Masumiyetle kötülüğün, tutkulu bir çarpışması. Ekim… Başarılı, genç bir kalp cerrahı. İnsanları yaşatmak için ant içmiş, hayatı düzenli, mesafeli. Egemen… Ankara yeraltı dünyasının karanlık prensi. Gözünü kırpmadan öldürebilen, duygularını gömmüş, acımasız bir adam. Onlar birbirine zıt iki dünya. Ama yolları kesiştiğinde, her şey kontrolden çıkar. Egemen için Ekim, masumiyetin ete kemiğe bürünmüş hali. Onun gülüşü, karanlık kalbine saplanan bir hançer gibi. Ve Ekim… Egemen’in gözlerindeki dipsiz uçuruma çekildiğini fark ettiğinde artık çok geçtir. Aşk mı bu? Yoksa yalnızca bir manipülasyon? Kurban kim, av kim? Ve masum bir kalbin atışı, ne zaman ölümün ritmine karışır? Karanlık Kalp, tutkunun zehirle harmanlandığı, her satırında nefes kesen bir romantik gerilim.

" Günahların rüzgarı olsaydı yeryüzünde hiç kimse kalmazdı. " 🕯️ Emira bilinmeyen bir fantastik dünyada gizemli kapıları aralayrak gizemli sırlara ulaşır. Ondan saklanan ve öğrenilmesi istenmeyen sırları keşfeder. Bu sırlar açığa çıkarken yaşamında onu derinden sarsan bir aşk onu bulur. Ama sandığı şeylerin çok farklı olduğu gerçeğiyle yüzleşir. Aşk, ihanet ve dostluk... Bu üç kelime onun hayatında büyük bir devrim yaratır. ⚖️🛡️⚖️

Defne`nin burslu olarak geldiği okulda karşılaştığı entrikalar, kaoslar ve gerçekler. Gerçek Hayattan Hikayelerle Oluşmuştur…

Aşk mı? Yoksa esaret mi? Hayatın en çetin sınavı burada başlıyor. Senin hikayen sona mı yoksa yeni bir başlangıca mı yazıldı?

Her yanış bir çizik, her çizik bir gizleniş... Hiç bitmeyecekmiş gibi yanan bir mum gibiydim. Etrafı aydınlatıyordum ama hiç bir zaman sonsuz bir ömrüm yoktu. 🕯 Gözlerimi tekrar aralarken bu sefer elalarıyla göz göze geldiğimde genzimi yakan acı ve boğazımdaki yumru kayboldu. Dudaklarımda hazır bulunan gülümseme kendini belli ederken "Hala her şey sensin" dedim. Ama o bunun tersini kanıtlamak istermiş gibi başını iki yana salladı. "Her şey ben değilim, her şey sensin" dedi. Onun dudaklarında da bir gülümseme belirdiğinde içimde oluşan heyecanla ona doğru biraz daha yaklaşacakken söyledikleriyle durdum. "Her şey sensin, yakan da yıkan da sensin!" gözlerindeki alev beni içine almışken durmadı. Yakmaya devam etti. "Her şey sensin ama her şeyin içinde hiç bir şeysin Pera!" Ve ben o gün kendime ait olan her şeyi hiç düşünmeden büründüğüm mumda yakmıştım.

Doğum gününde karşılaştığı mafyanın ona takıntılı olmasıyla karanlık bir dünyaya çekilen ve o dünyanın kraliçesi olan bir kızın hikayesi... Olumsuz örnek davranışlar vardır 18 yaş altının okumasını tavsiye etmiyorum.

‼️YAŞ FARKI VARDIR!!!. Evlilik dışı doğmuştu. Anne ve babasının gençlik hatasıydı. Dedesi dışında herkes Eliz`e sırtını dönmüştü. Eliz büyür fakat masanın altından hiç çıkmıyordu, hiç konuşmaz, çok nadiren konuşurdu. Annesi ve babası uzaklara gitmişti. Ailede Eliz`e çok bağırırlardı. Bu nedenle konuşma bozukluğu ve nefes almada zorluk gibi rahatsızlıklar hastalığa haline gelmişti. Bu hastalık Eliz ile birlikte büyüyordu. Dedesinin ani ölümüyle birlikte Eliz`i yalnız başına şehir dışına gönderir anneannesi. Anneannesi Eliz`e karşı büyük nefret duyuyordu. 18 yaşında olan Eliz`in ismini "Bakir" isimli mafyaların ve çetelerin rota kitabına yazdırır ve o günden sonra birçok kötü niyetli, karanlık gölgeler Eliz`in üzerine düşer...

