Kupa kızı ve Serseri`nin hikayesi...

Gökyüzü, hayalini kuranları kabul eder ama her zaman bağrına basmaz. Eflin, maviye uzanırken kaderin en sert rüzgârına kapıldı. Kanatlarını kaybetti ama savaşmayı bırakmadı. Şimdi gökyüzü ona ait değil belki, ama vatan hâlâ onun nefesi, mücadelesi ve yeminidir. Geçmişin gölgelerinde çocukluk aşkı Eren vardı. Ona inandığı, güvendiği, kalbini açtığı Eren... Ama Eren’in ihaneti, sadece kalbini değil, ruhunu da yaraladı. Tam her şey bitti derken, yanında her zaman sessiz bir güç vardı: Yağız. Gözlerinde sadakat, kalbinde karşılıksız bir sevgi taşıyan Yağız, Eflin’in en büyük dayanağı oldu. Artık Eflin’in savaşı sadece vatan için değil, kendi yaralarını sarmak için de. Karanlık geçmişiyle, yeni görevine adım atan bir asker olarak hem kendi hikâyesini hem de intikamını yazmaya hazır. İhanetin yaraladığı bir yürek, sevginin gücüyle yeniden yükselir. Gökyüzünden yere inen Eflin’in azim, ihanet ve sadakatle örülü hikâyesine tanıklık edin. "Bazen hayallerin gökyüzünde kalır, ama yüreğin savaşmaya devam eder." ‼️ Kitabıma profilime yönelik çalınma/kopyalanma olaylarında hukukî süreci başlatmaktan çekinmem, o şahısla mahkemede yüz yüze görüşürüz. ! Bölümlerde eksikler hatalar vs olabilir. Kitap finalinden sonra tüm bölümler yeniden düzenlenecektir.

Asker kızı Lena Beyaz babasıyla aynı timde görev yapar fakat babası şehit olan Lena time. Babasının yerine gelen Batuhan Siyah Kurt`a olan ön yargılı yaklaşımı ve sonrası

"Yolun, ay yıldızın ışığıyla aydınlansın, kızılcığım." Son sözleriydi bunlar. Gözlerim ellerime doğru indi. Kan içindeydiler. Onların kanı... Annem ve babamın kanı... "Anne," kuru bir sesle mırıldandım. Babama döndüm. "Baba." Bu gerçek değildi. Olamazdı. Keşke, dedim içimden. Keşke daha erken yetişseydim. "Beni bırakmayın." Yalvardım, onlara yalvardım; beni bırakmasınlar diye. Yalvardım, Allah`a yalvardım; onları benden almasın diye. "Vatan için can feda, bu ölüm değildir kızılcığım. Bu, şereftir." O benim babamdı. Benin güçlü, yiğit babamdı. Başçavuş babamdı. Nefret ettim. Ölümden nefret ettim. Ailemi katleden zalimlerden nefret ettim. Beni kimsesiz bırakan o kansızlardan nefret ettim. `sen kimsesiz değilsin,` diye fısıldadı içimden bir ses. `Ailen, bu vatan için şehit oldu. Al bayrak onların kanıyla yeniden yıkandı. Şehitler, kimsesiz değildir Asel.` Şehitler, kimsesiz değildir. Vatan, kimsesiz değildir. Ben, kimsesiz değildim. Şehitlerin kanıyla yıkanan al bayrağın ışığı benimleydi. Anne babamın uğruna şehit olduğu vatan benimleydi.

