Ben Savcı Sude Çelik ve yaptığım hataların bedelini ödeme vakti ama bunun ağır cezaları olacağına emindim

"Bir yap-boz parçası gibiydik bir birimizi tamamlıyorduk." "Yap-boz parçası yarım kaldı..."

"Evet, Çağrı abi" Dedim. "Bana abi deme, benim bacım değilsin." Dedi kızarak. "Ama sen benim abimsin." Dedim. "Değilim, sadece senden yaşça büyüğüm." Dedi. "7 yaş?" Dedim şaşkınca "Çok mu?" Dedi. "Az mı?" Dedim. . . . Polis ve avukat kurgusudur, çocukluk aşkı diyebiliriz.

Ben? Evet, ben Alara Efsun. Her hikaye ya birinin gelmesiyle, yada bir yolculukla başlar derler. Benim hikayem nerede başlayacak bilmiyorum çünkü hayatımın her köşesinde gidişler, kalışlar, ihanetler ve yolculuklar var. Eeee madem dinliyosun haydi benim hikayeme başlayalım balımm ✨

0534***: Selam. 0530***: Kimsin? 0534***: Kim olmamı bilmeni isteseydim söylerdim.

Türkiye Cumhuriyeti savcısı Çiğdem Yargı ile Yüzbaşı Selim Erdemin Hikayesidir "Sevgisini benim için harcamasın istedim çünkü bu kolay bir şey değildi göz göre göre bir enkaza sevdalanacaktı ve ben buna müsaade etmeyecektim." "Çünkü her aşkın sonu hüsranla biterdi"

Bundan yıllar önce Kronos isimli bir yapay zeka icat eden insanlık, kendi elleriyle geleceğini yavaş yavaş hazırladı. Başta her şey mükemmel gidiyordu ta ki Kronos zamanı kontrol etmeye başlayana kadar. DÜNYA BÜTÜN KÖTÜLÜKLERİN İYİ NİYETLE YAPILDIĞI BİR YERDİ... "Seni daha iyi koruyabilmek için." Ve kurt kızı yedi. Kocaman ağzının kenarında yalan bir tebessümle gizledi çoğu şeyi. Kan hariç. ÖYLE SÖYLENİRDİ... "Sen beni kendinden bile koruyamadın başkalarından mı koruyacaksın?" Gülümsedi. "İsteseydim koruyamaz mıydım?" FAKAT, "Çok garip... İnsan hep mi böyle? Ancak çok sarsıcı bir olay olmadan bu boşluğu göremiyor ama hep onunla yaşıyor." YALAN MIYDI?.. Şeyma DALDALLI

22 Yaşındaki Umay hukuk fakültesinde son sınıf öğrencisi. Evine gelen bir aile ona kızım olabilirsin diyor ve hikaye başlıyor.

Ağır ceza hakimi İMRAN KARAMOV`un 27 yıl sonra gerçek ailesini bulmasını anlatan bir kitaptır, sıradışı bir gerçek ailem kitabı dır

O evden kaçtık, ama geride bıraktığımız hiçbir şey gerçekten gitti mi? Yıllar sonra, Keskin’le tekrar konuştuğumuzda, o anları hatırlamak bile ürpertici. “Kaçarken tek bir şey düşündüm,” dedi Keskin, “Birlikte olmasaydık, hayatta kalamazdık.” O anı ben de hatırlıyorum. Ama içimden geçirdiğim şey farklıydı. Hadi, hadi, koş! Sonunda özgür olacağız! diye düşünürken, aslında kaçtığımız yerin gerisinde ne bıraktığımızı henüz anlamamıştım. O evin karanlığını, o duvarların sesini, her şeyin hâlâ peşimizde olduğunu fark ettiğimde, özgürlük bile hiç bu kadar uzak hissettirmemişti. Keskin doğruydu; birlikteydik, ama bazen birlikte olmak bile, sizi karanlık bir geçmişten tamamen kurtaramıyordu. Tüm hakları saklıdır.

