Alçin, 23 yaşında doktorluk görevindeyken bir görev sırasında kaçırılır. Aylarca bir tarikat tarafından esir tutulur, işkenceye uğrar, tacize maruz kalır… Ve sonunda ölür. Ama ölüm onun sonu değildir. Gözlerini bir sabah, 13 yaşındaki haline açar. Artık zaman onun lehinedir. Bu sefer hazırlıklı olacak. Bu sefer kurban değil, av olacak. Geçmişi bilen bir zihinle geleceği yeniden şekillendirmeye başlayan Alçin, ailesinin sevgisi ve kendi azmiyle büyür, hukuk okur, kriminoloji ve psikoloji alanında uzmanlaşır. Devletin karanlık güçleriyle savaşmak için MİT’e katılır. Ona işkence eden tarikatın arkasındaki örgütleri tek tek çözerken, yanında özel timler, askerî teknoloji uzmanları ve… sürpriz bir aşk vardır. İntikam, planlı olmalıydı. Adalet, en güçlü silahıyla gelecekti. Ve aşk, en zayıf yerinden vuracaktı. Geçmişin acısı, geleceğin kurşunu olur bazen. Alçin bu kurşunu kimin için sıkacağına karar vermeliydi.

Çocukluğu ne kadar zor geçerse geçsin vatanı için çalışıp çabalayarak bir bordo bereli olan Kıdemli Üsteğmen Sıla Gündoğdu timi şehit olduğunda bir yıllık bir göreve gider. Geri döndüğünde yeni bir time atandığını, bununla birlikte doğduğu şehre tayini çıktığını öğrenir. Görevine yeni timi ile devam ederken bir telefonla gerçek ailesinin bildiği aile olmadığını öğrenir. Bu haber onun dönüm noktası olur. (Hem kitappad hemde wattpad üzerinde Zirve ve Gölge adında yazılan ilk kitaptır.) ♦♦♦ Asker ve Gerçek aile kurgusudur. Kurgu ve kitap kapağı şahsıma aittir. Kitapta yazılan her şey hayal ürünüdür. Herhangi bir çalıntı durumunda işlem yapılacaktır. Elbette eleştiriler olacaktır ama lütfen saygı çerçevesinde olunuz. Umarım beğenirsiniz ♥ Alıntı paylaşımları için İnstagram Hesabım: https://www.instagram.com/asil_kalem/?__pwa=1#

Bu kitabımı kendini geliştirmek isteyenler için yazıyorum...

Kufi...... dünyaca ünlü bir seri katil...... ve Cherry...... dünyaca ünlü bir başka seri katil... peki bu iki piskopat ya tanışsaydı....... Tüm dünyayı yakarlardı....... Zirve zirvedeydi...... Efla ise suyun altındaydı...... İkisininde kendi imparatorluğu vardı...... Ama ikisi de yalnızdı...... Artık birlikte çıkıp birlikte dalacaklardı........

Kuruldan ret yemesine rağmen çalışmalara devam edip çok büyük bir patlamaya yol açan bilim insanı, Suat Yavuz. Kocaman, insanları belli bir yaştan sonra yavaş yavaş zehirleyip öldüren bir toz bulutu etrafı sarmışken ne kadar direnebilirsin? İzem, bütün bu karmaşada yeni doğan her şeyden habersiz bir bebek. Büyüyüp Zirveyi keşfettiğinde neler olacak, insanlık kurtulabilecek mi? Aral, İzem`le beraber ne kadar savaşabilecek, başarabilmeye gücü yetecek mi? Peki sen, Zirve`yi bizimle beraber keşfetmeye hazır mısın?

