-senin de mi yıldızlarını söndürdüler yoksa? -yıldızlarım hiçbir zaman parlak olmamıştı..

Hayatı kararan Minho han`la Ülkeler arası olacak bir şarkı yarışması için bir araya gelir han`la tanışması ya bir başlangıç olacaktı yada bir bitiş...

Bir yaz gecesi otururken bahçede Ateş böceklerini seyre daldım Hanımeli kokusu karışmış yasemine Ateş böceklerini seyre daldım bu gece Kendime benzettim yanışlarını Yönsüz yolsuz kanat çırpışlarını Eğilmeden güneşe özgür kalışlarını Bir mevsimlik hayat buluşlarını

Jeongin ve Changbin`in stajyerlik yaptığı hastanenin laboratuvarında kaza sonucunda ortaya çıkan enfeksiyon ile başlarının büyük bir belaya girmesi...

Bir arkadaşlık, bir sırrın ve duygunun gölgesinde nasıl değişir? Jisung, yıllardır kalbinde bir sırrı taşıyor: Minho’ya duyduğu aşk. Ship:Minsung 🐰💓🐿️

"İlk görüşüm sinamadaydı seni, orada oturuyordun bende yanında. İlk aşk`ın sinaması bu Jisung." Minho tanınmış bir mafya lideriydi. Bir gün kız kardeşinin zoru ile sinamaya gitti ve orada, en arkada oturan Jisung`un yanına geçti. Jisung duygusala bağlayıp filin bir noktasında ağladı ve istemsizce Minho`nun omzuna yasladı.... (İyi okunalar...)

"Seni bin kere kaybetmektense, bir kere sevilmek yetti bana..." . . . Jisung`un görevi Minho`yu kurtarmak... ama kader, her defasında onu unutturuyor. {angst}

"Seni ilk gördüğüm andan beri bir bakteri misali içime sızan, beni tüketen duygularda boğuluyorum. Bana aşkın en saf halini hissettirirken niye bana bu kadar uzaksın Minho? Sadece lütfen ELİMİ TUT, çünkü buna her şeyden çok ihtiyacım var, sana herkesten çok ihtiyacım var..."

Chooi_bin Matematikden 95 almışım çıldırıcam Athırsızı23 Ne dertler var amk ya Bende işte dün matematikçinin arabasını yıkadım dersten geçebilmek için (Yan shipler=Minsung,Tegyu)

ayı kapanına yakalanan hyunjin kurduğu tuzağa bi insanın yakalndığını gören minho...

Eğlenmek için gittiğiniz alışveriş merkezinde rehin edilseydiniz ne yapardınız?

Sevgili olan Lee Minho ve Han Jisung yaşadıkları sorunlar nedeniyle ayrılırlar... Kötü bir baht onları tekrar birleştirir.

Dipnot=Bu fic omegaversenin farklı bir versiyonudur. İyi okumalar dilerimm Lisede tüm okulun bildiği iki aşık olan Lee Minho ve Han Jisungun aşkı 12. Sınıfta büyük bir sarsılma ile son bulur ve iki gencin yolları ayrılır. Ama Minhonun dans kursuna kendi kızıyla beraber gelen Jisungla işler tamamen değişir...

HAN VE MİNHONUN ZORLU BİR SÜREÇTEN GEÇMELERİ VE EN SONUNDA BİRBİRLERİNE KAVUŞMALARI Bu benim ilk kitabımm!

"O gün dağın üstündeyken yıldızların altında..."

En tehlikeli bağımlılık bir kişiye karşı olan bağımlılıktır. Hele ki işin içinde şehvet varsa..

"Yaz`ın ortasında bir kış gibi estin be Hyunjin... Soğuk ve acımasız çevrendekileri zerre kadar umursamayan bir insansın senden nefret ediyorum hemde olması gerekenden daha fazla ama şu da var ki nefret etmemek için bir aşk bahenemdi..." Ilık bir köye sen çok soğuk gelirsin Hwang Hyunjin! Biri Yaz`a kış gibi gelir miydi hiç? Ama o geldiği gibi benim yazım kış olmuştu köyümüzü bir soğuk adeta basmıştı. Hayatımın en büyük hatasına aşık olmustum ben...

“Zeki insanlar ya çok iyi asker olur… ya da çok iyi yalancı.”

Ailesinin intikamını almak isteyen Jisung ailesini öldürdüğünü düşündüğü kişiye aşık olacağını düşünmüyordu.

Uzun zamandır insonomia hastası olan Lee Minho yıllardır doğru düzgün uyuyamaz. Bu duruma Minho artık alışmıştı ve o kadar da dert etmiyordu artık. Yaklaşık 2 yıl önce instagramdan Han Jisung adında bir gençle tanışmışlardı. Jisungun yemek yeme bozukluğu vardı ve bağzen hiç bir şey yiyemediği günler bile oluyordu. Minho Gimpoda, Jisung ise Seul de yaşıyorlardı. Bu yüzden ikiside uzak mesafe arkadaşlığı yaşıyordu. Ama bu arkadaşlık nereye kadar dayanabilecekti?

"jisung sana aşığım lütfen çık benimle" "saçın gri olsa çıkardım seninle"

Jisung, tehlikeli bir lisedeydi. Minho ise… abisinin oda arkadaşıydı.

