Hayat onlara acımasız davrandı birbiriyle bütün olan kalpler ayrıldı yılar sonra bir araya geldiler çünkü kaderin onlara borçu vardı Süleyha Kara & Cesur Demirdağlı

Ben Okyanus, büyük bir Yangın`dan çıkmayı başarmış ama Kül`e dönmüş bir Okyanus. Okyanus, boğardı. Boğmalıydı. Kendine zarar vermezdi. Ben Okyanus`tum, öyleyse niye kendi kendimi boğuluyordum? Okyanus, yıllarca yaşadıklarına rağmen büyük bir çaba ile hayatına devam etmiştir. Hayatına gerçek ailesinin girmesi ile yaşadıkları tekrarlarlar. Önüne bir sürü engel çıkacaktır. Okyanus`ta boğulacak mıdır? Yangın`da küle mi dönüşecektir? "Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!" "Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!"

⌛ Geçmişte beraber esir düştüğü adamı şimdi komutanı olarak görmek... `Ben geçmişi unuttuğumu sandım. Oysaki geçmiş olduğu yerde duruyormuş, sadece ben kendimi kör etmişim` -Argo, cinsellik ve rahatsız edici ögeler içerir- -BxB kurgudur- !!Uyarı!! !!!!Bu hikayedeki herşey belli bir olay örgüsü üzerinden ilerlemektedir. Bölümlerin hiçbiri rastgele değildir ve hepsi bir anlam içermektedir!!!!

"ALLAH BENİM BELAMI VERSİN. NASIL FARKETMEM VURUN LAN BENİ DE VURUN LAN ARDA VUR BENİ ÜMİT NE DURUYORSUN VURSANA. ALLAH KAHRETSİN VURSANIZA BENİM YÜZÜMDEN ÖLDÜ" "Komutanım durun" "NİYE ÖLDÜRMEDİM Kİ BEN O ADAMI NİYE LAN NİYE VURUN BENİ VURUN LAN BENİ VURUN" "Komutanım sizin suçunuz değil" "ŞİMDİ BU ÇOCUĞUN AİLESİNE KİM HABER VERECEK. HANGİ YÜZLE VERECEK. BİR EVE DAHA ATEŞ DÜŞTÜ"

"Vatan toprağının sessiz bekçileri, sınır çizgisinde yazılan isimsiz kahramanlıklar…" O bir asker… Sessiz, sert ve duygularını bastırmakta usta. Vatanı korumak için ant içmiş, kalbini susturmuş bir adam. O bir öğretmen… Yüreğinde umut taşıyan, inadından ve iyiliğinden vazgeçmeyen bir kadın. Tehlikeye rağmen gitmeyen, gitmekten korkmayan biri. "Ona git" dedi Çünkü kalırsa ya ona bir şey olursa diye değil ya ben bir şey hissedersem diye korktu. Her karşılaşmaları biraz daha yaklaştırdı onları. Her veda, biraz daha geç kalınmış bir itirafa dönüştü. Kurşunların gölgesinde filizlenen, suskunlukla büyüyen, bakışlarla anlatılan bir aşk bu. Kimi zaman bir görev kadar ağır, kimi zaman bir veda kadar sessiz… Ve her satırında yüreğe işleyen bir hikâye. Karaca, sevmekten korkan bir adamla, korkuların üzerine yürüyen bir kadının kader yolculuğu…

Afel Can büyük bir intikam arzusuyla hayatının en kritik kararını vermiş, çocukluğunu paylaştığı ve derinden gelen bir bağla bağlı olduğu kızı geride bırakırken zorlanmıştı. Kızın on sekizinci yaş gününde tekrar karşısına çıkıp paylaştıkları anılar boyunca zamanla değişen duygularına bir cevap bulmuştu. Afel Can, Eflin`i öptükten sonra tekrar kaybolduğunda Eflin için hayat bir öncekinden daha da zor olmuştu. Kendisini bırakıp giden arkadaşı için içinde hissettiği boşluk daha da büyümüştü. Çünkü giden arkadaşı değildi artık. Kader onları tehlikeli bir bölgede tekrar karşılaştırdı. Bir muhabir ve bir askerin hikâyesi. Tehlikeli, tutkulu ama imkânsızlarla dolu. - "Dağılan mürekkeplerdik biz, aynı satırda başlayıp farklı cümlede biten."

