Kupa kızı ve Serseri`nin hikayesi...

Onlar yoktu. Hiçbir kayıtta isimleri geçmezdi. Öldüklerinde mezar taşı bile olmayacaktı. Ama savaşıyorlardı. Ve kazanmaktan başka seçenekleri yoktu. Devletin en karanlık köşelerinde yetiştirilen, varlığı inkâr edilen özel bir tim… Gölge Timi Emir aldıkları sürece nefes alabiliyor, görev tamamlandığında ise yeniden yok oluyorlardı. Ne madalyaları vardı ne de anıları. Ancak bu kez karşılarında sıradan bir düşman yoktu. Bir oyun oynanıyordu. Bilinmeyen bir güç , devletin bile ötesinde bir el, sahneyi kontrol ediyordu. Ve Gölge Timi , bu kez av değil , avcı olmak zorundaydı. Gerçek kimin elindeydi ? Kim dost , kim düşman bilinmezken, görünmeyen savaşın en ölümcül askerleri , var olmayan bir sırrı ortaya çıkarmaya hazırlanıyordu. Ama asıl soru şuydu… Eğer hiç var olmadılarsa , onları kim öldürmeye çalışıyordu ?

Ve aynı hikaye ana haber bültenlerinde aylarca konuşulan, ülke gündemine aylarca oturan bir haberle başlayıp seneler sonra aynı gündemde yer eden birkaç saniyeye sığdırılan acı bir haberle bitecekti. Bazı insanlar görünen, diğerleri ise görünmeyen kahramanlar olurdu. Görünmeyenlerin yarası daha çok olsa da her daim görünenler konuşulurdu. Bir vardı bin yoktu. Bir hikaye daha, henüz başlayamadan aynı noktada son bulurdu. * "Değer vaktinde bilinmeli." dedi yaşlardan dolayı buğulanmış gözlerini gözlerime dikerek. Zar zor konuşuyordu. "Mezar ne anlar ki çiçekten."

Olmadık yerde olmadık zamanda kapını çalıyorsa aşk, onu içeri buyur etmekten başka şansın yoktur.

📢 BU HİKAYEDE GEÇEN KURUM, KURULUŞ VE OLAYLARIN GERÇEK HAYATLA BAĞLANTISI YOKTUR! 📢Birinci kitap final yaptığında, ilk bölümler düzenlemeye alınacaktır(Konu gidişatında bir değişiklik olmayacaktır) Vatan. Şehitlerimizin kanıyla beslenen, uğruna binlerce kişinin şehit olduğu vatan. Her gün binlerce askerimizin; uğruna ailelerini, arkadaşlarını, sevdiklerini arkasında bıraktığı vatan. Göreve çıkan bir askerin, annesi babası şahadet haberi gelmesin diye dualar ediyor belki de. Onların varlığıyla, dualarıyla güç buluyor asker. Belki de anası babası yok askerin, vatan onun için aile olmuş, o zamanda dua eden astları, üstleri ve devremlerin varlığıyla güçleniyor o asker. "Kim olursa olsun, ne olursa olsun Türk askerinin daima arkasından dua edeni vardır. Türk halkı, askerini kimsesiz bırakmaz." demişti bir keresinde bana çok sevdiğim birisi. Ve eklemişti. "Gerek uğruna şehit olmayı göze aldığı milleti, gerek annesi gerek komutanları gerek askerleri. Bir askerin arkasından üzüleni daima vardır." Vatan uğruna canım feda, der Türk askeri. Bu dört kelime, onun hayat felsefesidir. Vatan uğruna, canım feda. ~~~ *Gerçek aile ve kadın asker kurgusudur. *Bu platformda "Sangre Roja" adıyla yayımlanan ilk kurgudur.

Bir çift gözlerde başlayan, bütün ruhunu farkına varmadan ele geçiren o aşk...

Eğer aşkın yalnızca gülümsemelerle, bahar esintileriyle, mutlu sonlarla dolu olduğunu düşünüyorsanız, bu kitabı kapatın. Çünkü bu hikâye, ilk satırından itibaren yara izleriyle yazıldı. Ve şimdi, kaldığı yerden, daha derin acılarla, daha büyük fedakârlıklarla devam ediyor. İlk kitapta sevda, fırtınaların içinde sınandı. Kan, ihanet ve kayıplarla şekillendi. Ama her şeye rağmen kalpler atmaya, yollar kesişmeye devam etti. Şimdi ise aşk, yalnızca duygularla değil, verilen sözlerle, taşınan yüklerle ve imtihanlarla sınanacak. Bu, yarım kalan bir hikâyenin devamı. Eğer ilk kitabın acılarına dayanabildiyseniz, burada sizi daha büyük yangınlar bekliyor. Çünkü burada aşk, küllerin arasından doğacak... Ve belki de sonsuza kadar yanacak...

