İnsanlar bazen hak ettikleri yerde kalmamalılardı, ama asla yarı yolda bırakmamıştım. Bazen sormuştum kendime hep, sevenin var mı Günce? Sana sahip çıkan bir abi, yada her daim arkanda duracak bir sevgili? Bir baba, bir anne? Peki hiç cevabımı alabildim mi? Hayır.. Herkes aynı geceyi yaşar ama, herkesin karanlığı farklı. Benim karanlığım ailem. Bazen de işte karanlıkta büyümek zorunda kaldığında elinden bir şey gelmez. Ben Günce. Hayatının bir anlamı olmayan, hala içinde bir yerde küçücük bir kız çocuğu taşıyan o kız. 17 yılımın yalandan ibaret olduğunu öğrenirsem ne mi değişir? Her şey... --- İçerde neler olacağını ben bile tahmin edemiyorum (: Hikaye ve karakterler tamamiyle kurgudur! Tamamiyle bana aittir! Bir şans verirseniz sevinirim, İyi Okumalar!.

Aileye çok önem veren Güneş ve ailesi olmayan Poyrazin hikayesi