Bu kitap tamamen kurgudur hiç bir şekilde cinsellik yoktur 5 sezonluk bir kitaptır chat gpt`yle birlikte yaptık iyi okumalar

(öncelikle tamamen yazmak için yazdığımı, beğenmeyen kişilerin umurumda olmadığını belirtmek isterim) Çift yaratılır insan... Biri Ay biri Güneş`te olsa, Biri sıcak biri soğukta olsa.     Ve en önemlisi, biri siyah biri beyaz da olsa. Chan siyahtı. İçinde herkesin girmek isteyeceği beyaz bir merhamet olmasına rağmen. Ve Seungmin beyazdı. İçinde kimsenin görmek istemeyeceği bir karanlık varken.

Chan 3 yıldır Seungmin`e karşı his besliyordu ama o okulun `tehlikeli` çocuğuydu böyle şeyler onluk olamazdı. O aşık olmazdı, aşık olunurdu. Bu yüzden soğumak için en mantıklı hareketi yaptı; zorbalık. Chan`ı engelleyen tek şey tehlikeli olması da değildi. Seungmin`in abisi Minho. En büyük düşmanlarındandı. Kardeşine aşık olmak onun için talihsizlikti. Bu kitap Alyosha, nam-ı değer Alya’ya ithaf edilmiştir.

Seni seviyorum

Bir adam düşünün özgüvensiz, kendini sevmeyen, doğduğu için hergün tanrıya isyan eden sürekli zorbalığa uğrayan... Ve bir adam düşünün ona kendini sevdirecek, dünyasını güzelleştirecek, dünyaya geldiği için şükretmesine sebep olacak...🖤 **İNTERSEX KURGU** semehyun&ukelix

Yönelimiyle başı dertte olan Felix, arkadaşlarının doktor olduğunu söyleyerek verdikleri adrese gider...🖤

Uzun yıllardır demir parmaklıkların arkasında tutsak yaşayan vampir ve bakıcısı cadı Felix.

Geçmişini unutmak isterken ona devamlı hatırlatan ve intikam peşinde olan bir psikopat yüzünden hayatı cehenneme dönen genç kız; psikopat sayesinde Stray Kids ile tanışır ve aksiyon dolu bir maceraya onlarla birlikte atılmaya başlar. WQ9145BC

