"Bazı sevdalar mahşere kalır... "

Geçirdiğin bir kaza sonucunda engelli kaldıktan sonra abinin asker olduğunu duyup sevindiğin sırada anne baban sizi evden kovarsa ne olur gelin beraber öğrenelimm Tanıtım atmayacağım kızımızın adı Nimet ALSANCAK askerimizin adı da Yalçın ALSANCAK

" Bu vatan toprağın kara bağrında Sıradağlar gibi duranlarındır " 🇹🇷 Bir öğretmen, bir asker, bir vatan... Bu hikaye, kalbinde kurşun yarası olanların hikayesidir; Bir vatan uğruna şehit düşenlerin ve geride bıraktıklarının hikayesidir.

> “Şehitler ölmez, vatan bölünmez!” Bu söz artık sadece bir haykırış değil, bir gerçektir. Çünkü bu toprak, uğruna can verilen toprağın adıdır: VATAN. “Vatan Sağ Olsun” dört kalbin birleşip tek bir kalem olduğu, kanla yazılan tarihe duyulan derin saygının ifadesidir. Her satırı, bir şehidin alnındaki son buse, bir annenin göğsünde sakladığı son mektup, bir çocuğun rüyasında gördüğü ama artık dönmeyen babadır. Bu kitapta; Ömer Halisdemir’in karanlığı yaran cesareti, Eren Bülbül’ün çocuk yüreğiyle ettiği son ihbar, Berat Mecit Day’ın sessiz şehadeti ve Cengiz Topel’in göğe yükselen son selamı vardır. Bu kitap, ne kurgu, ne destan, ne roman… Bu kitap bir ağıt, bir dua, ve bir emanettir. Şehitliğin ne olduğunu unutanlara hatırlatma, geride kalanların ne yaşadığını görmeyenlere aynadır. Bir milletin en kutsal cümlesiyle son bulur her sayfa: “Vatan sağ olsun.” --- DÖRT YÜREK (DOĞA, GÖKÇEN, ATALAY, KAAN)

*ne yazağımı bulamadım *

Hafızasını kaybedip kendi oğlundan geç haberi olan bir doktor anne , Esir düştüğü kazada eşini kaybetti sanıp oğlundan haberi olmayan bir baba.. Kaderin bi çift için oyunuu.. Ateş:benim bi oğlum var yani teklifimi kabul ediceksen haberin olsun Deniz:Nasıl yani çocuğun mu var? Ateş:evet Deniz:kaç yaşında peki ismi ne? Ateş:2 buçuk yaşında daha, ismi alp Deniz:çok küçük daha Ateş:evet Deniz:kabul, kabul eriyorum asker bey Alp`e anne sevgisini eksik hissetirmeyeceğim, kendi çocuğum gibi severim onu :)) Ateş:tamam o zaman doktor hanım ikinizede canım pahasına çok iyi bakacağım :)) güveniyorum sana anne sevgisinden mahrum kalmış küçük çocuğa Deniz kendi çocuğu gibi bakar hayatın Deniz Altuğ, Ateş Demir ve alp ile ilgili gerçeği Deniz ve Ateş`in anlaşmalı olan evliliğinin gerçeğe dönüşmesi gelin hep beraber birlikte bakalım bi şans verin lütfen kitabıma eminim beğeneceksiniz.

Bensu, babası ile birlikte bomba patlamasında şehit düşerek Güneş tekrardan öksüz kalmıştı. Koruyucu babası ve kardeşi ile tek kalan Güneş, Bensu`nun iki emanetini sahip çıkarak büyür. Kız kardeşi ve mesleği. Güneş büyüdükten sonra Bensu`nun mesleğine ele alarak Hakkari`ye atanır. Hakkari`ye atanmasından 5 hafta sonra teröristler tarafından kaçırılır. Hakkari`de görev yapan Ateş timi ise, Güneş`i kurtarmak görevini alır. Güneş`in öğrencisi olan Alphan`ın babası, Ateş timin komutanı ve yüzbaşı Pars Erdinç ise, Güneş`i kurtarır. Pars, oğlunun öğretmeni ile tekrardan karşılaşınca hikayeleri sonsuz olacak derecede kaderde yazılmıştı. Aslında hikaye, iki yetimhane çocuğu bir hayat üzerinde olan bir hikayeydi...

Geçmişinin acısıyla birlikte hep aynı yerde bekleyen kadın. Dağlarda, tek başına görev alan bu kadın artık Buğz timinin bir parçasıydı fakat herkesin düşündüğü gibi sadece bir asker değildi. Bu timde olmasının sebebi göreviydi ve o, görevi ne olursa olsun yapmaya yemin etmişti.