Bu hikaye, UMBRAGEN: Karanlık Deney adlı hikayesindeki dünyadasında, geçmişte yaşanan olayları anlatır. Bir UMBRAGEN Hikayesi: Gölgelerin Ardımda Dünyada olan tüm varlıklar, tüm nesneler, hiçbir şekilde yok olmaz. Sadece dönüşüme uğrar, ne eksik ne fazladır, bu bir döngü ve dengeydi. Ya dış dünyadan bir şey gelirse, o zaman denge bozulur muydu? UMBRAGEN, bunu yapabilen bir varlıktı, her türlü nesneye hakim olabiliyor ve o nesneyi istediği gibi farklı nesnelere dönüştürebiliyordu. Umbragen, kendi gücü olan karanlık maddenin enerjisiyle yapabiliyordu, tüm canlı varlıkları da manipüle edebiliyordu. Umbragen olan o varlık kendine, Violet ismini vermişti.

Bir kadın düşün… Küçük bir köyde ailesi ve nişanlısıyla huzurlu bir hayat yaşarken, karanlık bir gecede tüm geleceği elinden alınan, hayallerinin yıkıldığı paramparça bir kadın. Bir kadın düşün… Doğup büyüdüğü yerde dedikodu ve baskılara maruz kalıp nişanlısı tarafından terkedilen, suçsuz bir kadın. O kadının tek suçu yardıma ihtiyacı olan arkadaşına el uzatmaktı ama nereden bilebilirdi ki en yakın arkadaşının ona kötü bir tuzak kurduğunu. O gece Suna oraya hiç gitmemiş olsaydı bu korkunç olayların hiç biri başına gelmeyecekti. Peki Suna köyde ki dedikodular, ailesinin baskısı ve nişanlısının onu terketmesi üzerine neler yaşayacak ve o karanlık gecenin izlerinden kurtulmayı nasıl başaracak?

Yüzyıllar boyunca nice savaş gören, içinde birçok ırkı barındıran Wereluna`nın lanetli topraklarına hapsedilmişti kadimler. Kinle ve hırsla tekrar hakimiyeti ele geçirmek için beklemiş, planlarını ince ince işlemişlerdi. 1050 yıl sonra ise ayın en tepede olduğu bir zamanda sınırları aşan dört kadim gencin yaptığı hata sonucunda krallıklara dağıtılması amaçlarına daha da yaklaştırmıştı onları. Bir hata en fazla neye sebep olabilirdi? Peki bilinmeyenler nelere yol açabilirdi? "Hazır ol, Wereluna! Kadim Orman sakinleri topraklarını son kez kana bulamaya geliyor."

Kahraman olmak isteyen bir çocuğun, sessiz bir bozkırdan rengârenk bir dünyaya adım atış hikâyesi... Cole, sıradan bir oduncu köyünde, büyükbabasının gölgesinde yaşayan on iki yaşında bir çocuk. Ancak kalbinin derinliklerinde, gerçek kahramanlar gibi savaşmak, tanınmak ve unutulmaz olmak istiyor. Gündelik yaşamın basitliğiyle, büyülü bir dünyanın iç içe geçtiği bu sırlarla dolu yerde Cole’un hayalleri sınanırken; çiçeklerle sembolleşmiş klanların, eski tanrıların ve kayıp kahramanların dünyası adım adım önüne seriliyor. Ancak burada herkesin çiçeği sonsuza kadar açmayacaktır. Kendi kaderini seçmek mümkün mü, yoksa bazıları hiç seçilemeyecek kadar küçük mü kalır? “Karanlık, en parlak ışığın doğuşunu beklerken, kahramanlar gölgelerde yükselir ve dünyaya umut saçarlar." Unutulmaz arkadaşlıklar, macera, aksiyon ve fantastik ögelerle dolu bu seri ikinci eviniz olacak. @Tüm Hakları Saklıdır.