2002 yılında sevgilisi Hyunjin`i kaybeden Felix, yıllarca onun acısıyla yaşamaya çalışır. 41 yaşına bastığında, hayatın yüküne daha fazla dayanamaz ve intihara sürüklenir. Gözlerini açtığında ise her şeyin başladığı yere, yıllar öncesinin küçük bir kaset dükkânına döner. Sevgilisiyle ilk tanıştığı ana geri dönen Felix, geçmişi değiştirmek ve Hyunjin`i kurtarmak için zamanla yarışacaktır. Ancak kader, her zaman istediğin gibi yazılmaz. "Yaşamanı istiyorum Hyunjin. Seni daha çok sevmek istiyorum." "Kaderi değiştiremezsin Felix."

Han Jisung bir önceki okulunda Felix ile yaşadığı kötü olaylardan sonra çocukluk arkadaşlarının yanına Sam Lisesine giriş yaparlar. Ancak Jisung ne kadar arkadaşları yanında olsa bile anksiyete ve korkularıyla baş başa kalır. Yinede bu korkuların üstünden gelmeye çalışırken, Bangchan ve Chanbin `in arkadaşı Minho ile tanışır. İki genç ne kadar tanıştıklarında mesafeli olsalarda ikisinin arasındaki çekim hep onları bir araya getirir...

Annesini takip eden yavru bir ördek gibi o nereye giderse ben de arkasından oraya gidiyordum. Aynı zamanda çenem de boş durmuyor, sürekli ismini üst üste söyleyip duruyordum. O ise beni hiç tınlamıyor, yoluna devam ediyordu. "Minho?" "Minho?" "Minho?" Artık bezsin de arkasına dönsün, yüzüme baksın diye bu gıcıklığı yapıyordum ama ne kadar kırgınsa artık yüzüme bile bakmıyordu. Sanki ben yoktum. "Minho?" "Minho?" "Minho?" Artık bu yaptığıma ben bile daha fazla dayanamadım. "Ahh, yeter ama!" diye bağırarak onu takip etmeye devam ettim. "Hangi tür insan böyle bir işkenceye dayanabilir ki? Nasıl tepkisiz kalabiliyorsun? Ben olsaydım şeytanı dinler, çakardım ağzının ortasına cidden!" -Der demez durdu. Onun durması üzerine başımı sırtına tosladım. "Ah!" dedikten sonra anında geri çekildim. Bu sefer bana döndü. Evet, döndü! Ama nasıl bakıyordu biliyor musunuz? Tek kaşını havaya kaldırmış bana az önceki söylediklerime nispeten, "Şeytan öyle mi dermiş?"der gibisinden bakıyordu. Sadece bakışlarından bile bana bunu sorduğu belli oluyordu. Anlayınca hemen sırıttım. "Aaaa... Şey... Şeytanı dinlememek lazım. Evet evet, kesinlikle şeytanı dinlememeliyiz! Ne öyle ağzına çakmak falan? Onun yerine sakin kalıp, sabredip duymamazlıktan gelmek en iyi- " Ne diyorum ben ya? Resmen şu an kendi ağzımla kendime kapak yaptım. Sustum ama geciktim tabii ki. Başını bir sağa bir sola sallayan Minho derin bir nefes alıp verdi. Bu zamana kadar hiç konuşmamıştı ama nefes verdikten hemen sonra: "Baş belası." dedi. Gıcık işte, ne olacak?! O kadar konuşmaya çalıştım ama tek kelime dahi etmedi. Şimdi ağzından çıkan bu iki kelime de neyin nesiydi böyle? Gözlerimi devirdim ve klasik esprilerden birini yaptım. "Memnun oldum. Ben de Alya." "Ciddi olamaz mısın?" "Olamam ciddi falan. " "Çocuk gibisin." Yeter ama artık bu kadar. Benim de sabrımın bir sınırı var ve bu sınırı aşınca her insan gibi ben de sinirleniyorum. Dayanamadım. Biraz sesimi yükselttim ve karşımda dikilen Minho`ya bakarak konuşmaya başladım. "Ben miyim çocuk gibi olan? Seninle insan gibi oturup sadece 2 dakika konuşmak istedim! Seninle konuşup yanlış anlaşılmaları düzeltebilmek için Amerika`dan, babamdan kaçtım! Ama sen... Beni takmıyorsun bile! Sadece 2 dakika ya, 2 dakika! 2 dakika konuşacak kadar dahi hiç mi hatırım yok üzerinde?! Asıl çocuk gibi davranan sensin!" "Sence de... Sana böyle davranmaya hakkım yok mu Alya? Geçmişimizi, bizi sen mahvettin. Hem de bir hiç uğruna! Yıllar sonra çıkıp geliyorsun ve benimle konuşmak istiyorsun. Neden? Ünlü oldum diye mi?! Ne değişti ha? Söyle!" "Saçmalama! Ünlü olman beni neden ilgilendirsin?! Babamdan dolayı yeterince şana, şöhrete, paraya sahibim zaten!" "O zaman neden?!" Sustum. Gözlerimden aşağı süzülen gözyaşlarını hisseder hissetmez hızla sildim ve Minho`ya arkamı döndüm. Bu soruya cevap vermek kadar zor bir şey yoktu şu an hayatımda. Evet, her şeye sahiptim. Ama tek bir şey hariç. Ölüyorum Minho... Ölüyorum... Son defa seni görmek için geldim. Belki aramızdaki yanlış anlaşılmayı da düzeltebilirim diye geldim. Ama... Ama yapamıyorum. Bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum. ..