Bir kadın bir adama sırılsıklam aşık olup hayatının merkezine onu koyduktan sonra ya evlenir ya da yazar, herkese ve her şeye.

“Bu sarayda sadece tahtı değil, ruhunu da kaybedebilirsin,” dedi Volkan, gözlerinde kibirle karışık bir karanlık. Aeris, kendini toparladı ve sert bir şekilde karşılık verdi: “Eğer elementler bana boyun eğmişse, kimse beni sindiremezdi". Saray’da güç sadece kılıçtan ya da politikadan gelmez. Doğa, her unsuruyla bu dünyanın bir parçasıdır: Ateş, su, toprak ve hava… Her biri bir gücü temsil eder, ama bu güçlerin bedeli ağırdır. Aeris, rüzgar kadar yıkıcı gücünü taşıyan bir kadındır ve taht kavgalarının, ihanetlerin ve aşkın tam ortasında kendi kaderini yazmak zorundadır. “Ignis!” diye bağırdı Aeris, sesi yankılanırken bir ok omzuna saplandı. Yere yığıldığı an, etrafını çevreleyen düşmanların gözlerinde zaferin parıltısını gördü. Ancak bir anda her şey değişti. Alevler karanlığı yuttuğunda, Ignis yanına gelmiş ve onu kalkan gibi korumuştu. “Hiçbir şey bitmedi,” diye fısıldadı genç adam, gözlerinde yanan öfkeyle. Gizli tutkular ve doğanın kontrol edilemeyen güçleriyle dolu bu hikaye, Aeris’i sadece hayatta kalmak için değil, elementlerin gerçek anlamını çözmek için de bir savaşa sürüklüyor. “Beni hafife alıyorsunuz,” dedi Aeris, etrafında dönen havanın gücüyle Volkan’a meydan okuyarak. “Ama Aeris her zaman bir yolunu bulur. Senin duvarlarını da aşacağım.” Entrikalar, aşk ve doğanın gücünün iç içe geçtiği bu hikayede, Aeris’in mücadelesine tanık olun. Sadece sarayın değil, elementlerin de sırlarını çözmeye hazır mısınız? ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ Bu benim ilk yazdığım hikayem oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen hatalarım varsa da beni uyarın. İyi okumalar♥

Kraliyet ailesinin küçük kızı kaybolmuştu; Sara Aetheria. Kral, kızının kaybolmasını Ariana`dan bilmiş ve onu bu sessizliğin ardındaki köye göndermişti. Bu köy sessizliğiyle biliniyordu. Kimse sessizliğin ardındaki sessiz kaldırılmış feryatları bilmiyordu. - Belimi kıvırıp elimin altında tuttuğum cesede baktım. Çok güzel gözleri vardı oysaki, çok güzel gülüyordu oysaki yaşarken. "Ari, elindeki cesedi yere bırak ve yanıma gel!" diye seslendi. Bitmişti işte bu küçük kız için her şey, yüzümde acının masum tebessümü belirdi. "Katilini bulacağım güzel kız, katillerinizi bulacağım. Bu da sana annesiz birinin sözü olsun."

Bu kitapta bir zamanlar çok sevdiği tek arkadaşı olan Rabia’yı kaybetme korkusu olmasına rağmen yalnızlığın ana karakter Ateş’i esir almasını ve çektiği mücadelelerden bahsetmektedir.Bilmiyordur ki o aslında hep yalnızdır,daha sonra hayatına bir erkek girer ve yavaş yavaş ona alışmak zor olsada yapar ve hayatına devam eder.İyi okumalar dilerim,destek olursanız sevinirim.Sevgili okurlarım :)