Bütün krallık, üzerinde bir gölge gibi dolaşan korkunun farkındaydı. Nehirlerin kenarındaki köyler, dağların tepe noktalarında kuytularda yaşamaya çalışan yoksullar, hepsi saraydan gelen tek bir haberin yankısını duymuştu: Vampirler geri döndü. Ama saray, hiç de göründüğü gibi değildi. İçeride, saray duvarlarının kalın gölgesinde, prenses Ysadora bir sırra daha yakın hissediyordu. Kütüphanenin tozlu raflarında geçen her saniye, zamana karşı bir savaştı. O kadar eskiydi ki bu odalar, her bir taş ve her bir kitap, gözden kaçan bir geçmişin yankısıydı. Bir zamanlar bu kütüphanede annesi gezinmişti; şimdi ise bu sessiz odada yalnızca Ysadora vardı. Ama o yalnızlık, bir sığınak değil, tüyler ürpertici bir esaret gibiydi. Ysadora, elleriyle kitabın sayfalarını çevirirken bir başka dünyaya adım attı. Sayfalar kanla yazılmıştı. Bazen bu kitaplar ona kaybolan bir çağın ve tükenmiş bir gücün izlerini gösterse de, bazen içinde başka bir şey hissediyordu. Bir şeyin farkına vardı. Kitap, bir zamanlar kaybolan bir gücün, zamanın çok ötesine gidebilen bir lanetin izlerini taşıyordu. Hava ağırlaştı. Duvarda, bir gölge bir an için parladı. Eski bir söz vardı, "Bir hanenin kalbinde bir kan izi kalır, zaman içinde büyür." O an, prenses bunun ne anlama geldiğini tam olarak hissetti. Bir anda, dışarıda ormanın derinliklerinden bir ses yükseldi. Yüksek, uğuldayan bir çığlık. Korku, yavaşça saray duvarlarına sızdı. İçeri girmesi gereken bir korku vardı, bir tehdit vardı, bir şey yaklaşıyordu. Ve dışarıda, sarayın muhafızları, ellerinde bir vampirle geri dönerken, sarayın içindeki tüm sessizlik bozuldu. Ysadora kitabı kapadı. Gözleri, başka bir dünyaya bakan bir bakışla uzaklara odaklandı. İçindeki fırtına, tüm bu olanların çok daha büyük bir kısım olduğunu anlamasına neden olmuştu. Fakat bu sır, her geçen dakikada daha da büyüyordu. Karanlık, çok yakındı.

Sınırların belirsizleştiği,adaletin ve aşkın gölgelere büründüğü bu dünyada Devrim Tuna Aksoy`un hayatı hastanede gördüğü bir doktora vurulmasıyla hayatı değişir. Ahu Arsal beyaz önlüğünün altına sakladığı kalbiyle Devrim`in yaralarını iyileştirirken onun ruhuna dokunmayı da başarır. Fakat her temas, ikisini de tehlikeli bir oyuna sürüklüyordu. Biri için aşk, diğeri için imkansızlıkla örülü bir tutku. Devrim düşmanlarının gölgesi altında Ahu`yu korumak için savaşırken Ahu ise bu karanlık adamın kalbine ulaşmak için kendi geçmişiyle yüzleşecekti. Karanlığın Eseri, bir yandan korkuların soğuk yüzünü, diğer yandan aşkın sıcaklığını anlatan inanılmaz bir aşk hikayesi. Bedenler yaralarla, kalpler ise tutkulu bir sır olduğunda... Geriye tek bir soru kalır; "𝐀𝐬̧𝐤 𝐞𝐧 𝐝𝐞𝐫𝐢𝐧 𝐲𝐚𝐫𝐚𝐥𝐚𝐫ı 𝐛𝐢𝐥𝐞 𝐢𝐲𝐢𝐥𝐞𝐬̧𝐭𝐢𝐫𝐞𝐛𝐢𝐥𝐢𝐫 𝐦𝐢? "

Siz hiç unutuldunuz mu? Unutanları suçlamayın! Zira her unutuşun ardında kim bilir ne hikâyeler vardır. Bu hikâyeleri dinlemeden suçlamak, ardıdan derin pişmanlıklar getirir. Tıpkı Ronya`ya olduğu gibi! Ronya önce unutacak, sonra unutulacaktı.

