“Bazı çocuklar bazı anıları unutmaz. Hatta bazı çocuklar, çocukken büyümek zorunda kalır.” Berfu Ateş, soyadındaki ateşle daha doğduğu gün tanışmıştı. Babası tarafından terk edilen, annesinin sessizliğini ise bir gürültüyle kaybeden küçük bir çocuktu. O an anladı Berfu; “Sessizliğin en büyük gürültü olduğunu…” Ama soyadındaki ateş onu bırakmadı. Çünkü bir kez başlayan ateş asla sönmezdi. Ve her ateş, er ya da geç bir yangına dönüşmeye mahkûmdu. Yine de bu ateşin içinde yalnız değildi. Emir Yaman, sözleriyle, güveniyle ve tertemiz kalbiyle hep yanında durdu. Peki kar tanesi ve şimşek yan yana kalabilecek miydi? Kalsalar bile, bu ateş kimi yakacaktı? “Geçmiş, geleceğin bir yerlerinde saklıdır…”

kaderini çizen babaanesinin yönlendirmesiyle berfu hiç bilmediği bir yola çıkar. Ölmüş babaanesinin ruhunun onu nereye götürdüğünü bilemez... Her cumartesi yeni bölüm!