Başıma ne mi geldi? Bir adama tutuldum, görür görmez. Sonra bir duydum ki o da bana tutulmuş. Evleneceğimizi duyurduk tüm köye. Düğünümüze kadar günlerce onu hayal ettim, aşkımı körükledim. Sonra düğün günümüzde bir adam çıkageldi kapıma, elinde atıyla. Onun olması gereken yerde, ardında bir kalabalıkla duruyordu bu adam. Gelinini almaya gelmişti belli ki, beni. Ben sevdiğim adama değil başka bir adama gelin oldum. İşin daha da kötü yanı sevdiğim adamın yaşadığı eve gelin gitmemdi. Bir insanın başına bundan daha kötü bir şey gelebilir miydi?

Ülkemizin kanayan yarası olan Çocuk Gelin konusuna tepki olarak yazdığım ve bir sürü mesaj aldığım kitabımdır. Gerçek bir hayat hikayesinden esinlenilmiştir.

Babasının karısına aşık olan Mirza Bey 15 yaşında ağaya gelin verilen Elif Bu çıkmazın içinden nasıl çıkacak aşk

Çocuk gelin olan bir kız çocuğu

“Ben ziyan oldum anne! Sen beni sevdin zannettin ama asıl sen beni boğdun. Sen beni korudun zannettin ama asıl sen beni öldürdün. Sen beni öptün zannettin ama kurumuş bir çiçek, öpücükle geri dönmüyor. Zaten ben hiç çocuk olmadım. Hiç doğum günüm olmadı benim. Hiç oyuncaklarımla evcilik oynayamadım. Çünkü oyunlarımda bile bir şeyler aradın. Sana göre ben akılsız, beceriksiz, kocaya kaçmaya meyilli bir asalaktım ama öyle değil anne, öyle değil. Ben hep okumak istedim. Hep öğretmen olayım istedim. Çalışır ve evimi alırım diyordum. Hatta… Hatta sen bilmezsin bir araba bile hayal ederdim. Haddime değilmiş gibi, sevgilisini hayal edermiş gibi, araba sürdüğümü hayal ederdim. İstediğim mesleği bile seçemedim. Bırak mesleği, çalışma hayatıma bile siz karar verdiniz. Şimdi evliyim ama “Mutlu muyum?” onu bile bilmiyorum. Sizin benden çaldığınız geçmişi, şimdi kim verecek bana? Benim bu dünyadan ve sizden alacak çok şeyim var ve alamadıkça, kendi oğluma da veremiyorum…” Çocuk Gelin’in Ziyan olmuş çocuğu olur! Çocuk Gelin Ayşe’nin devam hikâyesi niteliğinde olan kitabımla sizlerleyim...