Temiz ruhlu Minhonun peri çocuğu Felix 🐰🤍 "onlar birer leke..." "Hayır artık bunlar lekeden çok yıldız gibi geliyor bana. Benim peri çocuğum yüzünde galaksiyi taşıyor..." Çocukken yaşadığı istismar sonucu temasa karşı hassasiyeti olan Lee minho ve onu temas bağımlısı yapacak olan Bang Felix 🧚🏼‍♂️🤍🐰

Herşey Jisung`un arşivde bir dosya bulmasıyla başlar. 15 yıl önce intihar ettiğini söyleyip ortadan kaybolan Lee Minho hakkında soruşturma başlar. Minho`nun cesedi ve ya mezarından bir iz olmadığı için ölmüş ve ya kaçırılmış olduğu düşünülüyor. Minho`nun kaybettiği 15 yılı telafi edebilmek için Jisung, elinden geleni yapacağına söz verir 🔎🗞

-senin de mi yıldızlarını söndürdüler yoksa? -yıldızlarım hiçbir zaman parlak olmamıştı..

Hayatı kararan Minho han`la Ülkeler arası olacak bir şarkı yarışması için bir araya gelir han`la tanışması ya bir başlangıç olacaktı yada bir bitiş...

Bir yaz gecesi otururken bahçede Ateş böceklerini seyre daldım Hanımeli kokusu karışmış yasemine Ateş böceklerini seyre daldım bu gece Kendime benzettim yanışlarını Yönsüz yolsuz kanat çırpışlarını Eğilmeden güneşe özgür kalışlarını Bir mevsimlik hayat buluşlarını

"Seni bin kere kaybetmektense, bir kere sevilmek yetti bana..." . . . Jisung`un görevi Minho`yu kurtarmak... ama kader, her defasında onu unutturuyor. {angst}

I.N insanlatı trollerken hyunjine denk gelir.. TEXTING

"Yaz`ın ortasında bir kış gibi estin be Hyunjin... Soğuk ve acımasız çevrendekileri zerre kadar umursamayan bir insansın senden nefret ediyorum hemde olması gerekenden daha fazla ama şu da var ki nefret etmemek için bir aşk bahenemdi..." Ilık bir köye sen çok soğuk gelirsin Hwang Hyunjin! Biri Yaz`a kış gibi gelir miydi hiç? Ama o geldiği gibi benim yazım kış olmuştu köyümüzü bir soğuk adeta basmıştı. Hayatımın en büyük hatasına aşık olmustum ben...

"jisung sana aşığım lütfen çık benimle" "saçın gri olsa çıkardım seninle"

Kim bilebilirdi ki tek bir sesin sekiz kıza umut olabileceğini? Kurtulacaklardı. Çıkacaklardı bu evden bu hapishane den. Bir gün kurtulacaklardı. Şimdi susup yarın konuşacaklardı. "İnce bir ipin üstünde, gözlerimiz kapalı yürüyorduk. Siz gözlerimizi açana kadar" (yazarın 2019 kurgusudur!)

2002 yılında sevgilisi Hyunjin`i kaybeden Felix, yıllarca onun acısıyla yaşamaya çalışır. 41 yaşına bastığında, hayatın yüküne daha fazla dayanamaz ve intihara sürüklenir. Gözlerini açtığında ise her şeyin başladığı yere, yıllar öncesinin küçük bir kaset dükkânına döner. Sevgilisiyle ilk tanıştığı ana geri dönen Felix, geçmişi değiştirmek ve Hyunjin`i kurtarmak için zamanla yarışacaktır. Ancak kader, her zaman istediğin gibi yazılmaz. "Yaşamanı istiyorum Hyunjin. Seni daha çok sevmek istiyorum." "Kaderi değiştiremezsin Felix."