0545: özlüyorum hissetmiyorsun 0545: gözlerine bakıyorum görmüyorsun 0545: ben fark et diye her şeyi yaptım yonca, fakat sen beni fark etmemek için elinden geleni yaptın teşekkür ederim yinede 0545: merak etme hayatından ebediyen çıkıyorum. 0545: biliyorum hayatında hiç olmadım fakat benim hayatım sadece senden ibaretti

17 Eylül 1998`de, hamilelik sürecini daha sağlıklı geçirmek için eğitim veren bir kurumda çıkan yangın sebebiyle sekiz ayını doldurmuş hamile kadınlardan birkaçı, yangından etkilenip erken doğum yaparlar. Bu sebeple İzmit Seka Devlet Hastanesi`nde, 17 Eylül 1998 gününde toplam 11 çocuk dünyaya gelir. Seneler sonra bir seri katil, 17 Eylül 1998, İzmit Seka Devlet Hastanesi doğumlu iki adamı peş peşe iki sene doğum günlerinde öldürür; biri 17 Eylül 2025`te, diğeri ise 17 Eylül 2026`da vahşice katledilir. Davanın savcısı Erkin Gümüşpala, bunun bir seri cinayet olduğunu kavrar kavramaz deliye döner çünkü yakın arkadaşı Cumhuriyet Savcısı Varan Alp Çakmak da aynı gün, aynı hastanede dünyaya gelmiştir. 17 Eylül 1998, Seka Devlet Hastanesi doğumlu yetişkinler tehlikededir. 2027`ye kadar çözülemeyen dava, gelip çatmıştır. Peki bu tarihten itibaren neler yaşanacaktır? Bir araya gelen kuvöz arkadaşları, seneler sonra anlaşabilecek midir? Üstelik kimi avukat, kimi savcı, kimi polis memuru, kimi doktor olmuşken... BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİ, KURUM VE OLAYLARIN TÜMÜ KURGU GEREĞİ YAZARIN HAYAL ÜRÜNÜDÜR, GERÇEĞİ ASLA YANSITMAMAKTADIR. TÜM HAKLARI SAKLIDIR.

Çocuk yaşta, birbirinden farklı hikayeleri olan bir çeteyle yolu kesişen Hamza ve onların içerisinde geçirdiği arayış dolu yıllar... İstemediği halde düştükleri bataklıkta çırpınan bir avuç genç... Kaybolduğu dünyasında bir ışık arayan Hamza dünyasına giren yeni hayatlarla takip edeceği bir ışık buldu. Öte yandan Hukuk okuyan Gül Seda ailesinin içinde bulunduğu durumu çözmeye çalışırken pek çok sırrın perdesi aralanıyor. Hamza ve ekibini ne gibi sıkıntılar bekliyor? Gül Seda çıktığı bu yolda nelerle karşılaşacak? Kayıp aile, kardeş ve duygular sahiplerine kavuşacak mı? Ne bir dakika öncemize gücümüz yeter ne bir dakika sonramıza. Vakitsiz gelen insanlar ansızın ortaya çıkan duygular. Sonsuz ihtimaller çerçevesinde toplanmış gerçekler... Eski dönemlerde yetim çocuklarına Yalgız derlermiş, yalnızlığı simgeleyen anlamında. Yıldız sözcüğüyle birleşmiş yalnızlık göklerde gece vakti gözlerimizi kamaştıran yıldızlar, kalabalıklar içinde tek başınadır fark ettiyseniz. Hepimiz birer Yalgız mıyız yoksa?

📣 Şirretlik yengelere mahsus bir şey değildir. Hepimiz aynı şeyleri sevmiyoruz, hepimizin hayal dünyası, eğlence anlayışı farklı, birbirimize saygılı olursak gerçekten benim de yazmak için bir şevkim olur. Anlayışınız için şimdiden teşekkür ediyorum.. ⚠️ İlk iki bölüm ilahi bakış açısıyla yazıldı. İkinci bölümden itibaren kahraman bakış açısıyla yazılacaktır. .... 