Uçaklardan korkan 14 yaşındaki küçük kız çocuğu o gün gördüğü f16`lara hayran hayran bakarken günün birinde o jetlerden birinin pilotu olmayı aklının bir köşesine yerleştirir. ... O an tepelerinde yüksekçe bir ses yankılandı. Türk f16`ları nizami uçuşlarında tepelerinde süzüldü. Doğukan gururla kabarttı göğsünü. Askeri lisede okuyordu. Daha önce çokça işledikleri jetlerdi onlar. "F16 onlar," dedi. "Türklere ait savaş uçakları." "Bende onlardan kullanabilir miyim?" Başını salladı. "Kullanabilirsin tabi. Ama okulunu okuman ve eğitimini alman gerek." Asiye "o zaman bende savaş uçağı pilotu olcam."

Önsöz : Hayatımı yıktığını düşündüm ama sen bana hayatımı vermişsin gerçekleri vermişsin o gün iyi ki o anlaşmayı yapmışız ben sana layık olamadım ama sen benim hayalim den bile daha güzeldin ben seni hak etmiyorum sen daha güzeline layıksın bu yüzden gidiyorum bize söyleyenler haklıydı sen daha iyisine layıksın annen haklıydı ama sana teşekkür ediyorum çünkü kimsem yokken sen bana herşey oldun ama ben sana hiç birşey olmadım senden bundan sonra tek isteğim benden sonra da hoş olman seni seviyorum Özür dilerim......

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yakında Deniz Kıyısındaki Çiçek sizlerle… Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraf Pinterest’den alınsada, kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Türkiye`nin kanla beslenmiş topraklarında, acımasız bir yetimhanenin dört duvarının arasında büyüyen masum çocuklar... O gece, yetimhanenin her tarafında karanlıktan beslenmiş tehlikenin fısıltısı tüm Türkiye de yankılanıyordu. Hainler, yetimhanede büyük bir yıkım yarattıktan sonra on öksüz çocuğu ele geçirir. Bu yıkımın ardından, öksüz çocuklardan dokuzu korkusuna teslim olmuşken, aralarından sadece biri, buna teslim olmayı reddetmişti. O, korkunun ve ölümün hüküm sürdüğü yerde cesaretiyle parlayan bir yıldız gibiydi. Kan kokan duvarlar, yankılanan mermi sesleri, ihanetin gölgesinde kaybolan masumlar... Ama Tomris, korkuya boyun eğmeyecekti. Ne pahasına olursa olsun, esaretin zincirlerini kıracaktı. Çünkü onun inandığı tek bir şey vardı ki, oda: Türk askerlerinin onları gelip kurtaracağıydı. Bu korkusuz kız çocuğunun, zalimlerin dünyasına karşı başlattığı direnişin hikâyesi. Bu, cesaretin ve umudun kanla yazılmış destanı. Peki siz bu savaşa hâlâ hazır mısınız?

Gölge bir iz değil... Gölge, karanlıkta yürüyen adaletin tam kendisiydi 🐦‍🔥

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri`nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir`in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

"Accidit in puncto quod non contingit in anno.” (Bir yılda olmayan, bir anda olur) Gerçekten öyle miydi? Balkonumda otururken karşımdaki karargâha bakıyordum. Önünde duran dört tankı gördüğümde sırtımı dikleştirip merakla onları izlemeye başladım. Hepsi tek tek indiğinde, ip gibi dizilmişlerdi. Albay olduğunu tahmin ettiğim kişi önce herkesi inceledi ve sert, itiraz istenmeyen tonla "Yüzbaşı Bintuğ Liva." diye seslendi. Bu isim, tüm orduyu sırtlayacak kadar güçlü, kuvvetliydi. Onunla karşılaşabilecek miydik? "Bir gün seninle ikinci kez karşılaşacağız, işte o zaman doğru olanı yapacağız."

Vatan için şehit olmak kötü birşey değil hatta bir ödül

Deli savcımız armina nın annesinin ölümüyle ve daha 1 hafta dolmadan Mardin`e atanır ve Mardin`de gerçek ailesini bulmakla kalmayıp aşkı da bulur ama bunlardan hiçbirinden haberi yoktur...

Hakkari`ye tayini çıktığından ve gittiğinden beri başını beladan kurtaramayan Cumhuriyet Savcısı Sera Yılmaz ve bu belalarla hayatına giren Alaz Ateş Karaoğlu`nun hikayesi.