Annesini takip eden yavru bir ördek gibi o nereye giderse ben de arkasından oraya gidiyordum. Aynı zamanda çenem de boş durmuyor, sürekli ismini üst üste söyleyip duruyordum. O ise beni hiç tınlamıyor, yoluna devam ediyordu. "Minho?" "Minho?" "Minho?" Artık bezsin de arkasına dönsün, yüzüme baksın diye bu gıcıklığı yapıyordum ama ne kadar kırgınsa artık yüzüme bile bakmıyordu. Sanki ben yoktum. "Minho?" "Minho?" "Minho?" Artık bu yaptığıma ben bile daha fazla dayanamadım. "Ahh, yeter ama!" diye bağırarak onu takip etmeye devam ettim. "Hangi tür insan böyle bir işkenceye dayanabilir ki? Nasıl tepkisiz kalabiliyorsun? Ben olsaydım şeytanı dinler, çakardım ağzının ortasına cidden!" -Der demez durdu. Onun durması üzerine başımı sırtına tosladım. "Ah!" dedikten sonra anında geri çekildim. Bu sefer bana döndü. Evet, döndü! Ama nasıl bakıyordu biliyor musunuz? Tek kaşını havaya kaldırmış bana az önceki söylediklerime nispeten, "Şeytan öyle mi dermiş?"der gibisinden bakıyordu. Sadece bakışlarından bile bana bunu sorduğu belli oluyordu. Anlayınca hemen sırıttım. "Aaaa... Şey... Şeytanı dinlememek lazım. Evet evet, kesinlikle şeytanı dinlememeliyiz! Ne öyle ağzına çakmak falan? Onun yerine sakin kalıp, sabredip duymamazlıktan gelmek en iyi- " Ne diyorum ben ya? Resmen şu an kendi ağzımla kendime kapak yaptım. Sustum ama geciktim tabii ki. Başını bir sağa bir sola sallayan Minho derin bir nefes alıp verdi. Bu zamana kadar hiç konuşmamıştı ama nefes verdikten hemen sonra: "Baş belası." dedi. Gıcık işte, ne olacak?! O kadar konuşmaya çalıştım ama tek kelime dahi etmedi. Şimdi ağzından çıkan bu iki kelime de neyin nesiydi böyle? Gözlerimi devirdim ve klasik esprilerden birini yaptım. "Memnun oldum. Ben de Alya." "Ciddi olamaz mısın?" "Olamam ciddi falan. " "Çocuk gibisin." Yeter ama artık bu kadar. Benim de sabrımın bir sınırı var ve bu sınırı aşınca her insan gibi ben de sinirleniyorum. Dayanamadım. Biraz sesimi yükselttim ve karşımda dikilen Minho`ya bakarak konuşmaya başladım. "Ben miyim çocuk gibi olan? Seninle insan gibi oturup sadece 2 dakika konuşmak istedim! Seninle konuşup yanlış anlaşılmaları düzeltebilmek için Amerika`dan, babamdan kaçtım! Ama sen... Beni takmıyorsun bile! Sadece 2 dakika ya, 2 dakika! 2 dakika konuşacak kadar dahi hiç mi hatırım yok üzerinde?! Asıl çocuk gibi davranan sensin!" "Sence de... Sana böyle davranmaya hakkım yok mu Alya? Geçmişimizi, bizi sen mahvettin. Hem de bir hiç uğruna! Yıllar sonra çıkıp geliyorsun ve benimle konuşmak istiyorsun. Neden? Ünlü oldum diye mi?! Ne değişti ha? Söyle!" "Saçmalama! Ünlü olman beni neden ilgilendirsin?! Babamdan dolayı yeterince şana, şöhrete, paraya sahibim zaten!" "O zaman neden?!" Sustum. Gözlerimden aşağı süzülen gözyaşlarını hisseder hissetmez hızla sildim ve Minho`ya arkamı döndüm. Bu soruya cevap vermek kadar zor bir şey yoktu şu an hayatımda. Evet, her şeye sahiptim. Ama tek bir şey hariç. Ölüyorum Minho... Ölüyorum... Son defa seni görmek için geldim. Belki aramızdaki yanlış anlaşılmayı da düzeltebilirim diye geldim. Ama... Ama yapamıyorum. Bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum. ..

