SemeSung FemMin / texting ağırlıklı

Her gün okul çıkışından sonra kafede çalışan Jisung, birgün her zamanki gibi mesai yaparken siyah maskeli, siyah şapkalı bir çocuk müşteri olarak gelir. Jisung bu çocuğun sipariş verirken ki davranışlarına anlam vermez ancak o çocukla çok yakin sanal arkadaş olurlar...

-yalvarırım seni sevmeme izin verme.

Bir grup arkadaş, 8 gülüş. Bir günde solmuştu. Zaten kader böyledir, her şey üstüste gelir. Daha arkadaşlarının ölümünden 1 ay geçmeden yeni bir şey daha. Zombi İstilası. -Maceralar, mücadeleler, inanılan yalanlar, beklenmedik gerçekler. Bir arkadaş grubu bu zorlu mücadelede hayatta kalacak mı? "Zombi İstilası:Kaçış" karşınızda, iyi okumalar.-

BJ Rex, Bj Alex yaoisinden esinlenilmiştir! Bu hikâyede argo, zararlı madde, küçük çocukları etkileyen sahneler barındırmaktadır. Lütfen bunun bilincinde olun.

Beş yıl önce Minho’nun Jeju Adası’na gelişiyle her şey değişmeye başlar Yıllar sonra adada yeniden bir araya gelen sekiz eski arkadaş, aşk ve saplantı arasında sıkışıp kalır. Gün yüzüne çıkan sırlar, ilişkileri zehirlerken; ihanet, yavaş yavaş aydınlığa kavuşur. Ve şeytanın kanatları altında gölgelenen iki genç… Acımasızlığın en karanlık yüzüyle baş başa kalacaktır.

Annesi oldukten sonra her gun Ay Tanrisina dua eden Jisung ve Jisung`a asik olmus Ay Tanrisi Minho.

Ya çok iyi bir askerdi, yada çok iyi bir yalancı...

bana işlediğin tüm korkunç günahları anlat, ve yine de seni sevmeme izin ver Minho.

"Sadece sınırları aşmak mı? Asıl amacım onlara sahip olmak." Ünlü manken Lee Minho ile yeni çıkış yapmış Solo İdol Han Jisung. Han, beta olmasına rağmen dikkat çeken güzelliği ile herkesi kendine aşık ediyordu. Peki Han bir Omega bile değilken nasıl bir Alfaya gönlünü kaptırmıştı?

Çakıl taşları çıplak ayaklarıma temas ederken hissettiğim acı umurumda değildi. Bir elimi havaya kaldırıp başımı doğrulttum "Tıpkı Felix`inkiler gibi" Öyle miydi? Hayır, hayır diye geçirdim içimden "Hiç bir şey senin o Çillerinden parlak olamaz Felix."

"Kalbini kazanmak gerçekten o kadar kolay mı?" "..."

Mağlup olan bensem... Galip olan sen olacaksın...

Git Yeo-soo. Git. Bebeğimize baba seçtiğin adama git. Chan ve Minho arasında kalan siz(yeo-san)

Hwang Hyunjin ve Hwang Lina, 3 yıldır evlidirler. Fakat Lina evlilik yıldönümü için kutlama hazırlarken Hyunjin şüphelenir ve Lina`yı takip eder. Daha sonra tartışmalar başlar ve Hwang Hyunjin ve Lina`nın arası zamanla açılmaya başlar.

STRAY KİDS ile bir lise hikayesi. Türkiye `den Güney Kore `ye giden sekiz kızın Seul Lisesi`nde ki sekiz delikanlı ile tatlı maceraları. Aşk ve komedinin en güzel hâli ile karşınızdayım.

Birlikte büyüdüler. Aynı sırada oturdular. Aynı gökyüzüne baktılar. Aynı yıldızları izlediler. Fakat Minho’nun kalbi Jisung’a döndüğünde, Chan’ın kalbinde sadece suskunluk kaldı.