"Beni zorla aldılar.O, beni almak için herşeyi yapmaya hazırdı.Ama ben, ona asla teslim olmayacaktım." Zorla evlendirildik. Bir anlaşma.Bir aile çıkarı, bir yemin... Ve bir kadın,bir adam, birbirlerinden nefret ederken birbirlerine zorla bağlı kaldılar.Ama kimse, birinin kin tutarken diğerinin aşkı nasıl içinden geçecek hesaplayamazdı. O gün bana nefretle baktı. Ve ben ona her gün kırgınlıkla gülümsedim. Ama bir süre sonra , nefretin ne kadar yakın olduğunu farkettik. O gözlerdeki öfke, zamanla arzuyla karıştı Aşk bir tuzaktı. Nefret, bir savaş... Ama şimdi, birbirimizin içine düşmekten başka çağremiz yoktu. Bu bize oynan oyundu, Ve biz bu oyunda birer piyonduk. Söyle şimdi sevdiğim, bu oyunu kim kaybedecek?

Merih bir süre karanlık gökyüzüne baktı. Ardından elinde tuttuğu kağıdı kaldırıp kaşlarını çatarken, sakince açıp kağıdı okumaya başladı: "Sevgili Komiser. Bana verdiğiniz ismin hakkını vereceğime söz veriyor ve beni bulmanı dört gözle bekliyorum. Bir yıl sonra yine ve yeniden. Oraya kendimden düşen bir parçayı bıraktım, onu iyi sakla. Çünkü Görünmeziniz yeniden sahalarda.. Ve unutma… Meleklerde Görünmezdir. Ve bu gece, oraya… Bir melek uğradı. Yeniden görüşene kadar kendine iyi bak. Gözüm üzerinde olacak. Saygılarımla. Görünmeziniz. :) " Merih, kafasını kağıttan kaldırıp sinirleri bozulmuş bir ifadeyle gülerek kafasını kaldırıp gökyüzüne baktı. Onunla oynuyordu. Cinsiyetini dahi bilmediği bu mahlukat, onunla oynuyordu ve Merih, ona cevap dahi veremiyordu! “ Oyun istiyorsun demek…” dedi kendi kendine yavaş bir sesle.. Elinde tuttuğu kağıdı özenle katladı. Gülümsedi. “ Oynayalım bakalım. ‘ Görünmez.’ ” Başlama tarihi: 4 Nisan 2025

Gözlerin Karanlığı Ölüm her zaman bir son değildir… Bazen, bambaşka bir başlangıçtır. O, hayattan vazgeçmişti. Sevdiği kadın tarafından terk edilmenin acısıyla intihara kalkıştı. Ama ölüm ona kollarını açmadı—tam aksine, onu daha büyük bir savaşın içine fırlattı. Komadan uyandığında, gözlerine bakan insanların iradesini kontrol edebildiğini fark etti. Ancak bu yeni güç, bir lütuf değil, lanetti. Çünkü dünya çürümüştü ve en büyük zehri, insanın kendisiydi. Uyuşturucu baronlarının, yozlaşmış sokakların ve umutsuz ruhların arasında kaybolan bir genç… Tek bir amacı var: Çocukları korumak. İnsanlardan nefret ediyor, ama onların en masumlarını kurtarmak için savaşacak. Fakat o bu savaşa girerken, farkında olmadan çok daha büyük bir gücün dikkatini çekti: İzmir’in uyuşturucu imparatorluğunu yöneten ve aynı özel güce sahip olan bir adam. O da tıpkı ana karakter gibi her şeyini kaybetmiş, ama bambaşka bir yol seçmişti—gücünü para ve iktidar için kullandı. Şimdi, iki adam karşı karşıya. Biri dünyayı kurtarmak için, diğeri dünyayı olduğu gibi kabul ettirmek için savaşıyor. Ama bu yol kan, ihanet ve acıyla döşeli. Kurduğu çetede kim dost, kim düşman belli değil. Eski arkadaşlarıyla yeni savaşçılar arasında ince bir çizgide yürürken, en büyük zaafı hâlâ değişmedi: Sevdiği kadın. Bu dünyada zaaflar affedilmez. Ve bazen, en büyük fedakârlık, her şeyden vazgeçmektir… “Gözlerin Karanlığı”, suç ve dramın iç içe geçtiği, insan psikolojisinin derinliklerine inen, sürükleyici bir hikâye. Aksiyon, trajedi ve ihanetle dolu bu karanlık yolculuğa sen de katıl.