-- Hayırdır bu kız senin aklını almış gibi. Baya da yakışırsınız şimdi. Deniz, Orhan`ın her kelimesi ile renkten renge giriyordu. -- Saçmalama abi. Sence ben ona bakar mıyım? Hem bir kere benim yanıma yakışmaz. Şuna bak çok hovarda ve aklı bir karış havada görünüyor. Köy meydanına vardıklarında konuşmaları sonlanmıştı ama konuştukları hâlâ Bade`nin zihninde dönüp duruyordu. Bade`ye hovarda ve aklı bir karış havada demişti. Bunları düşündükçe Bade`nin öfkesi daha da alevleniyordu. Alevlenen ateşin isə kimi yakacağına zaman karar verecekti... *** Irmak, kameralar kapanınca derin bir iç çekti. Onun sevdiği Üsteğmen Yiğit`in hâlâ operasyonda olması içindeki korku duygusu çoğalıyordu. Yiğit her göreve çıktığında kalbi ağzında beklerdi sevdiğini. Beklerdi ama bu telaşını içinde yaşardı. İçi içini yerdi ama bunu göstermezdi. Gözleri dolmak için çırpınırken Irmak dik durdu çünkü ağlarsa düşman gülerdi. *** -- O kadını bırakın. Hem ben daha değerliyim. Vicdanınız el veriyor mu bu kalleşliğe? Bade`ye silah çeken adam sinsice gülümsedi. -- Haklısın asker, sen daha değerlisin. Adam bu konuşmasından sonra Bade`nin silahını hamile kadına doğrulttu. Bade "Hayır!" diyerek ileri atıldı. Bu sırada silah ateşlendi... *** -- Hadi ama Yiğit, doğum günümü kaçıramazsın. Irmak, Yiğit`e en masum bakışlarını atıyordu ama görev beklemezdi. Silah arkadaşları, canlarını ona emanet eden yoldaşları giderken o kalamazdı. Gözlerindeki hüzün ile sevdiğine döndü. -- Gönlümün yeganə sahibi, bunu sadece bir kez söyleyeceğim. Irmağım, ben bir askerim. Sen artık asker yarenisin, kalbin benimle bir attığı sürece, gözlerin sadece bana baktığı sürece ben hep yanında olacağım. Gördüğün, duyduğun her yerde beni hisset ve ben de VATAN emanetine sahip çıkıp geleyim. ***

"Dikkat et" Kulağımı teyit geçen mermiyle kafamı eğip koşmaya devam ederek, binaya yaklaştım. "Dakika ver Gölge" Kulağımda ki cihaza dokunup, cevap verdim. "Üç dakika, on saniye" dedim sakin bir tonda. "Dakika ver dedi-" Kulaklıktan kesildiğini belli eden cızırtılı sesle, sırtımı yasladığım duvardan telaşla kaldırdım İşte şimdi gerçekten bitmiştim. _________________________ "Bugün buradan bir kişi sağ çıkacak" deyip karşımda pişkince sırıtan şerefsize baktım. "Dua et ki ben sağ çıkmayayım, diğer türlü senin cehennemine kucak kucak odun taşıyacağım" dedikten sonra yerde yatan ölmemiş adamlardan biri gözüme çarparken, silahımdan çıkan kurşunla son nefesini verdi. Tetiğin ucunu tekrar karşımdaki yaşayan tek şerefsize çevirirken, ortamda tek el silah sesi duyuldu.

Bunca hayatı bi karıştırılma yüzünden yaşanmamıştı

Savcımız bir teşkilata seçilir ve onu eğitecek olan komutan ile tanışır ve ikisinin de hedefi hain ve alçak terör örgütünün lideri Esatdır Eğlenceli ve bir o kadar da resmi ayrıca gözü kara bir de timimiz vardır beğeneceğinize eminim Yazım ve noktalama işaretlerine gire düzenleniyor. Kapak için @marsell arkadaşıma çok teşekkür ediyorummm

Üsteğmen Lirya ŞAHİN ve Yüzbaşı Karun KORAL`ın hikayesi...

Yalnız kıyılar-terkedilmiş kıyıların soğuk rüzgarlarlarıyla sararmış,zamanın izlerini taşıyan kasvetli bir dünyadan geçer.

