Huzur ancak gökyüzündeydi ama biz sadece yer yüzündeyiz ☆ William Shakespeare Kapak tasarımı: vic___ (💖)

Bazı kalpler sessizce çarpar. Bazılarıysa gölgede savaşır…” Türkiye’nin doğusunda, karla örtülü dağların tam ortasında bir tim sessizce düşmanı izlerken, bir kalp ilk kez çarpmanın ne demek olduğunu öğreniyordu. Yüzbaşı Baran Tunga; görevinden şaşmayan, duygularını düşmana açık etmeyen bir askerdir. Doktor Eylül Soykan; hayat kurtarmayı öğrenmiş ama kendi kalbini kimsenin ellerine vermemiş bir kadındır. Onların yolları bir operasyonda kesişti. Ve o andan itibaren hiçbir savaş, sadece dışarıda yaşanmadı. İhanetin gölgesi timin içine sızmışken, Baran’ın kalbini hedefe koyan bir düşman çoktan pusudaydı. Bu, sadece bir askerî operasyon romanı değil. Bu, gölgede kalan bir kalbin, aşkı bulurken savaşmayı bırakmadığı hikâye. “Kalbim ilk kez çarptı. Ve düşman bunu benden önce fark etti.”

“Bak bu uçak çok lüx yani zenginsin bir, kesinlikle sıradan bir Amerikalı değilsin iki, Hollywood filmlerinden çıkmış casuslar, askerler gibisin yani aksiyonun çok bol bu üç, korkmamak senden korkmamak, hadi söyle nereden bileyim beni tekrar o fanusun içine sokmayacağını? Bu da yapar dört.” “Ben zenginim bu doğru ama bu sadece hayatımızı kolaylaştıran bir unsur fazlası değil bir, sıradan olmamak benim suçum değil bu iki, askerlik benim mesleğim bu üç, Azra seni o fanusa sokmam gerekirse bunu sadece güvenlik zafiyeti nedeniyle yaparım ama eğer başka nedenlerle sokmam gerekirse ikimizi birden o fanusa kilitlerim bu da dört.” “Mr. George Brain Graham bu kadar laf kalabalığı için benim İngilizcem yetmez. Kısacası henüz aramızda bir sıfat yok, kız arkadaşın bile değilim nokta.” Azra arkasına yaslandı. Brain “Hı” diyerek tekrar koltuğuna yerleşti ve yüzünde tatlı bir sırıtış yer edinirken ellerini saçlarından geçirdi. “Sende haklısın, senin açıdan bakınca doğru karıcığım”

Siz hiç unutuldunuz mu? Unutanları suçlamayın! Zira her unutuşun ardında kim bilir ne hikâyeler vardır. Bu hikâyeleri dinlemeden suçlamak, ardıdan derin pişmanlıklar getirir. Tıpkı Ronya`ya olduğu gibi! Ronya önce unutacak, sonra unutulacaktı.

Siz: Sevsen beni. Siz: Öpsen güzelce, bütün yaralarım kapanacak. Siz: Ama yapmıyorsun. Siz: Neden yapmıyorsun? 🖤: Çünkü seni tanımıyorum amına koyayım!

~Her insan bir element taşır. Ama bazıları... uyanmak için yaratılmıştır. Mira ve Yıldıray`ın kaderi sıradan değil. Karma`nın uyanışı başlıyor. Ve hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Güçlerini kontrol edemezlerse yok edecekleri ilk şey : kendileri Ateş yanarsa, Su boğarsa, Hava koparsa, Toprak yutarsa... Peki ya beşinci bir element varsa?

Trafik kazasında ailesini kaybeden Ecem , yıllar sonra evlatlık olduğunu öğrenir ve biyolojik ailesini bulur. İkiz kardeşleri için yıkılmaz ve ayakta durur. Gittikleri ormanda başlarına geleceklerden bihaberlerdir. Elementler,hayvanlar, karanlık güçler... Ekibe sonradan katılan Eren ve karanlık geçmişi. Karanlık güçleri yok etmek için babasını öldürmesi gerekiyordur. Yüzyıllar süren savaşı bitirecek kişi karanlığın son varisi Eren olabilirmi? Eren karanlığı bitirmeye kararlıdır. Arkadaşları Element koruyucularının ve dört elementin yüzükleriyle Karanlığın lordu olan babasının saltanatını yerle bir eder. Gerçek aşkı bir vampirde bulacağından bihaberdir. Aralarındaki tek engel Eren`nin güneşten aldığı güçtür. Engelleri aşarak bir imkansızı gerçekleştirirler. Sakin geçen altı yılın ardından Eren gördüğü bir kabusla kalkan yüzükler tekrar açığa çıkar. Karanlıktan kalan son kişiler intikam için geri döner.