**Mafya kurgusudur. ... “Git...” diye fısıldadım, sesim dudaklarımdan güç bela bir fısıltı gibi dökülmüştü. “Gitmeyeceğim, gözlerime bak.” Onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerine bakmaktı, onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerinde ölümü izlemekti. “Sen bak ki ben göreyim...” diye fısıltıyla konuştu, parmakları tüy gibi bir temasla çenemi kavrarken bakışlarımı alev alev yanan mavilerine çevirdi. “Kendimi görmeyi hayal ettiğim göz bebeklerine nasıl bir cehennem yerleştirdiğimi.” ... Massimo Dante Morelli, İtalyan mafyasının karanlık dehlizlerinde hüküm süren bir gölge. Kullandığı zehre panzehir ararken, kaderin ağları onu genç bir kimyagerin laboratuvarına düşürür. Aşk ve nefretin, yaşam ve ölümün dans ettiği bu labirentte, hangi taraf kazanacak?

Yorumlarınızı yaparsanız sevinirim❤️

Hiçbir aşk iyiliğe evrilemezdi. Hiçbir sevgi,nefrete kolay dönüşmezdi. Onun getirdiği aşk ölümden geliyordu. Ölümden gelen bir duygunun sonu cehennemde biterdi. Cehennemin kapılarına mühürlenmiş bir aşk, ihanete boyun eğerdi. Şeytanın boynuzlarını değil; kafasını kestiğinde kahraman olacağına inanıyordu. Güçlü Derin Ulay. Kaçtığı savaşta elini tuttuğu herkesi şeytanla olan anlaşmasında gözünü kırpmadan harcardı.

Soğuk bir rüzgar, taşların arasından süzülerek harabelerin üstüne serpilen külü savurdu. Ay ışığı, paramparça sütunların gölgelerini yere düşürüyor, zamanın unuttuğu bu toprakları sessiz bir lanetin içinde bırakıyordu. Amara, ağır adımlarla ilerledi. Çıplak ayakları, taşların soğuk yüzeyine dokunduğunda içini garip bir his kapladı. Buraya ilk kez geliyordu ama bir şekilde biliyordu… Burası, bir zamanlar onun eviydi. Siyah kelebeklerden geriye hiçbir iz kalmamıştı. Ama biliyordu; onlar hala buradaydı. Küllerin, toprağın, duvarların içinde saklanıyor, zamanı geldiğinde yeniden dans etmeyi bekliyorlardı. O, kelebeklerin yarattığı felaketin doğduğu topraklarda duruyordu. Boynunda asılı olan kolyeden bir mühür çıkardı. Karanlıkta soluk soluk parlayan bu mühür, ona geçmişten kalan tek şeydi. Parmaklarını onun soğuk yüzeyinde gezdirdiğinde, bir fısıltı duydu. Rüzgar mıydı? Yoksa geçmişin yankıları mı? Arkasını döndüğünde gölgelerin arasında beliren siyah bir siluet gördü. Tanıdığı bir yüz… ya da tanıması gereken biri. “Beni hatırla.” Sesi rüzgarın içinde kayboldu, ama Amara’nın içindeki boşluğu bir anlığına bile olsa doldurdu. O gece, rüyasında kanla dolu bir havuz gördü. Ve kelebeğin, siyah kanatlarını açarak dans etmeye başladığını…