Polisin bile çözemediği bir tehtit ve o tehtiti çökertmeye çalışan devasa bir birlik. Minho ve Han lise yıllarında tanışan yakın arkadaşlardı. Bu arkadaşlık Minho`nun sırra kadem basması ile bir anda biter. Uzakta olan Han ise hayatına devam etmekten başka birşey yapamaz. Bir gece ise aniden evine giren 3 adam ile hayatı bir anda değişir. Minho`nun hayatını yakından görür. Neden gitmek zorunda kaldığını anlar ve olayların yani tehlikenin tam merkeze yerleşir. Minho ise onu korumak için herşeyi yapacaktır. Gerekirse hayatından gerçekten çıkacaktı. Peki sonunda ne olacak? Her hikaye gibi mutlu mu bitecekti yoksa farklı bir son mu olacaktı? • Sessizlik. Ev tamamen karanlık. O sırada dışarıdan ayak sesleri geldi. Düşman çok yakındı. Dışarıdaki sesler bir süre durmuştu ve sonra ses kesilmişti. Şimdilik güvendeydik ama o anda koridorda biri beliriyor. Elinde bir sopa vardı. Karanlıkta benimle göz göze geldi. Bir anlığına sopalı adam donup kalmıştı. Bu bir yabancı değildi ve şimdi silahımı doğrultmuş ona bakıyordum. Silahımı kaldırmıştım ama tetiğe basmayacaktım. Jisung`da elindeki sopayı daha sıkı kavramıştı. Sessizliği bozan ilk kişi bendim. "Sen." Jisung kaşlarını çatılmış bize bakıyordu. Belli ki bunu hayal bile etmemişti. Kim bilir kaç kez sohbet etmiştik ama bir gün aniden mesajlar kesilmişti. Bir anda ortadan kaybolmuştum. Şimdi ise onun evinin ortasında, kanlar içindeki adamlarımla duruyordum. Angst Değildir

Ortaokulunun en çalışkanı , sevileni , iyi davranışlarıyla bilinen Han Jisung. Ve okulun en popüleri , haliyle zorbası , boksör olan Minho. HaN Jisung hastaydı... Astımı ve epilepsisi vardı. Okulda onlarca kez astım atağı ve epilepsi krizi geçirirdi. Minho`nun gözünde hastalığı yüzünden ve akıllı bir öğrenci olmasından erkek bile değildi ki Han Jisung. Jisung`un nedensizce sadece Minho`nun dediklerine içerlemiş ve 3 yıl boyunca çalışıp sağlığının izin verdiği raddede anca okçu olabilmişti. Fakat bunun hakkını vermiş olsa ki bulunduğu bölgenin en iyi okçusuydu. 3 yıl sonrasında şehirlerdeki belirli okullardan bir spor kampı kurulmuş çeşitli eğlenceler ve yarışmalar oluyor, öğrenciler kendi branşları arasında yarışıyordu. Ne tesadüftür ki Han ve Minho bu kampta tekrar karşılaşmıştı. Han Minho`yu ilk görüşte tanımıştı, nasıl unutabilirdi ki!

Tanıştıkları günden bu yana düşman olan liseli Lee Minho ve Han Jisung, Instagram`da "yanlışlıkla" birbirleriyle yeniden tanışıp tahmin edilecekten "fazla" yakın olurlar. "Seviyor, sevmiyor..?"

"İlk markette... sonra şirkette... daha sonra ise... kalbimde."

Kimse ile dalga geçmiyorum, idolleride cinselleştirmiyorum ilk kurgum lütfen bunu göz önünde bulundurun💖 Shipler: Hyunlix, Chanmin, Minsung, Jeongbin

Bazı insanlar sessizlikte huzur bulur. Bazılarının ise tramvasıdır sessizlik. Bazı durumlarda sessiz kalmak en iyi seçenektir. Bazı durumlarda ise doğru gibi görünen bir bataklık...

Lee know ile anlaşmalı evlilik "Bazı duvarlar korunmak için değil yıkılınca can acıtmaması için vardır soojin" (Smutsuz&angst)

