HAYRAN KURGU! Polisiye-Aşk-Gizem Mesleğinde başarılı, gözü kara bir polis olan İdil, bir operasyonda nişan arifesinde olduğu sevgilisi Uğur’u şehit verir. Onun ölümündense tek bir kişiyi sorumlu tutar; Ali Asaf Çakırcı. Nam-ı diğer Maraz Ali. Ondan intikam almak üzere yemin etmiş ve farklı bir kimlikle hayatına girerek bir operasyon hazırlamıştır. Attığı her adım onu, doğru bildiği tüm yanlışlarla yüzleştirecektir.

Çoğu hikayenin başladığı gibi güzel başlamadı benim hikayem. Zaman zaman rüya gibi anlara takılı kalsamda kabusu da fazlasıyla yaşadım elbet. Yaşam ve ölüm arasında, arafta takılı kaldım. Kalbim hala atarken üzerime toprak attıklarını sanıyordum. Ruhum böyle hissediyordu. Zaman zaman aşkı hissettim. Yaşadım mı? Bilemem. Hala devam eden bu hikayenin ilk sayfalarında sizlerleyim. Ben Açelya ZORLU Yeri gelince ölmek istesemde hayattayım. Herkesin hedef tahtasıyım. Bu satırlarda olduğu gibi son satıra kadar sizinle olmak dileğiyle. Kim bilir belki hayat bizi ayırır. Belki sizinle, belkide onunla. Bilemem Nede olsa Ben sessizliğimde kaybolmaya devam ediyorum. Biri beni bulana kadar, belki de sonsuza kadar.

Hepsi burada hepsi burada burada hepsi burda

"Aşk bazen bir kurşunla başlar" Alisa Akçıl soğukkanlı bir ajandır . Görevi net: tehlikeli mafya lideri Alkan Çakan`ı yakalamak Ancak planlara, duygulara teslim olunca işler karışır . Kurşunların arasında büyüyen bir bağ mı ?, yoksa ustaca kurulmuş bir tuzakmı ? Görev , kalp ile vicdan arasında sıkıştığında............... Hangisi kazanır?

" BU BİR AJAN KİTABIDIR" "intikam! intikam istiyorum. Benden alınan he şeyi ,yıllardır dağ taş demeden aradığım annemin mezarını!" dedim bağırarak. Son söylediklerim onu şaşırtmıştı ama hemen toparlandı. " Sana neden inanayım? " dedi. Bana inamasını beklemiyordum. " Bana inanmana ihtiyacım yok" onaellerinle getireceksin!" Desteğiniz benim için en büyük motivasyon sizden isteğim yorum ve yıldızlarınızı eksik etmeyin iyi okumalar❤️❤️

Bir kadın… Kayıtlara göre aranan bir terörist. Gerçekte ise bordo bereliler arasında adı fısıltıyla anılan, görevde şehit olduğu bilinen bir üsteğmen. Bir adam… Emirlere sadık, iz sürmekte usta bir yüzbaşı. Onun görevi, kadını yakalamak. Ama zamanla soru sadece “Neredeydi?” olmaktan çıkacak. Gerçek soru şu: Sahi, kimin tarafındasın?

Karanlığın içinde sessiz bir fısıltı yükseliyor… Adaletin terazisi, bu sefer devletin en derin sırlarının gölgesinde sallanıyor. Ben Lara Yılmaz. Ankara’nın soğuk, gri koridorlarında büyüdüm; adaletin adını yazdım, haklıyı savundum. Ama bu sefer farklı. Elime geçen “kod adı” sadece bir isim değil; içinde hayatımı, kimliğimi, geçmişimi saklayan bir kalkan. Savcı olmaktan çok daha fazlası gerekiyordu şimdi bana. Askeri birliğin kalbine gizlenmiş karanlık sırları ortaya çıkarmak, sadece kanun kitaplarının arasında değil, çatışmaların, ihanetin, kurgulanmış yalanların içinde savaşmak demekti. Yüksekova’nın buz tutmuş dağlarında, her adımda bir tehlike, her yüzleşmede bir sır saklı. Bana eşlik eden sert ve sırlarla dolu Yüzbaşı Alper Erdem, sadece bir muhafız değil; aynı zamanda çözemediğim bir bilmecenin ta kendisi. Sivil hukukla askeri disiplinin birbirine karıştığı bu yerde, hangi tarafın gerçek düşman olduğunu anlamak mümkün değil. Güven, burada lüks; hayatta kalmak ise zorunluluk. Bu hikâye, sınırların ötesinde saklanan yalanları, kendi içindeki savaşları ve unuttuğunuz ya da bilmediğiniz adaletin en çetin sınavını anlatıyor. “Kod Adı: Savcı” sadece bir görev değil, kimliklerin parçalandığı, kalplerin sınandığı ve cesaretin yeniden yazıldığı bir destan. Bir adım at. Gözlerini aç. Bu savaşta kimin yanında olacağına sen karar ver.

