağum oğa! Yedun bitirdun hepsi!" şivesi kaymıştı yine adil in. Her ağladığında kayıyordu zaten. Dilin bu komik haline ne gözlerinde yaş olsa dahi hafifçe güldüler ve ayrıldılar. Ardından teker teker. Adil, Soykan, koralp, Serkan, can, mert ve baran sarıldı. Bitmiş miydi?.. Bitemez di! Üsteğmen İda Yürek elbet bunun bir yolunu bulur du! Böyle bitemezdi! bitmemeliydi...

"Gözlerine ayrı aşık olduğum yârim." "Güzel kalbine ayrı aşık olduğum yârim." Altı yaşına kadar aynı sokaklarda koşup aynı hayallerin peşinden giden iki masum çocuk. Kader bir gün babalarının tayiniyle onları birbirinden koparır, yarım kalan cümleler ve içlerine gömdükleri minik bir sevdayla uzaklara sürükler. Yıllar sonra, bambaşka hayatların ardından, aynı üniformanın altında yeniden karşı karşıya gelirler. Biri üsteğmen, diğeri teğmen. Aynı timde, aynı gökyüzüne bakarak, aynı tehlikenin içine yürürler. Ve çocukluklarında sessizce filizlenen o duygu, bu kez çok daha gür, çok daha yakıcı bir aşka dönüşür. Bu hikâye, Kurşun İzi kitabımdaki başrol ve yan karakterlerin çocuklarının kaderini anlatıyor. Bir çocukluk aşkının yıllara, ayrılıklara ve savaşın ortasında bile küllenmeyen bir sevdaya nasıl dönüştüğünün hikâyesi. Kurşun İzi`ni okumadan başlamayın, çünkü bu yolculuk orada atılan temellerin üzerine kuruludur. Ama "Ben direkt bu hikâyeyi okumak istiyorum, Kurşun izini okumayacağım" diyenlerdenseniz, kapılar size yine sonuna kadar açık. 😊 Ama kurşun izini de okurum diyen varsa önce onu okuyun, sonra bu kitaba başlayın derim. Bu kurguda geçen yerler, kurumlar, olay örgüleri bana, yani şahsıma aittir. Benzeri yoktur bilginize.