Yaren, Komutan Akın`ı mesleği yüzünden bırakır. Yaren bu duruma daha sonradan pişman olsa da geri dönmek ister. Ve Akın` a mesaj atar. Devamını hadi gelin birlikte okuyalım. Siz: Ayrılsak ölürüz biz. Siz: Bir bedende bütünüz biz. Siz: Ellerde ölürüz biz. Siz: Yok dokunduğun her yerim acıyor şimdi. Siz: Gidemezsin ki, gidemezsin ki. Siz: Biliyorum deli gibi sevdin. Siz: Ayrılalım artık diyemezsin ki, diyemezsin ki. 053**: Sen kendin gitmeyi tercih ettin. 053**: Ben her şeye rağmen sana kal dedim. Siz: Hatırlar mısın? Siz: Bu şarkı bizim şarkımızdı. Siz: Senden sonra bir daha bu şarkıyı dinleyemedim. Siz: Dinlemeyi geç. Siz: Şarkıyı duyduğumda seni hatırlamamak için kuytu köşe bir yere geçip ağlıyordum. 053**: Sahi, söylesene. 053**: Ağlamak unutmak için çözüm niteliğinde mi? 053**: Eğer öyleyse gittiğinde benim senin için döktüğüm gözyaşları neydi?

Kopyalanması halinde adli işlem başlatılır. klasik abilerim ve aile kurgusudur. Avşar, sabahın ilk ışıklarında hamile olan karısının suyu geldiği için hastaneye getirmişti. O gün Ayla` nın son çocuğu olan Elfida doğacaktı. Her ikisinde de büyük bir heyecan vardı. Doğacak kardeşlerini sevinçle bekleyen abiler büyük bir hüsranla karşılacağını bilmeden hastane kapısının önünde bekliyorlardı. Aradan geçen iki saatin ardından doğumhane kapısı açılmıştı. Doktorun yüz ifadesi iyi şeyler söyleyemeyecek gibi duruyordu. "Doktor bey, karım ve çocuğumun durumu nasıl şu anda? İkisi de sağlıklı dimi?" Doktor, Avşarın suratına hüzünle baktı. Durumu nasıl söyleyeceğini bilemiyordu. İlk defa başına böyle bir olay geliyordu. "Karınızın durumu şu an stabil. Her şey yolunda. Doğumda hiçbir sıkıntı çıkmadı. Ancak bebeği hemşireye verdim ve bebek şu anda yok. Hastane kayıtlarına baktığımızda öyle bir hemşirenin bizim hastanede çalışmadığı tespit edildi. Yani anlayacağınız bebeğinizin kaçırılma olasılığı çok yüksek." Avşar derin bir sessizliğe büründü. Bu fırtına öncesi sessizlikti. Asker olduğundan ayakları yere sağlam basıyordu ve kızını bulamamaktan değilde karısına "kızım nerde?" dediğinde ne cevap vereceğini bilememekten korkuyordu. Tek temennisi bir an önce kızını bulup ona kavuşmalı ve kokusunu içine çekmeliydi. O gece gökyüzünden bir yıldız kaydı ve o yıldız bir kızın hayatını darmadağın etti. O gün kaçırılan bebeğim bir daha hayatı yüzune hiçbir zaman gülmedi. Kaçıran kişinin amacı belliydi. Geçmişte yaşanan olaylardan ötürü Avşardan intikam almaktı. Küçücük bedene büyük acılar yükleyen teröristi asker Avşar bulup kemiklerini lime lime edecek miydi? Hadi gelin birlikte okuyalım. Selamlar yeni kurguyla geldim. Tanıtımı nasıl buldunuzz? Selamlar, yeni kurguyla yine ben geldim. Klişe bir kurgu olsa da dedim benim diğerlerinden ne eksiğim var? Bende yazayım ve bir anlık hevesle başladım. İlk iki üç bölüm üçüncü kişi ağzından olacak. Sonrasında kızın ağzından okuyacağız. Karakter fotoğraflarını da koyacağım bu bölümden sonra. Keyifli okumalar diliyorum. Umarım beğenirsiniz. Birde bir oturuşta çok uzun bölümler yazamadığım için bölümler maksimum 1500 kelime olacak. Baştan söyleyeyim de ona göre okuyun. Bana sövmeyin. Kitapla ilgili düşüncelerinizi de yorumlarda belirtebilirsiniz.

Aynı timde olan Teğmen Hasret Aldinç ve Üsteğmen Kılıç Demirkan arasında geçecek olan aşkın başlangıcı Kılıç`ın her zaman Hasrete olan ilgisinden ve 4 yıllık aşkını içine sığdıramamasından dolayı başlar. Mermi timinin komutanı olan yüzbaşı Aybars Akduman ise yaralılara bakmak için hastaneye geldiğinde orada Bade Elik ile tanışır. Yavaş yavaş aralarında geçecek olan aşkın başlangıcı tanışmalarıyla başlamıştır. Bununla beraber timdekilerinzaman zaman mutlu zaman zamansa eğlenceli hallerini göreceğiz...

