“Bilmediğim bir şeyin içerisindeyim ve ne yapacağım bilmiyorum?” dedim. “Bu bir oyun ama arkanda biz varız.” “Bu ne biçim bir oyun?” dedim sesim ağlamaklı çıkarken. Alpay bana daha çok yaklaştı ve kulağıma eğildi. “Bu bir oyun ve sen merkezdesin. Yalanlar ve gerçekler var. Herkes yalanlara koşarken biz gerçekleri seçtik. Biz aynı taraftayız, seni ve kardeşini koruyacağıma söz veriyorum Aksel.” dedi. O an ona inanmak belki de güvenmek istedim. Zorla dahil edildiğim bu oyunda ne olacağını bilmediğim bir şeydeydim ve sonu belli değildi. O an bu yabancı adama güvenmek belki de sığınmak istedim. Doğdum. Yaşadım. Aile kurdum. Acı çektim ve kaybettim. Bana biçilen son her zaman buydu. Ve her zaman kurduğum ailemi kaybetmekle cezalandırılıyordum.

Güneş, sınıfa yeni gelen, kimseyle konuşmayan bir çocuğu farkeder.Fakat herkes onun bir katil olduğunu söylüyordur.Neden sevmediklerini bilmiyor, veya bilmek istemiyordu.Ancak onun daha önce hiç sevilmediğini duyduğunda onu biraz da olsa sevmek anlamak ister.Çünkü o sevginin olmadığı bir yerde yaşanamayacağını çok iyi biliyordur..

Sevdanın da böylesiydi işte. Kim bilebilirdi ki yan komuşuma aşık olacağımı? Hayat gerçekten de süprizlerle doluydu. Gece saat 1 sularında kendi kendine gitar çalan Aksel`in telefonunun ekranına bir bildiri düşer. 0543*******:``İstek parça çalıyor musun?`` Ve her şey bir mesaj ile başlar. Keyifli okumalar dilerim...

Bu şirret bir kızın ve ukala bir çocuğun hikayesidir. İyi okumalar dilerim...🤍⭐