Ben Deniz. Acılarla büyümüş, isminden nefret ettirilen, hiç kimsenin yanında yeri olmayan… Çocukluğunu çaldıkları o küçük kız çocuğuyum. Ben Derya. Vatanı için canını vermiş Şehit Albay Mehmet Akgül’ün kızı, Savcı Derya. Herkese karşı mesafeli, duygusuz görünen ama içinde fırtınalar kopan o kadın. Ben Derya Deniz. Hem acılarımla hem de yaşanmışlıklarımla bir arada var olan, hayatta kalmayı öğrenmiş güçlü bir kadınım.

Asel ve deniz yıllar sonra bir arada Asel doktor deniz asker denizin aselin unutamaması ama aselin denizi unutması.Yeni başlangıçlar.acılar. onca şeye rağmen Asel ve deniz birlikte olabilecek mi? Asel ve denizi neler bekliyor ve en önemlisi birlikte olabilecekler mi? Kitabıma bir şans verin.

Ordu`ya tayini çıkan Alya kendine bir ev tutar.Fakat ona evi satan adamın evi başka birilerine daha sattığını öğrenir.Mecburen evde birlikte yaşarlar.Beraber yaşamak çok zordur çünkü evde beş kişi yaşıyorlardır.Bir gün asker olan ev arkadaşı evde telefonunu unutur.Alya telefonu götürmek için askeriyeye gider.Ama bir adam onu içeriye almaz ve kavga çıkar.Bilmiyordur ki bu adam onun hayatının aşkıdır

-Bir gün,canı pahasına vatanı uğruna savaşmayı arzulayan Asenalar için... Astsubay Kıdemli Çavuş Olan Asena`nın , Görev Yerinin Değişmesi Üzerine Mardin`e Gitmesi. "DAMARINDA VARMI SENİN BÖYLE BOL KANIN?" "TÜRKÜN KANI BİR EŞİDİR LAVLI VOLKANIN !" -Hüseyin Nihal Atsız

"Ey kahraman Türk kadını! Sen yerlerde sürünmeye değil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın." -Gazi Mustafa Kemal Atatürk Albeyaz Yeminler Ceylan Savaş, 28 yaşında bir terörle mücadele savcısı ve geçmişin acılarıyla şekillenen bir kadındır. 1998`de terkedilen küçük bir kız olarak, Türk konsolosluğunun yardımıyla ülkesine döner ve onu büyüten kişi, evlat edindiği babası Albay Kaan Savaş`tır. Albay Kaan, sevgiyle büyüttüğü kızının ülkesine adanmış bir kadına dönüşmesine tanıklık eder. Alpkan Aslan, 29 yaşında Özel Kuvvetler Kıdemli Üsteğmeni, küçük yaşta ailesini kaybetmiş ve devletin kollarında büyümüştür. Zorlu görevleriyle tanınan Alpkan, Cizre`deki "Savaşçı" timinin komutanıdır. 2018`de bir kaza sonucu tanışan Alpkan ve Ceylan, yıllar sonra, 2025`te Cizre`de tekrar karşılaşır. Ceylan, babasının komutanlık yaptığı timle çalışmak için Cizre`ye gelir ve burada Alpkan ile yolları kesişir. "Albeyaz Yeminler", bir aşk hikayesi değil, aynı zamanda bir kahramanlık destanıdır. Cesaret, kayıplar ve yeminlerle dolu bu yolculuk, onları yalnızca birbirlerine değil, ülkenin geleceğine ve büyük bir savaşa da sürükleyecektir. Eğer hoşunuza gitmişse kitabıma göz atmayı unutmayınn ❤️

Belki Öpersin Kirpiklerimden... Bir şehit kızı İzel Alaca ve ablasını korumak için güçlenme hayalleri kuran Kubilay Kandemir... Hayatı delicesine yaşayan İzel Alaca ve delilerin kökünü kazıyan Kubilay Kandemir... İlacını bulamayan İzel Alaca ve yaralara merhem olan Kubilay Kandemir... Bu, bir yazar ile askerin hikayesi... Bu, İzel Alaca ve Kubilay Kandemir`in hikayesi... " Kirpiklerinden öpeyim mi, İzel? " " Olmaz, bizde kirpikten öpmek evlenme teklifi anlamına gelir. Sadece kocamın öpmesine izin veririm. " ~~~~~~~~~ " Artık öpebilir miyim kirpiklerinden, İzel? " " Artık öpebilirsin, Kubilay. " NOT: KİTAPTAKİ TÜM OLAYLAR HAYAL ÜRÜNÜ OLUP GERÇEK OLAY, KURUM VE KİŞİLERİ YANSITMAMAKTADIR!