--- Bazı savaşlar biter, ama bazıları insanın içinde yankılanmaya devam eder. Unutulan isimler, silinen yüzler ve gölgelerin arasında kalan cevaplar… Karanlığın Mirası, bir intikam hikâyesinden çok daha fazlası. Bu, kayıp anıların ve kırık yeminlerin kitabı. Leyla’nın yolu, sadece düşmanlarını değil, kendi geçmişini ve kaderinin karanlık köşelerini de aydınlatmak zorunda kalacağı bir yolculuk. Her şey bitti sanıldığında, asıl hikâye yeni başlar. Çünkü bazen en tehlikeli düşman, insanın kendi içindeki sessizliktir. Bu satırları okurken, unutma: Kimi sırlar karanlıkta kalmak için yazılmıştır. ---

Beş diyar... Biri buzul, biri çürümekte, biri karanlıkla çevrili. Kapılar mühürlendi, barış uzun zaman önce unutuldu. Fısıltılar geri dönen iblisleri haber veriyor. Onları yalnızca doğuştan gelen bir görüyle seçebilenler var. Ve bu görünün taşıyıcıları, şimdi kaderin en ön saflarını sürülüyor. Kayıp geçitler uyanıyor. Alevler içinde bir meydan, her şeyin başlangıcı oluyor. Ve yanlış zamanda açılan bir kapı, bir yabancıyı bu dünyanın içine çekiyor

Yedi yaşındaki Aria`nın hayatı, ailesini alan o karanlık siluetin, Şeytan`ın korkutucu gölgesi altında paramparça oldu. O gecenin dehşeti, zihninde derin yaralar açtı, gerçeklikle hayal arasındaki çizgiyi bulanıklaştırdı ve onu hiç dinmeyen bir korkunun pençesine itti. Yıllar sonra, bir kafenin sıcaklığına sığınarak sıradan bir hayat kurmaya çalışsa da, en derin kabusu onu tekrar buldu. Beklenmedik bir kaos anında, Aria kontrolünü kaybetti. Bedenini ele geçiren karanlık bir sis bulutu, ellerini siyah alevlerle doldurdu. O hep kaçtığı Şeytan, artık sadece zihninde değil, kendi içinde somutlaşmıştı. Mücadele ederken, ölümün kıyısına sürüklendi ve kendini kemiklerle dolu bir diyarda, ölüm tanrıçası Thanara`nın karşısında buldu. Ölümün gölgesinde başlayan bu serüven, sırlar, güçler ve kaderin karmaşık ağları arasında bir yolculuk...

Yıllardır öğrencilik yaptığın okula şimdi neden yabancısın? Nefes almak… Garip hissettiriyordu, sanki herkes ve her şey bir rüyaymış gibi fakat bi o kadar gerçekmiş gibi. Ne olduğunu anlayamadığınız okul yılında vizyonlar görmeye başlarsanız ve kafanızda dönen bir ses size geçmişinize sürüklerken öylece yaşamaya devam edebilir misiniz? Yaşananlar bir oyun mu yoksa gerçek bir ihanet mi? Bu sorunun tek bir cevabı vardı. Oda onda, Tom Marvolo RİDDLE’NİN avuçlarının arasındaydı. “Yıllar geçti, hayatlar soldu insanlar değişti. Yaşanılan anılar sadece eski bir hatıra olarak kaldı. İyi ve kötü insanlar... Zaman onları elemedi. Çünkü onlardan önce elenmesi gereken bir yığın insan vardı, zaman bir kavram değil bir yaşanmışlık yaşanılabilecekliktir değişim gösteren ve göstermeye devam eden bir olgu. Hayatınızı yaşayın, gelecek için bir fotoğraf bıraksanız yeter. Asıl bırakmanız gereken yaşanılmış hayatlarınız olmalı” -MELANTHA VIELLA. (Büyü tarihçisi, yazarı) € +16 uyarısını belirtmek isterim. Bölüm içlerinde ayrı uyarılar yapılmamaktadır. € Hayran kurgusudur, değişiklikler yapılmıştır. Farklı gelebilir fakat sadece kendinizi olayların akışına bırakın € karmaşık gelen, eksik gelen yerler olabilir fakat her şey nihayete ericek. Güncellemler yapılacaktır. € Her şey bir kehanetle değişmek üzereydi! Peki bu kehaneti kim biliyordu? Kim neden bunu yaptı?