Starlight⭐️:미안 해요. Starlight⭐️:Özür dilerim. Yonca🍀: 무엇 때문에?😄 Yonca🍀: Ne için?😄 Starlight⭐️:모든 것을 위해. Starlight⭐️:Her şey için. Yonca🍀: 너 나를 두려워하고있어.😓 그게 뭔가? Yonca🍀: Korkutuyorsun beni.😓Bir şey mi oldu? Starlight⭐️:사실은 ... Starlight⭐️:Aslında... Söyleyecek mi yoksa?! Gerçekten itiraf edecek mi bir idol olduğunu?! Ay,bir heyecan bastı. Yonca🍀: 사실 ...😕 Yonca🍀: Aslında... Starlight⭐️:어쨌든 잊어 버려. Starlight⭐️:Her neyse,unut gitsin. Starlight⭐️:나는 그 말을 할 준비가되지 않았다고 생각한다.😅 Starlight⭐️:Sanırım bunu söylemeye hazır değilim.😅 Çok az kalmıştı ama ya! Bu haksızlık. Söyleseydin ne olacaktı sanki?! Yonca🍀: 그래서 확실한 것이 있습니다.😕 Yonca🍀: Yani kesin bir şey var.😕 Yonca🍀: 좋아, 준비 됐으면 말해줘.😊 Yonca🍀: Tamam,hazır olduğun zaman söyle.😊 Starlight⭐️:이해해 주셔서 감사합니다.😊 Starlight⭐️:Anlayışın için sağol.😊 Yonca🍀: 민 민... Yonca🍀: MinMin... Yonca🍀: 지치지 마십시오. Yonca🍀: Çok yorma kendini. Starlight⭐️:좋아, 성가신 공주님.💙 Starlight⭐️:Tamam,sinir bozucuların prensesi.💙 Yonca🍀: 너는 가장 힘든 감각이야, 너!😣 Yonca🍀: Asıl gıcık sensin,sen!😣 Starlight⭐️:알았어 ,알았어.😂 나에게 화를 내지 마라.😂 Starlight⭐️:Tamam,tamam.😂 Kızma bana.😂 Hem şimdi beni beklediklerinden hem de MinMin`i biraz korkutmak istediğimden bir yalan daha yazmaya başladım. Yonca🍀: Bir grup videosu çevirisi yapıyorum MinMin. Gitmem gerek.Sonra görüşürüz.👐 Starlight⭐️:Yah! Bekle! Starlight⭐️:Hangi grup? Yonca🍀: Ödev olarak verdi hoca. Stray Kids`in videolarının çevirisi. Ama çevirirken ben de izleyip eğleniyorum. Muhteşem bir grup. Özellikle bir çocuk var. Görmen lazım MinMin... Bir çocuk bu kadar mı tatlı olur?😍 Starlight⭐️:Kimmiş o çocuk? Söylesene! Yonca🍀: İsmi Lee Know. O kadar beğendim ki, bir ara kendisini muhakkak araştıracağım. Starlight⭐️:아니, 연구하지 마라!😤 Starlight⭐️:Hayır,araştırma sakın!😤 Bir Korece,bir Türkçe konuşuyorduk şimdi. Onun bu hâli o kadar komikti ki. Keşke okuduğu zamanki yüzünü görebilseydim. Kendi ismini vererek şaşırtmıştım tabii çocuğu. Yonca🍀: Nedenmiş o? Beğendim çocuğu, araştıracağım. Hatta şu an bile bakabilirim. Starlight⭐️:보지 마! Starlight⭐️:Bakma! Starlight⭐️:그래서 ... 음 ... Starlight⭐️:Yani... Şey... Starlight⭐️:왜 손아귀를 찾으십니까? Starlight⭐️:Neden bakacaksın ki elin çocuğuna? Starlight⭐️:다리를 부러 뜨려 라. Starlight⭐️:Bacaklarını kırarım. Yonca🍀: 뭐야? 질투?😏 Yonca🍀: Ne o? Kıskandın mı?😏 Starlight⭐️:헛소리! Starlight⭐️:Saçmalık! Yonca🍀: Of MinMin,gidiyorum ben.👋 Yonca🍀: 잘가👐 Yonca🍀: Görüşürüz. Starlight⭐️:가지마!😤 Starlight⭐️:Gitme!😤 Yonca🍀: Gittim bile😝 Starlight⭐️:그만! Starlight⭐️:Dur! Starlight⭐️:나는 너희에게 가지 말라고했다. Starlight⭐️:Gitme demiştim sana. Starlight⭐️:바보😣 Starlight⭐️:Aptal😣 Starlight⭐️:백치🙅 Starlight⭐️:Salak🙅 Starlight⭐️:İnsana ağzını bile bozdurtursun sen! Starlight⭐️:Görüyorsun bunları değil mi? Starlight⭐️:Sırf bana gıcıklık olsun diye,beni deli etmek için cevap vermiyorsun değil mi? Starlight⭐️:Yah! Starlight⭐️:Yonca! Starlight⭐️:Bunun hesabını sonra dilimleyeceğim senden. Yonca🍀: Keseceğim diyecektin her hâlde.😂 Starlight⭐️:Gıcığın önde gidenisin Yonca! 😤 Starlight⭐️:Biliyordum gördüğünü. Starlight⭐️:Omo! Starlight⭐️:Akıl mı bıraktın sanki insanda? Karıştırmışım. Olamaz mı yani?!😒

