"Vatanın her karış toprağı mukaddes, uğruna can verenler ise vuslatı yüreğinde saklı birer yiğittir…" Yüzbaşı Altay ÖZTÜRK, hayatını milletine ve mukaddes bildiği değerlerine vakfetmiş bir askerdir. Gözü pek ve kalbi metin bu adam, harp meydanlarında karşılaştığı nice acıyı yüreğinde saklarken, kaderin cilvesiyle karşısına çıkan Umay, onun kararmış ruhuna bir bahar rüzgârı gibi dokunur. Lakin Umay, yalnızca güzelliği ve masumiyetiyle değil, yaşadığı felaketlerin gölgesinde yeşerttiği metanetiyle de Altay’ın kalbinde yankılanır. Bu hikâye, yalnızca iki yüreğin değil; aynı zamanda vatan ve adalet uğruna verilen mücadelenin de destanıdır. Altay ve Umay’ın yolları bir terör belasıyla kesişir. Onların yazgısı, yüreklere işleyen bir ayrılık türküsü ile kavuşma ümidinin bir arada yoğrulduğu bir kaderdir. Altay’ın mertliği ve Umay’ın sabrı, birbirlerine tutunan bu iki ruhu zamanın ve kaderin pençesine karşı koymaya zorlar. "Bu eser, yalnızca bir aşkın hikayesi değil; milletin istiklaline, yüreğin mukaddes bağlarına, insanın sabır ve vefa ile büyüyen umuduna yazılmış bir methiyedir."

Araf kavramının başladığı yerde sessiz bir kız otururmuş usulca.Saçları beyaz, gözleri camdan olan bu kızın saçlarının arasında tanrıdan hediye birkaç siyah tutam varmış.Bu tutamlar onun bu dünyadaki vaktiyle kumar oynarmış.Ne zaman bir ruhu azad etse siyah tutamlardan biri tekrar beyaza dönermiş.Kurtarılmayı bekleyen ruhların can çekişleri her gece azap içinde uykulara dönüşür ve cam gözlerde kızıllık olarak ortaya çıkarmış.Bu kızıllık dökülen kanlar için olarak sadece bir bedelmiş. Bu kızıllık kızın kimliğini ortaya atar ve ölüleri kurtarması için bir uyarı niteliği taşırmış. Ölüler kaçıyor Zincirleri tıngırdıyor Dişleri gıcırdıyor Zaman çarkı işliyor Ruhlar tanrıya sığınıyor

“Dün gece bir çocuk ölmüş ruhu büyüyüp kadın olmuş…” Bu şarkı sözleri aslında ne kadar bendim, hiç çocuk olmamıştım, annem babam olmamıştı, düştüğümde kaldıran olmamıştı, hep düştüğüm yerde duruyordum birileri beni kaldırsın elimi tutsun bekliyordum. “Oysa küçük kuşlar da anneleri ve babaları tarafından terk edildiklerinde uçmayı biliyor olurlar.” Ben kanatlarımın olup olmadığını bile bilmiyordum. Şuanda bir trendeydim, kulağımda kısık bir hüzünlü şarkı, dudaklarımda yapay bir mutluluk gülümsemesi, karşımda da yıllar önce beni diri diri toprağa gömen sonrada arkalarına bile bakmadan kaçıp giden annem ve babamdan intikam almam için bir fırsat duruyordu. Ve benim hiç düşünmeden kabul etmem gerekiyordu ama şöyle bir sorun vardı. Benim intikam fırsatım bir mafyaydı ve ben mafyalardan nefret ediyordum. Ve adamın öfke problemleri olan sinirlenince gözü kimseyi görmeyen bir adam olması hiç yardımcı olmuyordu. ——~~—

Alanında başarılı arkeologlar olan Evca ve Talia`nın hayatları, karşılarına çıkan bir işle tamamen değişecektir. Kazı sırasında Antik Ay geçidi bulan iki arkadaş, bu sayede evren değiştirmeyi başarır ancak kendi evrenlerine geçiş yolunu kaybederler. Ayrıca Ay geçitleri`nin bilinmesini istemeyen gizemli kişi de onların peşini bırakmayacaktır.