Huzur ancak gökyüzündeydi ama biz sadece yer yüzündeyiz ☆ William Shakespeare Kapak tasarımı: vic___ (💖)

Laviniam, kalbim... Bizi ayıran en gerçekti ölüm. Canice ölümdü onu benden ayıran. Peki neden hatırlamıyorum gerçekleri? Neden öldüğünü bulamıyorum? O kadar severken nasıl öldürdüm onu? Sevgi için çırpınırken bulduğum sevgiyi nasıl öldürdüm? Neden öldürdüm?

İnsan büyüdükçe küçülür, zaman ilerledikçe büyür… Araf’ta kalmış insanlar ince bir çizgi üzerinde bundan sonraki yaşamlarını sürdürecekleri yere ilerlerler. Ama sadece istemek yetmez, çabalamak gerekir lakin her çaba da bir sonuç vermez. Eğer öyle olsaydı ben tüm çabamı o geceyi yaşamamak için harcardım. O gece çaresiz kaldım ben…

Kimsesizler Okulu Burasını sadece bir okul sandın değil mi? Bende öyle düşünmüştüm, meğersem benim cehennemimiş. Görünürde sadece iki kelime ama bende bilmiyordum bu okulda sadece, Kimsesiz Çocukların Ve Disiplin suçlularının olduğunu. Kural tanımaz bir topluluğu nasıl eğitebilirsin ki? Kural tanımadıkları için buradalar nede olsa. Ölümle Evet o cellat bizi ölümle eğitmeye çalışıyordu. Bizim sınavımız hayatta kalmaktı. Peki sizce bu cellat ne kadar başarılı olacak? Azrail`in bizi kovaladığı bu yolda benimle olacak mısın? Olmasan da olur ben kaçmaya devam edeceğim.

Hiçbir yara, zamansız açılan bir mezarın sessizliği kadar soğuk değildir. Ve hiçbir sır, susan bir kadının gözlerinden daha derin değildir. Leyla… Bir avukat. Bir kız evlat. Bir hedef. Geçmişi karanlık, geleceği ise kurşun kadar ağır. Babasının faili meçhul cinayetiyle büyüyen Leyla, bir sabah kendini bambaşka bir kabusun içinde bulur: Evinde ölü bulunan genç bir kadın, onun silahı, onun geçmişi… ve hepsi Leyla’yı gösteriyor. Gerçekler yalanlarla örtülmüşken, adalet ne kadar yakın olabilir? Peşini bırakmayan bir savcı, sürprizlerle dolu bir kaçırılma, sarsıcı bir ihanet ve içinden çıkılamayan bir soru: “Kime güvenebilirsin?” Ölüm Çiçeği, sadece bir cinayetin değil; kırık kalplerin, suskun hayatların ve yakıcı yüzleşmelerin romanı. Adaletin terazisi ne zaman şaştı? Ve biri, o teraziyi kim için kırdı?

Annesi ikinci evliliğini yapar ve bu kişi ülkenin sayılı iş adamlarından biridir. Bakalım kızımız Lavinia Wales ne yapacak?

“Türk yeraltı dünyasını ele geçirmiş bir efsunkârlık sana neler yapar yegâne?”

"Aynı şey sana yapılıncaya kadar birine ne kadar zarar verdiğini asla anlamayacaksın!" Ölü diyarda hepimiz birer çiçektik, solması beklenilen. Birde ölüm çiçeği vardı bir daha hiç açmaması için dualar edilen. ❁ Resim sanatçısı olan Lavinia`nın hayatı bir sanat galerisinde kendisinine tıpatıp benzeyen bir kadın portresi görmesi ile değişmişti. Başka bir diyarın kapıları açılıp Lavinia`yı içine hapsettiğinde genç kadının hayatta kalmaktan başka çaresi yoktu. O lanetti, onun kanı lanetliydi.

`Bedenim koluma enjekte edilen sıvı ile uyuşmuş haldeydi. Konuşamıyor, yürüyemiyor, kaçamıyordum. Karşımdaki genç adam kafasını olumsuz anlamda sallayıp derin bir nefes aldı. Yutkunup ağır çekimde gözlerim aralanıp kapandı. Sıcak bir damla yaş, soğuk elmacık kemiklerimle buluştu. Bedenim kendini genç adamın kollarına bırakırken, derin bir nefes alıp bana ne olacağını kestirmeye çalışıyordum. Kanıma giren sıvı damarlarımda gezinirken canımı yakıyordu. Bilincimi kaybediyordum. Sesler uğultuyla zihnimde dolaşırken genç adamın sözleri yankılandı kulağımda. ``Özür dilerim... çok özür dilerim`` Gözlerim kapandı.`

"Kahramanlar can verir Vatanı yaşatmak için"

Sadece intikam için yaşayacaktım.

Anne babasının ölümü çocuğun delirişi ve katilin yaşam zevki lavinia çiçeği yeni intikamlara yelken açtırıcak kötülüğün umut çiçeğiydi.

"Sana gitme demeyeceğim, Ama gitme lavinia..." Özdemir Asaf