Burası bir okul değil. Burası cehennemin en sessiz, en karanlık köşesi. Burada öğretmen ölüm, sınav hayatta kalmaktı.

İlk fantastik kitabım bölümler uzundur.

İki yarım hikâyedir aslında birbirini tamamlayan. Görünmez ip dediğimiz bir değil birçok yerden bağlar iki yüreği bir birine. İki yarım hayat birleşir ve koca bir ömür olur. Ne zaman gelir karşına çıkar kimse bilemez çünkü kader planla hareket etmez.Yarın uyandığında hiç kimse ne olacağını bilemez.Çünkü kader bir oyun ve insanlar sadece onun istediği doğrultuda sahnelenen aktörler.

Ahu 17 yaşında ekibin en genç üyesiydi ve yıllar sonra ilk defa bir ekibe giriyordu yaşından gereği grupta bazen küçük düşüyor yine de ayağa kalkıyordu ve o gün hayatının dönüm noktası gibiydi ekibe girmiş, 4 yaşından beri aldığı eğitimin karşılığını görmüştü ama sadece bu değil ekip içinde başka zorluklar da vardı gerek sosyal gerek sahada

Hayatımı yıktığını düşündüm sen bana hayatın ne demek olduğunu öğretmişsin bana hayatımın gerçeklerini vermişsin o gün iyi ki o anlaşmayı yapmışım ben sana layık olamadım ama sen benim hayallerimden bile daha güzeldin ve seni bu yüzden bırakıyorum benimle daha fazla yanma diye benim yüzümden daha fazla acı çekme diye sen bana herşey oldun eş aile arkadaş dost ama ben sana hiç birşey olamadım seni senin için bırakıyorum seni seviyorum sen den bundan sonrası tek isteğim benden sonra da hoş olman sana herşey için hem teşekkür ederim hemde özür dilerim Yazıyordu ve o girmişti o gitmişti ve benim dünyam durmuştu çünkü artık o yoktu

Türkiye’nin en karanlık köşelerinde, sadece kadınların yetiştirildiği bir tesis: G.R.A.N.T. Ve onun gölgesinde, erkek ajanların eğitildiği V.D.İ.A. Devletin en sadık ajanları burada doğdu. Şimdi ise hepsi sisteme karşı silahlanıyor. Kod adı Kara Mamba… G.R.A.N.T.’ta eğitildi. Ölüm onunla konuşur, kan onunla akar. Halk onu bir seri katil sanıyor. Oysa onun savaşı kişisel değil, ilkesel. Adaletin tek adresi vicdanı. Haktan Ulu Turan, V.D.İ.A.’nın en zeki, en disiplinli ajanıydı. Ama sistemin çürüdüğünü gördü. Artık onun da hedefi hükümetin kendisi. İki farklı tesis, iki farklı eğitim… Ama aynı karanlığa karşı açılmış iki ayrı cephe. Ve bu savaşta, düşman belirsiz; gerçek, ölümcül. Kara Mamba, distopik bir Türkiye’de ihanet, geçmiş, vicdan ve kanla örülü nefes kesici bir gerilim. Yılanın ısırığı değil, gözlerinin bakışı öldürür. Kara Mamba; "Ben kurban seçmem. Hayatta kalanlar seçildiğini bilir." Haktan Ulu Turan; "Öfkeyle öldürmedim. Ama hepsini hesaba kattım." Hükümete karşı isyan temalı: “Devlet gölgeyle savaşır sandık. Meğer gölgeymiş zaten.”

