{Murat ALACALI} Dudakları feci şekilde beni ıslatırken altımda kıvranan bedenini sabitlemek için kollarını omzuma sardım. Yarım kalan kemeri zorlarken gözlerini açtı…. Siyahta parlayan gözlerinde buz mavisi vardı… karnıma giren kramplar ile dikkat kesildim. Gözleri… ilk defa detaylıca bakıyordum. “Mavi?” Dudaklarım ilk defa istemsiz hareket etmişti. Gözleri bana odaklanırken dudaklarımız arasındaki mesafe onu hiç etkilememişti. Açıklama yapmaya hazırlanırken yüz ifademi süzüp konuşmaya başladı; “Evet…. Ailemden kalma bir şey o. Genelde gözlerim büyüdüğünde, heyecan duyduğumda yada sevindiğimde o köşede parlar..” “Ben… hiç denk gelmedim…” Somurtkan duran suratı, kızarık yanakları ve alaycı gülüşü ile yine cezbediyordu beni. “Çok kez denk geldin Murat… ama sen gözlerime değil. Ruhuma bakıyordun… beni korumaya çalışıyordun.”

BxB kurgusudur, rahatsız olacak kişiler okumasın!!!

Uyarı: İnsan-canavar ilişkisini içeren erotik (smut) sahneler bulunmaktadır. (mpreg) Biri Beni İzliyor. Kim olduğunu bilmiyorum ama evimden her çıktığımda üzerimdeki bakışlarını hissediyorum. Bundan endişelenmem mi gerekiyor? Belki. Ama şu an çok daha büyük sorunlarım var. Babam, onun oğlu olmaya layık olmadığımı düşünüyor çünkü ona göre "yeterince erkek" değilim. Köyün kabadayısı Gavin ise hayatımı cehenneme çevirmek için elinden geleni yapıyor. Açıkçası, daha ne kadar dayanabileceğimi bilmiyorum. Tam her şeyin daha kötüye gidemeyeceğini düşündüğüm bir anda, babam korkunç bir karar verdi. Beni sattı. Bir canavara. Bir Yaratığa. Herkesin korkuyla bahsettiği, adını bile yüksek sesle söyleyemediği bir varlık. Ona "Orman Şeytanı" diyorlar. Tüylerle kaplı, devasa, korkutucu bir yaratık. Pençeleri bir bıçak kadar keskin, dişleri ise bir insanı tek darbede ikiye bölebilecek kadar güçlü. Ve şimdi artık onun malıyım. Onun mülkü. Bu benim sonum olmalıydı. Ama... kısa sürede bir şeylerin değiştiğini fark ettim. Beni nasıl izlediğini gördüm. Gözlerindeki o parıltıyı, bir hazine bulmuş gibi bakışlarını fark ettim. Dudaklarını yavaşça yalayışını... Ve bana fısıldadığını duydum: „Seni istiyorum. Sana sahip olmak istiyorum." Belki de hayatım bitmedi. Belki de gerçek hikâyem yeni başlıyor.

Uyarı: İnsan-canavar ilişkisini içeren erotik (smut) sahneler bulunmaktadır. Rael, seçmediği bir lanetin gölgesinde yaşıyordu. Ailesinin iblisler tarafından yutulmasının sorumlusu ilan edilen ve köy halkı tarafından dışlanan Rael`in tek arzusu özgürlüktü. Ancak bir sonraki kurban töreni yaklaşırken, korkunç Alakri`nin adımları köylerine doğru ilerliyordu. Ve köyü ona iki seçenek sundu: Karanlık zindanlara atılmak ya da yüzü olmayan bir canavara teslim edilmek. Fakat Alakri, sıradan bir canavar değildi. Kafatası benzeri yüzü ve ışıldayan gözleri, Rael`in göz ardı edemeyeceği bir karanlık ve acı taşıyordu. Onun esiri olma ihtimali, her geçen an daha kaçınılmaz hale geliyordu. Kieran, yalnızlıkla savaşan biriydi ve tek istediği bir yoldaştı. Her on yılda bir, dünyayı terörize eden iblislerden korunma karşılığında, Kieran bir insan kurbanını Perde`ye - yaşadığı ve iblislerin hüküm sürdüğü yere - götürüyordu. Ancak bu geçici yoldaşlıklar onun yalnızlığını hiçbir zaman dindirememişti. İnsanlarla kurduğu bağlar her seferinde fazla kısa sürüyordu. Tam da sonsuz yalnızlığı kabullenmeye başlamışken, Rael`le karşılaştı. Genç adam ondan korkmuyordu. Ve Kieran`ın içinde filizlenen arzu, her geçen an daha da güçleniyordu. Kieran, Rael`i kendi dünyasında tutmayı başarabilecek miydi, yoksa onu sonsuza dek kaybetmeye mi mahkûmdu?