Devletin geliştirdiği bir cihaz, insanların acı, suçluluk ve pişmanlık gibi yoğun duygularını silmek için kullanılıyor. İnsanlar cihazı kullanınca iç sesleri susturuluyor; vicdan, empati ve kendini frenleme yetisi kayboluyor. Kadın karakterimiz 12 yaşında gizli bir deneye katıldı; cihaz arızalıydı ve o günden sonra sessizliğe geçen insanların silinen iç seslerini duyabiliyor. İnsanlar suç işledikleri için sessizliğe kaçmıyor, sessizliğe kaçtıkları için suç işliyor. Kadın karakter bu gerçeği fark ediyor ve sistemin tehlikesini ortaya çıkarmak zorunda kalıyor.

Gökçe 26 yaşında idealist bir öğretmendir babasının baskısıyla aile şirketinin geleceği ve iki zengin ailenin ortaklığı adına sevgiye değil mantığa dayalı bir evlilik yapmak zorunda kalır Yavuz ise 28 yaşında disiplinli ve işine kapanık bir polistir İkisi de bu evliliği bir görevi gibi görür başlar aralarında yalnızca bir anlaşma vardır ancak zamanla zorunluluktan doğan bu birliktelik küçük anların ve paylaşmaların etkisiyle gerçek bir aşka dönüşmeye başlar Aşk bazen en beklenmedik yerlerde ve en pahalı anlaşmalarda bile filizlenebilir...

Zamanın ve mekânın ötesinde, kaybolmuş ruhlar bir araya gelir. Alaz, Ravin ve Nir, içsel çatışmalarla, kaybolmuşlukla ve yeniden doğuşla yüzleşirken, birbirlerinin yansımalarında kaybolurlar. Karanlıkla barışıp ışığı keşfetmek, aslında bir bütünleşmenin, iyileşmenin yoludur. Işık ve karanlık arasında, gerçek ve yansıma arasındaki sınırlar bulanıklaşırken, bir soruya yanıt ararlar: Gerçekten farklılar mı, yoksa sadece birer yansıma mı? Bir yolculuk, bir birleşme, bir keşif...