Sordum ona " Nereye kadar Kaya, ne zamana kadar emin olursun?" anlıyordum onu ama onunda beni anlamasını istiyordum. "Bitti, ben de bittim. Sence de bu kadar acıya gerek var mıydı?" Konuşmuyordu konuşamıyordu çünkü haklıydım, bunu biliyordu. "İkimizde kurtulalım bu yüklerden Kaya, ben artık ertelemek istemiyorum."Yutkundum, bu sözler ve söylenenler asla kolay değildi. "İyi ki doğdun Kaya, sana doğum gününde verebilecek en güzel hediyeyi verdim zaten." Onu sevmek hiçbir sorunu çözmezdi, Biliyordum fakat imtihanlı yollardan geçerken artık dikenine katlanamıyordum. "Rüveyd-" demesine izin vermeden taksiye binmiştim. Peşimden gelmiyordu,gelmeyecekti o da biliyordu ayakta duramadığımızı. Aramızı düzeltmekte zaman ile kader arasında sıkışıp kalmıştı...

Türkiye’nin sınır ötesindeki derin mücadelesini, bir adamın içsel çatışmalarıyla birlikte anlatan bu roman, sizi vicdan ile vazife arasında sıkışmış bir dünyaya götürecek. Gerçek savaş, bazen görünmeyen cephelerde verilir…

Gökyüzünü tanıyamamış masum bir kız düşünün. Bir üsteğmenin onu bulduğunu düşünün. Öyle ya sırlarla dolu romantizm, mizah, dram ve mutluluk. Hepsi bir arada. Gelecek bölümlerden alıntı. `o güçlü değildi. Sadece kendini korumak için dövüşen masum bir kızdı.` DİKKAT! COK AZ DA OLSA KÜFÜR VE ARGO İCERİR! RAHATSIZ OLANLAR OKUMASIN

"Bazen en tehlikeli yaratık, insanın ta kendisidir..." Kağan, özel görevle terk edilmiş bir askeri üsse gönderildiğinde bunun sıradan bir operasyon olduğunu sanıyordu. Ama içeride onu bekleyen şey, insanlığın sınırlarını zorlayan karanlık bir deneyin kalıntılarıydı. Kaybolan askerler, kana bulanmış duvarlar, bilinmeyen yaratıklar... Ve en korkuncu: "Kağan, sen de onlardan birisin."

"Elis ben sendeyim ama lafta." Umarım anlamıştır "Aynısı senin için de geçerli" Telefonu kapattım. Bir dakika ne? Geri aradım "aynısı senin için de geçerli derken" Umarım düşündüğüm şey değildir "Aynısı senin için de geçerli demek" Yüzüme kapattı. Ne

Sert ve soğuk bir başkomiser olan Emir Altay Yalçın , sınıf öğretmeni Aybüke Güner ile tanışır ve hayatı garip bir şekilde değişmeye başlar.

"Seni tanıyıp tanıyamayacağın en iyi savaşçı ile tanıştıracağım." "Kim?" "Deli yürek."

Üsteğmen Lirya ŞAHİN ve Yüzbaşı Karun KORAL`ın hikayesi...

Berdel ve askeri içerikli bir kitaptır. İlk kitabım. Argo ve küfür bulunmaktadır .

Ben Deniz. Acılarla büyümüş, isminden nefret ettirilen, hiç kimsenin yanında yeri olmayan… Çocukluğunu çaldıkları o küçük kız çocuğuyum. Ben Derya. Vatanı için canını vermiş Şehit Albay Mehmet Akgül’ün kızı, Savcı Derya. Herkese karşı mesafeli, duygusuz görünen ama içinde fırtınalar kopan o kadın. Ben Derya Deniz. Hem acılarımla hem de yaşanmışlıklarımla bir arada var olan, hayatta kalmayı öğrenmiş güçlü bir kadınım.

Asel ve deniz yıllar sonra bir arada Asel doktor deniz asker denizin aselin unutamaması ama aselin denizi unutması.Yeni başlangıçlar.acılar. onca şeye rağmen Asel ve deniz birlikte olabilecek mi? Asel ve denizi neler bekliyor ve en önemlisi birlikte olabilecekler mi? Kitabıma bir şans verin.

Ben Okyanus, büyük bir Yangın`dan çıkmayı başarmış ama Kül`e dönmüş bir Okyanus. Okyanus, boğardı. Boğmalıydı. Kendine zarar vermezdi. Ben Okyanus`tum, öyleyse niye kendi kendimi boğuluyordum? Okyanus, yıllarca yaşadıklarına rağmen büyük bir çaba ile hayatına devam etmiştir. Hayatına gerçek ailesinin girmesi ile yaşadıkları tekrarlarlar. Önüne bir sürü engel çıkacaktır. Okyanus`ta boğulacak mıdır? Yangın`da küle mi dönüşecektir? "Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!" "Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!"

O kurşun bir bedene saplanıp kızıla boyandıktan sonra başlamıştı içinde bulunduğumuz bu savaş...

Ateş timi herkesin korkulu rüyası ama birbirlerinin ailesi. Tim`e yeni bir komutan gelse ne olur?

Ahsen Deniz Aksoy... Bir zamanlar yetimhaneye bırakılan kızın hem büyüyüp asker olması, hem öz ailesini bulması, en çokta aşkını doğru bulmasına sevinen bir kızdı... O Sadece Sevgiye Muhtaçtı Ve O Kız Sevgilere Boğuldu...