- Söz vermiştik - Neyin sözünden bahsediyorsun ? - Birbirimizi unutmayacağımıza söz vermiştik ... - ...

Gerçek ailem kurgusu dur kızımız bir asker ve komutanı onun yıllar önce yaşadığı olaylarından abisi çıkması kızın bunu yıllar sonra öğrenmesi ve 2 tane abisi olması,1 ablası ve üçüzlerinin olduğunu öğrenmesi.

Uçaklardan korkan 14 yaşındaki küçük kız çocuğu o gün gördüğü f16`lara hayran hayran bakarken günün birinde o jetlerden birinin pilotu olmayı aklının bir köşesine yerleştirir. ... O an tepelerinde yüksekçe bir ses yankılandı. Türk f16`ları nizami uçuşlarında tepelerinde süzüldü. Doğukan gururla kabarttı göğsünü. Askeri lisede okuyordu. Daha önce çokça işledikleri jetlerdi onlar. "F16 onlar," dedi. "Türklere ait savaş uçakları." "Bende onlardan kullanabilir miyim?" Başını salladı. "Kullanabilirsin tabi. Ama okulunu okuman ve eğitimini alman gerek." Asiye "o zaman bende savaş uçağı pilotu olcam."

Ben MİT ajanı damla akça demir ünliformamın sol tarafındaki ay yıldızlı bayrak için canımı bile hiçe sayarım

Ben kıdemli yüzbaşı Asena gece bozkurt geçmişim yüzünden kimseye güvenim mutluluğum yok iken hayatıma giren Alparslan yüzbaşı ile hayatımın en mutlu yıllarını yaşayacağımı bilmiyordum.... Arkadaşlar lütfen bir şans verin ilk kitabım olacak Şimdiden yanlışlarım için teşekkürler

"Batur Tim, tecrübeli askerlerden oluşan bir ekip, zorlu görevlerde birbirlerine güvenerek hayatta kalmaya çalışıyor. Fakat bir savaş, sadece bedeni değil, kalpleri de yok eder. Timin bir üyesinin şehit düşmesi, geride kalanların hem içsel çatışmalarına hem de birbirlerine duydukları aşk ve bağlılıklarına meydan okur. Savaşın acımasızlığı ve bu acının içinde filizlenen duygular, Batur Tim`i daha güçlü ama bir o kadar da kırılgan yapacaktır."

1 yıldır terörist lerin elinde esir kalan kıdemli üsteğmen Nazlı çınar 1 yıl boyunca tek kelime etmeyip bütün işkencelere göğüs geren cesur ve bi okadarda güçlü bir dişi kurt kurtarılma umudunu tamamen yitirmiş ama birgün nerden bilebilirdi bu lafını yutacağını

Bu kurgu benim ilk kurgum iyi olmayabilir. Askeri gercek ailem kurgusu olucaktirr. Oy vermeyi unutmazsanız sevinirim.

Ya gölgeden kaçıcaktım yada gölgenin ta kendisi olucaktım.Peki ben ne mi oldum? Gökteki ayın vede omzumda ki yıldızların esiri. Bayrağımın tutkunu, vatanımın koruyucusu. Acısı, Tatlısı, Mutlusu vede öfkelisini bırakırdı arkasında. Çünkü o izdi. Adını layıkıyla hak edip kendinede yakıştırıyordu. Üsteğmen İzgi Alev