Kardeşinin zamansız ölümünden sonra Park ailesi Seoul`dan taşınarak küçük bir sahil kasabası olan Gangneung`a gelirler. Bu zamansız ölüm ve üvey babasının işinin iflası sonucu babası annesine baskı yapmaya başlar. Üvey babasının bu hallerine artık dayanamayan Ariyeon, annesinin mutluluğundan başka bir şey düşünmeyerek , artık hayatı kuralına göre oynayamaya ve genç yaşta hem okul hem de yarı zamanlı işte çalışıp annesinin yüklerini hafifletmeye başlar. Küçüklüğünden beri keman çalmayı çok seven ve babasından kalan tek hatırayı, kemanını kardeşinin ölümünden sonra tozlu ve karanlık depoya kaldırarak hayatından da hayallerinden de tamamen çıkarır. Ama yeni okulunda gördüğü müzik grubu bu depoyu açar ve Ariyeo` nun hayallerini de hayatını da şaşılacak derecede bir değişime sokar. “Çünkü bazen… en çok unutmak isteyenler, en derin hatırlayanlardır.”