Vatani için kendini şehit gibi göstermiş bir asker...

İspanya`da gündüz ve gece iki farklı kişiliğe bürünen bir kız. CAROLİNA ADEN ROS MARİOS Ya da Karadağlı? 1 üvey ve bir öz kız kardeşinin olduğu İspanya`da ki hayatından türkiyeye İstanbul`a 3 abi 1abla bir ikiz ve 1 kardeşinin olduğu yeni hayatına alışmaya çalışırken aynı zamanda ailesinin onun yerine koyduğu başka bir kızları olduğunu öğreniyor.

DİYARBAKIR/SUR «2016» Siz şimdi sanıyorsunuz ki her eline silah alıp, kamuflaj giyen asker oluyor. Yok aslanım. Öyle olmuyor işte o işler. Sen gel bir de Sur`da, Tel Aviv`de gör askeri. Gel benim elimde yanan namluları gör. Gel 5 bin derecelere çıkartmalarımı gör. Bak sen, nasıl eğitilmiş olduğumuzu bilmiyorsun. Neler yapacağımı bilmeden beni vasıfsız, vizyonsuz bir insan sayıyorsun. Değilim. Benim tek amacım ot gibi yaşamamak ve kendimi sürekli geliştirmek. Ve sen beni tek meziyeti silah kullanmak olan biri olarak göremezsin. Ben matematiği, rüzgarı ve dünyanın dönüşünü hesaplamaya kadar kullanıyorum, fiziği yanlızca e=mc2 olarak bilmiyorum bazıları gibi, ben fiziği mermimin havada kalış süresine kadar hesaplarken kullanıyorum, barutumu ayarlarken kimyanın tarihini tekrar yazıyorum, vurulduğumda ölmemek için turnikemi ben yapıyorum emin ol fizyolojime oldukça da hakimim. Ben 47 ayrı derse tabi tutuldum. 47 sini de en iyi şekilde geçip harp okulu birinciliğine oynadım. Kazandım da git bak kütükte Babamın adının altında adım yazıyor. Yan dal olarak Mekanik mühendisliği bile bitirdim. İç dış mekanikten de güzel anlarım. Getir bana bir silah bakarak dökeyim içindekileri. İngilizcem, bir ingilizin yanında konuştuğum zaman ben söylemeden ingiliz değil de Türk olduğumu anlamayacakları bir düzeyde. Sen şimdi gelip bana vizyonsuz diyemezsin. Sırf meskenim dağlar diye. Gel ben seni götüreyim Sur`a. Yoksa anlamayacaksın.

Yüzünüzü güldürecek ama bazen de ağlatacak bir kitap.. yeri geldi kahkahalarınız büyüyecek yeri geldi ağlamalarınız şiddetlenir işte böyle bir kitap ... (✷‿✷) yılardır adım atmadığı memleketine giden bir kız. ama yararları kabuk tutmayan bir kız. yıllar önce ailesini orda toprağa verdiği gün bir daha adım atmadı memleketine. ırmak Deniz Karadeniz`in en büyük yarasıydı. Onun yarası Karadeniz`den büyük, acısı ise Karadeniz`in hırçın sularından daha hırçındı. ırmak Deniz ailesini kaybettikten sonra o topraklara adım atmamıştı, ând içmişti Karadenizin deli gibi esen rüzgarına, hırçın sularına, deli gibi yağan yağmuruna. bir daha adım atmayacağına dair. bu ând 22 yıl boyunca devam eti. ama ne olduysa bir anda kendini Karadeniz`in dağlarında buldu. yılardır asker olmak için çabalayan ırmak demir sonunda mesleğine kavuşmuş ve ilk görev yeri olan Karadeniz çıkmıştı. ând`ı bozulmuştu ama bunu umursamamisti çünkü korkusu o değil geçmişinde saklı olan kişi. 22 yıl boyunca aklına gelmemiş ama ne olduysa bir anada hatırlatmıştı. o kişi; Giray kara demir. Karadeniz`in dilinden düşmeyen komutanı ve ırmak Deniz`in çocukluk aşkı. buyurun kitap sizi bekliyor :)