Önsöz — Gerçekliğin Kırıldığı Yer. Bu bir hikâye değil. En azından senin alıştığın anlamda değil. Bu, bir sabah gözlerini açtığında odasını henüz yazmadığı bir kitabın posterleriyle kaplı bulan bir yazarın—ya da belki de artık bir yazar olmayan birinin—hikâyesi. İki uzaylının “ya bu kalemi kara deliğe atsak ne olur?” diye başlattığı o aptalca fikir, evrenin dokusunu yırttı. Gerçeklik; çürük bir kumaş gibi, hayal ve hatıranın dikişlerinden sarktı. Artık zaman doğrusal değil, düşünceler kesin değil ve her kelime… kaderi yeniden yazıyor olabilir. Bu evrenin adı yok. Çünkü adlar sabit kalmaz. Ve anlatıcı bir kişi değil. Belki sensin. Belki de seni yazan, şu an bu cümleyi düşünen başka bir versiyonun. Hazır mısın? Çünkü bundan sonrası rüyasal bir gerçek.

Bazen hayat, sıradan gibi görünen anlarda beklenmedik dönüşler yapar. Bir okul gezisi, arkadaşlarla yapılan basit bir etkinlik, herkesin tahmin edebileceği kadar sıradan bir gün... Ama ya o sıradanlık, seni bambaşka bir dünyaya sürükleseydi? Kimseyi tanımadığın, bilmediğin bir yer… Bir hata, bir yönlendirme ve bir kayboluş… Ve geriye sadece bir soru kalır: Ne kadarını keşfedeceksiniz? Sınıfınız, bu geziyi sıradan bir etkinlik olarak planlamıştı. Bir grup öğrenci, bir öğretmenle birlikte yola çıkıyor. Ama bu yolculuk, beklenmedik bir şekilde başka bir yere evrilecek. Kimse, nereye gideceklerini, kimlerle tanışacaklarını ve hangi gizemleri çözeceklerini bilmiyor. Her şey bir yanlışlıkla başlar. Kaybolan bir harita, terkedilmiş bir bölge, zamanın kaybolduğu anlar… Gerçekler iç içe geçmişken, bu grup birbirlerine güvenmek zorunda kalacak. Hayatta kalmak, çok daha fazlasını gerektirecek.

Afrika Gezisi öncesinde hazırlık yapıyorla? Gezi sırasında ne yaşanacak?

Hayatta tam da böyle değil midir.? Acı♡tatlı En mutlu anlarımız da acıyı,en kötü zamanlarımız da mutluluğu yaşamıyor muyuz? Bu karmaşa işte bizi hayata bağlayan, sonbaharın içinde bile baharı aramamıza yardım eden umut tomurcuğu...🍂🍁 🌟✒Gözün görmedigini görür bazen gönül.Duyulmayanı duyar derinden.Histir ya bu titretir gönül telini ıssızlarda.Karanlıktan çeker vaar eder yarını umuduna sarılı mutlulukla.Zamandır hem yakınlaştıran hem uzaklaştıran.Candır ya bu çeker sevmeyi,çeker özlemi susar tellere sarılı diliyle.Bir gülün dikeni,bir dilin dikeni denktir yaranın sızısına.Hem sevip hem acımak gülün rengine bulanmak.Candan cana akmak...✒🌟