“Arkadaş arkadaş gezebiliriz niye ki?’’ Maksadım onu kızdırmaktı. Buna sinir olduğunu biliyordum. ‘’Demek arkadaş.’’ Kafamı salladım. ‘’Hıhı.’’ Parmakları ona dolanmış ince kollarımda gezdi. ‘’Arkadaşlarına böyle mi yaparsın?’’ Çok fırsatçı bir adamdı. ‘’Ya da kilitli bir odada dudak dudağa mı gelirsin?’’ Bu iyice yutkunmama sebep oldu. ‘’Yatağına gelir misin, aynı yastığa sığacak kadar yakın uyur musun?’’ ‘’Düşünülür.’’ Dedim ince sesimle. İyice eğildiğinde bacaklarımın aralanması onu bana daha çok yaklaştırdı. ‘’Hiçbir arkadaşın sana bunu yapamaz, anladın mı?’’ Keskindi. Sertti. ‘’Seni düşünemezler.’’ Bu nereye bağlanacaktı çok merak ediyordum. ‘’Öyle mi?’’ ‘’Öyle.’’ Deyişi bile kendinden emindi. İnce parmaklarım ensesinde gezindiğinde hoşuna gittiğini anlıyordum. Birbirimizin üstünde çok etkimiz vardı. Hoşlanıyorduk belli ki. ‘’Peki,’’ gözlerinin içine baktım ‘’arkadaş, arkadaşı öper mi?’’ Hiç düşünmedi. Beni sertçe öptüğünde dudaklarım alev aldı. 04.08.2024

Bir feminist yazarın hikayesi...

Avukat Aslı Arman, kariyerlik hayatı boyunca birçok zorlu davada başarı elde etmiş bir isimdir. Ancak, bu kez karşısına çok zorlu bir dava çıkar: İşadamı Zafer Çelik`in şüpheli bir şekilde ölümünün ardından, vasiyetinin geçerliliği üzerine açılan miras davası. Zafer Çelik`in tüm servetini kızı Selin`e bırakması, onun yakın akrabası olan Tarık`ın karşı çıkmasıyla karmaşık bir hal alır. Tarık, sadece vasiyetin sahte olduğunu iddia etmekle kalmaz, aynı zamanda Selin`i babasını öldürmekle suçlar. Aslı, Selin`in avukatı olarak bu davada yer alacaktır. Ancak karşısında, her zaman zaferi hedefleyen ve dava kazanmak için her yolu mubah gören Demir Yalçın gibi bir rakip vardır. Demir`in yıllarca süren başarıları ve taktiksel dehası, Aslı`yı derinden sarsar. Bu dava, yalnızca profesyonel bir mücadele değil, Aslı için bir kişisel sınav haline gelir. Hem adaletin hem de insan doğasının karanlık yüzünü keşfedecek, Selin`in suçlu olup olmadığına karar vermek için bir dizi karmaşık ipucunu çözmek zorunda kalacaktır. Gerçekleri ortaya çıkarmak, hem Aslı`nın mesleki gücünü hem de içsel huzurunu zorlayacak, onu beklenmedik duygusal ve etik çatışmalarla karşı karşıya bırakacaktır.

Biz Geceye değil gecenin karanlığına aşık olanlarız. Gündüzden kaçıp geceye, geceyi beğenmeyip karanlığa sığınanlarız. Yüzümüzde ki o mutlu, güçlü maskeyi çıkartıp, karanlıkta dinlenen, sabah ise birşey olmamış gibi mutlu maskemizi takıp devam edenleriz. Bu kişileri gündüz asla tanıyamazsınız. Birisiyle gerçekten tanışmak istiyorsanız, onunla gece tanışın. Çünkü duygularımız karanlıkla konuşur... Gizemlerle dolu bir hikaye aile baskısı altında yaşayan ama karşı çıkan, kendi ayakları üzerinde duran güçlü bir kız. Diğer taraftan hayatına bodoslama giren yeni hayatlar yeni hikayeler hepsi birbirinden karışık... Ailemiz, gerçekten de ailemiz miydi? Yoksa sadece kelimelerden oluşan bir sözcükten ibaret miydi? Bu sorunun cevabı kişiden kişiye değişen bir cevaptır. Nedeni ise yaşadıklarımız ve yaşayacaklarımızdır. ! Kan, cinayet, kaos, ihanet, vurma, yaralama gibi olaylar geçmektedir, geçecektir. Okumadan önce bunları dikkate alarak okumanızı tavsiye ederim!

