Kendi MAHSEN`ini kuran Asel Kırhan.

Ben aslında sade yaşardım. Görülmez, bilinmez, sevilmez,yok olurdum... O gelmeden önce de hayatım boşluk ve hiçlikti.Sevmeyi bilmezdim ama onunla öğrenmek için herşeyimi verirdim. O da benim gibiydi. Sessiz, karanlık ve sevilmek nasıldı bilmezdi. Esmer teni ve mavi gözleriyle beni içine hapsetmişti... İyikide hapsetmişti... Pişman mıydım asla değildim... İki kardeşin tek rehinesiydim ben...