"Ey Türk gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir." Küçükken babaannesi yüzünden annesini kaybetmiş, teröristler yüzünden babasını kaybetmiş bir kız çocuğu. Kim bilebilirdi ki büyüyünce asker olacağını ve onların soyunu kurutmaya ant içeceğini. Yeni hayatı ona eski anılarını ve sevdiklerini verdi. Peki ya geri alacak mı? Ben yazmak için hazırım peki ya siz Şeyma ve Yavuz`un hikayesini okumak için hazır mısınız?

Kitap kapağı için @lodosunkalemi abime çook teşekkür ederim. "Tik-tak-tik-tak-tik-tak! Vakit doldu. Oyun başladı. Ebe olarak sen seçildin. Hadi,bul beni minik Sobe." Üsteğmen Ateş Sobe 21 yıl önce başlayan kanlı bir oyunun iki kurbanindan biriydi. Kayıp ablası Zemheri Sobe`yi bulmaktı görevi. Bu 21 yıl çok şeyi değiştirmişti. Zemheri bu zamana kadar çok şey kaybetmişti. Ölümü beklerken çocukluğunu kaybetmişti mesela. Bir harabede ruhu ölmüştü mesela. Yirmi dört yaşında Zemheri`yi gömüp Leyal`e dönüşmüştü mesela. Ama bitecekti, az kalmıştı. Kıyamet kopacak, dengeler bozulacak, ölüler yeniden doğacaktı. Bakalım Ateş Sobe ablasını bulabilecek mi? Ya da daha önemlisi Zemheri Sobe bulunmak isteyecek mi?

Dora Kalender, Gizli İstihbaratçı Yavuz Kalender`in kızı. Doğduğu andan beri annesiyle İran`da yaşayan Dora, baba özleminden dolayı annesinden gizli Türkiye`ye gider ve babasını aramaya başlar fakat hiç düşünmeden hareket ettiği için kendini bir karmaşada bulur. Babasını çok tehlikeli bir işte çalıştığına tanık olan Dora, üstüne birde babasının kaçırıldığını ve öldürülmek üzere olduğunu öğrendiğinde işte o zaman kendini tamamen hiç bilmediği ülkeye, Türkiye`ye bağlar ve belki de hiç bilmediği hislere. "Öleceğini, ailesini ardında bırakacağını bile bile bu işten vazgeçmeyen Yavuz Kalender`in kızıyım ben, bu karardan dönen Dora Kalender`in gözü kör olsun." "Gözü kör mü olsun?" "Evet, sizin burda böyle demiyorlar mı?"

"Feyza aba! İbrahim Ağabey! Feyza aba! İbrahim Ağabey!" Bağrış sesine elindeki süpürgeyi atıp kırılacak gibi çalınan kapıya koştu genç kız. Kamil hem bağırıyor hem kapıyı yumrukluyordu. Kapıyı açtığında nefes nefes kalmış karşılıklı iki ev arasında koşan çocuğu kollarından tutup kendine çevirdi. "Ne oldu Kamil, İbrahim ağabeyler evde yoklar... bana de ne diyeceksen." Kamil bir elini göğsüne koyup nefesini toplamaya çalıştı. Tıkanıp kalmıştı zavallı çocuk koşmaktan. "Dok-tor- aba doktor..." "Ne olmuş doktora?" "Millet doktoru lojman- lojmanda kıstırdı öldürecekler." "Ne diyorsun sen Kamil?" "He Vallaa doğru diyom... güya bu doktor Aliye nin namusuna tasallut etmiş... köylü de toplanıp lojmanı bastı. Ortalık savaş meydanına döndü yetişmezsen öldürecekler doktoru." - - - Karalar köyünün delisi Feyza ile yıllardır lanetlerle anılan, kimsenin çevresinden bile geçmek istemediği köye sürgün giden genç doktor Esat`ın hikayesi.