Hayatımda değer verdiğim ve zaafım olan sadece üç şeyim vardı. Mesleğim, vatanım ve ailem... Ama artık bir kişi daha eklenmişti "o" evet, sadece "o". Değişmişti, artık Asya Öncü`nün zaafları değişmişti. Sahiden artık Asya Öncü`de değişmişti...

Bütün patronların seksi olacağını da kim söyledi? Bazıları uğraştırır, nefret ettirir, bir bakarsın sabrını zorlar, sonra da bir gülümsemesiyle kalbini yumuşatır. Bu patron tam öyle, gıcık ama bir şekilde sevilmeye değer. "Ruhunu sevdiğim kadın olmanı istedim. Ruhuma şahadet okumanı değil." - Kambersizyazar İki kalp, iki sezon, bin türlü his... Bu aşk ne tam huzur, ne de tam fırtına. Ama okumaya değer. Kitap Tasarımı: @irempsd --- Sana "bol bol aşk, kahkaha, drama!" demeyeceğim. Çünkü bazen azı daha etkiler. Bu hikâyede her duygudan bir tutam var. Ne gülmeye doyarsın, ne de hissetmeye... Biraz eğlence, biraz iç sızısı, biraz da sürpriz. Hazırsan, o bir dilim pastayı birlikte yiyelim. Kalanını zaten hikâye halleder. (Tatlı mı tatlı, biraz kırık, çokça içten. (Her şey hayal ürünü. Kalp kırıkları bile.)

Kalbim artık bedenime yeterli gelemiyor, nefes alamıyordum ama yinede koştum. Koştumki hayatta kalabileyim, bacaklarımı çizen dalları umursamadan ormanın içinde koştum. Kalbim atmayı bırakmış, bedenime oksijen gitmiyordu ama hayatta kalmam gerekiyordu. Ölmek istemiyor, yaşamak istiyordum. Bu yüzden bedenime alınmayan oksijeni bile umursamadan koştum, arkamdan gelen silah sesleri artarken tek amacım vardı. Sevdiğim adama ulaşmak.

Dünyanın dengesi, elementlerin uyumuyla ayakta duruyordu. Ateş, Su, Hava, Toprak, Metal, Bitki, Kan, Buz, Yıldırım, Lav, Ruh ve Işık-Gölge... Her biri kendi ulusuna, kendi tapınağına ve kendi koruyucusuna emanetti. Ama bir gün, bilinmeyen bir güç bu dengeyi paramparça etti.Elementler arasında düşmanlık başlattı,Ulusları çatışmaya sürükleri.Bu bozulmaya öfkelenen ruhlar,insanlığa sırt çevirdi.Kutsal bağlar kesildi,Tapınaklar sessizliğe gömüldü,Kendi büyülü dünyalarına çekildiler...Ancak bir gün yıldızdan doğan Azer kendine yeni bir taşıyıcı seçti. Kaerith...

İki farklı yol, iki farklı hayat, iki ayrı kader... bir gece, birbirine dolandı. İkisinin de bilmedikleri bir şey vardı. Kader onları çoktan birbirlerine bağlamıştı. O gece, yalnızca bir başlangıcın perdesi aralandı. Bir düğüm çözüldü ve ikisi de aynı çizgide buluştu. Çünkü geçmiş, onların hikayesinin başlamasını bekliyordu.

Nimera Gezegeni. Yıllar önce uğradığı istila sonucu durumu git gide kötüye giden o gezegen. Her gezegenin korunması gereken 5 taşı vardır. Bu taşların gezegenlerden ayrılma gibi durumlarında gezegen gittikçe kötüleşir, önce topraklar yetersiz gelmeye başlar. Daha sonra sular kirli akmaya başlar, onun ardından hava artık yetersiz gelmeye başlar, ateş artık verimsiz hale gelir ve en son olarak da ruhumuz her geçen saniye çekilmeye başlar. Toprak, Su, Hava, Ateş ve Ruh taşları. Nimera Gezegeni’nin sadece Ruh taşı vardı, geriye kalan tüm taşları Aldenyum Gezegeni tarafından çalınmıştı. Tanrıçanın, yeni kraliçenin karnına çocuk bahşetmesi sonucu ortaya gelen bebek. Herkesin kaderini değiştirecekti.

