Onlar birbirini tanımayan dört kişiydiler, taki lisede farkında olmadan dördü de aynı sınıfa nakil alana kadar ilk andan belliydi onların arkadaşlığı, aşıklığı ama bilmemezlikten geldiler ortak yönleri vardı hepsi bir olay yüzünden nakil almıştı isteyerek gelmemişti hiç biri o sınıfa ortak acıları ve ortak eğlenceleri vardı ortak düşmanları oldu zamanla onlar biraz kuduruk bir dörtlü ama içleri de bir o kadar güzel ve özel belki onları okumak istersiniz o zaman bir disiplin meselesi başlasın bakalım

İlk görüşte aşk mı hadi canım. Hemde küçücük bir konuşmayla. Bende inanmazdım ama oldu ben ilk defa o sınavda gördüğüm birine aşık oldum.

Defne, elinde kahvesiyle kampüsün önündeki bankta oturuyordu. İnsanlar koşturuyor, çantalarını topluyor, birbirleriyle sohbet ediyordu. O da telefonuna bakıp yarım bıraktığı notlarını kontrol etti. Yanından geçen birkaç öğrenci gülüşerek yanından geçti. Defne, kahvesinden bir yudum aldı ve kafasını salladı: “Tamam, her şey normal.” Ama işte bazen, normal günler tam olarak öyle kalmazdı.