Şahınşah...Hükümdarlar hükümdarı. Aslında her şey bir oyundan ibaretti. Düzen kuruluydu ve asla şaşmayacak kadar netti kurallar. Eğer masada bir söz verildiyse... Ya sözünü tutardın ya da ölürdün, Zirve`de işler böyle ilerlerdi. Kimsesizlere kimse olurdun. Eğer zor gelirse yokluğu yuva bilirdin. Düşmanı sırtından vurursan namert değil, ibretlik olurdun. İkiye bölündük biz. Kalbimiz kadar parçalansaydık, iki yetmezdi...silinirdik. Yetime yuvayız, asıl yetim bizken. Savaştığımız yolda koruyanımız yok. Aynı yolda yürüdüğümüz kimseye güvenmeyiz. Bizim yolumuz pes etmelere alışık. Gönlümüz yaman. Sevda sözlükte hiç yazmadı. Varlığı yaksa da dile alınmadı. İnce bir sızı oldu, derinlerde yandı. Sönmezdi, sönseydi sevda olmazdı. Sessiz çığlıklarımız duyulsaydı, Zirve`de tek bir kuş kalmazdı. Herkesin gideceğini bilirdik, herkes olmadan silerdik. Kurallarımızı kağıda dökmedik, dökseydik ezberlerdik. Silah ezbere çekilmez, cepten çıktıysa patlamadan indirilmez. Bilirdik. Sildik mi tam sileriz, silerlerse hiç var olmamışız gibi gideriz. Zirve`de yaşamak boğulmak gibiydi. Burası boğularak ölenlerin isimsiz mezarları ve hiç geri alınamayacak günahlarının bedel yeriydi. "Günahların kadar ağla, Şahınşah." ... "Ahu`m, zarif kadınım." Dönüp bakmadım. Ahu`yu içimde defnedeli uzun zaman olmuştu. Ahu; güzel, ince, zarif kadın demekti. Elleri silah tutmaktan nasır tutmuş, gözleri binlerce bedeni cansız görmüş, yüreğine bombalar yağmış gıkı çıkmamış, omuzları dertlerini taşıyamamış çökmüş, Ahu öleli çok olmuş. "Benim adım Neslihan, Kanlı. Neslihan! Bilir misin Neslihan ne demek?" Gözleri bitmek üzere olan sigaramı buldu. Derin bir nefes daha çektim atmadan önce. Yanına doğru yürüdüm. Elleri cebinde yine en ukala duruşunu sergiliyordu. Kırmızıya boyalı dudaklarımı araladım ve sigaramın son dumanını yüzüne doğru üfledim. Boynundaki damar hareketlendi. Yüzüme yerleşen acı dolu tebessümle izledim onu. "Söyle." Sert sesi ile fısıldadı. Dudaklarım, boynuna değerken konuştum, "Benim adım Neslihan, Kanlı. Soylu demektir Neslihan. Soysuz köpeklerin cirit attığı bu alemde, Neslihan benim adım. Soyumla soy katmaya geldim bu dehlize. Ve sana yemin ederim ki Zirve`nin başına geçmeden varlığımı silmek isteyen herkesi sileceğim bu alemden." Arkama döndüm ve topuklarım kırılacak duruma gelecek kadar sert bastım zemine. Kapıyı açtım ve çıkmadan önce son kez gözlerine baktım. "Unutma Kanlı, senin de canını alacağım. Soysuzluğunu ispat ettiğim gün şerefin ayaklarım altında seriliyken, derinden yere paspas yapacağım. Gelen geçen üzerine basacak, ama en çokta bu gün hakkını yediğin yetimlerin ayakkabılarını temizleyeceğiz üzerinde. O gün gelene kadar yediğine içtiğine dikkat et, şayet ben ve yetimler ucuz mal sevmeyiz." Yüzümdeki şuh gülümseme ve kendimden emin tavrım onu çıldırttı. Neslihan bu aleme bomba misali düşmüştü. Unutmayın sevgili okuyucularım, her insan kaderini, geçmişini ve geleceğini kendi yazardı. Bir zamanların piçi Neslihan, soyunu baştan sona tekrar yazmıştı. Sahi Zirve`de herkes piçti. Konu orta yer çocuğu olmak değildi. Hiçbir zaman öyle olmamıştı. Konu atıldığın ortaya sahip olmaktı. Bir zamanların piçi Neslihan,şimdi zirveye bir başına tırmanıyordu. İşin ilginç yanı Zirve`de onu bekleyenlerden habersizdi. ... Yordemsu. Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı durumunda gerekli işlemleri başlatacağımdan asla kuşkunuz olmasın. Hikayenizin esin kaynağı olarak hikayemi kullanmayın. Keyifli okumalar.