--- Herkesin gözleri vardı ama kimse Mira’yı gerçekten görmüyordu. Bembeyaz teni, mavi gözleri ve sessizliğiyle alışılmışın dışında biriydi o. Görünmez olmayı öğrenmişti; ta ki yeni okulunda ki en gürültülü, en kaba ve en görünür çocuğu onu fark edene kadar. Tolga... Yıkıcı, asi ve herkesin çekindiği biri. Ama Mira için en büyük fırtına onun gözlerinde değil, kalbinin içinde kopuyordu. Birbirine zıt iki dünya, aynı sıralarda buluştuğunda ortaya ne çıkar? Karanlıkla aydınlık sadece savaşır mı, yoksa birbirlerini iyileştirir mi? “Ten gibi beyaz, kalp gibi kırmızı” bir hikâye bu. Dışlanmışlığın, görünmenin, korkunun ve cesaretin. Ama en çok da… Aşkın. ---