Yine saat gece yarısı olduğu için kimsecikler yoktu ortada. Asansör için köşeye döneceğim sırada duyduğum seslerle korkarak hemen geri çekildim. Duvara yaslandım. Gece gece 2 erkek görmek korkutmuştu. Ah, oysa hastanedeyim. Neden korkuyorsam? Kendimi toplayıp çıkmak için hamle yaptım. Ancak bu sefer duymuş olduğum kelimelerin beni ilgilendirdiğini anlayarak yeniden duvara yapıştım. Kulaklarımı kabartıp onları dinlemeye başladım. Nefes nefese bir genç, sırtı bana dönük olan gencin önünde, elleri dizlerinde hem soluklanıyor hem de anlatıyordu. "Kameralara bakamadık. Bakamayız da. İçerideki güvenlikler sağlamlar. Koca hastanede nasıl arayacağız o kızı? Ben yüzünü de görmedim. Onu bir tek sen gördün." Sırtı bana dönük olan genç sinirlendi. "O kızı ne olursa olsun bulmalıyız. O defteri almamız lâzım." Karşısındaki onu onaylayarak başını salladı. O genç, bir kere daha söze girdi. "Bulduğunda yaşatma. Defterdekileri okumuş olma ihtimalini göz ardı edip kendimizi riske atamayız." Korku içerisinde gözlerimi irileştirdim. Boşta olan elimi ağzıma kapattım. Defter... Kız... Bahsettikleri kız bendim! Resmen öldürme emri vermişti bu manyak! Minho... Ya ona bir şey yapmaya kalkarlarsa? Defter odadaydı. Ya defteri bulurlarsa ve Minho`nun okuduğunu düşünüp onu öldürürlerse?Hayır! Arkama döndüm ve temkinlice çekilip bir müddet sonra hızla koştum. İlerideki merdivenlere yönelip birer birer çıkmaya başladım. Bacaklarım şimdiden iflas etmişti. Odanın olduğu kata çıktığımda artık bacaklarımı hissetmiyordum. Sadece burnumdan nefes almak yetmiyor, ağzımdan da nefes alıyordum. Kalbim ağzımda atıyordu. Az kaldı diye içimden kendimi tembihleyerek yine hızlandım. Odaya âdeta dalarak girince Minho yatağında hızla doğruldu. Beni, daha doğrusu hâlimi görünce yüzü düştü. "Jae Hee! Ne oldu?! İyi misin?!"diye sordu. Korkuyla yanına ilerledim. Yatağın başına gelerek dizlerimi kırdım. Ellerimle yatağın kenarını tutunup düşmemek için destek aldım. Minho endişeyle bana bakmayı sürdürüyor ve benden bir cevap bekliyordu. Panik yüzünden ağlamaklı çıkan sesimle anlatmaya başladım. "Minho polisi aramalıyız! Sanırım başımız dertte. Hatta ben! Benim başım dertte. Gitmeliyim buradan!" "Jae Hee sakin olup neler olduğunu anlatır mısın?" "Minho defter! Defterde her ne varsa hiç iyi şeyler değil! Beni ve defteri arıyorlar! Aşağıda onları konuşurken duydum. Beni... Defterdekileri okuma ihtimaline karşı öldüreceklerini duydum! Sadece beni hatırlıyorlar. Seni de riske atamam!" "N-ne diyorsun sen Ja Hee? Dur bekle! Kuzenim polis benim. Onu arıyorum hemen. Hiçbir yere gitmek yok. Seni bırakmam." Güzel gözleri bu sefer güven vermek istercesine bakıyordu gözlerime. Ayaklarını sarkıtacağını anladığım an ayağa kalktım. Ayaklarını sarkıttı ve terliğine ayaklarını geçirerek leptobunun yanında olan telefonunu eline aldı.  Hızla birini aradı. Çok geçmeden çağrısı cevaplandı ve konuşmaya başladı. "Hyunjin! Acilen hastaneye gelebilir misin? Ama çok acil. Ölüm kalım meselesi. Gelince görüşürüz. Tamam, bekliyorum. Lütfen çabuk ol." Telefonu kapatıp eski yerine koydu. Yavaş adımlar atarak karşıma geçti. Gözleri bu sefer âdeta yalvarıyordu. "Ağlama ne olur? Seni böyle görmek istemiyorum." Ağlıyor muydum? Ellerimi yanaklarıma attığımda hissettiğim ıslaklıkla ağladığımı fark ettim. Hemen ellerimin tersiyle yanaklarımı, gözlerimi sildim. Uzun koltuğun karşısındaki orta sehpanın üzerine koyduğum defteri elime aldım. Yeniden Minho`nun karşısına geçtim. "İçinde bu kadar önemli olan ne var bilmiyorum. Ama cebimden çıkan not şaka değildi. O çocuğa bir şey olmuş mudur Minho? Bana çarptıktan sonra gözlerime yalvarırcasına bakmıştı. O bakışlar... O not... Bunu nasıl şaka zannedebilirim ben? Ya ona bir şey olduysa?" "Korkma Jae Hee, hiçbir şey olmayacak." dediği anda kapı tıklatıldı. Korkuyla ikimiz de kapıya baktık. Kapının arkasından biri seslendi. "Müsait misiniz efendim, girebilir miyim?!" Bu ses aşağıda bana sırtı dönük olan, öldürülmem için emir veren kişinin sesiydi! ... SL6802VW

Han`ın dudakları hayata yeniden kapı aralarken, kalbi sonsuza dek kararmaya başlar. Seungmin`in solan gülüşü, Minho`nun ikinci şansı, Felix`in gizleyemediği sırlar ve sahil o gün yalnızca birini kurtarmadı; aynı zamanda kaderi mühürledi. Yaşam ile ölüm arasında... yalnızca bir `hayat öpücüğü` vardı...