Ön Söz Üsteğmen Kıvılcım`ın kaleminden: Hayat bana savaşmayı küçük yaşta öğretti. Kimi zaman elimde bir silah, kimi zaman yalnızca suskunluğumla yürüdüm ateşin içinden. Kayıplarımdan bir ev yaptım, acılarımdan bir zırh. Bir çocuğun elinden alınan masumiyeti, bir kadının sırtına yüklenen sorumluluğu taşıdım. Ve tam her şeyin bittiğini sandığım yerde, gökyüzünden inen bir adam çıktı karşıma. Ateş Uras. Adı gibi içimi yakan, ama kalbimi ilk kez sükûnetle dolduran bir isim. O bir pilottu, ben bir askerdim. Farklı yolların savaşçılarıydık ama aynı kaderin izini sürüyorduk. Kendime bile itiraf edemediğim hislerimle, en tehlikeli görevlerin tam ortasında tanıdım onu. Bu kitap bir savaşın, bir ihaneti ortaya çıkarma mücadelesinin hikâyesi. Ama aynı zamanda, gökyüzüyle yeryüzü arasında sıkışmış iki yaralı ruhun birbirine dokunuşunun da hikâyesi… Bu bir intikam hikâyesi değil sadece. Bu, kirletilmiş bir masumiyetin, çalınmış bir çocukluğun ve devrilmeyen bir kadının hikâyesi. Bu, kimin gerçekten düşman olduğunu anlamak için canını ortaya koyman gereken bir dünyanın hikâyesi. Ve unutma: Ateşi yakmaya bir kıvılcım yeter. Ama o kıvılcımı söndüreceğini sananlar… Henüz kül olmamış bir yangını hiç görmemiştir. 🔥 Kapağı yaptığı için @the_older`e çok teşekkür ederim. Tüm haklara şahsıma aittir, kopyalayıp paylaşan olursa işlem yapacağım. Bilginize. @dadaaa

Kitap kapağı için @lodosunkalemi abime çook teşekkür ederim. "Tik-tak-tik-tak-tik-tak! Vakit doldu. Oyun başladı. Ebe olarak sen seçildin. Hadi,bul beni minik Sobe." Üsteğmen Ateş Sobe 21 yıl önce başlayan kanlı bir oyunun iki kurbanindan biriydi. Kayıp ablası Zemheri Sobe`yi bulmaktı görevi. Bu 21 yıl çok şeyi değiştirmişti. Zemheri bu zamana kadar çok şey kaybetmişti. Ölümü beklerken çocukluğunu kaybetmişti mesela. Bir harabede ruhu ölmüştü mesela. Yirmi dört yaşında Zemheri`yi gömüp Leyal`e dönüşmüştü mesela. Ama bitecekti, az kalmıştı. Kıyamet kopacak, dengeler bozulacak, ölüler yeniden doğacaktı. Bakalım Ateş Sobe ablasını bulabilecek mi? Ya da daha önemlisi Zemheri Sobe bulunmak isteyecek mi?

--- “Bazı yaralar büyüdükçe değil, hatırlandıkça sızlar…” Alin Neva Yıldırım, kendisini aldatan nişanlısını terk ettiğinde, yalnızca kalbi değil; ailesinin güveni, toplumun bakışı ve kendi hayalleri de paramparça olur. “Evde kalmış kız” yaftasından korkan ailesi, onun kaderini bir anda belirler: Memleketteki çocukluk arkadaşına, Barut Pars Koz’a nikâhlanacaktır. Ama bu evlilikte Alin için tek bir gerçek vardır: Barut, geçmişin tozlu hatıralarındaki masum dost, şimdi ise tanımadığı bir yabancı… Ancak Barut için bu evlilik bir kader değil; yıllardır içinden çıkamadığı bir dua, yarım kalmış bir hayalin cevabıdır. Çünkü Barut, Alin’e daha çocukken âşık olmuş ve o günden sonra hiçbir kadına adını bile yakıştıramamıştır. Şimdi ise bir geçmişin gölgesinde, birbirine yabancı ama bir o kadar da bağlı iki kalp… Zorluklarla başlanan bir hikâye, zamanla aşkla yazılabilir mi? "Bir adım, bir bakış, bir fısıltı… Belki de aşkın yeniden yazıldığı yerdir burası."