STRAY KİDS ile bir lise hikayesi. Türkiye `den Güney Kore `ye giden sekiz kızın Seul Lisesi`nde ki sekiz delikanlı ile tatlı maceraları. Aşk ve komedinin en güzel hâli ile karşınızdayım.

"Seni çok özledim..." Sırıttım acıyla "Beni özledin...öyle mi?" "Evet..." "Ben seni hep bekledim ve bekliyorum...ama bir türlü gelmedin. Beni hep yalnız bıraktın" "Hiç birşey bildiğin gibi değil Felix..." "Bilmekte istemiyorum hyunjin."

"Her şeyin hep iyi olacağına inanırdım. Sevdiklerim yanımda olacak, beni hep koruyacak ve her zaman güldürecekti. Ama hayat, insanı en zayıf yerinden yakalayıp inandığı her şeyi yıkmaya meyillidir. Bazen elindekileri alır, bazen de seni karanlığa sürükler." Bir çocuk, 10 yaşında ailesi tarafından bir kapının önünde terk edildi. Ağladı, yalvardı, anlamaya çalıştı. Ama hiçbir şey değişmedi. O gün gözyaşları bitti, içindeki çığlıklar sustu. Hayatının en karanlık dönemi böyle başladı. Ancak bu yalnızca bir çocuğun hikâyesi değil... Humbles, üstün zekâlı bireyleri bulan, eğiten ve kendi çıkarları için kullanan gizli bir örgüt. Gözlerinden hiçbir şey kaçmaz. Öğretmenler, ailelerinden uzak yatılı okullardaki çocukları gözlemler ve rapor eder. Bir gün, bazı çocuklar sessizce kaybolur. Onların isimleri silinir, aileleriyle bağları koparılır, sesleri susturulur. Peki, umutları çalınan bu çocuklar karanlıkta kaybolacak mı, yoksa ışığı bulup kendi yollarını çizebilecekler mi? "O gün her şey değişti. O gün orada bitirdim bütün gözyaşlarımı." Bu hikâye, sadece bir kişinin değil, onunla birlikte karanlıkta sesini bulmaya çalışan 7 kişinin de hikâyesi. Stray Kids`in FREEZE müzik videosundan ilham alınmıştır.

Bir devlet polisi ve bir zamanlar görev arkadaşı olan bir suçlunun hikayesi. İnsanların her şeyden bir çıkarı vardı? Bunu kimse inkar etmez. Bazen çıkarlarımız için en yakınlarımızı bile yarı yolda bırakırız.

"Birincilik kağıt üzerindeydi,asıl kazandığım şey sendin."

8 kızın ülkesini temsil etmek hemde yeni yerler görmek için eskrim kılıçları ile gittikleri ülkede kaderleri değişti. Yoksa zaten kaderleri bu muydu? Kader ve kılıç mı? Yoksa zaten kaderi yazan kılıç mıydı? "Angard!"

`Kore`de doğduktan sonra babasının isteği üzerine İtalya`ya gitmek zorunda kalan Han Jisung, İtalya`da yabancı dil bölümünü okur ve öğretmen olur. Doğduğu ülkeyi özlediği için Güney Kore`ye geri döner ve mesleğine devam etmek için bir üniversiteye atanır.`

Üniversite mezuniyet partisinde öldürülen Lee Minho`nun katili, en yakın arkadaşlarından birisiydi. 一 skz & girl characters, mystery © rveazs

Bazı hayaller insanlarda çok büyük enkazlar bırakır.O enkazdan çıkmak yerine,kurtulmayı umut etmek yerine seni bulamamaları için sessiz kalırsın.Ya da bir hayalden kurtulmak için bir başka hayale sığınırsın.