Sırtım duvarla buluştuğunda çektiğim acıyla ağzımdan ufak bir inleme çıktı. O ise tuttuğu kolumu bırakmayarak bir elini de duvara yasladı ve beni duvar ile arasına sıkıştırdı. Daha çok yaklaştı. "Ne yaptığını sanıyorsun?" Başımı boyunun uzunluğundan dolayı hafif yukarı kaldırarak gözlerine baktım. Hâlâ gülümsüyordu. Derin bir nefes alıp verdi.Daha sonra biraz daha eğilerek yaklaştı ve kalbim gümbür gümbür atmaya başlamışken kulağıma tek bir kelime fısıldadı. "Bekliyordum." Ürperdim.Resmen tüm vücuduma bir ürperti geldi.Onu benden uzaklaştırmaya çalıştım.Ancak kuvvetliydi ve bu göründüğü kadar kolay değildi. "Hâlâ direniyorsun.Biliyor musun Yeon Soo?Gerçekten seni bekliyordum.Keşke diyordum... Keşke Yeon Soo gibi cesur,korkusuz,asî ve tabii güzel birisi karşıma çıkıp bana diklense de hedefim olsa. Onunla oynasam. Biliyordum böyle olacağını. Senin dayanamayacağını ve kendini bana yem edeceğini. Şu an ne kadar mutluyum bilemezsin." Nefretle baktım gözlerine. "Asla senin oyuncağın olmayacağım!Boş yere ümitlenme." Bir kere daha kolumu tuttuğu elini bana doğru bastırdı ve sırtımı soğuk duvara sabitledi. "Göreceğiz Yeon Soo. Ancak elime düştün ve kolay kolay kurtulamayacaksın.Tıpkı şu an olduğu gibi." "Uzak dur benden!" "Artık bunun imkânı yok." Sabrımı taşırmayı başardı. Boşta kalan elimle kuvvetli bir şekilde kolumu tuttuğu elini tuttum ve sertçe kaldırdım.Ardından onu duvara yapıştıran taraf bu sefer ben oldum. O da bu hareketi beklemiyordu ve tıpkı az önce bende olduğu gibi hazırlıksız yakalandı.Rolleri değiştik.Az önce benim olduğum yerde Hyunjin,Hyunjin`in olduğu yerde de ben vardım. Çekik gözleri irileşti.Daha bir şaşkın bakıyordu şimdi.Bunu yapabileceğimi tahmin etmiyordu sanırım. "Ama kurtuldum Hyunjin.Tıpkı şu an olduğu gibi.Uzak dur benden..." ...

Annesi oldukten sonra her gun Ay Tanrisina dua eden Jisung ve Jisung`a asik olmus Ay Tanrisi Minho.

"Gözlerini bardaki sarışın kızdan alamadı mi? Belki de içten içe kadınları arzuluyordur. "

Chanmin dicem yazıyorum iyi okumlar

I.N insanlatı trollerken hyunjine denk gelir.. TEXTING

Polisin bile çözemediği bir tehtit ve o tehtiti çökertmeye çalışan devasa bir birlik. Minho ve Han lise yıllarında tanışan yakın arkadaşlardı. Bu arkadaşlık Minho`nun sırra kadem basması ile bir anda biter. Uzakta olan Han ise hayatına devam etmekten başka birşey yapamaz. Bir gece ise aniden evine giren 3 adam ile hayatı bir anda değişir. Minho`nun hayatını yakından görür. Neden gitmek zorunda kaldığını anlar ve olayların yani tehlikenin tam merkeze yerleşir. Minho ise onu korumak için herşeyi yapacaktır. Gerekirse hayatından gerçekten çıkacaktı. Peki sonunda ne olacak? Her hikaye gibi mutlu mu bitecekti yoksa farklı bir son mu olacaktı? • Sessizlik. Ev tamamen karanlık. O sırada dışarıdan ayak sesleri geldi. Düşman çok yakındı. Dışarıdaki sesler bir süre durmuştu ve sonra ses kesilmişti. Şimdilik güvendeydik ama o anda koridorda biri beliriyor. Elinde bir sopa vardı. Karanlıkta benimle göz göze geldi. Bir anlığına sopalı adam donup kalmıştı. Bu bir yabancı değildi ve şimdi silahımı doğrultmuş ona bakıyordum. Silahımı kaldırmıştım ama tetiğe basmayacaktım. Jisung`da elindeki sopayı daha sıkı kavramıştı. Sessizliği bozan ilk kişi bendim. "Sen." Jisung kaşlarını çatılmış bize bakıyordu. Belli ki bunu hayal bile etmemişti. Kim bilir kaç kez sohbet etmiştik ama bir gün aniden mesajlar kesilmişti. Bir anda ortadan kaybolmuştum. Şimdi ise onun evinin ortasında, kanlar içindeki adamlarımla duruyordum. Angst Değildir

STRAY KİDS ile bir lise hikayesi. Türkiye `den Güney Kore `ye giden sekiz kızın Seul Lisesi`nde ki sekiz delikanlı ile tatlı maceraları. Aşk ve komedinin en güzel hâli ile karşınızdayım.

