Sessiz Kazanlar” Modern İstanbul’un gri gölgeleri arasında, adalet kelimesi anlamını çoktan yitirmiştir. Arda Korkmaz, genç bir avukat olarak bu çürümüş sistemin içinde nefes almaya çalışır. Kazandığı her dava, kaybettiği bir parçasıdır aslında. Hukukun, ahlâkın ve vicdanın birbirine karıştığı bir dünyada, Arda’nın iç sesi gitgide büyür: “Eğer her şey adaletse, hiçbir şey adil değildir.” Toplumun dayattığı rollerin, erkekliğin ve başarı takıntısının altında ezilen bir ruhun hikayesi bu. Bir adamın, sistemin içinde kaybolarak kendine dönmeye çalışmasının hikayesi. Kafkavari bir gerçeklikte Dostoyevski’nin gölgesiyle yüzleşen bir modern insanın çöküşü. “Sessiz Kazanlar” — hukukun maskesinin düştüğü, vicdanın yankısının bile susturulduğu bir çağda, hâlâ insan kalmaya çalışanların romanı.