`Bedenim koluma enjekte edilen sıvı ile uyuşmuş haldeydi. Konuşamıyor, yürüyemiyor, kaçamıyordum. Karşımdaki genç adam kafasını olumsuz anlamda sallayıp derin bir nefes aldı. Yutkunup ağır çekimde gözlerim aralanıp kapandı. Sıcak bir damla yaş, soğuk elmacık kemiklerimle buluştu. Bedenim kendini genç adamın kollarına bırakırken, derin bir nefes alıp bana ne olacağını kestirmeye çalışıyordum. Kanıma giren sıvı damarlarımda gezinirken canımı yakıyordu. Bilincimi kaybediyordum. Sesler uğultuyla zihnimde dolaşırken genç adamın sözleri yankılandı kulağımda. ``Özür dilerim... çok özür dilerim`` Gözlerim kapandı.`

İkisi de birbirini uzun zamandır görmemişti Uzun zamandır birbirini görmeyen ikili neler yaşayacaktı İkisinin arasına uzun yıllar girmişti. Yıllar insanları çok değiştirir miydi? Giray uzun zaman önce gördüğü küçük kızı büyümüş bir kadın olarak görünce ne yaşayacaktı Ya da Alya uzun zamandır görmediği bu adamı geçmişteki gibi görmeye devam edebilecekmiydi Bunları onlara zaman ve hayat gösterecekti…

Tarih; 18/11/2024 Cumartesi.

ALPHAN ALEN ÇAKIR & ALİNA FALAY Kurgu Oluşturma Tarihi: 02.03.2020 KitapPad Yayın Tarihi: 20.08.2024

Küfür&argo içerir

Instagram: zamaninsilgisi Wattpad uygulamasında yayımlanma Tarihi 19 Aralık 2021 ⚖ (Kişi, kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur. Her şey bir kurmacadır.) ⚖ "Belki sen beni her görüşünde pişman olacaksın, artık yüzümü görmek istemeyeceksin hatta en kötü." doğru cümleleri arar gibi bir saniye durup nefes aldı. "Bir daha karşılaşmayacağız ama, ben bin kere düşündükten sonra bunu yapacağım ve hiç pişman olmayacağım." sol eli yanağımı bulunca gözlerimi kapattım. Bunu yapmamalıydı... Bir haftadır ara ara denk gelen daha önce kimse de duymadığım koku akın akın ciğerime dolarken ne yaptığımızın farkına vararak ikimizi ayırdım. Gözlerim kapalıyken hissettiğimden çok, aldığım kokusu, ilk geldiğim güne dönmeme sebep oldu. Ve sonrasında olanlar aklımdan bir bir geçti. Ben şu an kimseyi tehlikeye atamazdım. İlk defa ailem öldüğünden beri birini bu kadar çok kaybetmekten korkuyordum. Ne söyleyeceğimi bilmiyordum, tekrar konuşan Eymen oldu.  "Rana?" ağzımı araladım "Ben-" beklenti içinde yüzüme bakıyordu. Tepkimi ölçüyorsa oldukça şaşkındım ki konuşamamıştım bile.

Yumruk yaptığım elimi sıkarken elimin içine batan plastik obje ile aklım başıma gelmişti. Benim aslında buraya gelme sebebim elimin içinde tuttuğum gebelik testiydi. Dinen gözyaşlarım şiddetli bir şekilde akmaya başladı. Ne kadar güzel bir hayatı olacaktı sözde bebeğimin. Anne ve babasıyla gurur duyacaktı böyle bir aileye sahip olduğu için sevinecekti. Avukat olduğum için haklarını bilerek büyütecektim, asker babası gibi vatan sevgisiyle büyüyecekti. Ama babası yoktu ki... Terk etmişti şimdiden bizi. Gözyaşlarımı silerek başımı dik duruma getirdim. Ben bebeğimi doğuracaktım. Babası olmasa bile annesi var onun. Ben okyanustum eskiden, ama o giderek beni okyanustaki bir yangın gibi bıraktı.