"Buz kristalleri en ufak darbede çatlar... Peki ya kalpler?" ❄️ Üç asi kız, üç popüler erkek. Bir oyunla başlayan rekabet, sınırları zorlayan meydan okumalar ve içinden çıkılmaz duygular... Herkesin bir planı var ama buz kristalleri kırılmaya başladığında hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Bu bir aşk hikayesi değil, bir güç savaşı! ❄️ Başlangıç tarihi 08/11/2024

Genç kız her gün kullandığı sokağa bir kez daha giriş yapmıştı. Her sokağa girişinde hemen kan kokuları kendini belli ediyordu. Sokağın sonuna geldiğinde adımlarını yavaşlattı. Sebebi ise boylu boyunca yatan bir adam ile karşılaşmasıydı. Bu kaçıncı ceset görüşüydü? İstifini bozmadan cesetin yüzünü karanlıktan göremese de yanına doğru eğildi. Omzuna hafif sarsma ile cesedin yaşayıp yaşamadığını kontrol etti. Yaşıyordu. Telefonunu çıkarttığında, arkada duran adamın gölgesi, yan tarafına doğru düştü. Sakin olmaya özen göstererek ona doğru döndü. Döndüğünde, ise şaşkın bakışlar ile adamın yüzüne bakakaldı. İlk defa bu adamı bu sokakta görüyordu. Bu adam kimdi?

Geçmişte yaşadıklarından dolayısıyla okul değiştirmek zorunda kalan Sıla okulun ilk günü tesadüfen tanıştığı bir çocukla atışmaya başlar ancak çocuğun grupu bir çetedir ve yarısı kıza iyi davranırken yarısıda kötü davranıyordu geçmişten yaralı olan bu grup yavaş yavaş sılayı da aralarına almaya başlayacaktır ve bu Berk ve Sıla`nın ilişkisi durumuna gelecektir.

“Arkadaş arkadaş gezebiliriz niye ki?’’ Maksadım onu kızdırmaktı. Buna sinir olduğunu biliyordum. ‘’Demek arkadaş.’’ Kafamı salladım. ‘’Hıhı.’’ Parmakları ona dolanmış ince kollarımda gezdi. ‘’Arkadaşlarına böyle mi yaparsın?’’ Çok fırsatçı bir adamdı. ‘’Ya da kilitli bir odada dudak dudağa mı gelirsin?’’ Bu iyice yutkunmama sebep oldu. ‘’Yatağına gelir misin, aynı yastığa sığacak kadar yakın uyur musun?’’ ‘’Düşünülür.’’ Dedim ince sesimle. İyice eğildiğinde bacaklarımın aralanması onu bana daha çok yaklaştırdı. ‘’Hiçbir arkadaşın sana bunu yapamaz, anladın mı?’’ Keskindi. Sertti. ‘’Seni düşünemezler.’’ Bu nereye bağlanacaktı çok merak ediyordum. ‘’Öyle mi?’’ ‘’Öyle.’’ Deyişi bile kendinden emindi. İnce parmaklarım ensesinde gezindiğinde hoşuna gittiğini anlıyordum. Birbirimizin üstünde çok etkimiz vardı. Hoşlanıyorduk belli ki. ‘’Peki,’’ gözlerinin içine baktım ‘’arkadaş, arkadaşı öper mi?’’ Hiç düşünmedi. Beni sertçe öptüğünde dudaklarım alev aldı. 04.08.2024

Her insanın hayatında kırıldığı ve benliğinin değiştiği bir dönüm noktası vardır. O dönüm noktasına geldiğinde iyilikle de geçenler olurdu, kötülükle de. Ama illa ki geçerlerdi, değil mi? İşte ben şu an o noktada duruyordum. Ancak ne bir adım ileri gidip geleceğimde ne olacağını tahmin edebiliyor, ne de bir adım geri gidip geçmişimle yaşadıklarımla yüzleşebiliyordum. Durduğum noktada, sadece bu dönüm noktama gelmemiş olmayı diliyordum. Çünkü elimden gelen tek şey sadece buydu, dilemek. Buraya hiç gelmemiş olmayı ve bunların hiç yaşanmamış olmasını dilemek…

Ya yaşayacaktık, ya da ölecektik. Kaybolan sıralar arasında kaçırılan çocuklardan biriyim hiç birimiz farkında değildik. Tek amaç elimizden geldiği kadar işi geciktirimekti. Biz insanoğlu kendi kıyametimizi hazırladık, bedelleri ile.