"Güneş her zaman ayçiçeği için doğar; çünkü ışık, karanlığa mahkum olanı kurtarmak, onu yeniden hayata döndürmek için vardır. Ve ayçiçeği, o ışık olmadan hiçbir zaman tamamlanamaz." 🌻🖤

*** Askeri Kurgudur. *** " Tekrar edin !" Diye bağırdı Yüzbaşı Tuğrul. " Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü !" Yüzbaşı`nın göğsü gururla kabardı. Bugün o şanlı gündü. Büyük Önder`in biz Türk evlatlarına verdiği , emanet ettiği bu vatanın , Cumhuriyetin ilanının günüydü ! " Kız kardeşimin gelinliği , şehidimin son örtüsü !" Yüzbaşı Ganiev Önde , tim arkadaşları arkasında Askeriye`de turlarken , Al bayrağın dalgasında can bulan o şiiri , yüreklerinin en derininden gelen sesleriyle seslendiriyorlardı. " Işık ışık , dalga dalga bayrağım , Senin destanını okudum , senin destanını yazacağım !" Uygun adımlarla ilerleyen Tim`e bugünün şerefine tüm Askeriye eşlik etti. " Sana benim gözümle bakmayanın , Mezarını kazacağım !" *** Bu kitap Şehadet şerbetini içmeye ant içmiş koca yürekli mehmetçiklerimiz , Şehit ve Gazi olan tüm askerlimizin unutulmaması adına yazılmıştır. Koca yürekli Annelerin , koca yürekli evlatları , bu vatan sizi unutmayacak ! ***

İlk kitabım umarım yazabilirim kitap kapağı için @eyosiste yani Eylül`e teşekkür ederim.

"Bir hilalin uğruna ne güneşler batıp duruyor..." "Av avlanır, avcı avlar." "Bu beyaz kar artık temiz değildi. Çünkü bu kar onlarca insanın canını almış, kanını yutmuştu." "Bugün tam 45 evin ocağı sönmüştü. 45 ailenin feryadı Türkiye`nin her bir yanından duyulacaktı. Bugün onlarca çocuk şehit evladı olarak anılacaktı. Kimisi babasının intikamını almak için izinden giderek asker olacaktı." Hem karısını hem de arkadaşını aynı günde kaybetmiş komutan...Kızı onun için bir umut olmuşken o da elinden alınmıştı. Daha 8 yaşındayken babası şehit düşmüş bir çocuk. Büyüdüğünde ise onun gibi asker olmuştur. Küçük bir köyde genç kız. Ailesi adını koymaya bile tenezzül etmemişler. Sırlarla dolu bir hikâye. Aşk ile dostluğun bir arada olduğu kitap.

"Tim Gökbörü" Hainin kim olduğunu öğrenmek için timin en içine kadar sızan bir istihbaratçı… Geçmişin acılarıyla mücadele eden bir tim komutanı… İhanet, intikam ve sırlarla örülü bir hikâye… Kıdemli Üsteğmen Tomris Demir, ağabeyinin intikamını almak ve hainin maskesini düşürmek için Gökbörü Timi`ne katılır. Ama bu görev sandığından çok daha zordur. Hain, en yakınındadır ve doğru kişiye güvenmek ölüm kalım meselesi hâline gelir. Sırlar açığa çıktığında her şey altüst olacak. Tomris geçmişin yüküyle yüzleşirken, Ülgen Karaman onun için en büyük sınav olacaktır. Bu timde kim dost, kim düşman? "Tim Gökbörü": Tehlikenin gölgesinde, dostlukla ihaneti ayırmanın imkânsızlaştığı bir savaşın hikâyesi. Cesaretin sınandığı, kalplerin çarpıştığı bu mücadelede, kimse masum değil…

Askeriyenin tanınmış, başarılı, tek kadın yüzbaşısı ve tim komutanı olan Parla Tekin, bir çatışmada şehit düşen tim arkadaşının yasını tutarken bir süre görevlerden alınır. Bunun üzerine tam hastaneden kaçırıldığı esnada timine atandığını öğrendiği geçici komutan Kerem Akgün ile yaşayacaklarından habersizdir. Çünkü onlar ansızın ve zamansız bir şekilde birbirine gelen iki insandan fazlası değillerdir.

Yüzbaşı Kuzey BAYROVA. Namı diğer Fırtına. Korkusuz komutan. Vatanı için her şeyi göze alırken bir çift yeşil gözün her şeyi darmaduman edip ilk önceliği olması ise kaderin cilvesiydi. İSİMSİZ KAHRAMANLAR bütün acısı, vahşeti, göz yaşı ve aşkı ile burada. Sizde onların hayatına eşlik etmeye ne dersiniz? Çünkü ölmek gibi bir şeyde bile o, fazlasıyla güzeldi. İsimsiz Kahramanlar