Hyunjin dışardan ne kadar cool görünce bile içerde her zaman yetersiz olduğunu düşünürdü. Felix ise bir gün ışığı gibi mutluydu ama içerden büyük bir kalp kırıklığı yaşıyordu. Hyunjin Seul`ün en ünlü lisesinde okuyordu. O her zaman zorbalanmıştı. Ve birgün, sınıfına biri gelmişti. Hyunjin Felix`in kendisini zorbalıyacağını düşünüp Felix`le düşman olmuştu. Ama 2 ay sonra Felix`in onu kurtarmasiyla herşey değişmişti.....

Sırtım duvarla buluştuğunda çektiğim acıyla ağzımdan ufak bir inleme çıktı. O ise tuttuğu kolumu bırakmayarak bir elini de duvara yasladı ve beni duvar ile arasına sıkıştırdı. Daha çok yaklaştı. "Ne yaptığını sanıyorsun?" Başımı boyunun uzunluğundan dolayı hafif yukarı kaldırarak gözlerine baktım. Hâlâ gülümsüyordu. Derin bir nefes alıp verdi.Daha sonra biraz daha eğilerek yaklaştı ve kalbim gümbür gümbür atmaya başlamışken kulağıma tek bir kelime fısıldadı. "Bekliyordum." Ürperdim.Resmen tüm vücuduma bir ürperti geldi.Onu benden uzaklaştırmaya çalıştım.Ancak kuvvetliydi ve bu göründüğü kadar kolay değildi. "Hâlâ direniyorsun.Biliyor musun Yeon Soo?Gerçekten seni bekliyordum.Keşke diyordum... Keşke Yeon Soo gibi cesur,korkusuz,asî ve tabii güzel birisi karşıma çıkıp bana diklense de hedefim olsa. Onunla oynasam. Biliyordum böyle olacağını. Senin dayanamayacağını ve kendini bana yem edeceğini. Şu an ne kadar mutluyum bilemezsin." Nefretle baktım gözlerine. "Asla senin oyuncağın olmayacağım!Boş yere ümitlenme." Bir kere daha kolumu tuttuğu elini bana doğru bastırdı ve sırtımı soğuk duvara sabitledi. "Göreceğiz Yeon Soo. Ancak elime düştün ve kolay kolay kurtulamayacaksın.Tıpkı şu an olduğu gibi." "Uzak dur benden!" "Artık bunun imkânı yok." Sabrımı taşırmayı başardı. Boşta kalan elimle kuvvetli bir şekilde kolumu tuttuğu elini tuttum ve sertçe kaldırdım.Ardından onu duvara yapıştıran taraf bu sefer ben oldum. O da bu hareketi beklemiyordu ve tıpkı az önce bende olduğu gibi hazırlıksız yakalandı.Rolleri değiştik.Az önce benim olduğum yerde Hyunjin,Hyunjin`in olduğu yerde de ben vardım. Çekik gözleri irileşti.Daha bir şaşkın bakıyordu şimdi.Bunu yapabileceğimi tahmin etmiyordu sanırım. "Ama kurtuldum Hyunjin.Tıpkı şu an olduğu gibi.Uzak dur benden..." ...

"Bana aşık olamazsın....Sevemezsin...." Dizlerinin üzerine çökmüş, nefeslerini düzene koymaya çalışan güzel kızın terden yüzüne yapışmış saçlarını düzeltmek için kanlı ellerini uzattı ancak tenine dokunamadı. Masumluğunu kirletmek vicdansızlık gibi geldi. Gerçi düşününce elleri kanlı bir katilin karşısındaki insana besleyeceği merhamet duygusu en fazla ne kadar olabilirdi ki? "Çok geç..." Genç kız önünde kendisine uzanmak üzere olan kanla kaplanmış ellere baktı. İçindeki korku gittikçe büyüyordu. Kendisine engel olamayarak gözlerini kapattı. Kan kokusundan kusmamak için zor duruyordu. Bunu gören katilin dudakları kıvrıldı ve ellerindeki kanı bu güzel gözlü kızın yanağına sürdü. "Bundan sonra kaçışın yok, biliyorsun değil mi?" Kaçış yoktu, Hwang Hyunjin`in sırrını öğrenen herkes ölmeye mahkumdu...