Geçmişten koparılan kanlı gözyaşı kendini unutturduğunda geriye sadece beden kalırdı. Bir bebek doğdu. Koparıldı o gün annesinin kucağından ve o gün bir anne boş kundağa döktü şeffaf kanla bezenmiş ilk gözyaşını. Acısını o kundağa yaslanarak, sarılarak yaşadı. Bir baba ilk kez bu kadar zayıf olduğuna isyan etti, kızından kalan bir adet kıyafet parçasına döktü isyan dolu gözyaşlarını. O yaşları silecek bir kızı yoktu artık, hiç var olmamış gibiydi. Bir abi yaşadı ilk kez kaybetmeyi. Kalbine saplanan hançer ruhunu akıttı ve geriye bir beden kaldı. Kardeş sancısını yaşadığı yaşları son nefesleri oldu. Ve o gün, kundağa düşen gözyaşı kururken, başka bir yerde, başka bir karanlıkta gözlerini açtı bir bebek. Aylarca duyduğu annesinin sesiyle değil, düzenli bir şekilde ses çıkaran makinanın sesiyle açtı gözlerini karanlığa O artık bir kız çocuğu, insan veya bebek değildi. O artık 107 numaralı bir deneydi. Adı yoktu. Kimliği yoktu. Ailesi yoktu. Ama içinde, çok derinlerde bir yerde, hâlâ ağlıyordu. Annesinin şefkatli kollarına sarılarak geleceğini umduğu Dünya, gözlerini açar açmaz ona ilk kazığını vurmuştu.

Benim hikayem hiç karanlık olmadı, Aydınlığı yaratabilecek güce her zaman sahiptim. Ben masum değilim, sessiz hiç değilim. Ben kendi kaderini tayin etme gücünü söke söke almış Masayı bir tekmeyle dağıtmış ve bu uğurda her şeyi aleve vermiş biriyim. Size küllerin öyküsünü bıraktım, geri kalanlardan bir hatıra.

Her kapı, ardında bir sır saklar. Peki ya o kapıyı açan anahtar da yalanlarla örülüyse? Aleska Vardel’in sıradan gibi görünen hayatı, geçmişin gölgeleriyle sarsılır. Bir anahtar, bir isim, bir yalan... Hepsi onu hiç bilmediği bir gerçeğe götürür. En yakın dostu Niva’yla birlikte çıktığı bu yolda, her adımında daha da karanlığa sürüklenirken, güvenin, ihanetin ve kaybolmuş anıların içinde nefes almaya çalışır. Geçmişle yüzleşmek kolay değildir. Hele ki o geçmiş, seni senden bile gizlemişse. İlk aşkta, ilk ihanette ve ilk gerçekte aynı kişi varsa…

İstenmeyen bir kız olarak dünyaya gelen Belinay, ona kötü bir hayat yaşattığı için babasından intikam almak için grubuyla birlikte babasının adamlarından onu takip ederken babasının adamlarının içine sızmış bir ajan ile tanışır

Verda, sevdikleri için göze aldığı şeylerin bedelini ne yazık ki ödeyemedi. o yapamadı. son artık onun için kaçınılmazdı, ya da değil miydi? Yer altı dünyasının, karanlığın sahibi, Savaş Karay`la yüzleşmeye hazır mıydı? hiç sanmıyorum... yavaş yavaş onu içine çeken bu karanlıktan Verda kurtulabilecek miydi? yoksa o "Çukur" onun sonu mu olacaktı?

(MİT Kurgu) (İki kitap da ard arda yayımlanmaktadır.) Viraha I : Unuttuklarımız Viraha II : Vazgeçtiklerimiz “Bazen omzundaki rütbelerle değil, sokaklardan kazandığın rütbeyle hareket edersin…” Çocukluk arkadaşı olan iki ruh yeniden 13 yılın ardından İngiltere’nin bir barında karşılaşmıştır. Biri doktor olmuştur; bir diğeri ise tıp kongresinin gerçekleştiği okulda astronom… Ama Yansı, astronom olduğunu düşündüğü bu adamın Milli İstihbarat Teşkilatı için çalışan ve Türkiye’nin en karanlık adamını çökertmek üzere özel olarak kurulmuş timde ajan olduğunu bilmiyordu. Oğuz Karaca, Türkiye’nin önde gelen ajan ve askerlerinden oluşmuş Anka Timi ile dünya ülkelerinin üye olduğu Kurul’un Türkiye ayağı olan Alastan’ları çökertmek için çalmıştı sirenleri. Vakit, oyun vaktiydi… *Tüm hakları saklıdır. BU KİTABIN HİÇBİR KURUM, KURULUŞ VEYAHUT GERÇEK HAYATLA İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR. TAMAMİYLE HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

Her bedenin benliğinin altında başka bir hikaye yatar. Her hikayenin bir acısı, Her acının bir zaafı vardır. Peki ya zaaflar öldürür mü? Zaaflarını gizleyen, kapalı perdelerin ardına saklayan, hâlâ çocuk olan yetişkinlerin hikayesi. Bir ajan merkezi tarafından çocukluğundan beri ajan olarak yetiştirilen Filiz, bir gün görevi için bir cinayet işler. Her şey yolundadır. Görevinin tamamlandığını sanıyordur. Ta ki iki yıl sonra öldürdüğü adamın çok daha karanlık işleri olduğunu öğrenene dek. İnsanların üzerinde deney yaptıklarını ve bu şekilde bir çeşit ilaç ürettiklerini öğrenen Filiz, ekibiyle birlikte bu çeteyi çökertmek için harekete geçer. Ama bu görevde aşkı bulacağından ve geçmişiyle yüzleşeceğinden habersizdir. "Ya şah sandığımız aslında sadece bir piyonsa?" ŞAH ve MAT Birbirinin kimsesi olmuş, kimsesiz çocukların hikayesi...