Bu kurguda ki kurumların gerçek ile bağlantısı yoktur! Durum ve olaylar hayal ürünüdür.  `Kırıldıkça güzelleşen Lotus çiçeği...` Kendini vatanına adamış MİT personelini Zeren Yalçın ona verilen yeni görev için yaşadığı yerden terör yuvası diye adlandırılan bölgeye Vali olarak atanır. Yeni bir ekip, yeni bir hayat... Eski Yüzbaşı`na verilen görev de Zeren Yalçın gibidir. Bir görevinden sonra emekli olmak zorunda kalan Barlas Karadağ yeni Vali`nin koruması olur. Bir ekip kurar, yeni bir hayata başlar. Barlas Karadağ arkasında bırakmak zorunda kaldığı geçmişi Zeren Yalçın`ın geleceğidir. Gerçekler, yalana dönüşmüş bu yalanlar bir bir ortaya çıkmaya başlamıştır. "Evim var sanıyordum yokmuş, senle tanıştıktan sonra bildiğim evin ev olmadığını anladım."

Mira’nın bir bacağını, Barlas’ın ise özgürlüğünü elinden alan kader; onları, istemedikleri bir hayatın eşiğinde karşı karşıya getirdi. Mira, çocukluğundan beri şiddet ve suskunlukla çevrili bir evde büyüdü. Ait olmadığı bir ailenin içinde, kim olduğunu bilemeden yaşarken, bir kazada bacağını kaybetti. Ama asıl yarayı bedeninde değil, geçmişinin boşluğunda taşıdı. Barlas, ailesinin namus defterine yazdığı bir “bedel”di artık. Kendi isteklerine değil, töreye göre yaşayan bir dünyanın içinde, adı bir kıza verilmişti. Oysa o, bu evliliği hiç istemiyordu. Berdel sadece iki kişinin kaderini değil, iki yabancı hayatı birbirine düğümleyen kör bir ipti. Ve bu ipi çözmeye ilk cesaret eden, Mira`nın gözlerindeki başkaldırıydı. Bu, yüzyıllık bir geleneğe "hayır" demenin, suskun kalmış binlerce genç sese bir nefes olmanın ve zincirleri kendi elleriyle kıranların hikâyesi. Bu bir aşk değil sadece; bu, mecburiyetin içinde direnenlerin, “benim hayatım” diyebilenlerin romanı. Not:Bu kitabı yazarken bir çok kez chatcpt adlı yapay zeka uygulamasından yardım alınmıştır! *Reklam yok!*

Anne ve babasının şehit olduğuna şahit olan bir kız çocuğu düşünün ...

Watpadd düzenlene kadar buradan yayınlayacağım. Asker kurgusu olarak yazdığım ilk kurgudur.İlk başları klişe olsa da ilerleyen bölümlerinde aslında öyle olmadığını fark etmenizi sağlayacak bir kurgu. Ve şunda belirtmek istiyorum kitabımda daha çok ruhları yaralı olan insanların birbirlerine nasıl şifa olup iyileştirdiğini okuyacaksınız.Kitabıma şans vermeniz beni mutlu eder. TANITIM Babaannesinin ölümüyle doğuya tayinini isteyen hemşire Ayperi. Orada görev yapan demir timiyle tanışır.Gerçek aşkı ve aileyi olmayı gittiği yerde bulan hemşirenin hikayesi... Yağız Ege ❤️ Ayperi Buraya kadar gelip kitabıma bir şans verdiyseniz keyifli okumalar... 🤗🤗

Arafta kalmış, attığı her adım boynundaki urganını daha çok sıkmaya başlamıştı. Yalanlar birbirine dolanmış, ayaklarında zehirli bir yalan gibi geziyordu. Sürünüyordu, ruhunda, kalbinde, hayatında. Karşısındaki kadının gülüşü çoğalmaya başlayınca yüzü düşmüş, başını öne eğmişti. Bir ona yeniliyordu zaten, bir ona başı eğiliyordu. Zorundaydı. Onu kaybetmemek için oynadığı oyuna devam etmek zorundaydı. Şehit kanıyla ıslanan topraklarda yetişen çiçekleriz, hepimiz.

- Burada olmanı istemek bencillik mi? + Eğer öyleyse, ben dünyanın en bencil insanıyım. Demişti ama gitmişti. O gidince günlerle ölçülen ayrılıklar haftalara dönmüş, ben de saymayı bırakmıştım. Oysa bana şemsiye uzatabilecek tek kişiydi. Şemsiyem onun elindeydi. Bir gün karşıma çıkıp bana şemsiye uzatacak mıydı? {2▪︎Haziran▪︎2017} {1▪Ağustos▪2017} yayınlanış