Kütüphane tanıştığı Mafya vârisi olan genç adam yüzünden başı belaya giren bir genç kız hayatını zorluğu yetmezken histarik kırızleri beraber karanlık Dünya`nın adam atar ,bizi bekleyen sırlarla dolu bir geçmiş hep bir umut ateşi 🔥❤️‍🔥❤️‍🔥🔥 bedenim de taşıdığı izlere rağmen umudunu kaybetmeyen bir kız, omuzun da geçmişin acısını taşıyan ve her şeye rağmen normal bir hayat yaşamaya çalışan bir genç , kütüphane başlayan bir tanışma ve devamında ortaya çıkan bir Mafya vârisi tesadüf diye bir şey yoktur, kaderin oyunu onları bir araya getirir ve aynı yolda ateş yakarlar. Bu iki yaralı ruhu birbirlerine şifa olacaktır,ecemin öğrendiği gerçeklere ve emir hanedaroğlu gerçekleri onlardan saklanan her sır onların bittiri ancak Ecem Emirin ışığı olurken,emirde ecemin ışığı olacaktır .gerçeğin enkaz en çok bu ikiliyi yaralarken birbirlerine olan ateş aşkları onları güçlendiklerinden habersizdirler bu yolda kaybedilen masumiyet, yeniden yaşama isteği gerçeklerin altında yıkılmak, her kesin kendini ve kişiliğini sorguladığı, ama hep bir umut ateşi UMUT ATEŞİN HİÇ SÖNMESİN HEP DİRİ KALSIN 🔥🔥❤️‍🔥

Mezun olduktan sonra bir kafe işleten Nazlı, dükkan sahibinin onu çıkarmasıyla yeni bir dükkan arayışına girer. Bu süreçte çocukluk arkadaşıyla yaşayan Nazlı, arkadaşıyla evden de çıkmak zorunda kalırlar. Böylece yeni bir mahalleye taşınan ikiliyi yeni maceralar beklemektedir. “Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.” der Tolstoy. Bizim hikayemiz de böylece başlamış oldu.

Gözleri; hırçın dalgalar gibi karanlık ormanlarla baktı.. Asker&Milli İstihbarat Ajanı Asker kurgusudur. İçerik, konu ve kapak tasarımı şahsıma aittir.

Mizgin günün birinde en yanlış kişiye aşık olur o kişi babasının düşmandır içeriden çıkacak karar onun sonu olacaktı biliyordu bunu bilerek bile yaşıyordu yaşamaya devam ediyor kaçmıyordu kaçamıyordu o adamı bir kere görmesin suçu neydi ölüm son dakikalarda aklına mıh gibi kazınmıştı Ateş mizgine takıntılı olarak aşıktı ve onun ölümünden kurtarır ama daha büyük çukurlara sürükler çukurlardan biri mizgin artık Urfa`da yaşayamazdı

(BASILMAK ÜZERE) "Dört yüz kişilik bir yer düşünün. Temiz hava yok, gökyüzü yok, güneş yok, toprak yok. Dört yüz çocuk. Her gün ne yaşayacağımızı bilmediğimiz bir güne uyanıyoruz. Zaman kavramımız yok. Üzerimizde bir sürü deney yapıyorlar. Buradan çıkarsam, yapacağım ilk şey arkadaşlarımın intikamını almak olacak! İçimde bir ateş yanıyor. Öfkemle büyüyor sanki. Ne olduğunu anlamış değilim. Bildiğim tek bir şey var. O da bir gün buradan kaçıp kurtulacağım." Okuduğunuz parça Kod:333`e ait. Deneklerin içinden sadece dört kişi sağ çıktı. Onlardan biri de Kod:333 idi. O ve üç arkadaşını arıyoruz. Güçlerini kontrol etmeyi bilmiyorlar. Onları bulmamız gerek!

"Hayatın ihtimaller çemberinde, mazinin ardından yeniden karşılaşan Ateşle Barut; ya yanacak, ya da yanan küllerinden birlikte doğacaktı..."

"Derler ki evren, dört kapının ardında tutulur; her biri bir halkı, her halk bir elementi korur..."

Toplumdan dışlanan iki kardeş, Gizem ve Selen, annelerinden miras ile güçlerini keşfeder.

Yıllar önce bir gecede her şeyini kaybetti… Şimdi ise o geceyi aydınlatacak karanlık sırlarla yüzleşmek üzere geri döndü. Küçük bir kasabada çıkan yangında ailesini kaybeden Simay, yıllar sonra başarılı bir doktor olarak o kasabaya tayin edilir. Geçmişin külleri hâlâ tüterken, hastanede karşılaştığı gizemli bir adam, geçmişin kilidini açacak anahtar olabilir mi? Adım adım çözülen sırlar, yalanlar ve saklanan gerçeklerle Simay hem kendini hem de kasabanın karanlık geçmişini yeniden yazmak zorunda kalacak.