Elindeki kripteksi açabilmek için bir kasabaya gönderilen istihbarat ajanı,onu açabilecek tek kişinin Yüzbaşı olduğunu öğrendiğinde,zamanın karanlık dehlizlerine gömülmüş sırların geri sayımı başlar. Geçmişten gelen büyük oyunlar, zamanın kördüğüm kıldığı hakikatler... Gül, kripteksin sırrını çözmek için Yüzbaşı`ya ulaşmak zorundadır. Ancak bu yolculuk, sandığından çok daha tehlikeli, çok daha derindir. Çünkü bazı sırlar, gün ışığına çıktığında yalnızca geçmişi değil, bugünü de kanla mühürler. "Bilmezsen ölürsün, bilmezsen ölürler." dedi. Ve ben bilmedim, öldüm. Bilmedim, öldüler... *** Onlar sadece canlarını değil tüm hayatlarını ortaya koyanlardı aldıkları nefes yedikleri lokma ayak bastıkları toprak bile meslekleri içindi, ölüm ve yaşam arasında yürürken ölümle barışmış yaşamla küsmüştü çünkü yaşam ona zorla sunulmuştu... Attığı her adımda cesareti, disiplini, korkusuzluğu ve kahramanlığı konuşulan adamın etrafına ördüğü duvarlar yalnızca düşman için değil aynı zamanda kendi içindeki kimsesiz büyüyen çocuğa,zaaflarına karşı şekillenmiş büyük bir kalkan.En derinlerinde bir çocuğun kaybolmuş ruhu hiç tatmadığı sevgi ve korkuları vardı. Gözlerini bazen ölümün soğukluğu bazende vatana olan bitmeyen borcunun kutsallığını taşırken şimdi o gözlere yıllar sonra bu gün korku tohumu ekilmişti aslında bu en derinlerine gömdüğü çocuğun fısıltılarıydı . Biliyordu onu bulduğunda kimsenin el uzatmadığı çocuğa o kadının tekrar dokunacağını ... "Ben deniz meltemi bile tatmamış bir toprak sen ise yalnızca ada ülkesinde bir çiçek ..."

Beni ben yapan anlar, küçük detaylarda gizliydi aslında. Dedemin garajındaki o eski lastiklerin kokusu, rüzgarın yüzüme vurduğu ilk yarış pistindeki heyecan, Büyükannemin umut dolu ama yorgun bakışları... Hepsi bir araya gelip bugünkü beni şekillendirdi. Ama hayat, bildiğimizden çok daha karmaşıktı. İnişler kadar çıkışlar da vardı. Ve ben, en tepedeyken bile nelerin beklediğini asla tam anlayamamıştım. Şimdi ise karşımdaki adamın gözlerine bakarken beni neyin beklediğini bilmek dahi istemiyordum. Ruhum bugüne, bu ana aitti.

Öğrenci yurdunda bir katili bulmak için gönderilen ajan Boran Alp YILMAZ öğrendiği gerçekler karşısında beslediği duyguların önüne geçebilecek mi?

Ben Lena, Lena Işıl Jonanovic. Türk Ajanlar Birliğinde çok genç olmama rağmen birliğin en önemli ajanlarından biriyim. Beni gündelik hayatta pek çok kez görebilirsiniz belki bir hizmetçi belki çok ünlü bir kişi… Hayatımda her şey çok iyi giderken beni hiçbir şey üzemez! Sanıyordum… Hayatımın en önemli zamanında hatta çok önemli bir görev benim sayemde çözülmüşken benim adıma bir karar verildi. Hayatımı tamamen değiştirecek bir karar… Ancak bilemedikleri bir şey vardı. O da bu hayatta kimsenin benim yerime karar veremezdi. Sadece verdiğini zannederdi. Peki eğer kaderinde büyük bir değişiklik varsa, kendi seçimlerin hayatını değiştirir mi? Bunun cevabını bende bilmiyorum ancak ne olursa olsun ben yenilmeyeceğim! Öyleyse: ”Serçeden okurlara, Serçeden okurlara benim macerama dahil olmaya hazır mısınız?