Yine saat gece yarısı olduğu için kimsecikler yoktu ortada. Asansör için köşeye döneceğim sırada duyduğum seslerle korkarak hemen geri çekildim. Duvara yaslandım. Gece gece 2 erkek görmek korkutmuştu. Ah, oysa hastanedeyim. Neden korkuyorsam? Kendimi toplayıp çıkmak için hamle yaptım. Ancak bu sefer duymuş olduğum kelimelerin beni ilgilendirdiğini anlayarak yeniden duvara yapıştım. Kulaklarımı kabartıp onları dinlemeye başladım. Nefes nefese bir genç, sırtı bana dönük olan gencin önünde, elleri dizlerinde hem soluklanıyor hem de anlatıyordu. "Kameralara bakamadık. Bakamayız da. İçerideki güvenlikler sağlamlar. Koca hastanede nasıl arayacağız o kızı? Ben yüzünü de görmedim. Onu bir tek sen gördün." Sırtı bana dönük olan genç sinirlendi. "O kızı ne olursa olsun bulmalıyız. O defteri almamız lâzım." Karşısındaki onu onaylayarak başını salladı. O genç, bir kere daha söze girdi. "Bulduğunda yaşatma. Defterdekileri okumuş olma ihtimalini göz ardı edip kendimizi riske atamayız." Korku içerisinde gözlerimi irileştirdim. Boşta olan elimi ağzıma kapattım. Defter... Kız... Bahsettikleri kız bendim! Resmen öldürme emri vermişti bu manyak! Minho... Ya ona bir şey yapmaya kalkarlarsa? Defter odadaydı. Ya defteri bulurlarsa ve Minho`nun okuduğunu düşünüp onu öldürürlerse?Hayır! Arkama döndüm ve temkinlice çekilip bir müddet sonra hızla koştum. İlerideki merdivenlere yönelip birer birer çıkmaya başladım. Bacaklarım şimdiden iflas etmişti. Odanın olduğu kata çıktığımda artık bacaklarımı hissetmiyordum. Sadece burnumdan nefes almak yetmiyor, ağzımdan da nefes alıyordum. Kalbim ağzımda atıyordu. Az kaldı diye içimden kendimi tembihleyerek yine hızlandım. Odaya âdeta dalarak girince Minho yatağında hızla doğruldu. Beni, daha doğrusu hâlimi görünce yüzü düştü. "Jae Hee! Ne oldu?! İyi misin?!"diye sordu. Korkuyla yanına ilerledim. Yatağın başına gelerek dizlerimi kırdım. Ellerimle yatağın kenarını tutunup düşmemek için destek aldım. Minho endişeyle bana bakmayı sürdürüyor ve benden bir cevap bekliyordu. Panik yüzünden ağlamaklı çıkan sesimle anlatmaya başladım. "Minho polisi aramalıyız! Sanırım başımız dertte. Hatta ben! Benim başım dertte. Gitmeliyim buradan!" "Jae Hee sakin olup neler olduğunu anlatır mısın?" "Minho defter! Defterde her ne varsa hiç iyi şeyler değil! Beni ve defteri arıyorlar! Aşağıda onları konuşurken duydum. Beni... Defterdekileri okuma ihtimaline karşı öldüreceklerini duydum! Sadece beni hatırlıyorlar. Seni de riske atamam!" "N-ne diyorsun sen Ja Hee? Dur bekle! Kuzenim polis benim. Onu arıyorum hemen. Hiçbir yere gitmek yok. Seni bırakmam." Güzel gözleri bu sefer güven vermek istercesine bakıyordu gözlerime. Ayaklarını sarkıtacağını anladığım an ayağa kalktım. Ayaklarını sarkıttı ve terliğine ayaklarını geçirerek leptobunun yanında olan telefonunu eline aldı.  Hızla birini aradı. Çok geçmeden çağrısı cevaplandı ve konuşmaya başladı. "Hyunjin! Acilen hastaneye gelebilir misin? Ama çok acil. Ölüm kalım meselesi. Gelince görüşürüz. Tamam, bekliyorum. Lütfen çabuk ol." Telefonu kapatıp eski yerine koydu. Yavaş adımlar atarak karşıma geçti. Gözleri bu sefer âdeta yalvarıyordu. "Ağlama ne olur? Seni böyle görmek istemiyorum." Ağlıyor muydum? Ellerimi yanaklarıma attığımda hissettiğim ıslaklıkla ağladığımı fark ettim. Hemen ellerimin tersiyle yanaklarımı, gözlerimi sildim. Uzun koltuğun karşısındaki orta sehpanın üzerine koyduğum defteri elime aldım. Yeniden Minho`nun karşısına geçtim. "İçinde bu kadar önemli olan ne var bilmiyorum. Ama cebimden çıkan not şaka değildi. O çocuğa bir şey olmuş mudur Minho? Bana çarptıktan sonra gözlerime yalvarırcasına bakmıştı. O bakışlar... O not... Bunu nasıl şaka zannedebilirim ben? Ya ona bir şey olduysa?" "Korkma Jae Hee, hiçbir şey olmayacak." dediği anda kapı tıklatıldı. Korkuyla ikimiz de kapıya baktık. Kapının arkasından biri seslendi. "Müsait misiniz efendim, girebilir miyim?!" Bu ses aşağıda bana sırtı dönük olan, öldürülmem için emir veren kişinin sesiydi! ...