Bir yaz gecesi otururken bahçede Ateş böceklerini seyre daldım Hanımeli kokusu karışmış yasemine Ateş böceklerini seyre daldım bu gece Kendime benzettim yanışlarını Yönsüz yolsuz kanat çırpışlarını Eğilmeden güneşe özgür kalışlarını Bir mevsimlik hayat buluşlarını

"Her şeyin hep iyi olacağına inanırdım. Sevdiklerim yanımda olacak, beni hep koruyacak ve her zaman güldürecekti. Ama hayat, insanı en zayıf yerinden yakalayıp inandığı her şeyi yıkmaya meyillidir. Bazen elindekileri alır, bazen de seni karanlığa sürükler." Bir çocuk, 10 yaşında ailesi tarafından bir kapının önünde terk edildi. Ağladı, yalvardı, anlamaya çalıştı. Ama hiçbir şey değişmedi. O gün gözyaşları bitti, içindeki çığlıklar sustu. Hayatının en karanlık dönemi böyle başladı. Ancak bu yalnızca bir çocuğun hikâyesi değil... Humbles, üstün zekâlı bireyleri bulan, eğiten ve kendi çıkarları için kullanan gizli bir örgüt. Gözlerinden hiçbir şey kaçmaz. Öğretmenler, ailelerinden uzak yatılı okullardaki çocukları gözlemler ve rapor eder. Bir gün, bazı çocuklar sessizce kaybolur. Onların isimleri silinir, aileleriyle bağları koparılır, sesleri susturulur. Peki, umutları çalınan bu çocuklar karanlıkta kaybolacak mı, yoksa ışığı bulup kendi yollarını çizebilecekler mi? "O gün her şey değişti. O gün orada bitirdim bütün gözyaşlarımı." Bu hikâye, sadece bir kişinin değil, onunla birlikte karanlıkta sesini bulmaya çalışan 7 kişinin de hikâyesi. Stray Kids`in FREEZE müzik videosundan ilham alınmıştır.

Karmaşık olan ilişkileri Jisung`un büyücüye gitmesiyle daha da çözülemez hale gelmişti. minho falcıya mı gittin gerçekten jisung evet minho ne söyledi jisung dönmezmişsin minho gel falcıyı şaşırtalım jisung falcıdan sonra da büyücüye gittim minho ne yan çiftler: changlix-hyunin-chanmin

"jisung sana aşığım lütfen çık benimle" "saçın gri olsa çıkardım seninle"

Arkadaşlarının zoru ile korku evine gelen Han Jisung başına gelecek olaylardan habersizdir.

"O gün dağın üstündeyken yıldızların altında..."

Başrollerden Hwang Hyunjin okuluna yapılan bir baskın ile bütün okul ile birlikte rehin alınır. Ekibi hariç hiç kimse dışarıdaki adamların ne istediğini bilmiyordu. Hwang Hyunjin ise ne istediklerini çok iyi biliyordu. Peki sonunda ölecek mi yoksa kurtulacaklar mı? • Elini uzatıp gülmeye başladı sözcü olan. "Merhaba Hwang." Bir eline birde yüzüne baktım. "Kısa keseceğim çıkmalarına izin ver bende karını aldattığın ve bir kızın olduğunu kanıtlayan belgeleri sana vereyim." Adamın yüzü hemen değişti. Resmen kıpkırmızı oldu. Benim yüzümde ise alaycı bir sırıtış oldu. Ben böyle oynardım işte. Siz bana 1 ile gelirdiniz bende size 10 ile karşılık verirdim. "Bunlar sadece bir kopyası al bak." Dosyayı alıp incelemeye başladı. Tabiki arada bir bana küfürler sayıyordu. Dosyayı geri bana uzattı. "Yok sende kalsın dediğim gibi küçük bir kopya sadece." Geri okula doğru yürüdüm. Zafer ile kendimden oldukça emin bir şekilde ilerledim. Durup hafifce kafamı yana çevirdim. "10 dakika sonra hazır ol." Okul kapısında bekleyen Changbin ve Jeongin beni görünce kapıyı açtı. Benimle birlikte hızlıca ilerlediler. Angst

"Birincilik kağıt üzerindeydi,asıl kazandığım şey sendin."