"Sen benim sadece bir parçam değil, sen benim her zerremsin. Her hücrem sensin. Ben tamamen senden ibaretim. Seninleyken adım gibiyim, yanıyorum. İçimde bir sen var... beni ısıtıyor hatta yakıyor. Ama seni de yakıyor." Yalanların yaşadığı doğruların ölmeye yüz tuttuğu bir hikaye... Her şey ortaya çıkacak! Ateş`ten bu çember hepimizi yakıp yıkacak. Bizler küllerimizden doğacak olanlarız! Hayatım bir korku filminden farksızdı zaten. Ruhum cinayete kurban gitmişti. Ama bir cinayete benden nefret eden biriyle beraber tanık olmak! İşte bu her şeyin tamamen bittiği noktaydı o anda. Ama ne derler bilirsiniz `Her son bir başlangıçtır` Küçük bir not: Her şey 9. Bölümden sonra başlıyor, yani oraya kadar biraz sıkıcı ilerliyor. Baştan söyleyeyim🪐 "Bir insan daha kaç yerden kırılabilir? Bir ruh daha ne kadar parçalanabilir? Ölü bir ruhu bile nasıl hala öldürmeye çalışabilirler!? Daha ne kadar sürecek bu eziyet, daha ne kadar çekeceğim ben bu hayatı. Dönüyor, durmuyor. Sanki beni her defasında daha da sert düşürmek için çabalıyor" diyebildim gözyaşlarımın arasında. "Düşmek bir yana dursun, ben olduğum sürece bir daha asla üzemeyecekler seni. İzin vermem buna. Parçalanmış kalbini iyileştiremem ama senin için kendi kalbimi söker takarım sana. Sen benim hem gündüzüm hem gecemsin. Ancak kalbim sende atarken ben nefes alabilirim. Sen benim her şeyimsin lan" diyerek kendine çekti beni. Sıkı sıkı sarıldı sanki bir daha hiç bırakmayacak gibi. Ona tutundum sadece. Yaşamak için aşık olduğum adama tutundum sadece. Nefes alabilmek için ona tutundum... Tüm hakları saklıdır, bana aittir.

Masaya parmaklarımı tek tek vurarak düşünmeye çalıştığımda aklıma hiçbir şey gelmiyordu. Nedendi? Niyeydi? “Ne yapacağız?” diye sordu masadan birisi. Ben de bilmiyordum. “Aradığımız kişi, siyah saçlı bir kadın.” İşime Erçin ailesinden başka birisi karışmazdı, bu güç kimse de yoktu. Dostluktan düşmanlığa evrilmiş bir aile. Ve siyah saçlı bir kadın. Zeynep Hena Erçin. Bir zamanlar onu görüp bildiğim, ve beni unutmasını sağladığım kadın. Düşmanım. “Zeynep Erçin.” dedim sadece. Herkesin gözü bana döndüğünde bir süre konuşmadım. “Onu öldüreceğim.” “Bizzat ben yapacağım bunu.” Onun sonu olacaktım, bilmeden.

Tıp fakültesinde öğrenci olan Asel Aydın her zamanki gibi yorgun bir şekilde eve gelir ama ilk defa annesini ağlarken görür ve duyduklarına inanamaz

Sürgüne gönderilmiş bir kadının kan davası yüzden yeninden doğdu Topraklara gelmesini ve babasının canı için düşmanıyla evleneme zorunda kalmasını, aşiretinin başına geçecek tek varis olduğunu anlatan bir töre kitapı