《-Çocukluğundan beri beraber olan iki arkadaşın bir kaza sonucu en sevdikleri fantastik romanın içinde hayatta kalma mücadeleleri...》 Wattpad’den devam etmekte, giremeyenler için buradan da yayınlıyorum. Tamamen bana ait bir kurgudur. Çalınması ya da taklit edilmesi duyumunda adli işlem başlatılacaktır.

Webtooon tadında bir kitap… Camdan sisli sabaha bakıyordu. Kuzey`in hiç bu kadar soğuk olmadığını düşündü. Anlaşılan bu kış çetin geçecekti. Güneyden gelen davet ona neye mal olacaktı acaba. Güney ve Kuzey birbirine zıt kutuplar. Güney her ne kadar gelişmiş ve Kraliyet ailesine yakın gözükse de Güneyliler onu rahatsız ediyordu. Aniden kapı çalındı ve sadık kahyası Albert kapıda belirdi. -Ekselansları, isteğiniz üzerine Kont Robert Markel’in davetine eşlik edeceğinizi bildirdim. Ona has soğuk buz mavisi gözlerini camdan çekti ve sadık hizmetçisine, -Şövalyelere hazırlanmasını söyle önümüzdeki hafta Güney surlarında olmalıyız. -Emredersiniz efendim. Kahya oradan ayrılınca kendi kendine, -Bakalım Kral`ın sadık köpeği Martel yine neyin peşinde dedi.

Ben iğrenç işler yapan bir adamın sırdaşı, mirasçısı, ailesi ve dayandığı güçtüm. Bir kadının ona dayatılan düzende kendi düzenini kuracağını bilemezler. Fakat gizli yaptığım işler bir gün ortaya çıkacaktı işte o zaman yer yüzünde sadece korku hakim olacak, Bir kadının karşısında ceketlerini saygıyla iliklemek zorunda kalacaklardı.

Kont`un kızı Anastasia, küçüklük arkadaşı olan Dük ile evlendirilir. Ancak Anastasia hiç beklemediği şeylerle karşılaşır. ... "Beni sevmediğinizi biliyorum ama yinede odama girip beni öldürmeye çalışmanız büyük bir saygısızlık Dük Brown. Geceliğimin eteklerini sıkıyordum sinirden. Bu evliliğe zorlanmış olabilirdi ama bende zorlanmıştım. Tek istediğim sessizce yaşamaktı. " Niyetim sizi öldürmek değildi Leydim. Sadece sizi bu adamdan korumaya çalışıyordum. " İri cüssesi önümden çekildiğinde yerde yatan adamı yeni görmüştüm. Kahverengi saçları kendi kanıyla ıslanmıştı. Önümde ölü bir beden yatıyordu, benim odamda biri ölmüştü. Midem kasılmaya başladığında dizlerimi tutamaz hala gelmiştim. Bayılacağımı anladığımda bir yere tutunma ihtiyacı ile ellerimi etrafta savurmuştum. Sıcak bir bedene tutunduğum da son hatırladığım keskin yeşil gözlerdi.