"Seni tanıyıp tanıyamayacağın en iyi savaşçı ile tanıştıracağım." "Kim?" "Deli yürek."

"Bu evliliğin senin için de benim için de cehennem olacağını biliyordum başkalarına cehennem olma diye kabul ettim."

Her başlangıç`ın bir sonu vardır Aren derinin acı dolu hayatı

SEN BANASIN …çünkü bazı insanlar gitmez, içimizde kalır. Bir kadın düşün… adı Güneş. Ama ışığı hep içinde yanmış, dışı hep loş. Küçük bir dükkânın tozlu raflarında, yakılan bir tütsüde, Sarı saçlarını iki yandan ördüğü bir sabahta, Ve adı telaffuz edilmeden anlaşılan bir aşkta yaşıyor. Ve bir adam… Ertuğrul. Bir zamanlar çocukken aynı sokaklarda koşmuş, Şimdi ise iki pencere arasına sıkışmış iki ruh. Sevmiş, kaybetmiş, susmuş, dönmüş. Ama bazı kelimeler zamanla değil, göz göze gelince tamamlanır. Bir yanda mahalle sessizliği, diğer yanda Tibet dağlarının yankısı. Arınmak, unutmak, hatırlamak, affetmek, Ve en sonunda, kendine dönmek… Bu kitap; Yara izlerinin şiir olduğu, Aşkın bazen yalnızlıkla, bazen de uzak diyarlardaki bir handpan sesiyle tamamlandığı, Bir kadının suskunlukla haykırdığı, Ve bir adamın “ben hâlâ sendeyim” deyişinin romanı. Cümleler uzun, kalp yaralı, ama umut hep bir köşede. Çünkü bazen aşk, sadece bir isim değil, Bir yön, bir dua, bir bekleyiştir. Sen Banasın, Çünkü bazı hikâyeler yazılmaz. Yaşanır. Ve hiç unutulmaz.

Birce Sağlam, Diyarbakır`da görev yapan bir Türk askeridir. Kendisine gelen telefonla, ``Pençe`` isimli özel bir time alındığını öğrenir. Görev için gittiği Hakkari`de hayatının aşkını bulacak, aynı zamanda geçmişten gelen bir gölgeyle savaşacaktır. "Bir ülkü uğruna geçen bunca sene, bir ülke uğruna çekilen bunca çile. Sen asker, bu bayrağın alltında nefes aldığın sürece, değişemezsin şu Türklüğünü hiçbir şeye."

Yaralı bi kızın askerlik macerası.

Onlar yoktu. Hiçbir kayıtta isimleri geçmezdi. Öldüklerinde mezar taşı bile olmayacaktı. Ama savaşıyorlardı. Ve kazanmaktan başka seçenekleri yoktu. Devletin en karanlık köşelerinde yetiştirilen, varlığı inkâr edilen özel bir tim… Gölge Timi Emir aldıkları sürece nefes alabiliyor, görev tamamlandığında ise yeniden yok oluyorlardı. Ne madalyaları vardı ne de anıları. Ancak bu kez karşılarında sıradan bir düşman yoktu. Bir oyun oynanıyordu. Bilinmeyen bir güç , devletin bile ötesinde bir el, sahneyi kontrol ediyordu. Ve Gölge Timi , bu kez av değil , avcı olmak zorundaydı. Gerçek kimin elindeydi ? Kim dost , kim düşman bilinmezken, görünmeyen savaşın en ölümcül askerleri , var olmayan bir sırrı ortaya çıkarmaya hazırlanıyordu. Ama asıl soru şuydu… Eğer hiç var olmadılarsa , onları kim öldürmeye çalışıyordu ?

Genç adamın bu topraklarda şahit olduğu yegâne gerçeklik, özgürlüğün ve aşkın savaşıydı.

Kaderleri birleşen iki genç el ele verip engelsiz gördükleri bir sevda yoluna çıkmıştı. Ta ki ülkedeki durumlar iyice kızışıp bir iç savaşın eşiğine gelinene dek. Âsım Enes önceleri eleştirdiği bir grubun yanında yer alıp eylemlere katılmaya başladığında ilk kalp kırıklıklarını yaşamışlardı. Genç adam gitti, Mihrimah ise ona inat eskisinden farklı davranırken kendisini iki ateşin arasında buldu. Tüm bu karmaşanın içinde bir güzellik doğabilir miydi? 20/21 Haziran 2018